Feitelijke gegevens
- 1e druk, 2012
- 432 pagina's
- Uitgeverij: De Fontein
Flaptekst
Louisa's wereld is klein. Ze werkt in een café om de hoek en woont nog bij haar ouders, en hoewel ze ergens wel weet dat haar vriend Patrick niet de liefde van haar leven is, passen ze goed genoeg bij elkaar. Lekker overzichtelijk. Wills wereld is ook klein. Vroeger had hij alles wat hij zich kon wensen - een goede baan, avontuurlijke vakanties, een mooie vriendin - maar door een ongeluk zit hij in een rolstoel, verlamd vanaf zijn nek. Door de chronische pijn en zijn wanhoop ziet hij maar één uitweg.
Eerste zin
Als hij uit de badkamer tevoorschijn komt, is zij wakker en zit ze tegen de kussens geleund te bladeren in een van de reisbrochures die naast zijn bed liggen.Samenvatting
De jonge en ambitieuze zakenman Will Traynor lijkt het allemaal perfect voor elkaar te hebben: een topbaan met carrièremogelijkheden, een mooie vriendin en veel geld. Maar dan wordt hij op een druilerige ochtend in Londen aangereden.
De zesentwintigjarige Louisa - Lou - wordt geheel onverwachts ontslagen bij de lunchroom waar ze al jarenlang met veel plezier werkte omdat de eigenaar de zaak dicht gooit. Ze weet dat ze weer aan het werk moet, want ze wil niet afhankelijk zijn van haar enigszins zakkerige vriend Patrick en ze weet dat haar familie haar geld hard nodig heeft. Haar vader kan elk moment zijn baan bij de fabriek verliezen, haar moeder moet voor haar opa zorgen en dan is er nog Lous zus Treena die ongepland een kind heeft gekregen en niet verder is gekomen dan een armetierig baantje bij een bloemenzaak. Beide zussen wonen nog thuis.
Omdat er verder niets anders lijkt te zijn, solliciteert Lou naar de baan van zorgassistente bij de rijke Traynors. Hoewel het sollicitatiegesprek helemaal niet goed gaat - ze scheurt onder andere uit het mantelpakje van haar moeder - wordt ze toch aangenomen door de stijve moeder van Will Traynor, die door een aanrijding een dwarslaesie heeft opgelopen en vrijwel volledig verlamd is.
Op haar eerste dag is Lou vooral geïmponeerd door de hoeveelheid medische zorg die Will nodig heeft, ook al hoedt ze daar zelf weinig mee te doen. Lou doet haar uiterste best om contact met hem te maken, maar hij is enorm depressief en gedraagt zich onbeschoft tegen haar. Wills verzorger Nathan is de enige die een beetje aardig tegen haar doet. Lou wil stoppen, maar Treena vertelt dat ze wil stoppen met werken om weer te gaan studeren en dat hun ouders Lous inkomen dus extra hard nodig hebben.
Dus bikkelt Lou door en laat Will zoveel mogelijk met rust. Op een dag komen zin oude collega en zijn ex-vriendin Rupert en Alicia hem opzoeken. Het gesprek is enorm ongemakkelijk en aan het eind vertellen ze hem dat ze gaan trouwen. Will is hier zo woedend om dat hij foto's van zijn verleden vernielt. Kort daarna smeekt Lou hem in een boze bui bijna om aardiger tegen haar te doen omdat ze het geld van de baan nodig heeft ook al heeft hij niet om haar gevraagd, en hij lijkt zowaar van zijn stuk gebracht.
Vanaf dat moment kunnen Lou en Will steeds beter met elkaar overweg door botte beledigingen en grappen over en weer. Ze kijken samen films en voeren gesprekken, maar Will is nog steeds erg gesloten. Tijdens een ziekenhuisbezoek ziet Lou per ongeluk dat hij littekens op zijn polsen heeft.
Op een dag dat het flink sneeuwt, is Will er slecht aan toe. Lou komt en hij slaapt alleen maar: zijn ouders zijn er niet. Wanneer Nathan komt, blijkt dat Will torenhoge koorts heeft doordat hij zijn temperatuur niet kan regelen. Lou leert van Nathan wat ze moet doen om Will te verzorgen en wijkt niet van zijn zijde: ze slaapt zelfs in zijn bed. Nathan vertelt haar dat meneer Traynor regelmatig weggaat wanneer mevrouw Traynor in Londen moet werken. Lou vermoedt dat hij naar een andere vrouw gaat, maar durft niets te zeggen.
Lou begint steeds meer te twijfelen aan haar relatie met Patrick, die vroeger - voor hij een sportfanaat werd - heel relaxed en gezellig was, maar nu nauwelijks meer met haar wil vrijen. Ze voert steeds meer echte gesprekken met Will wanneer hij zich beter voelt en op een lentedag besluit ze hem zelfs te scheren. Terwijl ze daarmee bezig is, begint ze zich tot hem aangetrokken te voelen.
Diezelfde dag komt Wills zus Georgina onverwachts thuis en schreeuwt tegen hem hoe woedend ze blijkbaar is. Even later hoort Lou haar en mevrouw Traynor praten. Ze hebben het over Wills zelfmoordpoging - dat verklaart de littekens op zijn polsen - en over dat meneer en mevrouw Traynor Will willen helpen om een einde aan zijn leven te maken. Georgina is het daar absoluut niet mee eens en mevrouw Traynor hoopt Will in de zes maanden die hij haar als respijt heeft gegeven van gedachten zal veranderen.
Lou kan het werk niet meer aan nu ze weet hoe het zit en neemt ontslag, tot grote schrik van haar familie. Mevrouw Traynor kont naar haar huis en haalt haar over om in ieder geval tot het einde van haar contract te blijven omdat ze Will echt lijkt te kunnen bereiken. Lou besluit dat de enige manier waarop ze het aankan is door in de vier maanden die haar nog resten te proberen om Will zijn levenslust terug te geven.
Tijdens het eerste uitstapje neemt Lou hem mee naar een paardenrace, maar daar gaat van alles mis en hij wordt er niet bepaald blij van. Daarna gaan ze samen naar een concert van klassieke muziek en dat is zo'n geslaagde avond dat ze met elkaar beginnen te flirten. Treena is inmiddels vertrokken en Lou heeft haar kamer overgenomen. Ze neemt Will er regelmatig mee op uit, maar herinnert zich ook hoe ze op haar negentiende door een stel dronken jongens werd misbruikt en zich daarna zo opvallend begon te kleden, om niet het verkeerde soort aandacht te krijgen.
Wanneer Lou haar zevenentwintigste verjaardag viert, nodigt ze zowel Will als Patrick uit voor een etentje bij haar ouders thuis. Will valt meteen in de smaak bij Lous ouders, maar Patrick gedraagt zich jaloers en zakkerig als hij ziet hoe intiem Lou met Will is. Hij geeft haar een onpersoonlijk sieraad terwijl ze van Wil, een geel met zwart gestreept paar panty's krijgt, net zoals ze in haar kindertijd graag droeg. Die avond laat ziet ze dat Will haar ook nog een flink bedrag als bonus heeft gegeven.
Lous vader wordt ontslagen en Treena en Thomas komen voor het weekend thuis. Lou heeft weinig succes met de uitstapjes met Will omdat hij liever niet in het openbaar gezien en aangestaard wordt en de tijd begint langzaamaan te dringen. Will spoort haar aan om avontuurlijker te zijn en dat leidt ertoe dat ze op een dag allebei een tattoo besluiten te nemen. Lou voelt zich schuldig over het overnemen van Treena's kamer, waardoor haar ouders nu in de woonkamer moeten slapen als Treena en Thomas komen. Will biedt aan dat ze in het huis kan logeren wanneer nodig.
Will zorgt ervoor dat Lous vader een baan krijgt in het kasteel waar zijn eigen vader werkt als beheerder. Lou vermoedt dat dat iets te maken heeft met dat ze Wills vader in de stad heeft gezien met een andere vrouw. Ze vertelt Patrick over het logeren en hij vraagt haar om te gaan samenwonen. Ze zegt ja, ook al willen ze het eigenlijk geen van beiden. Lou wordt een beetje wanhopig omdat de uitstapjes met Will niet meer lukken.
Will krijgt bezoek van een notaris en mevrouw Traynor zegt tegen Lou dat Will het helemaal niet leuk vindt dat ze bij Patrick ie ingetrokken. Ze worden minder hecht, tot Will haar op een dag meeneemt naar het kasteeldoolhof waarin ze destijds werd verkracht. Lou krijgt een paniekaanval en vertelt Will het hele verhaal, nadat hij haar heeft verteld dat hij bang is voor het verloop van zijn ziekte.
Will en Lou gaan samen naar de bruiloft van Rupert en Alicia, waar ze met elkaar dansen - Lou op Wills schoot - en het zo naar hun zin hebben dat ze dronken worden en een hotelovernachting nemen. Ze besluiten op reis te gaan om meer tijd samen door te kunnen brengen. Bij thuiskomst merkt Nathan dat ze smoorverliefd op elkaar aan het worden zijn, maar ook dat Wills bloeddruk veel te hoog is doordat zijn katheter niet is verschoond. Lou krijgt ruzie met Patrick omdat ze een nacht weg is geweest.
Lou plant de hele vakantie naar Californië, waar ze allerlei avontuurlijke activiteiten zullen ondernemen die zijn aangepast voor gehandicapten. Ze vertelt Patrick over de reis en dat ze daardoor niet mee kan naar een belangrijke triatlon: hij vraagt haar niet te gaan en ze kiest toch voor Will. Ze maakt het uit met Patrick, beseft dat ze verliefd aan het worden is op Will en dat ze zich wil laten omscholen om haar carrièremogelijkheden te verbeteren. Omdat ze weg is bij Patrick, trekt ze in het bijgebouw van Wills huis in het weekend.
Kort voor hun vertrek wordt Will erg ziek, zo ziek dat hij in het ziekenhuis moet worden opgenomen en dat de avonturenreis niet door kan gaan. Lou krijgt van Nathan te horen dat het misschien wel beter is als Will sterft omdat hij steeds verder achteruit zal gaan, maar weigert dat te geloven. Ze gooit de plannen om en neemt Will samen met Nathan mee naar het eiland Mauritius, waar hij langzaam maar zeker opknapt. Op hun laatste avond wordt Lou dronken en vertelt ze Will dat ze van hem houdt en bij hem wil blijven. Ze kussen elkaar, maar Will vertelt haar dat hij al een afspraak heeft bij de Zwitserse euthanasiekliniek voor over een week en dat zelfs een relatie met Lou hem niet meer gelukkig kan maken omdat hij zichzelf niet meer is. Hij vraagt Lou om erbij te zijn als hij sterft, maar ze wordt woedend omdat hij haar hem niet wil laten redden en omdat hij dit van haar vraagt.
Eenmaal weer in Engeland vertelt Lou aan Wills ouders dat het niet gelukt is en neemt ze ontslag. Ze trekt weer bij haar ouders in en verzinkt in een depressie. Eerst is Treena de enige die weet wat er precies is gebeurd, maar daarna vertelt Lou het ook aan hun ouders, die geschokt zijn door wat ze heeft moeten doorstaan. Een dag later worden ze bestookt door journalisten die met Lou willen praten omdat Patrick hen heeft verteld over Wills zelfmoordplannen. Diezelfde dag nog wordt Lou gebeld door mevrouw Traynor, die haar smeekt om naar Zwitserland te komen. Lous ouders proberen haar tegen te houden en willen niet dat ze aan Wills zelfmoord meewerkt - haar moeder zet haar zelfs het huis uit - maar Lou gaat toch. Ze is bij Will in zijn laatste uren.
Maanden na Wills dood zit Lou in Parijs. Zij en de familie zijn niet aangeklaagd voor de dood van Will en ze heeft een flinke som geld op een bankrekening van hem gekregen, omdat hij graag wil dat ze het beste uit haar leven kan halen en kan studeren en een carrière kan najagen die haar gelukkig maakt. Zijn ouders zijn gescheiden na zijn overlijden en Lou woont eindelijk op zichzelf en houdt de herinnering aan Will levend door haar leven te leiden, zoals hij haar heeft gevraagd.
Personages
Louisa 'Lou' Clark
Lou is 26 en woont nog bij haar ouders in Stortford. Ze heeft al jaren een relatie met Patrick, die eerst een heel normale en gezellige man was maar nu steeds meer verandert in een arrogante kwast door zijn obsessie met sport en fitness. Lou is nooit gaan studeren en is na de middelbare school bijna meteen gaan werken bij een sterk toeristische lunchroom. Daar heeft ze het altijd ontzettend naar haar zin gehad, en daarom raakt ze ook een beetje in de war als ze haar baan kwijtraakt en op zoek moet nar iets nieuws. Lou beschouwt zichzelf als een heel doorsnee persoon: ze houdt van lezen en televisie kijken en haar wereldje is niet groter dan haar eigen familie en Patrick. Dat vindt ze wel prima: ze hoeft niet zo nodig de wijde wereld in te trekken, maar voelt zich wel vaak minderwaardig dan haar intelligente en ambitieuze zus Treena. Het enige opvallende aan Lou is eigenlijk haar kledingstijl: voor de rest is ze een heel rustig, vrolijk en vriendelijk persoon. Ze houdt haar zorgen en gevoelens meestal voor zichzelf en cijfert haar eigen behoeften weg om te kunnen zorgen voor de mensen van wie ze houdt. Ze kan heel emotioneel worden, maar is ook ontzettend doelgericht en geeft niet snel op als ze ergens voor wil gaan.
Will Traynor
Will is 35 en zit sinds twee jaar in een rolstoel door een dwarslaesie na een aanrijding. Vóór dat ongeluk had hij een uitgesproken persoonlijkheid: hij was zelfbewust, integer, wist heel goed wat hij wilde en hoe hij dat moest krijgen en leefde zijn leven ten volle door aan allerlei extreme sporten te doen en zich onder te dompelen in zijn werk en zijn populariteit. Nu kan hij bijna niets meer en daardoor is hij erg depressief geworden. Hij is eigenlijk voortdurend in dde rouw om ijn oude leven en zijn oude mogelijkheden en brengt zijn dagen grotendeels in stilte door. Als hij al met iemand praat, is dat over het algemeen heel onbeschoft en verbitterd. Toch slaagt Lou er langzaam maar zeker in zijn oude karakter weer een beetje naar boven te halen: hij heeft een sarcastisch gevoel voor humor, is erg bevlogen door goede films, boeken en muziek en heeft veel charisma als hij met iemand kan praten die hem ook echt als een persoon beschouwt en behandelt in plaats van als een invalide. Nog steeds weet hij heel goed wat hij wil en is hij vastbesloten daaraan vast te houden.
Steven en Camilla Traynor
Wills ouders zijn twee heel verschillende mensen. Zijn moeder is rechter in Londen en komt op vreemden over als een stijve vrouw die vindt dat de dingen op haar manier moeten gebeuren en zijn vader is beheerder van het kasteel van Stortford en onttrekt zich meestal aan de aandacht. Hij doet niet vaak zijn mond open en dat komt doordat hij al heel lang ongelukkig is, maar dat probeert te verbergen door afleiding te zoeken in affaires. Het wordt al snel duidelijk dat ze het allebei erg moeilijk hebben met Wills situatie: Camilla bouwt een muur op om te zorgen dat anderen haar niet kunnen kwetsen terwijl ze haar uiterste best doet om te zorgen dat Will alles krijgt wat hij nodig heeft en Steven zoekt zijn steun bij andere mensen.
Katrina 'Treena' Clark
Katrina, of Treena zoals iedereen haar noemt, is Lous zus van wie iedereen verwachtte dat ze erg succesvol zou worden. Maar dat Treena raakte tijdens haar studie zwanger en moest daarom stoppen om voor haar kind te kunnen zorgen. Ze krijgt vaak de meeste aandacht van hun ouders omdat zij vinden dat Treena toch de beste kansen heeft om te slagen in de maatschappij en dat leidt tot veel rivaliteit, maar als puntje bij paaltje komt wil Treena vooral gewoon graag iets van haar leven maken. Hoewel ze elkaar lang niet altijd begrijpen, is Treena wel vaak de enige die echt weet wat er in Lou omgaat.
Nathan
Nathan is Wills medische verzorger die elke dag langskomt om hem te helpen. Hij is de eerste met wie Lou min of meer vriendschap sluit omdat hij haar alles leert en vertelt over wat Will nodig heeft en haar op die manier een beetje helpt om hem te leren kennen. Nathan is mettertijd een vriend geworden van Will, maar ook hij kan hem niet altijd bereiken en Nathan is er bovendien min of meer in geslaagd om zijn eigen gevoel uit te schakelen om te zorgen dat hij niet te gehecht aan Will raakt.
Quotes
"Ik was zesentwintig en ik wist niet precies wat ik was. Tot ik mijn baan verloor had ik daar ook nooit bij stilgestaan. Ik ging er altijd van uit dat ik met Patrick zou trouwen, een paar kinderen zou uitpoepen en een paar straten bij mijn ouderlijk huis vandaan zou gaan wonen. Los van mijn uitbundige kledingsmaak en het feit dat ik nogal klein van stuk ben, verschil ik niet veel van de andere mensen die je op straat tegenkomt. Je zou me waarschijnlijk geen blik waardig keuren. Een doodgewoon meisje, met een doodgewoon leventje. Maar dat vond ik prima." Bladzijde 26
"‘Jij dacht dat jij het beter wist. Iedereen denkt altijd te weten wat ik nodig heb. Laten we die fotolijstjes maar weer aan elkaar lijmen. Dan heeft die arme invalide man iets om naar te kijken. Ik wil niet dat die klotefoto’s me de hele tijd aanstaren als ik hier vastzit in bed tot er iemand langskomt om me er weer uit te halen. Oké? Denk je dat je dat tot die hersens van je kunt laten doordringen?’" Bladzijde 72
"Ik realiseerde me dat de spanning die me de hele dag in haar greep had gehad langzaam wegebde naarmate Will meer van zich af beet. Ik hoefde niet meer te zorgen voor de zieke dwarslaesiepatiënt. Ik zat hier te kletsen met een vreselijk sarcastische gast. Gewoon gezellig." Bladzijde 104
"‘Maar ik word er wel door bepaald, Clark. Jij kent mij niet, niet echt. Jij hebt me hiervoor nooit gezien. Ik hield van mijn leven, Clark. Ik hield echt ontzettend van mijn leven. Ik hield van mijn werk, mijn reizen, de dingen die maakten wie ik was. Ik hield ervan om fysiek iemand te zijn. ik hield ervan om op mijn motor te rijden, om van gebouwen af te springen. Ik hield ervan om anderen te vermorzelen bij zakelijke deals. Ik hield van seks. Heel veel seks. Ik had een groots leven. Ik ben niet gemaakt om in dit ding te leven – en toch word ik door dit ding bepaald. Het is het enige wat mij bepaalt.’" Bladzijde 388
"‘Ma. Ik ben dit Will verplicht. Wie heeft er denk je voor gezorgd dat ik me inschreef bij de universiteit? Wie heeft me denk je aangespoord om iets van mezelf te maken, om reizen te maken, om ambities te hebben? Wie heeft mijn blik op bijna alles veranderd? Zelfs mijn blik op mezelf? Dat was Will. Ik heb de afgelopen zes maanden meer gedaan en meer geleefd dan in de zesentwintig jaar ervoor. Dus als hij wil dat ik naar Zwitserland kom, dan ga ik. Wat er ook gebeurt.’" Bladzijde 419
Thematiek
Zin van het bestaan / zin van het levenWaar dit boek vooral over gaat, is de zin van het leven in de breedste definitie. Vooral het verkrijgen of behouden van de regie over je eigen leven en je eigen toekomst is erg belangrijk: het heel verhaal draait om hoe Will zelf wil bepalen dat hij er een einde aan maakt omdat hij juist geen regie meer heeft over zijn doen en laten door zijn handicap. Ook voor Lou speelt dit een belangrijke rol: zij leidt een groot deel van haar leven ter wille van anderen en Will doet haar juist inzien dat ze meer moet kijken naar wat ze zelf zou willen bereiken en welke mogelijkheden zij heeft, dat ze haar best moet doen om haar leven zin te geven en vooral dat ze de regie over haar leven moet pakken. Daarnaast gaat het boek ook over wat de zin van het leven eigenlijk is: Lou doet namelijk haar uiterste best om Will te helpen inzien dat zijn leven nog best iets waard is en dat er echt nog wel mogelijkheden zijn om weer iets te kunnen doen, terwijl haar eigen leven steeds meer gaat draaien om Will. In deze context ontdekt Lou ook langzaam maar zeker wie zij zelf is en wat ze met haar leven wil bereiken.
Motieven
Moeizame liefdesrelaties
De relatie tussen Will en Lou, maar ook die tussen Lou en Patrick en de ouders van Will vormt ook een belangrijk thema. Tussen Lou en Will bloeit iets romantisch op, maar het blijkt al snel dat deze liefde niet voldoende is omdat het niet opweegt tegen wat Will allemaal niet meer kan en wat Lou volgens hem wel verdient. De liefde tussen Lou en Patrick dooft uit omdat ze langzaam beseft dat ze niet meer van hem houdt en dat hij niet meer in haar leven past en de relatie van Wills ouders hangt alleen nog maar aan elkaar door zijn ongeluk, mar is nauwelijks meer een relatie. De algemene boodschap in al deze relaties is de vraag of liefde wel echt overal tegen bestand is en of er echt dingen zijn die overwonnen kunnen worden door liefde. het antwoord op die vraag is nee: sommige dingen zijn sterker dan de liefde van twee mensen voor elkaar.
Relatie tussen zussen
De relatie tussen Treena en Lou is iets wat steeds weer terugkomt in het boek. Ze zijn erg verschillend, waardoor ze enorme meningsverschillen kunnen hebben die dan ontstaan omdat ze allebei behoorlijk egocentrisch zijn en op hun strepen willen staan. Maar tegelijkertijd is hun band ook heel sterk: Treena weet dingen over Lou en haar verleden die zelfs hun ouders niet weten en juist Treena voelt Lou vaak goed aan op het gebied van wat ze nodig heeft.
Geld
Geld speelt een belangrijke rol in het verhaal. Lou neemt de baan als Wills zorgassistente aan omdat ze thuis krap bij kas zitten en blijft voor hem werken omdat haar ouders het geld nodig hebben, ook al wil ze eigenlijk niet meer. Camilla Traynor biedt Lou ook regelmatig meer geld als ze het moeilijk heeft en dat leidt tot een schril contrast: het is duidelijk dat de Traynors zogezegd al het geld van de wereld hebben terwijl dat in het leven van Lou en haar familie juist een belangrijke rol speelt omdat ze het niet hebben.
Opdracht
Voor Charles, met liefde
Trivia
Jojo Moyes heeft aangekondigd dat er een vervolg gaat komen: After You, dat verschijnt in september 2015.
Er is ook een film in productie die in juni 2016 in première moet gaan, met in de hoofdrollen Sam Claflin en Emilia Clarke.
Titelverklaring
De Nederlandse titel is een beetje een dubbelzinnige vertaling van de originele Engelse titel, Me Before You. Dat verwijst voor namelijk naar Will en Lou, die allebei een heel ander persoon waren voordat ze elkaar ontmoetten: Lou was teruggetrokken en vond haar kleine wereldje wel best en Will was enorm depressief en wilde geen mogelijkheden meer zien. Na de tijd die ze samen hebben doorgebracht zijn ze allebei heel anders gaan denken over hun leven en hun mogelijkheden. De Nederlandse titel is echter Voor jou, wat opgevat kan worden als een letterlijke vertaling van Me Before You, maar ook als een geschenk omdat zowel Will als Lou in het boek veel voor een ander doet. Will blijft in leven omdat hij dat voor zijn ouders wil doen, Lou gaat voor Will zorgen omdat ze dat voor háár familie wil doen en op zeker moment gaat ze heel veel voor Will doen om te zorgen dat hij het leven weer leuk gaat vinden. Tegelijkertijd gaat hij ook veel mee in dingen die zij graag wil om haar een plezier te kunnen doen.
Structuur & perspectief
Het verhaal is gemakkelijk onder te verdelen in belangrijke keerpunten voor de personages. In het eerste deel van het verhaal gaat het er vooral om hoe Lou en Will in elkaar zitten en hoe hun leven eruitziet, en daarnaast om de manier waarop Lou probeert haar weg te vinden in het werken voor Will. De kern van het verhaal draait erom dat Will en Lou steeds hechter worden, verliefd op elkaar worden en echt dingen van elkaar beginnen te leren. De climax van het verhaal volgt aan het eind van deze kern, wanneer Will Lou afwijst en ze enorm verdrietig wordt, maar uiteindelijk toch beseft dat ze tot zijn laatste snik – letterlijk – bij hem wil zijn en naar hem teruggaat.
Het verhaal wordt voor het grootste gedeelte verteld vanuit Lous ik-perspectief, waardoor je een goed beeld krijgt van hoe zij alles ervaart en van haar visie op de personages. Verrassend genoeg komen ergens halverwege het verhaal echter ook andere personages in de ik-vorm aan het woord, namelijk allebei Wills ouders, Nathan en Lous zus Treena. Hierdoor verandert je beeld van de personages behoorlijk en krijg je en veel scherper en correcter beeld van hoe alles in elkaar zit. Het enige hoofdpersonage dat niet aan het woord komt, is Will zelf.
Decor
Voor jou speelt zich af in Engeland, in een dorpje niet zo ver van Londen dat Stortford heet. Het is er erg klein en pittoresk en de belangrijkste attractie is het kasteel dat heel veel toeristen aantrekt. Lou woont samen met haar familie in een eenvoudig huis in het dorp, terwijl Will en zijn ouders in een landhuis op een heuvel wonen: Lou en Will zijn elkaar nog nooit tegengekomen hoewel ze in hetzelfde kleine gehucht zijn opgegroeid, en daarom is de setting ook een soort symbool voor de grote verschillen tussen hen. Bovendien is Lou nog nooit uit Stortford weg geweest, terwijl Will wel allerlei avonturen heeft beleefd, iets wat ook centraal staat in het verhaal.
De periode die verteld wordt is ongeveer zes maanden, van februari tot augustus. Het begint kort voordat Lou voor Will gaat werken en het eindigt met zijn overlijden: daartussen wordt veel chronologisch verteld, maar vooral van Lous kant zitten er ook veel flashbacks in het verhaal over het leven dat ze al achter de rug heeft. Aan het einde vindt er een tijdsprong plaats van een paar jaar, wanneer Lou een heel ander leven is gaan leiden.
Stijl
De schrijfstijl van Jojo Moyes is typisch die van een romanschrijver: de thema’s zijn herkenbaar en gemakkelijk in te leven en datzelfde geldt voor de personages, met wie je je als lezer heel goed kunt identificeren. Ze gebruikt veel dialogen om het verhaal te vertellen, mar de gedachten en gevoelens van de hoofdpersonen zijn minstens zo belangrijk. Er zit humor in, maar ook momenten die ervoor zorgen dat je tranen in je ogen krijgt of een personage een klap wilt geven: kortom, het is vooral heel erg levendig.
Slotzin
Op weg naar de parfumerie en de rest van Parijs.Beoordeling
Dit boek is zo ontzettend mooi geschreven: sowieso is de hele plot al erg origineel en verfrissend. Het leest heerlijk weg en het is zo intens dat je het helemaal tot leven ziet komen. Maar vooral is het heel realistisch: Wills situatie wordt ontzettend levendig geschreven en niet alleen is Lou als karakter enorm geloofwaardig door haar motieven en drive en eigenschappen, ook de band die ze opbouwt met Will is dat. Ik vind het prachtig hoe er beschreven wordt hoe moeilijk hij het heeft en hoe zij worstelt om daarmee om te gaan en hoe dat steeds beter gaat. En ik vond het pijnlijk aangrijpend, emotioneel en vooral heel erg mooi hoe zijn voornaamste conflict het terugveroveren van de regie over zijn leven is: het is geen verhaal over dat liefde alles overwint, ook een zware handicap die veel pijn, hinder en beperkingen veroorzaakt en die je weer je levenslust teruggeeft. Dat is wat ik verwachtte, maar zo is het niet en juist daardoor is het boek zo sterk en realistisch. Het is eigenlijk een soort The fault in our stars, maar dan een stuk volwassener en met veel meer ontwikkeling.
Recensies
"Wat er op het eerste gezicht uitziet als een dertien-in-een-dozijn-roman, blijkt een overweldigend liefdesverhaal tussen twee totaal verschillende personen." http://mustreads.nl/recen...ojo-moyes/
"Het boek leest makkelijk weg en zal je laten lachen, maar een belangrijke tip: houd ook tissues in de aanslag…" http://www.deleesfabriek....ojo-moyes/
"Voor Jou is een prachtig boek dat een moeilijk onderwerp aansnijdt en die je aan het denken zet. " http://booksandkisses.nl/...ojo-moyes/
REACTIES
1 seconde geleden