Feitelijke gegevens

• 1e druk, 2010
• 512 pagina's
• Uitgeverij: De bezige bij

Flaptekst

Eerste zin

Mensen komen elkaar tegen.

Samenvatting

In het verhaal komen aan het einde twee verschillende verhaallijnen samen. Van twee personages worden de levens zo uitvoerig mogelijk verteld. Thomas Heiselberg en Aleksandra Vajsberg ontmoeten elkaar aan het einde van het verhaal. Onderstaand het verloop van beide levens:

Thomas Heiselberg
Thomas Heiselberg is een succesbol marktonderzoek. Hij ambieert een baan in Duitsland en wordt uiteindelijk succesvol marktonderzoeker die voor een Amerikaans bedrijf in Berlijn gaat werken.

Op een gegeven moment kan Thomas gaan werken werken voor het Ministerie van Buitenlandse Zaken. Hij heeft hier als opdracht om zijn marketinganalyse los te laten voor de karakterisering van Poolse mensen. Hij moet dit onderzoek uitvoeren om een beleid op te kunnen stellen tegen joden.

Als Thomas Heiselberg zijn werk grotendeels heeft afgerond aan de Poolse grens, wordt hij weggestuurd naar Lublin. Lublin ligt in het uiterste oosten van Polen aan de Wit-Russische grens.

Aleksandra Vajsberg
Ondertussen staat het leven van de joodse Aleksandra Vajsberg op haar kop. Ze groeit op in een intellectuele elite, waarin haar omgeving gedichten maken om het Stalingregime te bespotte. Haar ouders leiden daardoor een onzeker leven, omdat communistische machthebbers hun bestempeld hebben als vijanden van het volk. Zo worden ze af en toe naar Siberië gestuurd om daar te leren van hun fouten. Ondanks deze straffen, blijven ze ontmoetingen plannen met de dichters en kunstenaars. Aleksandra staat voor moeilijke beslissingen. Ze heeft de keuze om zich bij het regime aan te sluiten om haar broertjes het leven te sparen, maar ze kan er ook voor kiezen om zich niet bij het regime aan te sluiten, waardoor zowel haar ouders, als zijzelf als haar broertjes het leven niet zeker zijn.

Ondertussen verloopt het leven van Aleksandra nog steeds niet soepel. Haar ouders, en inmiddels ook twee broers, zijn opgepakt. Met hulp van een oude schoolvriend krijgt ze werk bij het NKVD (het Volkscommissariaat voor Binnenlandse Zaken), waar ze ervoor zorgt dat alle contacten van haar ouders opgepakt worden. Tijdens haar werk blijkt ze een goede psychologische invloed op mensen uit te kunnen oefenen: ze heeft een talent voor het verhoren van verdachten. De verdachten zijn naar Aleksandra toe erg openhartig en leggen allerlei bekentenissen af. Als ze hierachter komt, is ze vastberaden om meer mensen te verhoren. Ze hoopt op die manier informatie te verkrijgen over de verblijfplaats van haar broers. Haar broers wil ze inmiddels maar al te graag ontmoeten.

Als er nieuwe acties in Rusland opspelen, wordt Aleksandra verzocht om Leningrad te verlaten. Ze verhuist naar Brest.

Op dat moment zitten Thomas en Aleksandra allebei aan de andere kant van de grens. Ze ontmoeten elkaar hier. Ineens komen twee totaal verschillende levens met elkaar in aanraking. Beide zijn ze op andere manieren met de joodse bevolking bezig geweest. Aleksandra is juist degene die opkwam voor de joodse mensen, terwijl Thomas de Duitse staat hielp met het in kaart brengen van de joodse families. Dit alles met als doel om het joodse volk uiteindelijk uit te roeien. Ze komen met elkaar in contact en kunnen elkaars ogen openen. En dat doen ze dan ook duidelijk.  In een korte tijd gaan ze ontzettend veel om elkaar geven en leren ze van elkaar.

Personages

Aleksandra Vajsberg

Aleksandra Vajsberg is een jonge vrouw die er alles aan doet om het anderen naar hun zin te maken. Ze cijfert zichzelf weg om het anderen naar hun zin te maken. Ook Aleksandra is een hardwerkende vrouw. Ze doet dit echter niet om geld te verdienen, maar om op te komen voor haar familieleden.

Thomas Heiselberg

Thomas Heiselberg is een jongeman die zijn carrière voor op stelt. Hij vindt het belangrijk om een goede baan te hebben en veel geld te verdienen. Daarnaast probeert hij met al zijn doorzettingsvermogen zijn doel te bereiken. Thomas is dus een hardwerkende man, die ervan houdt om onderzoeken uit te voeren. Als hij een onderzoek over de joodse bevolking uit moet voeren, pakt hij dit met beide handen aan. Ook als hij weet dat de joodse bevolking na het onderzoek wat aangedaan wordt. Thomas zet zijn eigen belangen voor op, en dat is typerend voor zijn karakter.

Quotes

"Mensen komen elkaar tegen. Zo gaan de meeste verhalen. En zo lang je je laatste adem niet hebt uitgeblazen, is het vonnis van de eenzaamheid niet definitief. Je ziet dat de wereld uitpuilt van de mensen en raakt in de verleiding te geloven dat je eenzaamheid gemakkelijk vervliegt. Hoe moeilijk kan het zijn? " Bladzijde 7

"Zijn welsprekendheid bracht hem alleen maar verder van zijn oorspronkelijke doel: haar in alle eerlijkheid zijn oplossing presenteren. Plotseling werd hij getroffen door de zinloosheid van wat hij deed, van het feit dat het gedragspatroon hetzelfde bleef, ook als de bedoelingen veranderden, en in feit ging het gedrag vooraf aan de bedoelingen. " Bladzijde 450

"Ze zette het koffertje bij hem neer. De macht over hun lot lag nu bij hem. Ze was bang dat hij Heiselberg zou doden terwijl hij hem behandelde. Dat was volstrekt onlogisch, verwierp ze het idee, een Duitse vertegenwoordiger die stief op haar kamer zou rampzalige gevolgen hebben voor hen allebei. " Bladzijde 467

Thematiek

Cultuurverschillen

Dit boek is gebaseerd op de verschillen tussen de twee verschillende hoofdpersonages. Deze twee hoofdpersonages, Thomas Heiselberg en Aleksandra Vajsberg, leven allebei in een compleet ander milieu. De tegenstellingen van de twee hoofdpersonages komen in het verhaal continu naar voren. Thomas Heiselberg moet voor de Duitse regering een marktonderzoek doen naar de joodse bevolking. Als de joodse bevolking in kaart gebracht kan worden, is het tijdens de Tweede Wereldoorlog handiger voor Hitler om de joden uit te kunnen roeien. Thomas beseft zich niet waar hij mee bezig is. Tegelijkertijd probeert Aleksandra Vajsberg juist op te komen voor de joden. Ze komt zelf uit een joods gezin en ziet wat de discriminatie met haar en haar familie doet. De verschillen tussen de twee personages komen continu naar voren in het verhaal. Als de twee personages elkaar ontmoeten worden hun open dan ook geopend en zien ze waar ze allebei mee bezig zijn.

Motieven

Vriendschap

Als de twee hoofdpersonages elkaar ontmoeten, bouwen ze een vriendschap met elkaar op. Ze laten elkaar snuiven van elkaars culturen en normen en waardes en bouwen vervolgens een goede en hechte vriendschap met elkaar op.

Eenzaamheid & isolement

Beide personages voelen zich in zekere zin erg eenzaam. Thomas Heiselberg is zo erg met zijn onderzoek bezig, dat hij nauwelijks contact met anderen heeft. Hij leeft voor zijn werk. Aleksandra Vajsberg voelt zich op een hele andere manier alleen: haar familie wordt opgepakt en ze moet de zorg voor haar broertjes op zich nemen. Dit is ontzettend zwaar voor haar.

Maatschappijkritiek

Dit boek levert in zekere zin kritiek op de maatschappij. Dit boek is geschreven in de aanloop naar de Tweede Wereldoorlog. In het verhaal komt de haat naar Joden toe al aan de orde. Zo moet Thomas Heiselberg voor de Duitse regering een marktonderzoek uitvoeren over Joden, waardoor een realistisch beeld tegen de Joden geschept kan worden. Tegelijkertijd voelt Aleksandra, die zelf uit een Joods milieu komt, hoe erg de haat wegens Joden op begint te spelen.

Trivia

Dit boek is inmiddels al in veertien talen vertaald. Het boek is dan inmiddels ook al wereldberoemd geworden!

Titelverklaring

De titel 'Goede mensen' slaat op de twee hoofdpersonages Thomas Heiselberg en Aleksandra Vajsberg. Beide hebben ze een apart leven en kennen ze elkaar, aan het begin van het verhaal, niet. Beide personages denken iets goeds te doen voor de omgeving. Thomas Heiselberg denkt de Duitste regering te helpen met zijn marktonderzoek over de joden en Aleksandra Vajsberg denkt goed werk te verrichten door de joden juist te helpen. Allebei denken ze dus goed werk te verrichten en goede mensen te zijn, terwijl ze allebei niet door hebben dat ze met hun werkzaamheden meer kwaad dan goed doen.

Structuur & perspectief

Het verhaal is vanuit het personale perspectief geschreven. Omdat het verhaal over twee verschillende personages gaat, wordt het verhaal ook vanuit twee verschillende personages verteld. Van deze twee personages, Thomas Heiselberg en Aleksandra Vajsberg, komen de gedachten en handelingen sterk naar voren.

Onderstaand een quote van het gebruikte perspectief:
'Elke ochtend speelt Thomas de rol van de man die hier woont, hoopt zijn eigendomsrecht in de muren te beitelen, maar naarmate de dagen verstrijken, wordt de kloof tussen hem en het huist juist breder.' - bladzijde 97

Het verhaal is opgedeeld in hoofdstukken, die te herkennen zijn aan een plaats- en tijdsaanduiding.

Decor

Het verhaal speelt zich in Duitsland, Polen en Wit-Rusland af.

Het verhaal begint in 1938 en eindigt in 1941. De verteltijd van het verhaal bedraagt dus drie jaar.

Stijl

Door het overvloedig gebruik van details, bijwoorden en bijvoeglijke naamwoorden weet de schrijver het verhaal heel beeldend op papier te zetten. De lezer ziet het hele verhaal gedetailleerd voor zich.

Daarnaast is de schrijfstijl erg eenvoudig. Af en toe wordt er gebruik gemaakt van lange zinnen. Dankzij uitvoerig gebruik van interpunctie, zijn deze zinnen makkelijk te lezen. Daarnaast wordt er geen gebruik gemaakt van moeilijke woorden en/of zinsstructuren.

Onderstaand een quote van de gebruikte schrijfstijl:
'De rode torens van het fort waren verdwenen achter het bos. Koude windvlagen, waar vogels en vlinders zweefden, en alles was gedompeld in een alomvattende rust. Dorre bladeren vielen uiteen onder haar laarzen, die in de zachte grond zonken.' - bladzijde 337

Slotzin

Dit heb je vast begrepen: we leven allemaal allang niet meer.

Beoordeling

Normaal heb ik wel dat ik door een boek geraakt word en dat heb ik bij dit boek geen enkel moment gehad. Ik heb dan ook met veel moeite het verhaal uitgelezen. De schrijver van dit verhaal, Nir Baram, probeert de personages uitvoerig te omschrijven. Hierdoor wordt het verhaal erg saai en langdradig en is het moeilijk om het verhaal echt te begrijpen.

Ik vond het verhaal dus tegenvallen. Misschien dat als je het verhaal voor een tweede keer leest dat het beter te begrijpen is, maar dan moet je hier wel het geduld voor hebben. Ondanks alles blijft de verhaallijn wel mooi en doordacht, maar helaas is het verhaal te langdradig om hier echt van te kunnen genieten.

Recensies

"Net als in zijn vorige roman Goede mensen portretteert Baram grenzeloze ambitie in een grenzeloos ambitieuze roman. Hebben de personages in Goede mensen een schaamteloos gebrek aan ideologie, in Wereldschaduw heeft iedereen idealen genoeg, maar het leidt tot niets." http://www.volkskrant.nl/...~a4164011/

"Aan de hand van Thomas en Alexandra laat Baram zien waartoe gewone mensen in staat zijn. Het resultaat van hun handelen is zo langzamerhand bekend, want het is van alle tijden en herhaalt zich keer op keer. Maar juist dat maakt Goede mensen tot zo’n veelzeggende, belangrijke en originele roman, die je niet ongelezen mag laten als je de duistere kanten van het leven wilt begrijpen." http://nirbaram.com/wp-co...iew-nl.pdf

Bronnen

Nir Baram

http://nirbaram.com/