I

Philippe’s ouders dreven een groothandel in de rue du Bourg-l’Abbé, gelegen op de benedenverdieping van een oud gebouw, gedeeld met Juffrouw Louise. Hij hekelt zichzelf en houdt van zijn ouders Maxime en Tania, die fysiek gezien volmaakt zijn, in tegenstelling tot zijn lichaam, dat zo mager is dat het heeft geresulteerd tot talloze doktersbezoeken waaruit geen conclusie getrokken kon worden. Ook heeft hij een broer bedacht die beter was in alles dan hij. Hij verafgoodde zijn ‘broer’, totdat deze tiranniek begon te worden. Dat hij lijdt aan slaapgebrek (wat weer resulteert in ingevallen wangen, blauwe kringen onder zijn ogen en een lijfbleke gelaatskleur) hielp ook niet mee. Hij ontwikkelde een obsessie voor lichamen en bestudeerde deze op drukke winkelstraten.

Philippe bracht veel tijd door met Louise, die er altijd voor hem was en met wie hij altijd vrijuit kon praten. Door haar misvormdheid voelde hij zich thuis bij haar, hij voelde zich zeer tot haar aangetrokken. Hij had een pluchen hond (Sim) gevonden op zolder en, hoewel zijn ouders er geschokt door reageerden, vond hij in slechtere tijden troost bij deze knuffelbeest.

II

Philippe weet niet veel van zijn ouders en fantaseert vaak over hun verleden. Maxime was volgens hem de zoon van een naar Frankrijk geïmmigreerde Roemeen (Joseph) die krap bij kas was (zijn moeder Caroline was overleden toen hij jong was). Hij ontvluchtte het huis op jonge leeftijd in de hoop op een betere toekomst en hij vond zijn geluk in een sportschool. Tania, aan de andere hand, was een zeer creatieve model/modeontwerpster die vlakbij Montmartre woonde bij haar moeder Martha (wier ouders uit Litouwen komen). Haar vader was André, een violist die de familie verliet toen Tania jong was. Maxime en Tania ontmoetten elkaar bij het zwembad op de sportschool L’Alsacienne. Het is liefde op eerste gezicht. Maxime is normaal van de snelle veroveringen, maar pakt het bij Tania uitgebreid aan. Na een paar maanden trekken ze bij elkaar in en binnen een jaar volgt een bruiloft. Ze stopt met haar werk en gezamenlijk openen ze een winkel voor sportartikelen. Vlak erna breekt de oorlog uit. Ze sluiten hun winkel en duiken onder bij familie in een dorp, Saint-Gaultier, waar ze twee gelukkige jaren doorbrengen bij een kolonel en diens dochter. Maxime gaat werken in een nabijgelegen park; Tania geeft gymnastiekles op een school. Terug in Parijs bleek de winkel ongeschonden. Ze vinden onderdak in het departement Indre, waar ze met een beperkte voedselvoorraad zitten. Na enkele jaren, als de oorlog voorbij lijkt te zijn, dringt Tania aan op een baby. Maxime aarzelt, want hij wil haar niet delen. Toch wordt Philippe niet veel later geboren, als gevolg van een gecompliceerde bevalling. Maxime leerde van Philippe te houden.

III

Op school wilde Philippe altijd het lievelingetje zijn. Hij kon door zijn gezondheid nooit meedoen met gymnastiek. Toen hij 15 jaar oud was zag hij eens met zijn moeder een geacteerde film over de Tweede Wereldoorlog op televisie, die veel indruk op hem maakte. Niet veel later werd er een documentaire over de oorlog vertoond op school. Zijn gymleraar maakte een aantal obscene grappen over de naakte vrouwen, waarop Philippe reageerde door hem aan te vallen en hem een bloedneus te bezorgen. Door deze actie werd hij door zijn klas verstoten, maar zijn vader was heimelijk trots op hem, net zoals Philippe zelf. De volgende dag vertelde hij het verhaal aan Louise en beiden barstten in tranen uit. Louise vertelde hem opeens alles over zijn verleden: over de afgrijzen tijdens de oorlog als Joden, over Maximes zoon Simon met Hannah en over Tania’s huwelijk met Hannahs broer Robert. Philippe realiseerde zich dat hij vanaf dat moment alles anders zou zien. Zijn onzichtbare oudere broer bleek echt. Hij was jaloers en boos op Simon, die volgens Louise’s woorden de oogappel van Maxime was. Hij begreep niet dat Simon uit ieders geheugen leek te zijn verdwenen.

IV

Philippe fantaseert over de traditionele Joodse bruiloft van Maxime met Hannah, tijdens welke Maxime al onmiddellijk fantaseert over Tania, een van de gasten. Hij krijgt haar niet meer uit zijn geheugen, maar blijft trouw aan Hannah. Maanden later wordt de kerngezonde Simon Joseph geboren. De liefdevolle en beschermende opvoeding van Simon leidt Maxime af van de gedachte aan Tania, totdat de oorlog uitbreekt. De ongerustheid wordt steeds groter en Maxime vreest het ergste. Hij maakt zich ongeliefd bij de familie als hij weigert zijn identiteitspapieren te laten voorzien van een rode stempel. Robert werd naar het front gestuurd, waarna Tania van Lyon naar Parijs verhuisde en weer een rol gaat spelen in Maximes leven. Hannah merkt zijn verlangen naar Tania en vindt troost bij Louise en Simon. Als de gele ster dragen verplicht wordt, is Maxime het zat en hij wil vluchten naar vrij gebied: Saint-Gaultier. De familie snapt het niet; waarom schaamt hij zich zo voor zijn afkomst? Ondertussen werd Tania haar echtgenoot Robert zat, omdat hij als een klein kind gehoorzaamde aan al zijn ouders’ wensen. Ze begint te fantaseren over Maxime en om haar controle niet te verliezen begint ze weer met tekenen. Na een inval besluit ze Maxime te volgen naar Saint-Gaultier. Maxime is samen met Georges, Hannah, Esther, Simon en Louise via een smokkelaar in Saint-Gaultier gekomen. Ze wonen bij een kolonel en zijn dochter Thérèse, die een oogje heeft op Maxime. Hannah is trots dat ze in haar eentje de winkel kan blijven runnen. Aan het geluk komt op een dag einde als er een grote razzia wordt gehouden. Hannah blijft met Simon achter in de stad en is zo jaloers dat Maxime en Tania bij elkaar zijn, dat ze bijna in tranen uitbarst en een afspraak regelt met de mensensmokkelaar om naar haar man te gaan. De familie merkte hoe Hannah een ondergang tegemoet ging, en daarbij Simon met zich meesleepte. In het café, waar de smokkel moet plaatsvinden, zijn Esther en Louise ook aanwezig om de boel in de gaten te houden. Plotseling vallen drie Duitse soldaten de café binnen en gaan alle papieren af. Ze nemen Hannah – die geen weerstand biedt - met zich mee, en omdat hij niet van zijn moeder gescheiden wil worden, komt ook Simon mee. Esther en Louise (de laatste heeft Simons pluchen knuffel) zijn in shock, maar krijgen geen tijd te reageren en moeten van de smokkelaar meteen vluchten naar het vrije gebied.

In tussen wordt Tania hartelijk ontvangen in Saint-Gaultier. Even later arriveren Louise en Esther, die Maxime vertelt over Hannahs daad, die zelfmoord betekende. Voor een aantal weken sluit Maxime zich op in zijn kamer zonder iets te vertellen. Hij neemt het zijn vrouws onoplettendheid kwalijk dat Simon er niet meer is. De familie weet niet hoe ze hem moet troosten. Op een dag gaat hij met Tania zwemmen. Hij barst in tranen uit en Tania biedt hem troost. De komende nachten sluipt hij stiekem in haar kamer om bij haar in bed te slapen (maar ze hebben geen seks tot dagen later). Philippe vindt dat het ‘hij of Simon’ was, dat hij nooit geboren zou zijn als Simon nog leefde. De familie walgt van Maxime en Tania’s (inmiddels openlijke) relatie, maar vindt het zinloos er ophef over te maken.

Weken later komen ze erachter dat Robert aan de tyfus was overleden. Hannah en Simon waren weggevoerd. Tania huilt nauwelijks, het is weer een obstakel minder in haar samenzijn met Maxime. Na de oorlog keert men terug naar Parijs. Maxime en Tania scheiden hun wegen en durven elkaar niet onder ogen te komen. Maxime gaat de straten af in de hoop Hannah en Simon te vinden. Overal herkent hij Hannah of Simon in, maar hij realiseert zich dat ze niet terug zullen komen. Na maanden geven Maxime en Tania aan elkaar toe. Ze trouwen en openen een winkel. Het leven wordt zoals Philippe het kent. Over de oorlog zal nooit meer gesproken worden. Na Philippe’s geboorte wordt de achternaam veranderd van Grinberg naar Grimbert om afscheid te nemen van verschrikkelijke herinneringen.