Feitelijke gegevens
- 2003
- 157 pagina's
- Uitgeverij: Kluitman
Flaptekst
"Wacht even," zei Nina. "Ik wil ook een toast uitbrengen."
Cady ging er wat gemakkelijker bij zitten en wachtte af.
Nina hief de fles omhoog. "Op ons. Dat we altijd vrienden zullen blijven.’"
"Altijd," echode Cady.
Het is een bijzondere avond. Nina is jarig, en samen met haar beste vriendin Cady is ze naar hun favoriete heuvel gegaan om een klein feestje te vieren. Ze kletsen en ze lachen. Al het andere willen ze vergeten. Maar makkelijk is dat niet, want Nina is ziek. Heel erg ziek.
Eerste zin
\"Stil nou, joh,\" fluisterde Nina Weber giechelig.Samenvatting
Nina en Cady zijn al van kleins af aan bevriend en hebben een goede vriendschap ontwikkeld. Ze vertellen elkaar alles en hebben geen geheimen voor elkaar. Dit hebben ze ook afgesproken met elkaar: wat er ook gebeurt, ze vertellen de waarheid aan elkaar en steunen elkaar in periodes waar dit nodig is.
Deze hechte vriendschap komt goed van pas als Nina ongeneeslijk ziek wordt. Ze heeft kanker in haar been waardoor ze echt heel erg ziek is en heel veel pijn heeft. Ze ligt regelmatig in het ziekenhuis waar ze chemotherapie krijgt en bestraald moet worden. Het is allemaal heel erg vervelend, maar samen met Cady kan Nina er bovenop blijven en blijft ze een vrolijk meisje.
Ondanks de ziekte van Nina proberen Cady en Nina nog wel zoveel mogelijk te doen. Het gaat steeds slechter met Nina, maar met veel pauzes van rust weten ze toch te doen wat ze willen doen. Zo gaan ze in de wijk naar de berg waar een huis verkocht wordt. Beiden vinden ze het een heel mooi huis en vinden ze het raar dat het niet verkocht wordt. Het blijft hen boeien of het huis wel of niet verkocht is, dus gaan ze regelmatig naar boven om te kijken of het al verkocht is.
Dan wordt Nina steeds zieker en zieker en komt ze weer in het ziekenhuis terecht. Cady probeert dagelijks langs te gaan, maar dit is moeilijk omdat haar ouders vinden dat ze teveel met Nina bezig is. De ouders van Cady willen haar beschermen voor de dood van Nina. Ze doen dit door Cady te verbieden naar Nina te gaan. Toch krijgt ze het voor elkaar om regelmatig naar Nina toe te gaan. Van de ouders van Nina krijgt Cady elke keer te horen dat het om een griepje gaat. Als ze later op bezoek komt bij Nina krijgt ze echter te horen dat het helemaal niet om een griepje gaat: Nina is uitbehandeld en zal binnenkort overlijden.
Een feestdag vieren ze nog wel samen in het ziekenhuis. Ze gaan picknicken op het bed van Nina en kunnen door het ziekenhuisraam naar het vuurwerk kijken. Een hele gezellige avond die ze beiden nooit zullen vergeten.
Als Nina weer thuis is krijgt ze veel hulp van verpleegsters die haar in de gaten houden. 24 uur per dag moet er iemand bij haar blijven om haar te helpen en te verzorgen. De pijn wordt steeds erger en ze heeft zelfs al een infuus waar ze zelf mee kan aangeven hoeveel pijnstilling ze wil hebben.
Cady vindt dit verschrikkelijk om te zien en baalt ervan dat ze steeds minder kan doen met Nina. Ze hadden zich heel erg verheugd op het nieuwe schooljaar, maar Cady moet nu alleen voor het eerst naar de middelbare school. Daar ontmoet ze een meisje met wie ze het heel erg goed kan vinden. Ze raken bevriend en Cady wordt voor het eerst voor het blok gezet: gaat ze Nina vertellen van haar nieuwe vriendschap met het gevaar dat ze jaloers wordt, of zegt ze er niks over en liegt ze?
Uiteindelijk besluit Cady om het toch maar te vertellen. De jaloerse reactie van Nina maakt gelijk indruk op haar en samen maken ze een tijdje ruzie over het feit dat Cady al voor de dood van Nina nieuwe vrienden aan het maken is. Na een aantal minuten heen en weer geruzie kunnen ze weer lachen en toont Nina eindelijk begrip voor de hele situatie.
Lichamelijk gaat het steeds slechter met Nina en Cady krijgt het voor elkaar om samen met Nina nog één keer naar buiten te gaan. Met Nina in de rolstoel vieren ze Halloween en ze gaan gelijk naar het huis dat te koop stond. Inmiddels is het verkocht en heel lelijk verbouwd. De eigenaren van het huis zijn ook niet al te lief en samen gooien ze wc-rollen op het huis zodat ze nog één keer heel veel lol kunnen beleven.
Een maand daarna is het gebeurd met Nina. Ze wordt lichamelijk steeds zwakker en sterft op Thanksgiving, een nationale feestdag in november in de Verenigde Staten en Canada.
Personages
Nina
Nina is de beste vriendin van Cady. Ze heeft bruine ogen en kort haar door de chemo. In de tijd dat ze ziek is verandert ze heel erg. Ze wordt steeds magerder en gaat steeds meer zeuren. Het lijkt soms alsof ze niet meer zichzelf is. Toch maakt ze zich heel veel zorgen om iedereen om haar heen. Hoe ziek ze ook is.
Cady
Cady is de beste vriendin van Nina. Ze zijn twee handen op één buik: ze vertellen elkaar alles en hebben geen geheimen voor elkaar. Toch heeft Cady het op een gegeven moment heel moeilijk met het feit dat Nina ziek is. Ze weet niet of ze sommige dingen wel of niet moet zeggen en heeft regelmatig ruzies met Nina.
Laura
Laura is de nieuwe vriendin van Cady. Als Cady naar de middelbare school gaat ontmoet ze Laura. Laura is verhuisd en heeft naast Cady nauwelijks vrienden in de buurt. Laura brengt nauwelijks begrip op voor de situatie tussen Nina en Cady en is heel snel jaloers als Cady liever een middag naar Nina gaat.
Russell
Russell is het kleine broertje van Cady. In het verhaal heeft hij net zijn eerste schooldag gehad, dus hij zal een leeftijd van rond de vier jaar hebben.
Mevrouw Weber
Mevrouw Weber is de moeder van Nina. Ze is heel erg bezorgd om Nina en houdt haar in de gaten zodat ze niet teveel doet. Ze is heel bemoeizuchtig, maar accepteert het wel dat ze af en toe wat privacy nodig heeft met Cady.
Meneer Weber
Meneer Weber is de vader van Nina. In het verhaal krijg je nauwelijks iets van hem mee omdat hij alleen maar bezig is met werk.
Cady\'s ouders
Mevrouw en meneer Winton zijn de ouders van Cady. Zij willen Cady heel erg beschermen tegen de dood. Op een gegeven moment zien ze dat dat niet gaat en dat Nina toch wel overlijdt. Vanaf dat moment laten ze Cady gewoon naar Nina toe gaan wanneer ze maar wil.
Quotes
"Cady keek Nina aan en probeerde het tot zich door te laten dringen: het ziekenhuis kon niets meer doen voor Nina. Nina wilde weg, en daarom ging ze weg. Nina ging naar huis om dood te gaan, was de gedachte die als vanzelf bij Cady opkwam. En misschien zat daar ook wel iets goeds in. "Cool," zei ze, terwijl ze probeerde te glimlachen. " Bladzijde 57
"Heather kon het allemaal mooi zeggen, over vriendschap voor altijd en zo, maar die vriendschap was nú al zo veranderd. Niet alleen kon ze minder kwijt bij Nina dan vroeger, haar vriendin was ook nog eens een heel ander mens geworden. Ze was zo met zichzelf bezig de laatste tijd, zo chagrijnig, en…. saai. Als ik haar nu voor de eerste keer zou ontmoeten, zou ik dan zelfs wel met haar bevriend wíllen zijn? Vroeg Cady zich af." Bladzijde 106
Thematiek
VriendschapHet thema van het verhaal is de vriendschap tussen twee meisjes waarvan één meisje steeds zieker wordt. De ziekte van Nina heeft heel veel invloed op de vriendschap tussen Nina en Cady. Cady wil niet somber doen waar Nina bij is, maar soms is het heel zwaar om dat te verbergen. Omdat ze nog maar een aantal maanden hebben willen ze er samen zoveel mogelijk lol uithalen en willen ze zo min mogelijk stil staan bij het verdriet. Toch is dit erg lastig voor Cady. Nina gaat steeds meer zeuren over kleine dingen en lijkt soms heel erg jaloers te zijn op het leven dat Cady lijdt. Toch weten ze het na ruzies altijd weer goed te maken en blijft de vriendschap in stand. Het maakt niet uit hoe ziek Nina is, Cady gaat elke dag langs om haar te verzorgen en zelfs na de dood blijven ze nog beste vriendinnen. In Cady haar hoofd blijft Nina altijd doorleven.
Trivia
Dit verhaal is geen waargebeurd verhaal, maar de schrijfster heeft het boek een jaar nadat haar beste vriendin is overleden geschreven. Zo kon ze al haar eigen ervaringen en emoties gebruiken om een goed verhaal te schrijven. Het is het eerste boek van deze schrijfster dat in het Nederlands is vertaald.
Titelverklaring
Nina en Cady zijn al van kleins af aan heel goed bevriend. Ze vertellen elkaar alles en hebben geen geheimen voor elkaar. Als Nina ongeneeslijk ziek wordt en langzaamaan sterft, lijkt er weinig in de vriendschap te veranderen. De fysieke aanwezigheid van Nina wordt steeds minder, maar Cady beseft zich dat ze altijd bevriend met Nina zal blijven. Ook na haar dood heeft ze heel veel herinneringen aan Nina en zullen ze altijd beste vriendinnen blijven.
Structuur & perspectief
Het verhaal is in de personale verteller verteld. Dit houdt in dat je alles door één persoon, Cady, haar ogen ziet. Je leest haar handelingen en gedachten en voor de rest van niemand. Het is alsof je Cady zelf bent.
Het verhaal begint met een opening-in-de-handeling: het verhaal zelf begint terwijl de handelingen al zijn begonnen. Je krijgt dus niet eerst een uitleg van de personages, maar je zit gelijk in het verhaal.
Het verhaal eindigt met een gesloten einde: het verhaal is afgelopen en de gebeurtenissen gaan niet verder.
Het verhaal is opgedeeld in hoofdstukken die te herkennen zijn aan een cijfer. Onder deze cijfers staan één of meerdere woorden die aanwijzen waar het hoofdstuk over gaat. Dit boek heeft in totaal dertien hoofdstukken.
Decor
Het verhaal speelt zich op één plaats, namelijk in Pasadena, in de USA, af. Hier wonen Cady en Nina en gaan ze ook naar school. Er is in dit verhaal geen gebruik gemaakt van een belangenruimte. Een belangenruimte is een ruimte waarin de gevoelens van de personages overeen komen met de gebruikte ruimte.
Het verhaal speelt zich in een korte tijd af. Vanaf ongeveer juni tot aan Thanksgiving. Thanksgiving is een nationale feestdag in november. De vertelde tijd is de tijd waarin Nina steeds zieker wordt en uiteindelijk overlijdt.
Stijl
De schrijfstijl van Sally Warner is heel realistisch. Het is zo realistisch geschreven dat het een triest verhaal is dat vol gevoel geschreven is. Het is niet zo dat het alleen maar triest geschreven is, want tegelijkertijd zit er ook heel veel positiviteit in het verhaal. Nina en Cady zijn allebei erg optimistisch en maken het zo fijn mogelijk allemaal.
Er is niet heel veel gebruik gemaakt van details. De personages en de ruimtes worden niet uitvoerig in detail uitgelegd. Je loopt dus geen leesvertraging op door de hoeveelheid details. Over één klein moment wordt niet heel lang verteld.
Verder is er niet heel veel gebruik gemaakt van flashbacks. Af en toe is er een verwijzing naar het verleden. Er wordt dan uitgelegd hoe een situatie in het verleden was.
Een citaat om de schrijfstijl van Sally Warner te verduidelijken: ‘Bijtend op een haakje aan haar duimnagel staarde Cady uit het raam in de woonkamer. Er was zoveel smog dat ze zelfs San Gabriel Mountains niet kon zien. Moest ze vandaag echt naar Nina toe? Ze kon zeggen dat ze had moeten nablijven of zo… ‘ – blz 96
Hier is de realistische schrijfstijl heel goed te zien. Ook de emotionele manier waarop het verhaal is geschreven is goed te zien.
Slotzin
\'Maar ze glimlachte. Een klein beetje.\' Uitleg: Nadat Nina is overleden belt Cady met haar nieuwe vriendin Laura. Ze legt uit dat ze die nacht over Nina heeft gedroomd en dat het een fijne droom was. Als ze daarover vertelt kan ze haar verdriet een beetje vergeten en kan ze eindelijk, na dagen, een beetje glimlachen.Beoordeling
Toen ik klein was heb ik dit boek verschillende keren gelezen. Elke keer maakte het een onwijs grote indruk op me en ging ik nadenken over mijn eigen vriendschappen. Het verhaal zelf heeft me nooit losgelaten en nu ik het weer gelezen heb, heeft het weer een grote indruk op me gemaakt. Sally Warner weet het verhaal zo te schrijven dat je de personages leert kennen en meeleeft met de nare gebeurtenissen die gebeuren. Toch is het niet heel verdrietig geschreven, en laat het juist de mooie kant van het verlies van een vriendin zien.
Ik denk dat veel kinderen iets uit dit realistische boek kunnen leren. Zeker omdat iedereen vroeg of laat met de dood te maken krijgt. Ik vind het een aanrader voor kinderen!
Recensies
"De gevoelens die beide meisjes kennen en met elkaar bespreken grijpen je naar de keel. Dit is een triest verhaal, vol gevoel geschreven, zeer aangrijpend en tegelijk ook erg hoopvol." http://www.archief.pluizu...daarna.htm
"Sally Warner helps brush aside the mysticism of dying and replaces it with the courage of friendship." http://www.goodreads.com/...of_Forever
REACTIES
1 seconde geleden