Un secret door Philippe Grimbert

Hannah ziet dat Maxime gecharmeerd is van Tania. ‘Elle connaît suffisamment son mari pour y lire un désir fou, une fascination qu’il ne songe même pas à dissimuler. Jamais il ne l’a regardée ainsi.’ (blz. 105) Ze zoekt haar troost bij Simon.
Wanneer het dragen van een Jodenster verplicht wordt, weigert Maxime dit ook. Louise stelt een tijdje later voor naar Indre te gaan, de familie stemt in. Ze spreken af dat de mannen eerst gaan, de vrouwen komen later. Tania gaat echter niet mee, maar terug naar Parijs. ‘Elle ne peut se défendre d’une attirance pour Maxime, dont l’apparence l’a séduite dès leur première rencontre. Mais le regard appuyé qu’il lui a adressé le jour même de son mariage l’a glacée.’ (blz. 112) Ze denkt veel aan Maxime, als hij samen met de mannen naar Indre is vertrokken.
Als Hannah Simon ziet, moet ze aan Maxime denken. ‘Cet homme est toute sa vie, elle en est plus sûre que jamais.’ (blz. 121) Ook de vrouwen (Louise, Hannah, Esther en Simon) vertrekken nu naar Indre, op Philippes aandringen vertelt Louise wat er daar gebeurd is:
De vrouwen zaten in het café te wachten tot ze konden vertrekken, toen er twee officieren binnenkwamen. Hannah moest haar papieren laten zien en toen ze haar valse had gepakt, pakte ze ook haar echte. Wanneer Simon naar haar toe kwam zegt ze bovendien: ‘C’est mon fils.’ (blz. 131) Ze worden meegenomen door de officieren, de andere vrouwen vertrekken vol verdriet naar Indre.
Er wordt verteld hoe Tania ondertussen aankwam in Indre, vol verlangen naar Maxime en andersom. Wanneer ook de vrouwen aankomen, zeggen ze niet hoe het precies is gegaan. Maxime houdt zich weken afzijdig, ‘Maxime n’en peut plus de ces nuits passées à rechercher Hannah et Simon.’ (blz. 142) Na drie weken kan hij niet meer toegeven aan zijn verlangens en benadert Tania. ‘Le séducteur est devenu un adolescent transi, recherchant la doucheur et la tendresse de Tania, s’approchant d’elle avec prudence pour se contenter de ses baisers et du contact de sa peau.’ (blz. 144) Toch is hij niet helemaal over Hannah heen, want wanneer hij op een dag gemeenschap heeft met Tania ziet hij het beeld van Hannah voor zich. Alle familieleden die daar bij hen zijn keuren de relatie af.
Wanneer het einde van de oorlog nadert horen ze dat Robert is overleden aan de tyfus en Hannah samen met Simon in een trein is vervoerd naar een plek, waarvan iedereen weet wat daar gebeurd is. Maxime gaat op zoek naar zijn vrouw en kind; hij mist ze verschrikkelijk. De familie raakt er aan gewend dat Maxime en Tania een stel zijn.

Partie cinq:
‘Je savais désormais ce que recherchaient les yeux de mon père lorsqu’ils fixaient l’horizon, je comprenais ce qui rendait ma mère muette.’ (Blz. 158) Philippe wordt meer een man, hij begrijpt zijn ouders nu en dat heeft als gevolg dat hij er minder ziekelijk uit gaat zien en betere resultaten heeft op school. Hij beseft nu ook wat hij zijn ouders heeft aangedaan door Sim altijd bij hem te hebben. ‘Comment mon père avait-il pu supporter de me voir le serrer contre ma poitrine, l’installer à côté de moi à chacun de nos repas?’ (blz. 160)
Uiteindelijk is er nog één stukje van het verhaal over wat Philippe nog niet zeker: hij gaat naar de bibliotheek en zoekt daar in de lijsten met gedeporteerden, de sterfdata staan achter de namen. Daar vindt hij Hannah en Simon.
Hij gaat psycho-analyse studeren, dat idee krijgt hij door het luisterend oor van Louise. ‘Délivré du fardeau qui pesait sur mes épaules j’en avais fait une force, j’en ferais de même avec ceux qui viendraient à moi. Je ne savais pas encore que j’allais commencer avec mon père.’ (blz. 169)
Philippe vertelt zijn vader precies hoe het gegaan is met Hannah en Simon, compleet met sterfdata en al. Het enige wat hij verzwijgt is Hannahs ‘zelfmoord’. Dit is zwaar voor zijn vader om te horen, maar Philippe vertelt hem zo dat Hannah en Simon niet lang geleden hebben in een of ander kamp. ‘Je venais de délivrer mon père de son secret.’ (blz. 173)

Epilogue:
De epiloog gaat over een aantal jaren later, Philippe heeft het over zijn dochter. Ze zijn op een kerkhof: ‘Face aux tombes alignées dans le carré d’herbes j’ai repensé au dernier geste de mon père. Prenant sa femme par la taille, il l’avait aidée à se lever pour la conduire tout doucement vers le balcon du salon, pour un ultime plongeon. Qu’avait-il murmuré à son oreille avant de l’enlacer et de basculer avec elle?’ (blz. 183)

Hannah wordt gedeporteerd door de haat van de nazi’s, niet door haar liefde voor haar familie.

Maxime is teleurgesteld over Simons geboorte.

Maxime houdt meer van Tania dan van Hannah.

Robert is de ex-man van Tania en wordt naar het Oostblok gestuurd in de oorlog.

Uitgebreide samenvatting 2:

Het verhaal begint met een introductie van Philippe. Hij vertelt dat hij altijd al een broer heeft willen hebben, en dat hij enig kind is. Dan gaat hij een keer met zijn moeder mee naar het magazijn om op te ruimen, waar zijn moeder op een pluche hondje stuit. Zijn moeder schrikt als zij het hondje vindt. Daardoor wordt Philippe nieuwsgierig. Hij vertelt dan meer over zichzelf, dat hij tenger en ziekelijk is terwijl zijn ouders atletisch zijn. Ook vertelt hij over de verandering van hun achternaam van Grimberg naar Grimbert. Philippe heeft zijn broer verzonnen en heeft veel steun aan hem, hij helpt hem zijn angsten te boven te komen en hij beschermt hem. Dan wil hij het hondje van het magazijn hebben, als het ’s avonds in zijn bed ligt krijgt hij er met zijn verzonnen broer ruzie over. Hij noemt het hondje Sim. De verzonnen broer wordt een spottende en minachtende persoon, hij laat Philippe zijn slechte kanten zien. Hij besluit hem terug in de schaduw te stoppen. Door zijn eigen ziekelijkheid is Philippe geobsedeerd door lichamen, ook van de kinderen op school. Dan wordt Louise geïntroduceerd, zij is de mevrouw die bij hun winkel een salon heeft en zij masseert zijn ouders. Hij merkt op dat Louise een klompvoet heeft. Ook vertelt ze hem dat zijn ouders hun geheimen aan haar toevertrouwen. Hij weet weinig over het verleden van zijn ouders, dus verzint hij hoe ze elkaar hebben ontmoet. Zo verzint hij dat ze elkaar hebben ontmoet tijdens het dansen en dat ze vanaf het begin al helemaal verliefd op elkaar waren. Hij verzint verder hoe ze door de oorlog zijn gekomen, door bij een gepensioneerde kolonel ondergedoken te zitten. Ze kregen daar goed te eten door de relaties van de kolonel. Hier vertelt hij dat zijn ouders terug gaan naar Parijs en het moeilijk hebben met het herstarten van hun winkeltje. Maar het land heelt en Tania verlangt naar een kind. Maxime vond het eerst niet een geweldig idee, want hij wilde haar niet delen.

Maar ze krijgt haar kind toch, het was echter wel een zware bevalling. En hij werd geboren als een zwak kind. En hij denkt dat hij erboven op is gekomen door de aandacht en liefde van zijn moeder en dat zijn vader hem ook mag. Maar hij denkt dat zijn vader naar hem keek met bitterheid. Hij is niet blij dat hij een zwak lichaam heeft, maar hij is wel een goede leerling. Zijn ouders gaan met andere mensen sporten. Hij wil niet met de kinderen meesporten, omdat deze teveel op hun ouders lijken en dus heel sportief zijn. In plaats daarvan laat hij zijn broer meedoen. Hij vertelt dat hij een opa heeft die elke woensdag voor de deur staat met boodschappen. Hij verlangt terug naar Boekarest waar hij is opgegroeid.

Hij heeft een oom en tante, Georges en Esther, die hij beschrijft. Zij hebben ook een winkel en zijn tante rookt als een ketter.

Hij heeft ook nog familie, namelijk Elise en Marcel. Zij zijn arbeiders en Elise leest graag en verdedigt de marxistische schrijvers.

Hij bedenkt dat zijn oma Martha aan de straat woont waar alle oma’s van de stad wonen. Maar Louise blijft zijn lieveling. Louise vertelt hem dan dat zijn ouders beiden al een keer eerder zijn getrouwd. En toen schoonbroer en schoonzus waren. En dat zijn vader een zoontje had Simon. De broer waarvan Philippe altijd heeft gedroomd. Hij blijft langskomen bij Louise voor meer informatie. Zijn verhaal wordt gevoed met nog meer onthullingen van Louise. Zijn ouders ontmoette bij de trouwerij van Maxime en Hannah. En dat Maxime niet erg religieus is maar voor zijn schoonfamilie toch is bekeerd, hij wilde dan ook geen uitgebreide traditionele trouwerij. Hier vertelt hij hoe zijn vader op zijn trouwerij eigenlijk Tania de mooiste vond, dat ze een atletisch lichaam had en er goed verzorgd uitziet.

Maxime trouwt met Hannah maar Tania blijft hem fascineren. Hij vind haar het mooiste meisje dat hij ooit heeft ontmoet. Hij wilde dat hij op zijn huwelijksnacht naast Tania in bed lag in plaats van Hannah. Philippe vertelt dat zijn vader wel genoeg had aan Hannah, maar nog steeds aan Tania dacht.

In de lente krijgen ze een kind, Simon, die een sterke jongen wordt.

Dan komen Robert en Tania op bezoek en is zijn vader daar heel zenuwachtig voor. Maar alles gaat goed. De oorlog begint en Frankrijk is snel veroverd. En dat niet iedere soldaat een uniform aan heeft.

Zijn vader gelooft niet dat er gevaar voor hun is, want hij gelooft dat ze het land alleen van buitenlanders willen zuiveren. Zijn opa krijgt echter gelijk en de zwart witte beelden van de oorlogsfilm worden werkelijkheid. Er wordt verteld dat zijn vader Simon meenam naar het stadion om hem te zien en hem na te doen.

En dat Tania bij haar moeder, Martha, in Parijs gaat wonen en vaak bij Maxime en Hannah op bezoek gaat. Dan laat Simon zijn vorderingen zien en doet Tania mee en dan ziet Maxime weer in haar wat hij op zijn bruiloft zag. De vrouwen houden zich vooral bezig met eten maken, Hannah voelt zich minder bij Esther en Tania. Ze moeten allemaal een Jodenster dragen, maar Maxime weigert en de rest van de familie ziet dat als verraad en hij brengt zijn familie in gevaar. Louise brengt de oplossing: ze zullen naar een vrij gebied gaan. De mannen gaan eerst en de vrouwen komen later. Tania blijft bij haar moeder in Parijs. Tania mist Robert en wordt eenzaam, ze gaat haar moeder zoeken en blijft bij haar familie. Tania voelt zich ook aangetrokken tot Maxime. Ze laat haar kant van het verhaal zien, ze blijft achter om nog wat zaken te regelen en dan komt ze ook. Naar het vrije gebied. Ze vertelt dat de mannen eerst gaan en hoe ze dat gaan doen. Ze besluiten naar Marcel te gaan en onder te duiken bij een kolonel. Hannah ziet in dat Maxime en Tania tot elkaar zijn aangetrokken. En besluit naar Maxime te reizen samen met Esther en Louise, ze wordt echter gesnapt omdat ze expres de verkeerde papieren liet zien, en ze nam Simon mee in haar val. Ze worden samen afgevoerd en Esther en Louise haasten zich naar het onderduikadres. Waar ze Maxime vertellen dat zijn vrouw en kind zijn afgevoerd. Maxime is troosteloos en blijft wekenlang op zijn kamer en eet alleen. Dan komt hij langzaamaan weer tot leven, en gaat hij steeds meer om met Tania. Nu alle barrières tussen hen weg zijn bloeit de liefde langzaam op. Maar als ze terug gaan naar Parijs na de oorlog gaat Tania weer bij haar moeder wonen. Robert is in de oorlog overleden dus Tania is verdrietig en rouwt om hem. Maxime en Tania beginnen dan een leven samen.

Het verhaal begint met een introductie van Philippe. Hij vertelt dat hij altijd al een broer heeft willen hebben, en dat hij enig kind is. Dan gaat hij een keer met zijn moeder mee naar het magazijn om op te ruimen, waar zijn moeder op een pluche hondje stuit. Zijn moeder schrikt als zij het hondje vindt. Daardoor wordt Philippe nieuwsgierig. Hij vertelt dan meer over zichzelf, dat hij tenger en ziekelijk is terwijl zijn ouders atletisch zijn. Ook vertelt hij over de verandering van hun achternaam van Grimberg naar Grimbert. Philippe heeft zijn broer verzonnen en heeft veel steun aan hem, hij helpt hem zijn angsten te boven te komen en hij beschermt hem. Dan wil hij het hondje van het magazijn hebben, als het ’s avonds in zijn bed ligt krijgt hij er met zijn verzonnen broer ruzie over. Hij noemt het hondje Sim. De verzonnen broer wordt een spottende en minachtende persoon, hij laat Philippe zijn slechte kanten zien. Hij besluit hem terug in de schaduw te stoppen. Door zijn eigen ziekelijkheid is Philippe geobsedeerd door lichamen, ook van de kinderen op school. Dan wordt Louise geïntroduceerd, zij is de mevrouw die bij hun winkel een salon heeft en zij masseert zijn ouders. Hij merkt op dat Louise een klompvoet heeft. Ook vertelt ze hem dat zijn ouders hun geheimen aan haar toevertrouwen. Hij weet weinig over het verleden van zijn ouders, dus verzint hij hoe ze elkaar hebben ontmoet. Zo verzint hij dat ze elkaar hebben ontmoet tijdens het dansen en dat ze vanaf het begin al helemaal verliefd op elkaar waren. Hij verzint verder hoe ze door de oorlog zijn gekomen, door bij een gepensioneerde kolonel ondergedoken te zitten. Ze kregen daar goed te eten door de relaties van de kolonel. Hier vertelt hij dat zijn ouders terug gaan naar Parijs en het moeilijk hebben met het herstarten van hun winkeltje. Maar het land heelt en Tania verlangt naar een kind. Maxime vond het eerst niet een geweldig idee, want hij wilde haar niet delen.

Maar ze krijgt haar kind toch, het was echter wel een zware bevalling. En hij werd geboren als een zwak kind. En hij denkt dat hij erboven op is gekomen door de aandacht en liefde van zijn moeder en dat zijn vader hem ook mag. Maar hij denkt dat zijn vader naar hem keek met bitterheid. Hij is niet blij dat hij een zwak lichaam heeft, maar hij is wel een goede leerling. Zijn ouders gaan met andere mensen sporten. Hij wil niet met de kinderen meesporten, omdat deze teveel op hun ouders lijken en dus heel sportief zijn. In plaats daarvan laat hij zijn broer meedoen. Hij vertelt dat hij een opa heeft die elke woensdag voor de deur staat met boodschappen. Hij verlangt terug naar Boekarest waar hij is opgegroeid.

Hij heeft een oom en tante, Georges en Esther, die hij beschrijft. Zij hebben ook een winkel en zijn tante rookt als een ketter.

Hij heeft ook nog familie, namelijk Elise en Marcel. Zij zijn arbeiders en Elise leest graag en verdedigt de marxistische schrijvers.

Hij bedenkt dat zijn oma Martha aan de straat woont waar alle oma’s van de stad wonen. Maar Louise blijft zijn lieveling. Louise vertelt hem dan dat zijn ouders beiden al een keer eerder zijn getrouwd. En toen schoonbroer en schoonzus waren. En dat zijn vader een zoontje had Simon. De broer waarvan Philippe altijd heeft gedroomd. Hij blijft langskomen bij Louise voor meer informatie. Zijn verhaal wordt gevoed met nog meer onthullingen van Louise. Zijn ouders ontmoette bij de trouwerij van Maxime en Hannah. En dat Maxime niet erg religieus is maar voor zijn schoonfamilie toch is bekeerd, hij wilde dan ook geen uitgebreide traditionele trouwerij. Hier vertelt hij hoe zijn vader op zijn trouwerij eigenlijk Tania de mooiste vond, dat ze een atletisch lichaam had en er goed verzorgd uitziet.

Maxime trouwt met Hannah maar Tania blijft hem fascineren. Hij vind haar het mooiste meisje dat hij ooit heeft ontmoet. Hij wilde dat hij op zijn huwelijksnacht naast Tania in bed lag in plaats van Hannah. Philippe vertelt dat zijn vader wel genoeg had aan Hannah, maar nog steeds aan Tania dacht.

In de lente krijgen ze een kind, Simon, die een sterke jongen wordt.

Dan komen Robert en Tania op bezoek en is zijn vader daar heel zenuwachtig voor. Maar alles gaat goed. De oorlog begint en Frankrijk is snel veroverd. En dat niet iedere soldaat een uniform aan heeft.

Zijn vader gelooft niet dat er gevaar voor hun is, want hij gelooft dat ze het land alleen van buitenlanders willen zuiveren. Zijn opa krijgt echter gelijk en de zwart witte beelden van de oorlogsfilm worden werkelijkheid. Er wordt verteld dat zijn vader Simon meenam naar het stadion om hem te zien en hem na te doen.

En dat Tania bij haar moeder, Martha, in Parijs gaat wonen en vaak bij Maxime en Hannah op bezoek gaat. Dan laat Simon zijn vorderingen zien en doet Tania mee en dan ziet Maxime weer in haar wat hij op zijn bruiloft zag. De vrouwen houden zich vooral bezig met eten maken, Hannah voelt zich minder bij Esther en Tania. Ze moeten allemaal een Jodenster dragen, maar Maxime weigert en de rest van de familie ziet dat als verraad en hij brengt zijn familie in gevaar. Louise brengt de oplossing: ze zullen naar een vrij gebied gaan. De mannen gaan eerst en de vrouwen komen later. Tania blijft bij haar moeder in Parijs. Tania mist Robert en wordt eenzaam, ze gaat haar moeder zoeken en blijft bij haar familie. Tania voelt zich ook aangetrokken tot Maxime. Ze laat haar kant van het verhaal zien, ze blijft achter om nog wat zaken te regelen en dan komt ze ook. Naar het vrije gebied. Ze vertelt dat de mannen eerst gaan en hoe ze dat gaan doen. Ze besluiten naar Marcel te gaan en onder te duiken bij een kolonel. Hannah ziet in dat Maxime en Tania tot elkaar zijn aangetrokken. En besluit naar Maxime te reizen samen met Esther en Louise, ze wordt echter gesnapt omdat ze expres de verkeerde papieren liet zien, en ze nam Simon mee in haar val. Ze worden samen afgevoerd en Esther en Louise haasten zich naar het onderduikadres. Waar ze Maxime vertellen dat zijn vrouw en kind zijn afgevoerd. Maxime is troosteloos en blijft wekenlang op zijn kamer en eet alleen. Dan komt hij langzaamaan weer tot leven, en gaat hij steeds meer om met Tania. Nu alle barrières tussen hen weg zijn bloeit de liefde langzaam op. Maar als ze terug gaan naar Parijs na de oorlog gaat Tania weer bij haar moeder wonen. Robert is in de oorlog overleden dus Tania is verdrietig en rouwt om hem. Maxime en Tania beginnen dan een leven samen.

Jaren later als Philippe volwassen is neemt zijn vader een hondje, Echo. Zijn moeder krijgt een hersenbloeding en is niet goed meer ter been en zit veel in een stoel. Dan krijgt Philippe te horen dat zijn opa Joseph overleden is. Hij zoekt een tijdje later op het monument voor de gevallenen de namen van Hannah en Simon en hun data van deportatie en overlijden. Hij besluit na zijn examens dat hij Psychoanalyse en Filosofie wil gaan studeren. Dan als hij een avond terug naar huis komt zit zijn moeder te huilen. Zijn vaders hondje Echo is dood, hij brengt het hondje weg naar de dierenarts. Als hij terug komt zit zijn vader op zijn bed met zijn handen voor zijn gezicht. Het was zijn schuld dat Echo overreden was. Hij geeft zichzelf daarbij ook de schuld van de dood van Hannah en Simon. Dan vertelt Philippe zijn vader dat hij weet over Hannah en Simon en dat het niet zijn schuld was, maar die van Hannah door haar suïcidale actie. En hij vertelt zijn vader de data en nummer van hun transport naar Auschwitz.

In het epiloog is Philippe met zijn dochter Rose bij een kasteel en bekijken ze de graven van de honden van de familie Chambrun. Dan denkt hij terug aan Echo die op de tafel van de dierenarts is achtergelaten. Hij heeft het nog steeds moeilijk met het verleden van zijn ouders. Het laat hem niet los. Maar zijn broer heeft hij laten opnemen in een boek voor de gevallen kinderen in de oorlog. Daar rust zijn broer dan.