Feitelijke gegevens

• 16e druk, 2016
• 270 pagina's
• Uitgeverij: De Arbeiderspers

Flaptekst

Eerste zin

Lamarat Minar was geen bewoner van de landstreek Iwojen.

Samenvatting

Lamarat Minar is zoon van twee mensen uit de landstreek in Marokko, die elkaar tussen de cactussen hebben gevonden. Zijn vader ging een tijd geleden naar "Ollanda", "Maanzaadland", zijn moeder ging hem een tijdje daarna achterna. Lamarat en zijn zusje Rebekka zijn daar geboren. Lamarats vader heeft een broertje, Mosa, die ongeveer vijf jaar ouder is dan Lamarat en in Marokko woont. Mosa wil graag met Rebekka trouwen, en haar vader zorgt ervoor dat dat gebeurt als ze achttien is. Tot die tijd vindt Lamarat zijn zusje vreselijk irritant, zelfs al toen ze in de buik zat, omdat ze zoveel praat. 

Het verhaal begint in de taxi van Chalid "blik-op-de-weg". Lamarat zit in deze taxi, omdat de dag van de bruiloft is aangebroken (de hele familie is met hebben en houwen naar Marokko gekomen, vooral de tuinstoelen zijn belangrijk). Mosa wilde graag een bruiloft aan zee. De familie was het er niet echt mee eens, maar Mosa stond erop, dus het gebeurde. Wanneer alle gasten er al zijn, wordt het Mosa wat te heet onder de voeten en hij vlucht weg. Hij gaat met dezelfde taxi als waar Lamarat nu in zit (er is namelijk één taxi die tussen de dorpjes heen en weer rijdt). Lamarat moet Mosa van zijn vader gaan zoeken. Zijn vader is namelijk een hele autoritaire man, die veel geeft om zijn imago. Hij wil niet dat dat imago bedoezeld wordt door Mosa.

In de taxi begint Lamarat te vertellen over zijn familie en nog allemaal verhalen eromheen, vaak ook mythes uit de landstreek. Uiteindelijk brengt Chalid hem naar de plek waar Mosa zich bevindt: bar Lolita. Deze bar heet zo omdat je er allemaal meisjes kan vinden. Of te wel: Mosa wilde nog één laatste keer doorbrengen met zijn vaste prostitué. 

Lamarat neemt Mosa mee terug in de taxi naar de plek van de bruiloft. Als Rebekka hem ziet is ze woedend. Ze neemt Lamarat en Mosa mee naar zee, doet eerst nog even een plasje vanonder haar bruidsjurk, en dwingt Mosa de zee in. "En ze kwamen pas het water uit toen de huwelijksnacht voldoende naar haar zin voltrokken was." (p. 263). Toen ze eruit kwamen was er een bloedspoor op het zand te vinden. Niet van Rebekka, maar van Mosa. De bruiloft gaat niet door. Later overlijdt Mosa, nadat (zo zeiden mensen) hij helemaal gek was geworden.

Personages

Lamarat Minar

Het hoofdpersonage van het verhaal, ook al gaat het verhaal ook veel over zijn ouders en oom. Hij is de focalisator. Hij is twintig, in Marokko geboren, maar in Nederland (Ollanda) opgegroeid en nu voor het eerst in Marokko voor de bruiloft. Hij heeft de landstreek van zijn ouders altijd geïdealiseerd: hij vond het maar niks in Nederland. Hij is nogal naïef wat betreft seksualiteit: heel laat pas snapt hij waar Mosa heenging en wat Rebekka met hem in zee deed.

Rebekka Minar

Het zusje van Lamarat, één jaar jonger. Ze gaat trouwen met Mosa. Dit wilde ze eerst niet, maar uiteindelijk wel. Ze is wijs en ook wel brutaal, ze durft veel.

Chalid Blik op de weg

De taxichauffeur, de enige in het dorp, die mensen altijd van Touarirt naar het grensplaatsje F brengt en weer terug, voor vijf dirham. Hij weet veel van wat er speelt in het dorp, omdat de mensen dat allemaal aan hem vertellen. Hij bracht Mosa naar bar Lolita, maar kan dit niet aan Lamarat vertellen doordat Lamarat zoveel tegen hem praat.

Mosa

Het broertje van de vader van Lamarat, hij is vijf jaar ouder dan Lamarat. Hij heeft geen Marokkaans uiterlijk, maar een lichte huidskleur en blauwe ogen. Hij wilde trouwen met Rebekka, maar durft niet meer als hij voor zich ziet om met een Nederlands meisje te trouwen. Hij gaat al jaren naar bar Lolita voor de meisjes, daar gaat hij nu weer heen. Daar wordt hij stomdronken, totdat Lamarat hem meeneemt en Rebekka hem in zee onder handen neemt. Het verhaal gaat dat Mosa van dit laatste een trauma heeft overgehouden.

Vader van Lamarat

Zijn naam wordt niet genoemd, maar hij ging midden jaren zeventig naar Nederland, via België, om te werken. Later kwam zijn vrouw. Hij geeft veel om status, daarom bouwt hij een huis in Marokko. Alles moet perfect gaan voor de bruiloft, maar alles loopt juist in de soep en daarom moet Lamarat het zo snel mogelijk oplossen.

Quotes

"Dit was de stad waar de vader van Lamarat geheel in de lijn der verwachting, zoals het een modelemigrant betaamt, een huis had laten bouwen, met vijf zuilen en een waterleiding die al spoedig verstopt raakte met mergel en kakkerlakken." Bladzijde 10

"Het was in die periode dat Mosa erover begon te denken om de dochter van zijn broer, Rebekka, die in Maanzaad Stad schipper mag ik overvaren ja of nee met haar vriendinnetjes speelde, te huwen." Bladzijde 35

"Als een prinses op een matras zonder erwt eronder zal ze zich gaan voelen, weetjewel, begrijp je me Ali, of lees je nooit sprookjes. Nou, om er een eind aan te breien, want er zijn meer potentiële kopers op deze aardkloot dan jij alleen: koop je hem of koop je hem niet, beste Ali." Bladzijde 107

"Rebekka wendde zich tot Lamarat: 'Je zou eens moeten weten, toen ik nog klein was, lieve onnozele Ratje, toen jij buiten voor de deur je rot rende, droomde ik al van een bruiloft aan zee. Groot kampvuur, een groot glas bowl, overal gitaarmuziek en een man die zich de hele dag voor me zou kapotrennen om het me maar naar de zin te maken." Bladzijde 246

"Ze waggelde naar de overzijde van het strandje en vlak voor ze door haal hielen ging, haar bruidsjurk optrok en plaste, zei ze tegen Ratje: 'Niet kijken. Ik ben geen film ik ben je zus.'" Bladzijde 258

"En ze dacht: eindelijk! niemand die me opdraagt pannenkoeken te bakken, nooit meer geiten hoeden en geen gemekker aan mijn hoofd. Ollanda, Maanzaadland - door de schoonmoeder altijd halsstarrig Deutschland genoemd - werd dus ook een beetje haar redding." Bladzijde 29

Thematiek

Heden en verleden

Het verhaal speelt zich af op de dag van de bruiloft, in het heden. Lamarat vertelt echter zijn hele levensverhaal: in het verleden.

Cultuurverschillen

Doordat Lamarat zijn levensverhaal vertelt, die begint in Marokko en eindigt in Nederland, komen verschillen tussen deze twee plekken duidelijk naar voren, Lamarat benoemt deze ook zelf.

Motieven

Mens-erger-je-niet

Mens-erger-je-niet is een motief omdat dit een spel is dat veel in de landstreek gespeeld wordt, het is daardoor een soort symbool geworden. Lamarat weet dit en kijkt daar tegenop. Hij had dan ook graag mens-erger-je-niet-speler willen worden als hij niet naar Nederland was gegaan. En hij lijkt er gevoel voor te hebben: wanneer hij een spelletje speelt, gooit hij alleen maar zessen.

Schaar

Dit schaartje is gebruikt tijdens de bevalling van Lamarat en later gebruikt Rebekka datzelfde schaartje om wraak te nemen op Mosa.

Motto

Er is geen motto.

Opdracht

Er is geen opdracht.

Titelverklaring

Het laatste hoofdstuk van het boek is hetzelfde getiteld als de titel: Bruiloft aan zee. Dat laatste hoofdstuk is de afsluiter van het verhaal, maar vat het verhaal in feite tegelijkertijd samen: als lezer begrijp je de kern pas aan het einde. 'Bruiloft aan zee' is een redelijk beschrijvende titel, in de zin dat de bruiloft, waar het verhaal naartoe werkt, aan zee is. Het is ook symbolisch, omdat Mosa de bruiloft hier graag wilt, maar zijn broer (Lamarats vader) dit eigenlijk niet ziet zitten. Het blijkt ook wel een ongelukkige plek te zijn, en het huwelijk wordt zelfs letterlijk in zee voltrokken. 

Structuur & perspectief

Het verhaal bestaat uit vijftien hoofdstukken en een epiloog. De hoofdstukken zijn niet genummerd, maar hebben wel titels, zoals: 'Deurtje open, deurtje dicht', 'Tuinstoelen in de uitverkoop' en 'Iloveyoubeer'. Het verhaal wordt door een auctoriale verteller verteld. De focalisator is over het algemeen Lamarat, soms ook door andere personages. Af en toe richt de verteller zich rechtstreeks tot de lezer: "Nee, natuurlijk niet, ik ken geen van de meisjes, ik heb dit verhaal gehoord in een of ander café, van mond tot mond, van oor tot oor is het gegaan, en het is nog maar de vraag of er ooit wel zoiets heeft bestaan als Touarirt." (p. 17). Of hier: "Misschien moet, ter correctie, hier vermeld worden dat het niet in Nederland was dat hij voor het eerst karbonaadjes van de haas at, maar dat gebeurde in België." (p. 47). 

Decor

Het verhaal speelt zich af op meerdere plekken in Marokko en Nederland. Onder andere Touarirt (waar Lamarat in de taxi zit), het grensplaatsje F (waar bar Lolita zich bevind) en Maanzaadstad (in Nederland). De bruiloft vindt plaats op één dag (Mosa wordt binnen dezelfde dag teruggevonden), maar Lamarat vertelt in de taxi alles wat daarvoor in zijn leven gebeurd is. Op pagina 48 wordt genoemd dat Lamarat midden jaren zeventig werd geboren. Aan het begin van het verhaal staat dat Lamarat twintig jaar is, dus dat zou betekenen dat de bruiloft zich midden jaren negentig afspeelt.

Stijl

De stijl kenmerkt zich door een aantal dingen. Ten eerste zijn er heel veel lange zinnen. Daarnaast is er in deze zinnen soms geen interpunctie, vooral als Rebekka praat, wat overeenkomt met hoe mondig zij is. Er komen ook veel neologismen (zelfbedachte woorden) in voor, zoals Maanzaadland.

Slotzin

Na deze woorden zou ze nooit meer over hem spreken en ze was pas echt gelukkig toen hij gestorven was.

Beoordeling

Ik begreep dit verhaal eigenlijk pas goed toen ik het uit had. Op zich is dit niet iets slechts, maar dat maakt wel dat het een kwestie van even doorzetten is. Vaak raakte ik de draad nogal kwijt bij de lange zinnen, die ik soms een paar keer opnieuw moest lezen om ze te begrijpen. Hierdoor kom je wel een beetje uit het verhaal, het leest soms niet helemaal lekker door. Wel vond ik de stijl ook wel weer wat hebben, vooral om alle zelfbedachte woorden moest ik soms lachen. Daarnaast vind ik het bijzonder dat een thema in dit boek cultuurverschillen is, maar dat er helemaal geen oordeel aan zowel Nederland als Marokko gehangen wordt. Tegenstellingen worden wel zichtbaar, maar het is heel genuanceerd, dus dat is fijn.

Recensies

"In een originele stijl, boordevol taaltrucjes, verhaspelde spreekwoorden, herhalingen en Nederlandse liedjes, vertelt Benali over emigrantendromen die uiteindelijk illusies blijken te zijn." https://www.volkskrant.nl...~b67ed81b/

"Juist bij hem, het hart van de roman, raakt het verband soms zoek en raak je op den duur je focus kwijt. Is hier nog wel een kern? Een soortgelijke verwarring wekt Benali's taal, dat amalgaam van eigen makelij. Hij kauwt op elk woord, hij proeft en geniet, dat blijkt uit alles, het plezier spat er vanaf." http://retro.nrc.nl/W2/La...enali.html

Bronnen

In dit filmpje komt ook Bruiloft aan zee aan bod.

https://www.youtube.com/w...e=emb_logo