Zij en haar door Dirk Bracke

De hoofdpersoon in dit verhaal is Eve. Eve heeft één broertje en woont samen met haren vader en moeder.
Ze krijgt een soort van probleem, want ze wordt verliefd op een meisje. Eerst wil ze zichzelf bewijzen dat ze niet lesbisch is. Dat probeert ze door verkering met een jongen te krijgen, terwijl ze eigenlijk helemaal niet verliefd op hem is.
De moeilijkheid die ze moet overwinnen is het vertellen aan haar ouders en de klas dat ze lesbisch is. Het eerst vertelt ze het aan haar vriendinnen, die vinden het eerst een beetje raar, maar ze wennen er snel aan. Daarna vertelt ze het aan de klas, daar krijgt ze alleen soms opmerkingen van. Maar dan komt eigenlijk het grootste probleem haar ouders. Ze stelt het zo lang mogelijk uit, en vertelt het pas aan het eind van het boek. Ik vind dat ze het eigenlijk als eerst aan hen moest vertellen, omdat als haar ouders het via, via hadden gehoord; dan was dat erg lullig geweest. Ik vind ook dat haar ouders er helemaal geen bezwaar tegen mogen hebben, want zij kan haar gevoelens toch niet sturen? Haar ouders reageerde alsof ze het al dachten. En ze maakte er geen bezwaar van.

Als ze tegen iedereen heeft gezegd dat ze lesbisch is, durft ze er heel open over te doen. Dus haar probleem is aan het eind wel opgelost. Eigenlijk was het niet een probleem dat ze lesbisch is, want ze kan er toch zelf niks aan doen dat ze die gevoelens heeft.
Ik vind dat Eve op het eind wel is veranderd, want eerst dacht ze dat ze gewoon verliefd was op een jongen, maar op het eind is ze lesbisch. Dat is al een verschil. En op het einde is ze ook opener voor dingen. In het begin had ze geheimen maar op het eind heeft ze die gewoon aan iedereen verteld. Dat is een grote verandering.
Als ik haar was had ik het wel anders aangepakt, want in het begin hield ze het geheim. Maar ik denk dat ik er zelf over was uitgekomen. Maar ik weet dan al wel dat mijn ouders normaal reageren want mijn zus is ook lesbisch. Maar in haar geval had ik het als eerst aan mijn ouders vertelt, want als die het via, via horen is het alleen maar erger dan rechtstreeks. Maar het is alsnog erg dapper dat ze het toch heeft verteld. Het was wel aan de late kant maar zij geeft daarvoor gekozen.

Als ik het boek een cijfer zou moeten geven dan zal dat een 8.5 worden. Ik vind het een erg mooi boek, en er was geen één moment waarop ik dacht: wat een saai boek.