Un Secret
1. Un Secret van Philippe Grimbert, uitgegeven voor het eerst in 2004.

2. Het is een autobiografische roman, maar ook met een stuk verzonnen verhaal.

3. Het speelt zich af in Frankrijk in Parijs en op het Franse platteland.

4. Het verhaal speelt zich af in en na de tweede wereldoorlog.

5. Het vertelperspectief is dat van een verteller, Louise die het verhaal vertelt en Philippe zijn eigen gedachten over wat hij hoort en ziet.

6. Het decor speelt geen belangrijke rol, hij vertelt voornamelijk alleen de kleine of belangrijke dingen. Hij vertelt bijvoorbeeld wel over de winkel van zijn ouders, maar beschrijft deze niet in detail. Er wordt echter wel door Louise wat uitgebreider verteld over zijn ouders en hun omgeving.

7. De hoofdpersoon is natuurlijk Philippe. Hij is Joods en zijn ouders zijn heel erg atletisch in tegenstelling tot zijn ouders. Ook is hij daarom geobsedeerd door lichamen. De achtergrond van zijn ouders is ook niet duidelijk en hij fantaseert hier veel over. Hij verzint ook een grote sterke broer die hem helpt als hij het moeilijk heeft. Hij is in het begin heel erg onzeker over zichzelf en over zijn uiterlijk, omdat hij niet zo atletisch gebouwd is als zijn ouders. Later als hij wat ouder is en de waarheid leert over zijn ouders is hij niet meer zo geobsedeerd door lichaam en zijn eigen imperfectie. Hij blijft wel onzeker over zijn relatie met zijn ouders, omdat zijn vader eerst Simon had die wel heel erg atletisch was. Als hij oud is kan hij er nog steeds niet goed mee overweg.

Tania en Maxime: de ouders van Philippe, ze zijn erg atletisch en sportief. Ze vertellen Philippe niet veel over hun verleden. Je komt hun verleden te kennen en hoe ze elkaar ontmoet hebben.

Louise: Zij is familie en is degene die in vertrouwen wordt genomen, en Philippe alles vertelt over zijn ouders en over hoe ze elkaar hebben leren kennen.

Hannah en Simon: Zij zijn geen echte hoofdpersonen, maar spelen toch wel een hele belangrijke rol in het boek. Ze zijn maar even in beeld en maken niet veel ontwikkelingen door. Alleen groeit Simon op tot een sterke jongen net zoals zijn vader.

8. Het verhaal begint met een introductie van Philippe. Hij vertelt dat hij altijd al een broer heeft willen hebben, en dat hij enig kind is. Dan gaat hij een keer met zijn moeder mee naar het magazijn om op te ruimen, waar zijn moeder op een pluche hondje stuit. Zijn moeder schrikt als zij het hondje vindt. Daardoor wordt Philippe nieuwsgierig. Hij vertelt dan meer over zichzelf, dat hij tenger en ziekelijk is terwijl zijn ouders atletisch zijn. Ook vertelt hij over de verandering van hun achternaam van Grimberg naar Grimbert. Philippe heeft zijn broer verzonnen en heeft veel steun aan hem, hij helpt hem zijn angsten te boven te komen en hij beschermt hem. Dan wil hij het hondje van het magazijn hebben, als het ’s avonds in zijn bed ligt krijgt hij er met zijn verzonnen broer ruzie over. Hij noemt het hondje Sim. De verzonnen broer wordt een spottende en minachtende persoon, hij laat Philippe zijn slechte kanten zien. Hij besluit hem terug in de schaduw te stoppen. Door zijn eigen ziekelijkheid is Philippe geobsedeerd door lichamen, ook van de kinderen op school. Dan wordt Louise geïntroduceerd, zij is de mevrouw die bij hun winkel een salon heeft en zij masseert zijn ouders. Hij merkt op dat Louise een klompvoet heeft. Ook vertelt ze hem dat zijn ouders hun geheimen aan haar toevertrouwen. Hij weet weinig over het verleden van zijn ouders, dus verzint hij hoe ze elkaar hebben ontmoet. Zo verzint hij dat ze elkaar hebben ontmoet tijdens het dansen en dat ze vanaf het begin al helemaal verliefd op elkaar waren. Hij verzint verder hoe ze door de oorlog zijn gekomen, door bij een gepensioneerde kolonel ondergedoken te zitten. Ze kregen daar goed te eten door de relaties van de kolonel. Hier vertelt hij dat zijn ouders terug gaan naar Parijs en het moeilijk hebben met het herstarten van hun winkeltje. Maar het land heelt en Tania verlangt naar een kind. Maxime vond het eerst niet een geweldig idee, want hij wilde haar niet delen.

Maar ze krijgt haar kind toch, het was echter wel een zware bevalling. En hij werd geboren als een zwak kind. En hij denkt dat hij erboven op is gekomen door de aandacht en liefde van zijn moeder en dat zijn vader hem ook mag. Maar hij denkt dat zijn vader naar hem keek met bitterheid. Hij is niet blij dat hij een zwak lichaam heeft, maar hij is wel een goede leerling. Zijn ouders gaan met andere mensen sporten. Hij wil niet met de kinderen meesporten, omdat deze teveel op hun ouders lijken en dus heel sportief zijn. In plaats daarvan laat hij zijn broer meedoen. Hij vertelt dat hij een opa heeft die elke woensdag voor de deur staat met boodschappen. Hij verlangt terug naar Boekarest waar hij is opgegroeid.

Hij heeft een oom en tante, Georges en Esther, die hij beschrijft. Zij hebben ook een winkel en zijn tante rookt als een ketter.

Hij heeft ook nog familie, namelijk Elise en Marcel. Zij zijn arbeiders en Elise leest graag en verdedigt de marxistische schrijvers.

Hij bedenkt dat zijn oma Martha aan de straat woont waar alle oma’s van de stad wonen. Maar Louise blijft zijn lieveling. Louise vertelt hem dan dat zijn ouders beiden al een keer eerder zijn getrouwd. En toen schoonbroer en schoonzus waren. En dat zijn vader een zoontje had Simon. De broer waarvan Philippe altijd heeft gedroomd. Hij blijft langskomen bij Louise voor meer informatie. Zijn verhaal wordt gevoed met nog meer onthullingen van Louise. Zijn ouders ontmoette bij de trouwerij van Maxime en Hannah. En dat Maxime niet erg religieus is maar voor zijn schoonfamilie toch is bekeerd, hij wilde dan ook geen uitgebreide traditionele trouwerij. Hier vertelt hij hoe zijn vader op zijn trouwerij eigenlijk Tania de mooiste vond, dat ze een atletisch lichaam had en er goed verzorgd uitziet.

Maxime trouwt met Hannah maar Tania blijft hem fascineren. Hij vind haar het mooiste meisje dat hij ooit heeft ontmoet. Hij wilde dat hij op zijn huwelijksnacht naast Tania in bed lag in plaats van Hannah. Philippe vertelt dat zijn vader wel genoeg had aan Hannah, maar nog steeds aan Tania dacht.

In de lente krijgen ze een kind, Simon, die een sterke jongen wordt.

Dan komen Robert en Tania op bezoek en is zijn vader daar heel zenuwachtig voor. Maar alles gaat goed. De oorlog begint en Frankrijk is snel veroverd. En dat niet iedere soldaat een uniform aan heeft.

Zijn vader gelooft niet dat er gevaar voor hun is, want hij gelooft dat ze het land alleen van buitenlanders willen zuiveren. Zijn opa krijgt echter gelijk en de zwart witte beelden van de oorlogsfilm worden werkelijkheid. Er wordt verteld dat zijn vader Simon meenam naar het stadion om hem te zien en hem na te doen.

En dat Tania bij haar moeder, Martha, in Parijs gaat wonen en vaak bij Maxime en Hannah op bezoek gaat. Dan laat Simon zijn vorderingen zien en doet Tania mee en dan ziet Maxime weer in haar wat hij op zijn bruiloft zag. De vrouwen houden zich vooral bezig met eten maken, Hannah voelt zich minder bij Esther en Tania. Ze moeten allemaal een Jodenster dragen, maar Maxime weigert en de rest van de familie ziet dat als verraad en hij brengt zijn familie in gevaar. Louise brengt de oplossing: ze zullen naar een vrij gebied gaan. De mannen gaan eerst en de vrouwen komen later. Tania blijft bij haar moeder in Parijs. Tania mist Robert en wordt eenzaam, ze gaat haar moeder zoeken en blijft bij haar familie. Tania voelt zich ook aangetrokken tot Maxime. Ze laat haar kant van het verhaal zien, ze blijft achter om nog wat zaken te regelen en dan komt ze ook. Naar het vrije gebied. Ze vertelt dat de mannen eerst gaan en hoe ze dat gaan doen. Ze besluiten naar Marcel te gaan en onder te duiken bij een kolonel. Hannah ziet in dat Maxime en Tania tot elkaar zijn aangetrokken. En besluit naar Maxime te reizen samen met Esther en Louise, ze wordt echter gesnapt omdat ze expres de verkeerde papieren liet zien, en ze nam Simon mee in haar val. Ze worden samen afgevoerd en Esther en Louise haasten zich naar het onderduikadres. Waar ze Maxime vertellen dat zijn vrouw en kind zijn afgevoerd. Maxime is troosteloos en blijft wekenlang op zijn kamer en eet alleen. Dan komt hij langzaamaan weer tot leven, en gaat hij steeds meer om met Tania. Nu alle barrières tussen hen weg zijn bloeit de liefde langzaam op. Maar als ze terug gaan naar Parijs na de oorlog gaat Tania weer bij haar moeder wonen. Robert is in de oorlog overleden dus Tania is verdrietig en rouwt om hem. Maxime en Tania beginnen dan een leven samen.

Jaren later als Philippe volwassen is neemt zijn vader een hondje, Echo. Zijn moeder krijgt een hersenbloeding en is niet goed meer ter been en zit veel in een stoel. Dan krijgt Philippe te horen dat zijn opa Joseph overleden is. Hij zoekt een tijdje later op het monument voor de gevallenen de namen van Hannah en Simon en hun data van deportatie en overlijden. Hij besluit na zijn examens dat hij Psychoanalyse en Filosofie wil gaan studeren. Dan als hij een avond terug naar huis komt zit zijn moeder te huilen. Zijn vaders hondje Echo is dood, hij brengt het hondje weg naar de dierenarts. Als hij terug komt zit zijn vader op zijn bed met zijn handen voor zijn gezicht. Het was zijn schuld dat Echo overreden was. Hij geeft zichzelf daarbij ook de schuld van de dood van Hannah en Simon. Dan vertelt Philippe zijn vader dat hij weet over Hannah en Simon en dat het niet zijn schuld was, maar die van Hannah door haar suïcidale actie. En hij vertelt zijn vader de data en nummer van hun transport naar Auschwitz.

In het epiloog is Philippe met zijn dochter Rose bij een kasteel en bekijken ze de graven van de honden van de familie Chambrun. Dan denkt hij terug aan Echo die op de tafel van de dierenarts is achtergelaten. Hij heeft het nog steeds moeilijk met het verleden van zijn ouders. Het laat hem niet los. Maar zijn broer heeft hij laten opnemen in een boek voor de gevallen kinderen in de oorlog. Daar rust zijn broer dan.

9. Ik vind het een mooi verhaal, hoe zij als twee mensen elkaar ontmoet hebben. En hoe Philippe erachter is gekomen en wat dat dan met hem doet. Het is ook geen standaard verhaal, het is anders dan de meeste boeken die ik gelezen heb over de oorlog.

10. Ik denk dat de relatie van Philippe met zij ouders centraal staat. Aangezien het geheim dat zij voor het achter houden, en dat hij Louise om uitleg vraagt en niet zijn ouders. Ook speelt de tweede wereldoorlog een belangrijke rol in dit verhaal. Door het verlies van Hannah en Simon komen Tania en Maxime samen.

11. De titel, vertaald ‘een geheim’, duidt op het geheim dat de ouders van Philippe voor hem verborgen houdt. En waar hij in de loop van het boek achter komt.

12. Zie de bijlage. Ik vind dit een mooi stuk omdat je ziet hoe Philippe volwassen is en op een manier sterker dan zijn vader. Doordat hij zijn vader vertelt dat de dood van Hannah en Simon niet zijn schuld was.

13. Philippe is geobsedeerd door lichamen dus het woord ‘corpse’ komt vaak voor. Ook het woord schaduw ‘ l’ ombre’ komt veel voor, Philippe staat in de schaduw van zijn ouders en zijn verzonnen broer en Simon en ga zo maar door. Ook het woord voor dageraad ‘aube’ komt veel voor.

14. Het is een autobiografische roman dus er zit veel van de schrijver in. Ook komt er aan het eind in terug dat hij psychoanalyse en filosofie wil gaan studeren, wat hij ook echt heeft gedaan. Er zit nog steeds wel een stuk verzonnen verhaal in, maar veel is gebaseerd op zijn eigen jeugd.

15. Het is een autobiografische roman, dus er zit niet echt een stroming in. Maar de tweede wereldoorlog speelt wel een belangrijke rol, dus is het ook wel een boek over de tweede wereldoorlog en daarmee ook wel bij die stroming passende.

16. Ik vond het een intrigerend boek, het geheim dat hij ontdekt over zijn eigen ouders. Dat is wel erg apart en daardoor ook interessant. Ik vond het wel heel erg zielig soms zeker toen Hannah en Simon afgevoerd werden en Maxime het later te horen kreeg. Dat hij helemaal van de kaart was vond ik heel erg zielig. Dat hij weer zo verdrietig wordt als zijn hondje Echo dood gaat en dat zijn schuld noemt is heel aangrijpend. Aan de andere kant is het ook wel een beetje romantisch, een soort van verboden liefde. En dat ondanks alles wat er is gebeurd ze toch nog van elkaar houden en samen leven. Ik zou het boek best een keer in het Nederlands willen lezen om het helemaal goed te begrijpen.