Feitelijke gegevens

• 1e druk, 2012
• 230 pagina's
• Uitgeverij: Van Goor

Flaptekst

Eerste zin

Er is één spiegel in mijn huis.

Samenvatting

Voor de zestienjarige Beatrice Prior breekt een spannende dag aan: de dag van haar persoonlijkheidstest. Deze moet duidelijk maken bij welke van de vijf samenlevingsfacties (een soort zuilen) ze het beste past: Zelfverloochening (waar ze is opgegroeid), Onverschrokkenheid (waar ze al zolang ze zich kan herinneren door gefascineerd is), Vriendschap, Oprechtheid of Eruditie. Beatrice maakt zich al weken zorgen over de test omdat ze zich niet thuis voelt in Zelfverloochening, maar ook niet bij haar familie weg wil. Het feit dat Zelfverloochening, waar de leiders van Chicago bij horen, de laatste tijd veel kritiek krijgt van vooral Eruditie, maakt het er niet gemakkelijker op.

 

Haar broer Caleb , bij wie de zelfverloochenende levensstijl wel heel goed past, wordt voor Beatrice getest. Ze kan zien dat de uitslag hem in verwarring heeft gebracht, al mag er niet over gepraat worden. Wanneer Beatrice aan de beurt is, komt ze mentaal terecht in een aantal hallucinaties. Haar keuze in elk van deze situaties moet duidelijk maken bij welke factie ze hoort. Maar in elk van de drie situaties reageert ze anders dan verwacht. Eerst moet ze kiezen tussen een mand met kaas en een mand met een mes: ze kiest niet. Daarna wordt ze geconfronteerd met een woeste hond die eerst haar en vervolgens een klein meisje wil aanvallen: ze stelt hem eerst op zijn gemak en offert zichzelf daarna op voor het meisje. Ten slotte bevindt ze zich in een bus en vraagt een angstaanjagende man of ze iemand kent die in de krant staat: ze liegt.

 

Wanneer ze wakker wordt, vertelt de Onverschrokken vrouw die haar de test heeft afgenomen, Tori, dat Beatrice bij meerdere facties past: namelijk bij Zelfverloochening, Onverschrokkenheid en Eruditie. Alleen de facties Oprechtheid en Vriendschap zijn afgevallen, en doordat er niet één factie is overgebleven is de testuitslag Afwijkend. Beatrice wordt naar huis gestuurd met de waarschuwing dat ze tegen niemand iets mag zeggen, omdat het heel gevaarlijk is om Afwijkend te zijn.

 

 Die avond vertelt Beatrices vader over zijn collega Marcus, die zwart wordt gemaakt door Jeanine Matthews, de leider van Eruditie. Marcus' zoon Tobias stapte twee jaar eerder over van Zelfverloochening naar Onverschrokkenheid en dat leidt tot veel kritiek op Marcus. De Erudieten zijn zo hatelijk tegenover Zelfverloochening omdat ze zelf de macht willen hebben.

 

De volgende dag vindt de kiesceremonie plaats, waarbij Beatrice en alle andere zestienjarigen definitief een factie moeten kiezen om de rest van hun leven bij door te brengen - hun eigen factie of een van de andere. Overstappen betekent dat je het contact met je eigen factie en je familie voor altijd verbreekt: de inwijding van je nieuwe factie niet doorstaan betekent dat je factieloos wordt en dus buiten de samenleving komt te staan, als armoedzaaier. Tot Beatrices grote verbazing ziet ze hoe Caleb tijdens de ceremonie voor Eruditie kiest. Wanneer zij daarna aan de beurt is, kiest ze Onverschrokkenheid.

 

Ze gaat zichzelf Tris noemen in plaats van Beatrice en ontmoet de Erudiete lolbroek Will en de vriendelijke Christina, de zachtaardige Al en de treiterige Molly en Peter uit Oprechtheid, maar wordt ook meteen geconfronteerd met het feit dat niet iedereen de inwijding kan doorstaan. Eenmaal in het ondergrondse hoofdkwartier (de Kolk, met een angstaanjagende afgrond naar een rivier die de Kloof heet) maakt ze kennis met de knappe, maar onvriendelijke docent Four. Eric, een van de Onverschrokken leiders en ook een docent, vertelt hen dat aan de hand van ranglijsten bepaald zal worden wie lid mag worden en wie factieloos wordt na de inwijding. Hoewel Tris moet wennen aan de lossere levensstijl, past ze zich snel aan: ze gaat zich anders kleden en neemt een tatoeage. Ze gaat zich aangetrokken voelen tot Four.

 

Tijdens een vechttraining wordt Christina in elkaar geslagen door Molly en bijna vermoord door Eric omdat ze het opgaf. Peter, zijn vriend Drew en Molly beginnen Tris het leven zuur te maken omdat ze een hekel hebben aan Zelfverloochening. Wanneer Tris tijdens haar eerste gevechtstraining ook nog eens tegen Peter moet en hij haar helemaal in elkaar slaat, haat ze hem nog meer. Al neemt het voor haar op, maar hij is eigenlijk te zachtaardig voor Onverschrokkenheid.  De dag na haar gevecht met Peter gaat de groep op excursie naar het hek rondom de stad, waar de meeste mensen uit Onverschrokkenheid werken. Niemand weet echter precies waartegen het hek hen moet beschermen en Four en Eric willen daar ook niets over zeggen.

 

Die nacht gaan Tris en de anderen samen met Eric en Four de stad in om vlaggenroof te spelen.  Tris wordt door Four als eerste gekozen voor zijn team en terwijl iedereen discussieert over een strategie, besluit zij in een oud reuzenrad te klimmen om de vlag van Erics team te lokaliseren. Four klimt met haar mee, ondanks dat hij opbiecht hoogtevrees te hebben. Hij redt Tris' leven als ze bijna naar beneden valt en dankzij haar initiatief wint hun team. De volgende dag moeten ze oefenen met messenwerpen en Al presteert zo slecht dat hij van Eric voor levende schietschijf moet spelen. Tris protesteert daartegen en moet Als plek innemen. Four werpt messen en schampt daarbij haar oor. Later, bij een vechttraining, slaat Tris Molly in elkaar als wraak voor alle pesterijen van haar, Peter en Drew.

 

Bezoekdag breekt aan en hoewel ze het niet verwachtte, is Tris' moeder er. Haar vader wilde niet komen en bij Caleb mogen ze niet op bezoek vanwege de spanningen met Eruditie. Tris' moeder blijkt bovendien te weten dat ze Afwijkend is én kent het systeem van Onverschrokkenheid zo goed dat Tris beseft dat haar moeder waarschijnlijk van oorsprong een Onverschrokkene is. Al biecht aan Tris op dat hij gevoelens voor haar heeft, maar zij wil niet meer dan vriendschap. De ranglijst van de eerste inwijdingsfase wordt gepubliceerd en Tris is zesde. De Erudiete Edward staat bovenaan en de nacht wordt hij in zijn oog gestoken. Hij en zijn vriendin Myra besluiten te stoppen. Tris weet dat Peter, Drew en Molly de daders zijn, maar ook dat de leiders van Onverschrokkenheid daar niets aan zullen doen. Ze gaan met een groep van zeven door naar de tweede inwijdingsfase.

 

Deze fase bestaat uit mentale angsttraining die erop gericht is dat Tris via simulaties en hallucinaties haar angsten onder controle krijgt. ze heeft zich intussen gerealiseerd dat ze niets liever wil dan echt Onverschrokken worden, maar heeft er wel moeite mee dat haar eigen familie nu ook in de Erudiete kranten wordt aangevallen. Tijdens een van de simulaties ontdekt Four dat Tris Afwijkend is doordat ze de gebeurtenissen in de simulatie kan manipuleren en zich er steeds van bewust blijft dat het nep is. Tori vertelt haar dat ze heel voorzichtig moet zijn omdat de factieleiders haar waarschijnlijk dood willen hebben, net zoals met Tori's broer is gebeurd.

 

Kort hierna blijkt Tris bovenaan de ranglijst te staan, met Peter als tweede en Al onderaan. Ze hoort 's nachts Eric praten met een vrouw die hem opdraagt alle Afwijkenden in Onverschrokkenheid op te sporen. Tris krijgt steeds meer een band met Four en wanneer ze bijna wordt vermoord door Peter, Drew en Al redt Four haar leven. Hij vertelt haar dat ze is aangevallen omdat de anderen jaloers waren en zich geïntimideerd voelden door haar positie, en raadt haar aan zich zwakker voor te doen dan ze is om veilig te blijven.

 

Al biedt Tris zijn excuses aan en smeekt om haar vergiffenis, maar dat weigert ze. De volgende ochtend blijkt hij zelfmoord te hebben gepleegd. Tris en Four geven eindelijk aan elkaar toe dat ze elkaar leuk vinden en hij neemt haar mee in zijn angstlandschap, wat ook de basis zal zijn voor de derde inwijdingsfase: een reeks simulaties bestaande uit persoonlijke angsten. Het blijkt dat Four eigenlijk Tobias is, de zoon van de Zelfverloocheningsleider Marcus die een paar jaar geleden overstapte. Zijn bijnaam dankt Tobias aan het feit dat hij "maar" vier angsten heeft. Hij vertelt Tris dat er Zelfverloochening uit zijn persoonlijkheidstest kwam, maar dat hij voor Onverschrokkenheid koos om te ontsnappen aan de mishandeling door zijn vader. Daarna zoenen ze elkaar.

 

De volgende dag, wanneer Tris met de anderen moet oefenen in het angstlandschap van een andere docent, doet Tobias alsof er niets tussen hem en Tris is gebeurd. Nadat ze zich heeft laten meeslepen door een ontvoeringssimulatie gaat ze ervandoor en neemt in een opwelling een trein naar Eruditie. Daar ziet ze Caleb, maar  ze zijn inmiddels zo verschillend dat ze niet echt meer met elkaar kunnen praten. De leider van Eruditie, Jeanine Matthews, neemt Tris mee en ondervraagt haar over haar persoonlijkheidstest en simulaties. Tris doet alsof ze een hekel heeft aan Zelfverloochening om te verbergen dat ze Afwijkend is.

 

Weer terug bij Onverschrokkenheid zorgt Tobias dat Tris niet door Eric gestraft wordt voor het weglopen. Christina en Will hebben gezoend en Tobias legt uit dat hij haar negeerde omdat niemand mag weten dat ze iets hebben: ze zouden dan kunnen denken dat Tris een voorkeursbehandeling kreeg. Tobias heeft bovendien ontdekt dat Eruditie een oorlog wil beginnen tegen Zelfverloochening, met Onverschrokkenheid als leger.  De laatste fase van de inwijding is het examen, waarbij de aspiranten door hun eigen angstlandschap moeten: degenen die dat het snelste doen, komen in de top tien en mogen blijven. Naast angst om de controle te verliezen wordt Tris er tijdens haar test ook mee geconfronteerd dat ze bang is om intiem te zijn met Tobias. Ze slaagt echter wel en krijgt net als alle andere Onverschrokkenen een injectie met een volgchip - of dat is wat Eric beweert. Bij het banket blijkt Tris bovenaan de lijst te staan (Drew en Molly zijn gezakt en dus factieloos) en zoent ze In het bijzijn van iedereen met Tobias. Dan realiseert ze zich dat ze geen volgchip geïnjecteerd heeft gekregen, maar simulatieserum.

 

Die nacht wordt Tris wakker en ziet dat alle andere aspiranten zich als een soort slaapwandelaars gedragen terwijl ze op weg gaan naar Zelfverloochening. Tris is vanwege haar Afwijkendheid de enige die wakker is, maar doet haar best dat te verbergen. Tobias laat merken dat hij ook wakker is en bevestigt daarmee Tris' vermoeden dat ook hij Afwijkend is. Wanneer hij bijna wordt neergeschoten door Eric, doen Tobias en Tris allebei niet langer alsof. Na een korte vlucht waarbij Tris wordt neergeschoten, worden ze naar Jeanine gebracht. Zij wil een nieuw serum voor Afwijkenden op Tobias uitproberen en als ze hem met geweld hiermee heeft geïnjecteerd, herkent hij Tris niet meer en wil haar vermoorden. Tris wordt meegenomen en opgesloten in een watertank om daar te sterven, maar haar moeder bevrijdt haar. Ook zij is Afwijkend en wil Tris naar haar vader en broer brengen - maar ze wordt doodgeschoten terwijl ze soldaten afleidt zodat Tris kan ontsnappen.

 

Tris vlucht in haar eentje verder en wordt achtervolgd door Will, die ze noodgedwongen doodschiet. Ze bereikt de schuilplaats van haar vader en gaat samen met hem, Caleb en Marcus - de vader van Tobias - terug naar Onverschrokkenheid. Hun plan is om de computers die de simulatie van de soldaten besturen, de computers waar Tobias de leiding over heeft, uit te schakelen zodat alle soldaten beseffen wat ze aan het doen zijn: onschuldige Zelfverloochenaars doden. Niemand minder dan Peter wijst Tris en haar vader de weg naar de controlekamer. Vlak voor de ingang wordt haar vader doodgeschoten en Tris gaat alleen naar binnen. Tobias herkent haar niet en ze vechten, maar net als Tris op het punt staat hem haar te laten neerschieten omdat ze hem niet kan doden, wordt hij zichzelf weer. Hij schakelt de simulatie uit zodat alle soldaten bijkomen en neemt de harde schijf met gegevens mee. Samen met hem, Caleb, Marcus en Peter springt Tris op een trein naar het gebied van Vriendschap, onzeker over de toekomst.

Personages

Beatrice 'Tris' Prior

Tris is zestien wanneer haar verhaal begint. Ze is opgegroeid in Zelfverloochening en heeft altijd een fijne jeugd gehad vol liefde van haar ouders en broer – alle drie echte Zelfverloochenaars – maar desondanks heeft ze zich nooit echt prettig gevoeld in haar factie. Vaak gedraagt ze zich anders dan zou moeten volgens Zelfverloochening en ze heeft zich altijd een beetje opgesloten gevoeld, omdat zoveel dingen die ze wilde doen, niet mochten. Al een aantal jaar is ze sterk gefascineerd door de mensen uit Onverschrokkenheid, vooral omdat die lijnrecht tegenover Zelfverloochening staan. Ze maakt zich behoorlijk zorgen om de uitkomst van haar persoonlijkheidstest: ze wil namelijk enerzijds niet bij haar ouders weg, maar anderzijds wil ze zichzelf niet langer op de laatste plaats zetten. Ondanks dat ze enorm in de war is wanneer blijkt dat ze Afwijkend is en daarna wanneer haar broer overstapt naar Eruditie, kiest ze toch voor haar eigen voorkeur: Onverschrokkenheid. Wanneer ze eenmaal daar zit en ook haar Afwijkendheid belangrijker wordt, ontdekt Tris veel meer over de persoon die ze eigenlijk is. Nu ze zich niet meer in hoeft te houden, merkt ze haar eigen eigenzinnigheid op. Ze is zelfverzekerd, durft veel te zeggen en te doen zonder bang te zijn voor de consequenties en als ze ergens voor kiest, gaat ze er helemaal voor. Ze is niet bang om zichzelf te verdedigen als het gaat om iets wat ze belangrijk vindt en ondanks dat ze soms onzeker kan zijn over wat andere mensen van haar denken, doet ze toch het liefst haar eigen zin. Naarmate ze meer over zichzelf ontdekt, wordt ze ook steeds zekerder van haar eigen identiteit en vooral van het feit dat ze zichzelf is in plaats van in een hokje te passen.

Tobias 'Four'

Tobias is net als Tris opgegroeid in Zelfverloochening en twee jaar vóór haar overstap naar Onverschrokkenheid gegaan. Hij heeft geen prettige jeugd achter de rug: zijn moeder overleed toen hij nog jong was en zijn vader, Marcus, sloeg Tobias vaak in elkaar. zijn overstap was daarom vooral een vlucht om weg te komen van zijn vader. Hij is net als Tris Afwijkend en wil heel graag alles tegelijk zijn en bij alle facties tegelijk passen. Tobias – of Four, zoals hij in Onverschrokkenheid bekend staat – is er heel goed in zich anders voor te doen dan hij is om zichzelf te beschermen. Hij kan heel hard, wreed en ongelooflijk koppig zijn, maar ook juist heel zachtaardig en gevoelig, vooral tegen Tris.

Caleb Prior

Caleb is Tris’ broer en ze heeft hem altijd beschouwd als honderd procent Zelfverloochenend: hij had er nooit moeite mee om eerst aan anderen te denken en daarna pas aan zichzelf, maar heeft vrijwel zijn hele leven verborgen dat hij meer naar Eruditie neigde dan naar Zelfverloochening. Caleb is dus iemand die goed kan doen alsof, maar hij wet eigenlijk zelf niet zo goed wat hij met zichzelf aan moet. Hij kiest voor Eruditie en voelt zich daar wel een tijdje op zijn plek, maar wanneer hij erachter komt wat Eruditie allemaal doet tegen Zelfverloochening, wil hij daar niets meer van weten. Hij is eigenlijk heel onzeker, probeert te doen wat juist is en wat tegelijkertijd goed voelt en laat zich gemakkelijk leiden door zijn intuïtie of zijn emoties.

Tris' vrienden

De mensen met wie Tris in Onverschrokkenheid bevriend raakt, zijn in dit boek nog niet zo heel belangrijk voor haar omdat ze meer bezig is met haar Afwijkendheid. Toch bouwt ze een sterke band op met Christina, die uit Oprechtheid komt en net als Tris stevig in haar schoenen stat. Tris raakt bovendien bevriend met Al: ook hij komt uit Oprechtheid maar hij heeft het veel moeilijker met de inwijding omdat hij eigenlijk te zachtaardig, te emotioneel en te zwak is: hij kan geen goede keuzes maken en die keuzes worden letterlijk zijn dood.

Natalie Prior

Natalie is Tris’ moeder. Tris heeft altijd veel van haar gehouden, maar haar nooit echt begrepen omdat Natalie altijd met Zelfverloochening bezig was. Ze deed veel vrijwilligerswerk voor de factielozen en was er altijd om Tris te berispen als ze zich ook maar een beetje egoïstisch gedroeg, ook al bleef ze daar zachtaardig in. Pas na haar overstap naar Onverschrokkenheid begint Tris te beseffen hoe sterk haar moeder eigenlijk was. Natalie groeide namelijk op in Onverschrokkenheid en maakte de overstap naar Zelfverloochening, waardoor ze goed begrijpt hoe Tris zich voelt. Daarnaast is ze Afwijkend: ze wil Tris heel graag beschermen maar haar tegelijkertijd laten zien hoe hard de wereld en de facties eigenlijk zijn. Ze sterft uiteindelijk om Tris te redden, net als Tris’ vader.

Quotes

"De keuze is nu aan mij, wat de test ook zegt. Zelfverloochenend. Onverschrokken. Erudiet." Bladzijde 14

"Ik denk aan het motto dat in mijn factiegeschiedenisboek staat: ‘Factie boven bloed.’ Meer dan bij onze familie is het onze factie waar we bij horen. Is dat echt zo?" Bladzijde 24

"Ik weet waarom mijn vader zei dat de Onverschrokkenen een stel gekken waren. Hij had geen weet – kon die ook niet hebben – van de kameraadschap die alleen ontstaat als je net allemaal samen je leven op het spel hebt gezet." Bladzijde 107

"Denk ik als een Zelfverloochenaar of als een Onverschrokkene? Misschien is het antwoord: geen van beide. Misschien denk ik als een Afwijkende." Bladzijde 148

Thematiek

Coming of age

Inwijding is zo’n typische young adult-roman omdat de ontwikkeling van hoofdpersoon Tris centraal staat. Wanneer het verhaal begint is ze zestien, weet ze nog erg weinig over de wereld waarin ze leeft en zo mogelijk nog minder over zichzelf. Pas wanneer blijkt dat ze niet is zoals de mensen om haar heen, begint ze oog te krijgen voor wie ze dan wel is en vooral voor wie ze wil zijn. Wanneer ze zich aansluit bij Onverschrokkenheid leert ze stukje bij beetje hoe de buitenwereld in elkaar zit en wat voor rol zij daarin wil spelen. Ze ontdekt dat ze een sterke persoonlijkheid heeft en dat ze niet bang is om te vechten voor de dingen en mensen die belangrijk voor haar zijn, maar ze krijgt ook te maken met verlies, gevaarlijke conflicten, liefde en onzekerheden. Al deze dingen en de keuzes die Tris moet maken zorgen ervoor dat ze gevormd wordt als persoon.

Motieven

Angst

Angst is nog iets wat door Tris’ keuze voor Onverschrokkenheid heel belangrijk is. Ze moet leren omgaan met haar angsten en deze vooral onder ogen zien om een leven te kunnen leiden dat is gebaseerd op moed. Hierdoor komt Tris erachter dat angst iets is waar veel keuzes door beïnvloed worden. Juist door haar eigen angsten zoveel mogelijk onder ogen te zien, komt ze erachter welke dingen belangrijk voor haar zijn en hoe ze daar het beste voor kan vechten.

Geweld

Geweld is, doordat Tris kiest voor Onverschrokkenheid, een belangrijk onderdeel van het verhaal. De Onverschrokkenen zijn degenen die de veiligheid van de stad moeten waarborgen en daar komen wapens bij kijken. Tris en de anderen moeten hier niet alleen goed mee leren omgaan: ze krijgen er zelf ook mee te maken. In de factie lopen de spanningen hoog op en door de heftige concurrentie wordt daarbij geweld gebruikt. Tris moet anderen in elkaar slaan, wordt zelf in elkaar geslagen en staat een paar keer oog in oog met de dood. Al deze dingen zorgen er echter voor dat geweld iets wordt waarmee ze kan omgaan, iets wat ze erg hard nodig heeft wanneer er een oorlog uitbreekt.

Onderdrukking

Hoe langer Tris bij Onverschrokkenheid zit, hoe meer ze te weten komt over Afwijkenden en over de buitenwereld. Daardoor brokkelt langzaam maar zeker het beeld dat ze had van de veilige samenleving, af. Ze begint te beseffen dat de facties ervoor zorgen dat mensen zichzelf niet kunnen zijn en in hokjes gestopt worden, en dat iedereen die een meer gevarieerde persoonlijkheid heeft per definitie als bedreiging beschouwd wordt. Het gevaar dat zij als Afwijkende loopt en de activiteiten van Eruditie om de macht in handen te krijgen, zorgt ervoor dat Tris gaat twijfelen aan haar veiligheid en vooral aan wat eigenlijk de juiste manier is om de samenleving te besturen.

Opdracht

Voor mijn moeder, die me het moment aanreikte waarop Beatrice beseft hoe sterk haar moeder is en zich afvraagt waarom haar dat nooit eerder is opgevallen.

Trivia

Veronica Roth schreef het boek in de kerstvakantie van haar afstudeerjaar aan de universiteit: nog voordat ze haar diploma had, waren de filmrechten al verkocht.

Titelverklaring

De Nederlandse titel van het boek betekent iets heel anders dan de oorspronkelijke titel. Deze is namelijk Divergent: dit betekent Afwijkend en heeft dus te maken met het feit dat Tris zelf Afwijkend is en bij geen enkele factie volledig past. De Nederlandse titel is Inwijding: dit staat voor de inwijdingsfase van het lid worden van een factie. Doordat Tris de kiesleeftijd heeft bereikt, moet ze een factie kiezen en wanneer ze voor Onverschrokkenheid kiest, betekent dit dat ze een reeks behoorlijk gevaarlijke inwijdingstests moet zien te doorstaan om echt Onverschrokken te mogen worden. In deze fase ontdekt Tris niet alleen wat ze wil en hoe hard ze daarvoor moet vechten, maar ook in wat voor maatschappij ze eigenlijk leeft. De ondertitel van het boek heeft hier ook veel mee te maken: haar keuze verandert alles.  Doordat Tris Afwijkend is en voor Onverschrokkenheid kiest, zit ze midden in de aanvalssimulatie van Eruditie en komt ze terecht in een factieoorlog.

Structuur & perspectief

Doordat dit een boek is voor jeugdige lezers, is het verhaal heel eenvoudig en begrijpelijk opgebouwd. Het is te verdelen in drie fasen van Tris’ inwijdingsproces. In het begin maken we vooral kennis met haar en haar leven vóór de kiesceremonie, haar ouders en hoe de samenleving in elkaar zit. Ze ontdekt dan ook dat ze Afwijkend is en welke keuze ze wil maken. Het grootste gedeelte van het verhaal gaat over Tris’ periode bij Onverschrokkenheid: hoe ze al snel ontdekt dat ze daar thuishoort maar dat ze moet vechten voor haar plekje. In dit gedeelte komt ze ook steeds meer te weten over haar afkomst, haar Afwijkendheid en de betekenis daarvan. In het slotstuk van het boek moet ze echt iets gaan doen met die informatie: de spanningen tussen Zelfverloochening en Eruditie lopen dan namelijk erg hoog op en er breekt een oorlog uit, waarbij Tris ook betrokken raakt. Het einde is open, omdat er nog twee delen volgen die de draad direct oppikken waar dit boek is geëindigd.

Het hele verhaal wordt verteld vanuit Tris’ eigen perspectief, alsof ze een dagboek bijhoudt. Je bent dus als lezer heel dicht betrokken bij haar gedachten en gevoelens en alles wat er met haar gebeurt, maar doordat je alleen maar haar perspectief hebt weet je soms niet precies hoe de zaken in elkaar zitten. Je moet eigenlijk samen met Tris gaandeweg puzzelend proberen uit te vinden wat er aan de hand is en dat zorgt voor spanning. 

Decor

De setting waarin het verhaal zich afspeelt is een bijzonder soort wereld die best wel ingewikkeld in elkaar zit. Er worden geen jaartallen gegeven, maar de personages leven in ieder geval een flinke poos in de toekomst. De samenleving waarin ze wonen heeft geen naam, maar we weten wel dat dit de Amerikaanse stad Chicago is. Voor iedereen die daar woont, is hun stad hun hele wereld: elke factie woont in een verschillend deel van de stad en dat is alles wat ze kennen. Bij de stadsgrenzen staat een groot hek dat wordt beveiligd door Onverschrokkenheid: niemand komt ooit de stad in en niemand gaat er ooit uit.

 

De facties zijn lang geleden opgericht, toen er veel ellende was en mensen een nieuw leven wilden opbouwen dat enkel was gebaseerd op de belangrijkste goede karaktereigenschappen. Iedereen moest een bepaald leven leiden volgens de karaktereigenschap die bij hen het sterkst aanwezig was: iedereen past dus bij maar één factie en kiest ook voor één factie. Elke factie heeft een andere levensstijl en andere opvattingen. Je kunt als je bent opgegroeid in een bepaalde factie op je zestiende, op basis van een persoonlijkheidstest, kiezen bij welke factie je de rest van je leven wilt doorbrengen: je gaat dan nooit meer terug naar je oude factie en als je de inwijding van je nieuwe factie niet doorstaat, ben je factieloos: dan heb je helemaal niets meer.

 

De facties die er in de samenleving bestaan, zijn als volgt. In Zelfverloochening zitten de mensen die nooit egoïstisch willen zijn, die altijd willen doen wat het beste is voor anderen en voor de maatschappij. Ze zijn vriendelijk, cijferen zichzelf weg en hebben een hekel aan elke vorm van overbodigheid, zoals mooie kleren of luxeartikelen. Zij zijn de leiders van de stad omdat ze veel waarde hechten aan het algemeen belang. De mensen in Eruditie zijn leergierig en slim: ze werken als leraren, wetenschappers of journalisten en zijn erg ijdel en willen graag macht en kennis. Vriendschap is de factie die voor anderen zorgt: ze leven op het platteland waar ze zorgen voor de landbouw en de productie van levensmiddelen of ze zijn arts. Ze leven als een soort hippies: liefde is het belangrijkste voor hen. Oprechtheid vindt eerlijkheid het belangrijkste: de mensen daar zien het wanneer iemand liegt en zeggen alles wat er in ze opkomt. Ze dragen zwart en wit en werken als rechters of wetgevers. Ten slotte is er nog Onverschrokkenheid: dat zijn de mensen die moed het allerbelangrijkste vinden. Ze zijn beveiligers en politieagenten, vinden zwarte kleren, piercings en tatoeages leuk en leven onder de stad.

 

Stijl

De stijl van schrijfster Veronica Roth is enerzijds niet zo heel bijzonder, maar anderzijds juist weer wel. Ze schrijft voor jongeren en om te zorgen dat zij het verhaal echt leuk vinden, heeft ze gekozen voor een eenvoudige schrijfstijl: het taalgebruik is niet moeilijk en doordat er veel dialogen en actiemomenten in zitten leest het vlot. Om deze reden heeft ze waarschijnlijk ook momenten van humor en herkenbare dingen zoals liefde toegevoegd. Aan de andere kant heeft ze echter ook behoorlijk wat risico’s genomen met haar schrijfstijl en dat is bijzonder. Veel young adults hebben een zelfde soort opbouw in het verhaal en de spanningselementen, maar doordat er bijvoorbeeld in de boeken van Veronica Roth veel belangrijke personages doodgaan en doordat ze symboliek gebruikt die herkenbaar is voor veel jongeren, gaat ze net een andere kant op waarmee ze waarschijnlijk ook net een ander soort indruk maakt op haar lezers.

Slotzin

Ik denk dat ik nu meer dan die twee moet worden.

Beoordeling

Dit is één van mijn lievelingsboeken. Hoewel ik de schrijfstijl op sommige punten wel een beetje te eenvoudig en te oppervlakkig vind, heb ik toch enorm genoten van dit boek. Dat komt vooral doordat Tris als hoofdpersoon heel geloofwaardig is: ze maakt keuzes die je als jonge lezer zelf kunt herkennen en ontwikkelt zich op een heel realistische, maar toch bijzondere manier omdat ze heel sterk in haar schoenen moet staan. Het leest vlot en er zitten luchtige momenten in waardoor het leuk blijft, maar tegelijkertijd zit er ook onwijs veel spanning in waardoor ik het steeds in één ruk uit wilde lezen. Bovendien is de symboliek heel erg bijzonder: hoe de thema’s te maken hebben met het echte leven en hoe mensen echt in elkaar zitten vind ik heel knap gedaan.

Recensies

"Ondanks het moeizame eerste gedeelte, is het een verhaal dat je niet snel loslaat." http://www.cultuurbewust....onica-roth

"Ik geef Inwijding van Veronica Roth vier sterren." http://young-adults.nl/le...nica-roth