Kris en zijn neef Hopper rijden samen over een kronkelige bergweg in Spanje, waar ze op vakantie zijn. Opeens loopt er een man midden op de weg: de jongens schrikken. Ze proberen nog uit te wijken, maar ze rijden al op de man af. Hij ligt dood op de weg. Plots komt er nog iemand aan, en dan raken ze in paniek. 'Snel wegwezen', roept Hopper naar Kris. Hopper is bang dat de politie ze te pakken zal krijgen. Ze gaan ervandoor, al voelt Kris zich heel erg schuldig dat ze doorrijden na een ongeluk. Kris kruipt achter het stuur, maar dan is er een bocht die scherper is dan hij had ingeschat. De wagen begint te tollen en dan staan ze stil, midden in de bergen.

De jongens maken ruzie over wat ze nu moeten doen. Het blijkt dat ze in een afwateringskanaal zijn gereden, met de neus van de auto die naar boven wijst. Ook hebben ze een verkeersbord geraakt. Het bord is helemaal zwart gespoten. Ze krassen de verf eraf: er staat Odrín op het bord. Kris en Hopper kijken of ze ergens bereik hebben, zodat ze om hulp kunnen bellen, maar nee. Ze besluiten naar het dorp te lopen. Dit is zwaar op bergachtig terrein. Kris heeft het syndroom van Gilles de la Tourette en er komt voortdurend een stroom 'onzinnige woorden' uit zijn mond. Vooral als hij gestrest is heeft hij veel last van zijn tics. Zoals nu. Maar Hopper zegt dat ze maar moeten dealen met wat er is gebeurd. Kris blijft wel angstig dat de politie hun auto zal vinden en ze achterna zal komen. Hopper zegt dat de auto daarom zo snel mogelijk weg moet en ze dus een garage moeten vinden.

Ze besluiten om in Odrín een garage te gaan zoeken. Hoewel ze gewond zijn geraakt, lopen ze stug door. In Odrín komen ze pas na een kwartier een boerderij tegen, maar niemand doet open als ze aankloppen. Verderop komen ze een oude caravan tegen. Een man komt tevoorschijn uit de caravan, hij ziet er woest uit en zegt dat ze moeten oprotten. Hij dreigt met een bijl en de jongens vluchten weg. Later komen ze huizen tegen, maar geen mensen. Er hangt een unheimische sfeer. Na een tijdje zien ze eindelijk mensen: kinderen spelen tikkertje voor een café. Ze gaan het café binnen en leggen aan de barman uit dat ze een ongeluk hebben gehad met de auto. Ook ziet Kris een meisje, met wie hij aan de praat raakt. Ze heet Ana. Kris spreekt Spaans dankzij zijn (overleden) moeder, die uit Argentinië kwam. Kris en Hopper vragen Ana om hulp met de auto. Ana zegt dat ze dan bij Pepe moeten zijn, de broer van de cafébaas Pablo. Kris en Ana praten ook over zijn Tourette, Ana reageert er heel goed op, in tegenstelling tot veel andere mensen die doen alsof hij een freak is. Kris vindt Ana een leuk meisje, maar hij is ook onzeker. Meestal zijn de meiden niet in hem geïnteresseerd, Hopper trekt meer aandacht.

Kris heeft natte kleding van hun wandeltocht door de regen, en dus biedt Ana hem kleding van haar broer Manuel aan. Ook wordt Kris en Hopper een hotelkamer aangeboden boven het café van Pablo. Ana is positief over Odrín, iedereen kent elkaar daar en ze zorgen goed voor elkaar in het dorp. Ana helpt Kris ook met de verwondingen die hij heeft opgelopen.

Eenmaal weer buiten zien ze dokter Montana (de huisarts in het dorp) en.. een politieauto. Kris schrikt zich kapot, hij is bang dat de politie achter hen aan gekomen is. Maar Montana en de politieman (genaamd Zapatero) dragen een brancard de dokterspraktijk binnen. Op de brancard ligt de man die Kris en Hopper hebben aangereden. Kris denkt dat het lijk hen is gevolgd om wraak op hen te nemen.. Even later komt ook Kris bij dokter Montana, door wie hij zich laat verplegen. Ook geeft zij hem een injectiespuit tegen de pijn aan zijn nek en hoofd.

De volgende ochtend eten Kris en Hopper ontbijt in het hotel. Kris kan maar niet ophouden over Ana, hij is duidelijk verliefd. Kris blijft erg bang voor de politie. Ze komen hem buiten tegen en liegen tegen Zapatero over hoe ze van de weg zijn afgeraakt. Gek genoeg lijkt Zapatero het te geloven en dan begint hij over een belangrijke bijeenkomst voor alle dorpsbewoners die 's middags zal plaatsvinden in Pablo's café. Kris denkt: straks gaan ze nog vertellen dat zij die man hebben doodgereden...

Hij wil weg uit het dorp, maar als hij Ana tegenkomt vergeet hij dit alweer. Ana vertelt over Inez, het 'kruidenvrouwtje' van het dorp, die Kris misschien verder kan helpen met zijn pijntjes. Ook vertelt ze over het feest van Sorgina dat binnenkort zal plaatsvinden. Sorgina is een heks die in de middeleeuwen in Odrín is verbrand. Het feest is bedoeld om de vloek af te weren die zij over het dorp heeft gebracht. Het dorp blijkt erg bijgelovig te zijn.

Kris wil vluchten voordat de bijeenkomst in het café begint, maar de auto is nog niet gerepareerd en dus kunnen ze niet weg. Kris en Hopper besluiten dan maar naar de bijeenkomst te gaan. Montana, Zapatero en de burgemeester spreken de mensen toe. Ze vertellen dat ze een man hebben gevonden, hij heet Emesto. Het is de man die Kris en Hopper hebben aangereden. Emesto bleek te zijn besmet met een virus, en er wordt gedacht dat hij hieraan is overleden (daarom verdenken ze Kris en Hopper nergens van). Er is kans dat het virus nu in het dorp rondwaart, en dus is Odrín uitgeroepen tot crisisgebied. Niemand mag nog in en uit Odrín.

Odrín is helemaal afgezet met hekken: als Kris en Hopper eindelijk proberen weg te komen, worden ze tegengehouden. Vloekend gaan ze weer terug het dorp in. Ondertussen denkt Kris dat hij besmet is met het virus: hij voelt zich niet goed, en hij heeft het lijk van Emesto aangeraakt nadat ze hem aangereden hadden.

Op zoek naar een andere uitgang uit het dorp, komen ze een vreemd bouwsel tegen: een reusachtige pop van wilgentenen. Er is geen enkele uitgang, de jongens moeten in Odrín blijven. Terug op de hotelkamer vindt Kris onder een ladeblok van het bureau een envelop met daarin een SD-kaartje en een plattegrond. Op de plattegrond staat een X'je. Kris vertelt later aan Hopper wat hij gevonden heeft.

Ze gaan in Odrín op zoek naar de X op de kaart. Na een zware zoektocht komen ze plek tegen. Het blijkt een enorme wietplantage te zijn. Plotseling duikt Lijpe Lonzo op, de woeste man die ze eerder tegenkwamen bij de caravan. Lonzo heeft dit keer een geweer bij zich. Hij denkt dat Kris en Hopper zijn planten willen jatten en dreigt met het geweer om de jongens weg te sturen. Ze vluchten snel naar Pablo's café. Hier komt een vrouw binnen die duidelijk het virus heeft opgelopen en er slecht aan toe is; Montana schiet te hulp.

Het vreemde bouwsel dat Kris en Hopper eerder tegenkwamen, blijkt Sorgina voor te stellen, de laatste heks van Odrín. Ana en al haar vrienden zijn daar, vertelt Manuel. De pop wordt door hen aangekleed. Kris en Hopper gaan er op Manuels scooter naartoe. Ze zien daar een vreemde bijeenkomst: allerlei jongens en meiden staan rond een vuur. Ze gooien er levende kippen in, omdat ze denken dat die het virus bij zich dragen en verbrand moeten worden. Kris vindt het gruwelijk en komt ertegen in opstand. Daarop gooit Dario, een ex-vriendje van Ana, een kip in Kris' gezicht. In paniek slaat hij het beest weg, bang dat hij het virus nu zal oplopen. Kris heeft het gevoel dat hij in de hel is beland met deze kippenverbranding.

Terug in het dorp is een school ingericht als ziekenhuis. Op zoek naar Manuel gaat Hopper door de klapdeuren naar binnen, wat niet mag vanwege besmettingsgevaar. Kris gaat er achteraan om hem tegen te houden. Ze worden al gauw weer weggestuurd door Zapatero. Ook gaan ze later Ana's computer gebruiken om hun ouders gerust te stellen. Ze vertellen niet over het feit dat ze in een vogelgriep-enclave zitten. Ook komen ze erachter dat niemand buiten Odrín over het virus lijkt te weten. Niemand uit de buitenwereld schiet te hulp. Kris komt er ook achter dat dokter Montana vorig jaar is ontslagen uit een farmaceutisch bedrijf in Madrid. Sindsdien mag ze niet meer in de biomedische sector werken - maar dat doet ze nog wel. Kris vindt het vreemd, maar Ana vertelt dat het hele dorp dat al weet. Montana heeft ooit haar moeder willen redden toen zij ziek werd na het bezoeken van een vleermuizengrot. Toen heeft ze een medicijn dat nog in de experimentele fase zat op haar moeder getest. Ana vindt dit alleen maar goed, want andere behandelingen hadden geen effect. Ondertussen komen Kris en Ana nader tot elkaar en zoenen ze zelfs. Kris voelt zich op zijn gemak en heeft gek genoeg geen last van zijn tics.

Later op het plein komt Montana het dorp weer toespreken. Ze vertelt dat het virus is gemuteerd en dat mensen elkaar ook kunnen besmetten. Ze laten geen extra hulp van buiten het dorp toe, om verdere besmettingen te voorkomen. Inez denkt dat alles de wraak van Sorgina is. Ze moeten het feest van Sorgina laten doorgaan om de heks een halt toe te roepen. De dorpsbewoners geloven Inez' beweringen en worden helemaal opgehitst. De sfeer wordt steeds grimmiger, want Zapatero schiet met zijn pistool in de lucht om de aandacht te trekken. Wie niet stopt met het hysterische gedoe, kan een nacht in de cel doorbrengen. Kris wordt gestrest van het hele gebeuren, en zijn Tourette wordt nog luidruchtiger dan normaal. Iedereen draait zich angstig naar hem toe. Iemand roept dat hij 'de duivel' is die het virus heeft meegebracht naar het dorp. Inez noemt hem 'heksenjong'. De hele mensenmassa komt op Kris af, en hij vlucht daarom geschrokken de school in.

Hier is hij veilig, maar hij durft er ook niet meer uit te komen. Montana onderzoekt of hij de vogelgriep heeft. Later hoort Kris dat Montana aan het bellen is met iemand. Het gesprek roept vragen op, want Montana zegt dat ze 'iets al heel lang geheim weten te houden'. Als Ana langskomt vertelt Kris aan haar wat hij heeft gehoord.

Ana en Kris gaan op zoek naar een achteruitgang voor Kris, zodat hij weg kan komen zonder lastiggevallen te worden. In de verkleedruimte van de school zoeken ze kleding bij elkaar om Kris onherkenbaar te maken. In een jurk verlaat hij via een verlaten binnenplaats de school. Kris vertelt Ana over de ontdekte wietplantage, maar Ana geeft aan dat het hele dorp hier al van weet. Iedereen helpt zelfs mee. Ze vertelt dat de gemeente schulden heeft, en om van de schulden af te komen kweken ze wiet. Hij mag dit niet doorvertellen buiten Odrín, want het is illegaal.

Terug in het hotel vertelt Kris ook aan Hopper over de wietplantage. Plotseling staat Zapatero in hun kamer. Hij is op zoek naar de fotocamera van Emesto, die blijkbaar eerder in die hotelkamer zat. Kris beseft dat het SD-kaartje en de plattegrond van Emesto zijn, de man die zij hebben doodgereden. Pas als Zapatero is vertrokken, vinden Kris en Hopper de camera. Ze stoppen de SD-kaart erin en bekijken de foto's. Het zijn foto's van de wietplantage, van een huis met dichtgetimmerde ramen en van een in elkaar getimmerd kruis op een veldje. Dan klinkt er gebonk op de deur: Kris wordt lastiggevallen en mensen roepen 'heksenjong'. Hij moet snel wegwezen. Via de achterdeur vlucht hij, en dan komt hij een heuvel met een deur erin tegen. Hij hoort stemmen en denkt dat mensen hem achterna zitten. Hij probeert de deur binnen te gaan, maar die zit op slot. Met de cijfers die op de plattegrond stonden krijgt hij het slot van de deur open en lukt het hem eindelijk om naar binnen te gaan. Hij komt terecht in een natuurlijke tunnel. Weer een wietplantage! Maar dan ondergronds. Ook staan er kooien met fretten erin. Na negen minuten denkt hij geen stemmen meer te horen en gaat hij naar buiten. Maar dan voelt hij een hevige pijn op zijn hoofd.

Hij wordt wakker en weet niet waar hij is. Hij is zijn telefoon kwijt en het is helemaal donker in de ruimte. Hij realiseert zich dat hij opgesloten is in de pop van Sorgina. Hij bedenkt dat Sorgina binnenkort verbrand zal worden en hij wordt overvallen door angst. De dorpsbewoners denken volgens Kris dat zij de vloek van Sorgina kunnen afkopen door haar een offer te brengen, en dat hij dat offer is...

Het lukt hem maar niet om uit te pop te ontsnappen en niemand komt hem bevrijden. Ondertussen wordt het erg koud en heeft hij hevige dorst. Dan hoort hij een fanfareorkest. Er komt een stoet van mensen aan. Ze komen voor het feest van Sorgina en ze gaan de pop in brand steken, denkt Kris bang. Hij schreeuwt, maar niemand hoort hem door het lawaai. Zwarte figuren met kappen over hun hoofd bevinden zich in de menigte en dragen brandende fakkels. 

Maar dan.. Opeens duikt Lijpe Lonzo op. Kris denkt dat hij hallucineert, maar nee: hij wordt bevrijd door Lonzo. Ze moeten gauw wegwezen voor ze levend verbrand zullen worden. En inderdaad, als ze ontsnapt zijn wordt Sorgina in brand gestoken. De sfeer is tegelijkertijd feestelijk en griezelig. Lonzo en Kris vluchten weg. Kris wordt later wakker in Lonzo's caravan. Hij ziet een foto hangen met daarop Lonzo, Montana en nog een man en een vrouw, en komt erachter dat zij familie zijn. 

Dan komt Montana langs. Kris hoort een gesprek tussen Lonzo en Montana. Montana en Zapatero hebben Kris opgesloten in de pop, omdat Kris informatie had die hij niet naar buiten mag brengen: hij had immers de fretten ontdekt. De vaccins tegen het virus die Montana zelf heeft geproduceerd zijn getest op de fretten. Ook heeft Montana Kris ingeënt tegen het virus, toen ze beweerde dat hij een pijn- en ontstekingsremmer kreeg ingespoten. Montana heeft stiekem nog allerlei andere mensen ingeënt. Kris knapt bijna uit elkaar van woede. Zijn Tourette neemt het over. In alle stress pakt hij het pistool van Lonzo en schiet hij naar het plafond. In confrontatie met Montana komt hij er tenslotte achter dat Montana niet alleen de vaccins zelf heeft ontwikkeld, maar dat ze ook zelf aan het virus heeft gewerkt. Ze wilde een statement maken om te bewijzen dat de overheid en de gezondheidszorg niet zijn opgewassen tegen de plotselinge uitbraak van een virus. Kris zorgt ervoor dat Montana en Lonzo elkaar vastbinden en hij laat ze zo achter in de caravan.

Eenmaal weer in het hotel laat Ana Kris binnen. Het is een romantisch weerzien. Ana en Hopper dachten dat Kris dood was, er zijn zelfs overlijdensadvertenties opgehangen met Kris' naam erop. Ze zijn opgelucht om hem te zien. Hopper heeft het virus opgelopen en is ernstig verzwakt. Kris weet nu dat hij antistoffen heeft door Montana's prik, en hij doet verslag van wat hij te weten is gekomen. Ze moeten zo snel mogelijk wegkomen voordat Montana en Lonzo zich weten te bevrijden. Ana en Kris slepen de zieke Hopper mee in de auto. Het gaat wel heel slecht met Hopper. Ze gaan daarom eerst naar de school om het medicijn te halen dat Montana daar bewaart. Ana keert terug met een injectiespuit en geeft Hopper een prik. Dan stelt ze voor dat Kris en Hopper ondertussen met haar mee kunnen gaan, totdat ze een plan hebben bedacht om weg te komen uit Odrín. Maar onderweg komen ze Zapatero tegen. Hij gebaart dat ze moeten stoppen. Als hij ziet hoe ziek Hopper is, staat hij het drietal toe om het dorp te verlaten. In Barcelona is vast wel een ziekenhuis waar ze Hopper kunnen genezen. Ze worden door de versperring gelaten en rijden het dorp uit. Ana is heel blij, maar Kris vindt het verdacht en denkt dat er iets achter zit. Waarom zou Zapatero hen zomaar laten gaan? Kris bedenkt dan dat ze nu het virus de wereld in helpen via Hopper, en dat dit precies Zapatero's doel was.

Het drietal besluit niet naar Barcelona te gaan, maar te stoppen in het eerste dorp dat ze tegenkomen, want hier kunnen ze minder mensen besmetten. Kris gaat een politiebureau binnen en alle stress van de gebeurtenissen komt er opeens uit. De vrouw achter de balie is heel vriendelijk en later laat ze weten dat er een helikopter onderweg is om Hopper naar het ziekenhuis in Barcelona te brengen. Zapatero heeft ook een nummer meegegeven, van iemand die Rafael heet en alles van het virus schijnt te weten. Als ze het nummer bellen klinkt er een stem die zegt dat er maar een manier is om een pandemie te voorkomen: 'Maak vijf miljard euro over op de volgende bankrekening..' Zodra het geld erop staat, wordt het vaccin en serum afgeleverd bij het ziekenhuis in Barcelona. Maar dan houdt Kris een tasje omhoog met daarin het serum dat ze gestolen hebben uit de school. 

Een maand later is Ana weer bij haar vader in Barcelona. Kris en Ana skypen regelmatig. Zapatero is gearresteerd: de politie heeft nepgeld op zijn rekening gezet en gevolgd waar het heen ging. Met Kris en Hopper is alles goedgekomen. Ze zijn niet gearresteerd voor het aanrijden van Emesto; ze hadden hem niet kunnen ontwijken. Het doorrijden na een ongeluk is een ander verhaal, maar de jongens hebben al genoeg ellende meegemaakt en zijn vrijgesproken.