Zij en haar door Dirk Bracke

Titel: Zij en haar
Auteur: Dirk Bracke
Uitgeverij: Davidsfonds / Infodok
Druk: Tweede druk

Eerste persoonlijke reactie:

Ik heb het boek gekozen, omdat een vriendin van me het boek had gelezen en die vond het een mooi boek. Ik koos het boek dus door me vriendin, maar laat me ook beïnvloeden door de kaft van het boek. Als de kaft er niet leuk uitziet dan lees ik hem ook niet. En verder lees ik ook altijd de achterkant. Als de achterkant me nieuwsgierig maakt, dan lees ik hem verder.

Ik vond het boek echt, want het kan in het echt gebeuren. Alles was heel mooi verteld en ook precies beschreven, dat ik het voor me kon halen. Dat maakte het boek nog echter.
Het boek zet me ook aan het denken. Ik dacht na wat ik zou doen als ik lesbisch zou zijn. Hoe en wanneer ik het tegen me vriendinnen zou zeggen en of ik het tegen me ouders zou zeggen.
Het boek is ook wel makkelijk. Makkelijk doordat er niet te lange zinnen zijn en er geen moeilijke woorden in staan.
Tenslotte is het boek ook nog droevig, want in het begin van het verhaal verteld Eve dat haar beste vriendin Margaux verongelukte toen ze samen naar school reden.

Samenvatting van de inhoud:

Dit boek vertelt het verhaal van Eve, een meisje van 15 jaar. Eve woont met haar ouders en haar broer Niels in Grendt, België. Eve speelt fanatiek tennis en haar vriendinnen Britt, Annelies, Shanna spelen ook tennis.
Ze is nog erg bezig met het ongeluk van een paar jaar eerder waarbij haar beste vriendin omkwam; eigenlijk vraagt ze zich af hoe het komt dat zij nog dagelijks aan Margaux denkt, terwijl de mensen om haar heen haar al vergeten lijken te zijn.

Omdat een van haar vriendinnen zegt dat Tibo verliefd op haar is, besteedt ze meer aandacht aan hem. Ze krijgen verkering en Tibo blijkt Eve wel heel erg leuk vinden en Eve laat zich door hem inpalmen. Als ze een tijdje samen zijn en zelfs met elkaar voor de eerste keer naar bed zijn gegaan, Gaat Eve twijfelen. Ze komt er achter dat ze helemaal niks voor Tibo voelt. Ze wil het niet uitmaken omdat ze bang is dat Tibo wordt gekwetst. intussen krijgt ze steeds meer aandacht voor Céline, een meisje uit een hogere klas. Eve begint aan zich zelf te twijfelen en maakt het uit met Tibo. Niemand snapt waarom ze het doet. Zelf Eve snap niet helemaal waarom ze het deed.
Eve denkt alleen maar aan Celine en ze raakt nog meer met zich zelf in de knoei als Celine ook naar haar begint te kijken.
Eerst wil ze zichzelf bewijzen dat ze niet lesbie is. Dat probeert ze door verkering met Tim te krijgen, terwijl ze hem eigenlijk helemaal niet leuk vindt.
Eve heeft zich erbij neergelegd dat ze niet op jongens valt maar op meisjes. En zit nu met zichzelf behoorlijk in de knoei.
Eve gaat met de hele school op kamp. Zij is helemaal blij want dat betekend dat Celine der ook is. Toevallig komen ze elkaar tegen
’s morgens vroeg en Celine vraagt of Eve mee gaat Chocolade melk halen. Tijdens die wandeling leren ze elkaar beter kennen en zelfs aan het einde van de wandeling zoenen ze zelfs met elkaar. Terug van kamp spreken Eve en Celine veel dingen met elkaar af, en na een tijdje krijgen ze zelf een relatie waar alleen zij iets van afweten.
Op een nacht zagen Eve en Celine, Britt heel laat in de avond langs een straat fietsen, zij wouden haar begroeten toen Britt opeens een steen door een raam gooide. En weg fietste.
Na een paar minuten kwam Tibo aan met een zaklamp en ging allerlei spullen uit dat huis stelen. Hij deed de spullen in een vuilniszak en liet die op de trottoir van de straat. En fietste ook maar weg. Na een paar minuten kwam een auto en nam de vuilniszak mee. Ze vonden dat heel vreemd maar het was niet de eerste keer dat Eve dat zag. Allen die nacht werd het haar duidelijk dat Britt en Tibo dieven waren.

Eve worstelt met het probleem hoe ze aan haar vriendinnen en ouders moet vertellen dat ze lesbies is. De vriendinnen verdenken al iets en als ze haar na vragen geeft Eve toe dat ze lesbisch is. De vriendinnen reageren normaal. Omdat klasgenoten begonnen te roddelen vertelt ze het aan de hele klas dat ze lesbie is, daar krijgt ze alleen soms opmerkingen van. Eve besluit met de steun van Celine dat ze het haar ouders ook gaat vertellen. Haar ouders reageren eerst dat Eve een fout maakt en dat ze goed moet nadenken daarover. Maar later accepteren ze dat Eve op meisjes valt. Als ze tegen iedereen heeft gezegd dat ze lesbisch is, durft ze er heel open over te doen.

Spanning:

Hoe verder je in het boek komt, hoe spannender het verhaal wordt. Je kunt daardoor moeilijk tussendoor stoppen, omdat je wilt weten hoe het afloopt. De spanning blijft er dus het hele verhaal in. Als het spannend wordt gaat hij onder andere langzamer vertellen door allerlei zaken te beschrijven. Dit boek heeft ook open plekken.

Personages:

Eve is de hoofdpersoon van het verhaal. Ze had verkering met Tibo, maar dat is nu haar ex-vriendje. Daarna krijgt ze met tim, omdat ze wilt weten of ze hetero of lesbisch is. Na ze het heeft uitgemaakt met Tim weet ze dat ze lesbisch is en valt het haar op dat Céline op haar verliefd is en ze beginnen en relatie.Annelies en Shanna zijn haar vriendinnen, waarmee ze ook tennist. Dan heb je ook nog Britt het meisje die Tibo helpt met het pikken van spullen van huizen.

Thema:

Het gaat over homoseksualiteit. Wat de gevolgen er van kunnen zijn en hoe anders alles is als je daar eenmaal achterkomt. En hoe andere mensen er op kunnen reageren. Het gaat ook over verliefdheid.

Opbouw:

Het verhaal is chronologisch opgebouwd. het boek is ook spannend opgebouwd , want dit boek begint meteen met een belangrijke gebeurtenis waardoor je geïnteresseerd bent in het vervolg van het boek.
Het verhaal begint met een inleiding over de dood van Eve’s vriendin Margaux. Ik vind het een best aparte manier om zo met een verhaal te beginnen. Het verhaal sluit af zonder open einde, dat vind ik prettig anders moet ik zelf het einde verzinnen.

Tijd:

Het verhaal speelt zich af in deze tijd want hij gebruikt veel moderne dingen in zijn verhaal, en vroeger kwamen veel minder mensen er op een open manier voor uit. Ze durfden dat niet en men dacht ook dat homoseksuelen aids hadden maar dat was niet waar.

Vertelsituatie:
Het verhaal wordt verteld in de derde persoon.

Ruimte:

Ze vertoefden veel op het tennisveld. Hun woonplaats werd vaak vermeld. Ook de moment dat ze samen of apart beleefden op school werden ook vermeld. Daar leerden ze elkaar ook kennen. Samen gingen ze samen naar fuiven en naar de disco voor holebi's in Antwerpen. Daar kijkt niemand raar op als je als meisje met een ander meisje hand in hand loopt.

Onderwerp:

- Door het verhaal ben ik aan het denken gezet, over wat ik zou doen als ik Eve was en hoe ik het me ouders had verteld, als ik het al durfde te vertellen.
- Ik ben niet anders over het onderwerp gaan denken, want nadat ik het boek had gelezen vind ik nog steeds dat homoseksualiteit kan in de wereld.
- Het onderwerp is verrassend uitgewerkt. Ik had bijvoorbeeld niet verwacht dat ze in de klas zou vertellen dat ze lesbie was.

Gebeurtenissen:

- Het verhaal bevat zeker genoeg gebeurtenissen. Ik had soms zelfs moeite om het boek weg te leggen, omdat de ene gebeurtenis na de andere kwam.
- De gebeurtenissen zijn geloofwaardig en waarschijnlijk, want ze zouden in het echte leven zo kunnen gebeuren.

Personages:

- De hoofdpersoon gaat voor me leven, want ik kon Eve helemaal voor me halen en ik leefde met haar mee.
- De hoofdpersoon is wel een beetje een heldin voor mij, want ik bewonder haar openheid. Ze zegt op een gegeven moment gewoon dat ze lesbie is.

Bouw:

- Het verhaal is spannend opgebouwd, dat komt vooral doordat er vele gebeurtenissen achter mekaar volgen.
- Het slot is een normaal einde, geen open einde. Dat vind ik plezierig, want ik wil precies weten hoe het afloopt. Als ik het dan zelf moet invullen kunnen er nog meerdere mogelijkheden zijn en vind ik het verhaal niet helemaal af.

Taalgebruik:

- Het verhaal is makkelijk te lezen, doordat er niet al te lange zinnen in staan en er geen moeilijke woorden zijn gebruikt.
- Er zitten best veel dialogen in het verhaal, maar dat vind ik juist plezierig, want je weet dan hoe ze met mekaar omgaan en het is dan echter vertelt.

Verwerkingsopdracht: Alfabet

A: Annelies, een goede vriendin van Eve
B: Britt, vriendin van Eve die in het boek steelt
C: Céline, het meisje waar Eve verliefd op wordt
D: Dirk Bracke, dit is de schrijver van het boek
E: Eve, dit is de hoofdpersoon
F: Finding Nemo, dit is de film die Eve en Céline graag kijken
G: Gent, hier zijn ze de eerste avond samen
H: Holebi, dit is een afkorting voor homo, lesbisch en biseksueel
I: Ice Tea, dit drinkt Eve altijd na tennisles
J: de Jacob, de club voor holebi’s
K: kinderen, Eve kan die nooit krijgen realiseert ze zich
L: Lesbisch, dit is Eve
M: Margaux, de vriendin van Eve die het fatale ongeluk krijgt
N: Noa, lievelingsparfum van Britt
O: Ontbijttafel, hieraan verteld Eve dat ze lesbisch is
P: Parfumposters, hier is Eve gek op
Q: -
R: Reclamepaneel, hier schrijft Britt Eve’s nummer op voor ‘seks’
S: Shanna, een goede vriendin van Eve
T: Tennis, dit is Eve’s passie
U: Uren lang bij elkaar zijn, kunnen Céline en Eve
V: Volle Maan, dit zien ze als ze samen in Gent wandelen
W: winnen, Eve wint de tenniswedstrijden altijd
X: -
Y: -
Z: Ziekenhuis, hierin overlijdt Margaux

Informatie over de auteur:

Biografie
Dirk Bracke werd op 4 juni 1953 geboren in De Klinge, waar hij ook naar de lagere school ging. Hij volgde een opleiding handel.
Zijn eerste schrijfkriebels vond hij terug in het samenstellen van artikels voor het tijdschrift van de volleybalclub waar hij tevens trainer was van een groep meisjes van 12 tot 15 jaar. In 1987 deed hij mee aan de John Flanderswedstrijd. Helaas viel hij niet in de prijzen, maar hij werd wel gevraagd om Vlaamse Filmpjes te schrijven. In 1988 debuteerde hij met zijn eerste Vlaams Filmpje “De jeugd van Surimu”. Dit boek handelt over een jongen die 2700 jaar geleden leefde.
Kort daarna verscheen ook een tweede Vlaams Filmpje: “De Grot”.
Toen waagde hij zich eindelijk aan een boek. Zijn eerste werd gepubliceerd in 1993: “Steen”.

Dirk Bracke schrijft ’s ochtends en in de weekends. ’s Middags werkt hij als postbode.
Hij is een fan van stevige rockmuziek en is daarom een fanatiek Studio Brussel-luisteraar. Soms probeert hij hier en daar ook een concertje mee te pikken, zoals Werchter bijvoorbeeld.

Stijl van zijn boeken
De boeken van Dirk Bracke zijn hard en realistisch, ze beschrijven het leven van hedendaagse jongeren, meestal met serieuze problemen. De hoofdpersonages wonen meestal in andere werelddelen. Hij heeft daarentegen ook boeken geschreven die handelen over jongeren dicht bij huis, een voorbeeld: “Het uur nul”, dit boek handelt over een seropositieve jongen hier in Vlaanderen. Dirk Bracke schreef ook over gehandicapte jongeren, respectievelijk autistisch en hardhorend, over de prehistorie en hij schreef ook nog een ridderverhaal.
De boeken zijn heel goed gedocumenteerd en ze eindigen ondanks de hardheid altijd positief.
In de boeken kun je duidelijk zien dat Dirk Bracke niet tegen onrechtvaardigheid kan. De boeken zijn ook altijd geschreven vanuit het standpunt van de zwakke. Wat ook goed is aan de boeken is dat ze je altijd aan het denken zetten. Bij sommige boeken heb ik na het lezen wel eens goed nagedacht over wat het boek eigenlijk van boodschap brengt naar de lezer toe. De meeste boeken zijn dan ook echt pakkend.

Manier van werken
Dirk Bracke zorgt ervoor dat het begin en het einde al in zijn hoofd zitten. Tijdens het schrijven zelf kan hier en daar natuurlijk nog wat wijzigen, maar hij heeft toch al globaal een overzicht van het boek.
Een schema opstellen voor het stofferen van het verhaal is ook altijd aanwezig. Het schema is dan opgesteld met de toekomstige hoofdstukken van dat verhaal.
Hij schrijft zeker niet elke dag, een schrijver heeft nu eenmaal nog andere dingen aan zijn hoofd ook, b.v. interviews, opzoek werk, afspraken regelen, brieven terugschrijven, telefoons, lezingen voorbereiden.