Feitelijke gegevens

• 1e druk, 2015
• 312 pagina's
• Uitgeverij: Leopold

Flaptekst

Eerste zin

Ik ben sterker dan vroeger.

Samenvatting

De scheiding

Nadat ze de race door het oerwoud en de woestijn goed heeft doorstaan, verblijft Tella in het basiskamp bij de woestijn in afwachting van het vervolg van de Zwavelloop, de levensgevaarlijke race door vier ecosystemen waarmee ze een geneesmiddel voor haar broer Cody kan winnen. Haar mede-Deelnemer en de jongen op wie ze verliefd is, Guy Chambers, doet erg afstandelijk tegen haar en laat merken dat hij vindt dat ze niet sterk genoeg is om zonder zijn hulp te overleven. Tella neemt zich voor het tegendeel te bewijzen wanneer ze weer verder moeten gaan. Intussen komt er een mysterieuze vrouw aan in het basiskamp en op een nacht ziet Tella niet alleen hoe één van de kampwerknemers iets raars doet met een Pandora, maar ook dat deze vrouw de Deelnemers indeelt op kleuren. De volgende dag is het moment aangebroken om te kiezen of de Deelnemers willen stoppen of doorgaan met de wedstrijd en uiteraard kiest Tella ervoor om door te gaan. Ze krijgen allemaal een gekleurde armband waarmee, volgens de vrouw althans, hun veiligheid bewaakt wordt. Tella probeert op te komen voor de Pandora's van de gestopte Deelnemers wanneer deze worden mishandeld, maar voordat ze echt iets kan doen verliest ze het bewustzijn door het slaapmiddel.

 

Het tij

Tella en de andere Deelnemers komen bij in een boot en het is duidelijk dat het volgende deel van de wedstrijd zich op zee zal afspelen aangezien overal om hen heen water is. De Pandora die Tella in het kamp probeerde te beschermen – een iguana – is er ook, en Tella geeft haar aan Jaxon omdat die geen Pandora meer heeft. Ze krijgen al snel een boodschap van de leiders van de wedstrijd via het gehoorapparaatje: ze moeten teams gaan vormen en boten bemannen waarmee ze het basiskamp moeten bereiken. Er zijn acht boten en wie niet in een boot terecht komt moet naar huis, maar slechts de eerste zes boten worden toegelaten tot het basiskamp.

 

Nadat Guy meteen koers heeft gezet naar de grootste en meest luxueuze boot, kiest Tella voor de kleinste en meest gammele om te laten zien dat ze prima voor zichzelf kan zorgen. Jaxon en Olivia sluiten zich bij haar aan, net als Harper, die weer terug is om Tella te helpen en een klein meisje dat Willow heet. Ook een oudere man, meneer Larson, en Titus' voormalige handlanger Braun komen aan boord en op het laatste moment komt Guy ook.

 

Ze zijn nog maar net aan het varen als er een onweersbui losbarst en Harper door het water wordt meegesleurd. Ook Jaxons Pandora slaat overboord en tot Tella’s afschuw gooit hij een reddingsboei naar het beest in plaats van naar Harper omdat hij zijn Pandora nodig heeft om te kunnen winnen. Cotton, een erg aantrekkelijke en mysterieuze jongen die ook aan boord is gekomen, springt wel in het water om Harper te redden. Ze is daarna erg nijdig omdat Tella alle Pandora's benedendeks had opgesloten, waardoor Harpers zeearend haar niet kon helpen.

 

Wanneer ze allemaal veilig zijn en het onweer is gekalmeerd, neemt Guy Tella apart en gaat tegen haar tekeer dat hij niet wil dat ze zichzelf in gevaar brengt terwijl Tella hem probeert te vertellen dat ze zelf na wil denken. Hij last haar duidelijk weten dat hij de wedstrijd niet samen met haar wil winnen en daarop besluit Tella om alles aan Harper te vertellen. Ze komt bovendien te weten dat Cotton zijn zusje is verloren en nu meedoet voor zijn vader, en dat hij daarom erg bezorgd is om Tella.

 

De volgende dag is Tella jarig en de anderen organiseren een feestje voor haar. Ze danst met Guy bij wijze van verzoening en ze ontdekken dat Rose de iguana gif in haar staart heeft. Slechts enkele momenten later ontploft de boot en moeten ze op vlotten verder varen. Zes dagen lang varen ze zonder eten of drinken op zee in de koers van de vlaggetjes die naar het basiskamp moeten leiden en dan snijdt Tella een stuk vlees uit haar been als aas om te kunnen vissen. Niet lang daarna, op een ochtend vroeg, valt de Pandora van Braun in het water en op datzelfde moment zien ze een haai rondzwemmen. Jaxon springt erachteraan. Het varken van Braun wordt aangevallen en weer losgelaten door de haaien, want er zijn er meer, en net als het bijna is gelukt om het dier en Jaxon weer op het vlot te krijgen wordt Jaxon meegesleurd en verscheurd door de haaien. Ook het varken is dood en Tella geeft Rose de iguana aan Braun.

 

De volgende dag krijgen ze een bericht via het apparaatje: er zijn vlotten lek gegaan en gezonken, maar het basiskamp is nabij. Vanwege de tegenslag is bovendien besloten dat de winnaar van deze etappe tien minuten lang met de zieke dierbare mag bellen. Niet veel later komt er nog een boodschap: het team dat als eerste het basiskamp bereikt, moet een gekleurd vlaggetje kiezen en het vlot met die kleur zal zinken. Tevens moet elk team een Deelnemer kiezen die zwemmend naar het kamp zal gaan, maar ze beseffen allemaal dat dat diegene fataal zal worden omdat het een veel te lange en uitputtende tocht is.

 

Guy is degene die naar het basiskamp gaat zwemmen en Tella neemt de leiding over de overgebleven deelnemers. Ze kiezen geen vlaggetje, maar hun vlot zinkt wel wanneer een andere groep Deelnemers dat doet. Ze moeten verder zwemmen en dan ziet Tella dat er lekkende bloedzakken onder de vlotten zaten, waar de haaien op af kwamen. Al snel wordt de groep aangevallen door kwallen en Harper is er zo erg aan toe dat Tella haar bij een andere groep deelnemers in veiligheid moet brengen. Ook Willow en Olivia verdrinken bijna, maar de hele groep weet heelhuids het basiskamp te bereiken.

 

De gladiator

In het basiskamp herstelt Harper langzaam maar zeker en wacht Tella op Guy. Wanneer hij eindelijk komt, geeft hij toe dat ze net als hij een sterke deelnemer is maar niet dat hij gevoelens voor haar heeft en dus wil ze niets romantisch met hem te maken hebben. Ze vertelt ook Olivia en Braun over de ware betekenis van de Zwavelloop en over Guys plan om die te winnen en vervolgens van binnenuit te vernietigen.

 

Kort daarna krijgen ze een bootcamp. Voordat ze beginnen aan de race door het laatste ecosysteem moet de Pandorastrijd plaatsvinden. De deelnemers moeten hun Pandora dan laten kiezen of ze met elkaar willen vechten op leven en dood: de eigenaar van de winnende Pandora krijgt een voorsprong bij de laatste etappe. Alle Pandora's van Tella en haar vrienden doen mee, ook Madox, Monster – de beer van Titus die Tella nu onder haar hoede heeft genomen – en Rose.

 

Ze moeten verplicht kijken naar de gevechten en zien hoe de leeuw van Guy de rat van Willow vermoordt. Madox moet als volgende vechten en dankzij zijn transformatievermogen wint hij van zijn tegenstander. Te.la schiet de deelnemer te hulp die wil rouwen om haar Pandora maar wordt tegengehouden door een bewaker. Diezelfde man mishandelt een paar Pandora's en Tella komt voor hen op, waarna er een gevecht ontstaat. Meneer Larson wordt daarbij doodgeschoten en net wanneer het pistool op Tella wordt gericht, komen een heleboel Pandora's haar beschermen.

 

De man doet Tella niets, maar de verdere Pandorastrijd wordt afgelast en de laatste etappe van de Zwavelloop begint per direct. Net voordat Tella het bewustzijn verliest door het slaapgif realiseert ze zich dat de indeling in kleuren betekent dat er op de deelnemers gewed wordt door mensen van buitenaf en dat daarom die vrouw in het basiskamp bij de woestijn was. Dat maakt Tella woest.

 

De vrieskou

Tella en de anderen worden wakker in de bergen, waar de laatste etappe zal plaatsvinden. De alligator van meneer Larson is nu van Tella en ze noemt hem Oz. Ze geeft hem aan Willow, maar blijft zelf ook veel van het beest houden. Ze vormen opnieuw een groep en besluiten de minder voor de hand liggende route  te nemen om de vlaggetjes te volgen: de eerste die in het basiskamp aankomt is de winnaar en de eerste vijf krijgen ook een prijs, zoals Tella en Guy al weten.

 

De groep vergaat al heel snel van de ijzige kou, ondanks dat ze kunnen schuilen in een grot en daarna in de berghutten die bij de vlaggetjeslocaties staan. Terwijl Guy nog altijd niet kan zeggen wat hij voor Tella voelt, worden Cotton (die zegt zich niets te herinneren van het oerwoud en de woestijn) en Harper steeds hechter met elkaar en strijden Olivia en Willow allebei om Harpers aandacht.

 

Wanneer ze weer een vlaggetje vinden, blijkt er een vreemd bruin koord aan de stok te zitten. Ze halen het eraf om het mee te nemen, maar dat ontketent een allesverwoestende sneeuwlawine. Cotton kan Tella nog net op tijd in een berghut krijgen en daar komt Tella erachter dat hij de broer is van Titus. Hij werd gevraagd om zijn broer te vervangen in de wedstrijd vanaf de oceaanetappe en heeft steeds min of meer wraak willen nemen, maar tegelijkertijd is hij ook veel vriendelijker dan Titus. Het dak van de hut breekt door en daardoor zijn ze in staat naar buiten te komen, waarna Cotton besluit dat hij alleen verder wil gaan.

 

Ze vervolgen hun weg en komen bij een armoedige brug tussen twee gedeelten van de berg waar ze een voor een overheen moeten. Wanneer Harper, Olivia en Willow samen aan de overkant staan, stort een deel van de berggrond in: Olivia en Willow vallen en Harper kan alleen Olivia nog vastpakken: Willow valt te pletter. Kort daarna hoort Tella Harper tegen Olivia zeggen dat ze haar aan haar inmiddels overleden dochtertje doet denken.

 

De groep ontdekt dat ze in de buurt zijn van meer Deelnemers die ook al ver zijn gekomen en ook spullen hebben gevonden bij de vlaggetjes. Op een nacht ziet Tella hoe Madox wordt bedreigd door een groep wolven: de Pandora van Cotton redt hem, maar Cotton zelf is nergens te zien. Kort daarna bereiken ze een open plek met een berg die veel Deelnemers aan het beklimmen zijn en die naar het basiskamp lijkt te leiden. Tella ontdekt echter dat de met fakkels verlichte kloof bij de berg juist de goede weg is en ze dalen af. Beneden is een tunnel met aan het eind daarvan een soort atletiekbaan. Ze moeten nog drie proeven doen om bij het basiskamp te bereiken: eentje voor besluitvaardigheid, eentje voor zwakke punten en eentje om te kijken hoe graag ze het Medicijn willen. Ze sturen hun Pandora's vooruit en gaan dan zelf.

 

In de eerste uitdaging moet Tella Madox zodanig aansturen dat hij niet sterft door gifgas en dat lukt. In de tweede uitdaging moet ze eindeloos hardlopen en watertrappelen en dan komt de derde uitdaging. In een kamer vindt ze een hoop wapens en haar drie Pandora's: Madox, Monster en Oz. Ze hebben een chip waarmee hun gedrag gemanipuleerd wordt zodat ze nu Tella willen doden en om te bewijzen dat ze het Medicijn echt wil zal ze hen moeten vermoorden. Dat is verschrikkelijk moeilijk voor haar en ze wil het absoluut niet, maar uiteindelijk doodt ze toch Oz, uit zelfverdediging. Dat is genoeg: Madox en Monster verliezen daardoor hun agressie.

 

Tella komt bij een soort ziekenhuiswachtkamer en komt erachter dat Guy ook zijn leeuw heeft moeten vermoorden. Harper was er als eerste en zij heeft gewonnen, wat betekent dat ze het Medicijn aan Tella kan geven. Ook Braun en Olivia komen al snel binnen. Een man roept Harper een behandelkamer binnen, maar ze trekt een mes en bedreigt hem daarmee uit woede over alles wat ze hebben doorstaan. Cotton kan er nog net voor zorgen dat ze het mes laat vallen en Braun wordt weggestuurd omdat hij als zesde binnenkwam en dus geen aanbod krijgt om voor de wedstrijd te komen werken. Dan realiseert Tella zich dat Cotton de eerste was die binnenkwam en niet Harper, en dat ze haar broer dus niet kan redden omdat Harper haar het Medicijn niet kan geven. Maar ze realiseert zich ook dat ze koste wat het kost nog wil proberen de wedstrijd een halt toe te roepen.

 

Personages

Tella Holloway

Tella is in dit boek een stuk sterker: ze is niet meer zo oppervlakkig en komt veel meer voor zichzelf op. Ze durft beslissingen te nemen, ze durft de leiding te nemen en ze durft te laten zien wat ze waard is. Ze laat zich niet meer voor de gek houden en heeft haar ogen geopend voor wat er echt om haar heen gebeurt: haar broer redden is niet meer alleen het belangrijkste, het gaat nu om heel veel andere dingen: ze wil de vrienden die ze heeft gemaakt veilig houden, ze wil de Pandora’s waar ze van is gaan houden beschermen, ze wil ervoor zorgen dat de Zwavelloop gestopt wordt en ze wil ook nog steeds haar broer redden. En dat is allemaal moeilijk, maar ze is vastbeslotener dan ooit.

Guy Chambers

Guy is in dit boek een stuk afstandelijker. Hij is nog steeds vastbesloten de wedstrijd te winnen en deze van binnenuit te kunnen stoppen, maar hij is veel onzekerder: hij heeft gevoelens voor Tella en durft deze niet goed toe te geven omdat hij niet weet wat ze zullen betekenen, hij is eigenlijk enorm kwetsbaar maar durft zich niet open te stellen en door alles wat er gebeurt wil hij alleen nog maar liever dat het stopt.

Cotton en Braun

Cotton en Braun zijn allebei onderdeel van het team van Tella en hebben elk zo hun eigen redenen. Cotton is een stoere jongen die maar heel weinig zegt: hij wil graag in de buurt van Tella zijn en heeft een oogje op Harper, maar het blijkt dat hij de broer is van Titus en het daar erg moeilijk mee heeft. Braun is een vriendelijke en zachtaardige goedzak, maar ook hij wil iemand redden en hij laat helemaal niet zo duidelijk merken hoe belangrijk dat voor hem is: hij cijfert zichzelf weg om te zorgen dat het met de anderen goed gaat terwijl ook hij heel graag wil dat zijn dierbare het overleeft.

Olivia en Willow

Deze twee meisjes zijn de jongste Deelnemers in de groep van Tella. Olivia is het meisje dat al vanaf het begin door Jaxon beschermd wordt: ze is klein en eigenwijs en probeert zoveel mogelijk bij Harper in de buurt te zijn omdat zij een soort moederfiguur voor haar is. Willow probeert datzelfde, maar zij is eigenlijk heel manipulatief en wil vooral haar zin krijgen en aandacht krijgen: ze is dan ook jaloers op de band die Olivia met Harper heeft. Willow is bovendien impulsief en hoogmoedig en dat wordt uiteindelijk haar dood als ze te pletter valt.

Jaxon en meneer Larson

Jaxon doet vanaf de woestijnetappe al mee met Tella’s groep en hij is altijd een vrolijke, goedgeluimde jongen geweest die stiekem heel erg verliefd was op Harper. Hij beschermt Olivia en handelt vaak impulsief om iemand anders te helpen, en dat wordt uiteindelijk ook zijn dood wanneer hij wordt verscheurd door haaien. Meneer Larson is een man van middelbare leeftijd die denkt heel goed te weten hoe het allemaal wel en niet moet: hij is knorrig en lui en lijkt nooit enige inspanning te leveren. Toch raakt hij langzaam maar zeker gesteld op zijn groepsgenoten en sterft uiteindelijk doordat hij een kogel vangt voor Tella.

Harper

Harper is een echte vriendin geworden voor Tella sinds ze terug is gekomen om haar te helpen winnen om de wedstrijd stop te zetten. Ze is er goed in haar gevoelens uit te schakelen om niet te laten zien dat ze kwetsbaar is, ze weet welke beslissingen ze moet nemen om de minste van twee kwaden te kiezen en ze is niet bang om haar handen vuil te maken. Ze lijkt een kreng, maar is alleen maar iemand die veel gekwetst is en juist daardoor recht op haar doel af wil gaan om zichzelf nog een beetje gelukkig te kunnen maken.

Quotes

"Guy denkt dat ik dankzij hem helemaal tot hier ben gekomen. En dan vraag ik me af: wat zou er gebeuren met de missie om een einde aan de wedstrijd te maken als hij er niet waas? Het feit dat ik onzeker ben, maakt me misselijk. Het feit dat Guy er waarschijnlijk niet van overtuigd is of ik wel door kan zetten, maakt het allemaal alleen nog maar erger. En ik weet niet wat ik eraan kan doen. Ik heb Guy nodig. Nee, dat klopt niet. Guy is een bonus. Een bonus waar ik veel om geef. Maar misschien moet ik voortaan meer op mezelf vertrouwen." Bladzijde 18

"Deze lui hebben Cody, het neefje van Guy, en Harpers dochtertje ziek gemaakt. Ze hebben ons hierheen gehaald om mee te doen aan een wedstrijd waarvan er maar één de winnaar kan zijn. Ze hebben jagers ingezet om ons te doden, ze hebben ons andermans Pandora laten afslachten, en toch doen ze alsof zij de goeden zijn. Ze zijn de goeden niet. Ze zijn het monster onder het bed, een griezelige schaduw in het holst van de nacht. Ze zijn het ding waarvan je dacht dat je er niet bang voor hoefde te zijn, totdat het te laat was." Bladzijde 43

"Ik weet niet wat ik ervan moet denken. We zijn hier allemaal omdat we een dierbare willen redden. Maar Jaxon had Harper in zee zien liggen, hij had gezien dat ze het moeilijk had om boven water te blijven, en toch gooide hij de reddingsboei naar een Pandora omdat hij gelooft dat zij hem de wedstrijd kan helpen winnen. Dit is wat de Zwavelloop met mensen doet. De Zwavelloop laat ons kiezen wie er mag blijven leven en wie niet. De Zwavelloop maakt ons minder menselijk en meer als een beest, wanhopig om de maten uit onze roedel te beschermen, want dat gaat voor alles." Bladzijde 75

"Er zijn nog momenten dat ik terugdenk aan mijn leven van voor de wedstrijd, en dan vraag ik me af hoe dit allemaal mogelijk is. Ik herinner me vooral hoe ik was voordat ik Deelnemer werd. Strijd leveren in deze wedstrijd is vergelijkbaar met verslaafd raken aan drugs. Het een leidt tot het ander, en voordat je het weet ben je in een onmogelijke situatie verzeild geraakt, en kun je je niet voorstellen dat je leven zo veranderd is." Bladzijde 118

"Guy zou nooit gedichten voorlezen, of voorstellen dat we op een romantisch plekje gaan picknicken, maar hij ziet wel andere dingen, betere dingen. Hij laat me me mooi voelen, ondanks mijn afgeknipte haar en mijn vuile kleren. Hij staat dicht bij me wanneer ik bang ben, en laat me alleen wanneer ik het zelf wel aankan. Hij gelooft dat ik sterk ben, ook al heeft het een poos geduurd voordat hij dat echt doorhad. En hij vindt het prima dat ik aanvoerder ben, ook al weet ik dat hij denkt dat hij het beter zelf had kunnen zijn." Bladzijde 214

"Guy, Harper, Braun, Olivia en ik staan schouder aan schouder. Achter ons lopen onze Pandora’s: een leeuw, een arend, een olifant, een vos, een beer, een iguana, en een alligator. Dat is wat er is overgebleven van onze groep. We hebben ons door het oerwoud heen geworsteld, door de woestijn, over de zee en door de bergen, om uiteindelijk op onze eindbestemming te komen. We hebben woest kolkende rivieren overleefd, mannen met speren, uitdroging, de Triggers, noodweer op zee, kwallenbeten, de Pandora-strijd, onderkoeling en lawines. En we zijn levend maar verbitterd uit de strijd gekomen. We willen het Medicijn. En we willen wraak." Bladzijde 281

Thematiek

Queeste

Veel meer dan in deel één is het thema van dit boek de queeste van overleven. In het eerste boek ging het nog vooral om het goed doorstaan van de wedstrijd in de hoop dat Medicijn te bemachtigen, maar nu er steeds meer aan het licht is gekomen over de donkere kant van de Zwavelloop, over hoe er met de Deelnemers gespeeld wordt en hoe er op hen gegokt wordt, is het vooral overleven geblazen. De mensen achter de wedstrijd ondernemen dingen om het de Deelnemers moeilijk te maken en de parcoursen worden steeds gevaarlijker. Ook verlies van menselijke waardigheid speelt een rol: de deelnemers zijn flink aan het veranderen, maken op een heel andere manier keuzes en het is heel moeilijk voor hen om toch zichzelf te blijven in alles wat er gebeurt.

Motieven

Moeizame liefdesrelaties

De relatie tussen Tella en Guy gaat in dit boek verder, maar is niet makkelijker dan in deel één. Zij weet wel wat ze voor hem voelt, maar ze vindt het erg moeilijk om daaraan toe te geven omdat het betekent dat de wedstrijd er verwarrender door wordt. Hij durft zich niet voor haar open te stellen en zijn gevoelens niet te uiten en daardoor is er veel afstand tussen hen, ook al vullen ze elkaar juist goed aan en weten ze dat ze van elkaar houden.

Opoffering

Een belangrijk thema dat veel terug te vinden is in dit verhaal, is opoffering. Meer nog dan in deel één moeten de personages in dit boek offers brengen om hun doel te bereiken: het is de vraag wat er nog echt belangrijk is als de gemoederen hoog oplopen en hoe ver ze bereid zijn te gaan om iemand van wie ze houden te redden: willen ze daarvoor het leven van anderen op het spel zetten?

Persoonlijke groei

Tella is in dit boek een stuk sterker qua persoonlijkheid: ze is actief bezig met proberen zichzelf te bewijzen als iemand die echt sterk is en die niet zomaar omvalt door een paar windvlaagjes: ze ontdekt steeds meer welke dingen echt belangrijk zijn en dat ze daarvoor moet gaan en wordt een stuk zekerder over zichzelf.

Opdracht

Voor Erin Black, mijn geweldige redactrice. Jouw inzicht, aanmoediging en toewijding halen het beste in mij en in mijn verhalen naar boven. Dank je wel.

Trivia

De auteur wil graag een derde deel schrijven om de verhaallijn af te ronden, maar ze had maar een contract voor twee boeken dus het is niet zeker of er nog een derde boek komt.

Titelverklaring

De oorspronkelijke titel, Salt & Stone, verwijst naar het zout van de zee in de oceaanetappe en naar het steen van de rotsen en bergen in de laatste etappe. De Nederlandse titel is daar een min of meer letterlijke vertaling van, alleen wordt er gesproken over IJs & Steen als verwijzing naar het ijskoude water in de oceaanetappe.

Structuur & perspectief

Net als deel één wordt het verhaal van dit boek weer verteld in een aantal delen. Deel één, De scheiding, gaat over de periode die Tella en de anderen in het basiskamp van de woestijn doorbrengen: daar worden ze ingedeeld op kleur en er gaan weer een aantal Deelnemers weg, waarna Tella opkomt voor hun Pandora’s. Vervolgens gaat het hele deel Het tij over de oceaanetappe van de Zwavelloop: de periode die ze doorbrengen op de gammele piratenboot waar Tella haar verjaardag viert en vervolgens het peddelen op vlotten en de dood van Jaxon. Deel drie, De gladiator, is een soort tussendeel en gaat over de periode die ze doorbrengen in het basiskamp van de oceaan en over de Pandorastrijd. Daarna is er nog het laatste deel De vrieskou, waarin ze door de bergen moeten ploeteren, Tella erachter komt dat Cotton de broer van Titus is en Willow doodgaat en ze uiteindelijk het einde van de wedstrijd bereiken.

 

Ook in dit boek weer is Tella de verteller: je beleeft alles vanuit haar en bent enorm begaan met haar gedachten en gevoelens over alles wat er gebeurt, waardoor je je enorm kunt laten meeslepen in de draaikolk van het verhaal.

Decor

Dit boek speelt zich helemaal af in de arena van de Zwavelloop. Tella en haar vrienden brengen meer tijd door in de basiskampen en krijgen helemaal niets te zien van de wereld daarbuiten: het draait dus helemaal om wat er gebeurt op zee, in de bergen en in de basiskampen. Op zee hebben ze vooral te maken met zien te overleven zonder eten en drinken en het moeten ontsnappen aan haaien en in de bergen is het stervenskoud en moeten ze zorgen dat ze warm en goed doorvoed blijven om te kunnen blijven leven. Tegelijkertijd zijn de basiskampen niet zulke fijne en luxueuze plekken meer: ze komen er nog steeds niets tekort, maar omdat Tella en de anderen steeds meer beginnen te ontdekken over de donkere achtergrond van de Zwavelloop wordt het allemaal behoorlijk verdacht. Ook dit boek speelt zich weer af in een periode van ongeveer anderhalve maand: ze hebben twee weken om het basiskamp van de oceaanetappe te bereiken en verblijven daarna tien dagen in het basiskamp om weer te kunnen herstellen. Vervolgens is het vrij onduidelijk hoe lang ze precies doen over de bergetappe omdat daar geen deadline meer aan zit, maar na het bereiken van de eindstreep is het ook meteen voorbij: dit heeft dan waarschijnlijk ook weer een week of wat geduurd.

Stijl

Net als in boek één heeft de schrijfstijl van Victoria Scott wel weer wat weg van die van Suzanne Collins, schrijfster van The Hunger Games, maar dit boek is toch wel weer heel anders en vooral ook beter dan deel één. Er zit nu meer diepgang in de personages en de verhaallijn, en je komt veel meer te weten over de deelnemers en over de achtergrond van de Zwavelloop, maar ook over de onderlinge relaties. Het boek leest weer heel vlot weg en je vliegt erdoorheen omdat het zo meeslepend is.

Slotzin

Met mijn vinger schrijf ik op zijn handpalm. I-K (veeg) O-O-K (veeg) V-A-N (veeg) J-O-U.

Beoordeling

Laat ik maar meteen met de deur in huis vallen: ja, ik vind IJs & Steen écht beter dan Water & Vuur! Het schijnt nogal een onmogelijkheid te zijn dat vervolgdelen in een serie beter zijn dan het eerste deel, maar ik vind dat het prima kan en heb het bij wel meer boekenreeksen: natuurlijk heeft het eerste deel altijd een onoverkomelijke charme, want tja dat is het begin, maar vervolgdelen geven de auteur vaak meer mogelijkheden op het gebied van diepgang in de personages en de verhaallijnen, nu alles en iedereen al geïntroduceerd is. Maar ik dwaal af: een belangrijk eerste punt is dus dat dit boek meteen in het begin echt al beter is dan het eerste deel. Het sluit naadloos aan op het einde van het vorige boek en daardoor zit je meteen weer in het verhaal, al moet je dan natuurlijk wel nét het eerste deel hebben gelezen. In het hele boek zitten verwijzingen naar gebeurtenissen uit Water & Vuur en daardoor is dit boek eigenlijk ook heel goed zelfstandig te lezen: ik raad dat altijd af omdat ik het zelf niet leuk vind, maar het kan in dit geval prima. Topboek!

Recensies

"Ik vond het een heerlijk boek met een gezonde dosis spanning." http://zonenmaan.net/ijs-...ria-scott/

"IJs & Steen is weer een heel fijn boek voor de thrillseekende lezer." http://www.doorellis.nl/i...ria-scott/

"Hey Victoria, kom alsjeblieft snel met een deel drie!" http://adorablebooks.nl/i...ria-scott/