Mijn eerste persoonlijke reactie. Ik heb het boek Het verrotte leven van Floortje Bloem gekozen om te gaan lezen, omdat ik er erg veel goeds over heb gehoord. Veel mensen vertelden dat het mooi,boeiend en goed geschreven is. De moeder van David S had ik al eerder gelezen, dat vond ik ook mooi. In de vakantie heeft mijn vriendin het boek voor haar lijst gelezen en zij zei dat het echt goed was. Nu hebben we nogal dezelfde smaak ,dus heb ik besloten om het boek ook te gaan lezen. Toen mijn vriendin het boek in de vakantie aan het lezen was, kon ik haar er niet meer achter vandaan krijgen. Op het moment dat ik zelf ging lezen snapte ik haar: ik was meteen helemaal verslaafd, ik kon niet meer stoppen met lezen. Ik vind het heel knap hoe Yvonne Keuls beschrijft hoe een meisje van mijn leeftijd de vernieling in gaat en wat zij allemaal mee maakt. Je beleeft mee hoe de wereld over prosituees denkt, maar ook hoe prostituees over de wereld denken . Ik kon me ontzettend goed in het boek inleven, waar ik van houd. Samenvatting. Het verrotte leven van Floortje Bloem gaat over Floortje Bloem en haar leven, dat behoorlijk rot is. Wanneer Floortje geboren wordt zijn haar ouders gescheiden en wonen haar moeder en zusje Beppie bij tante Gerda. Er is geen plaats is voor een vierde persoon en Floortje komt in een tehuis terecht. Als Floortje drie jaar is gaat zij naar een pleeggezin waar ze het ontzettend naar haar zin heeft, totdat haar Pleegvader na een auto ongeluk overlijdt. Haar pleegmoeder kan niet meer voor Floortje zorgen en ze gaat weer naar een tehuis. Als Floortje acht jaar is gaat ze naar het volgende pleeggezin, maar door haar brutaliteit,driftaanvallen en seksuele spelletjes wordt ze naar een observatiehuis gebracht. Wanneer Floortje weer in het tehuis zit mag ze soms en later steeds vaker in de vakanties naar de Familie Peperzak toe. Hier heeft ze het erg naar haar zin, maar na een tijdje wil Floortje hier niet meer naar toe, omdat de oudste zoon haar misbruikt. Floortje raakt hierdoor erg van streek en komt onder behandeling van een psychiater. Zij heeft een hekel aan alle onderzoeken en zegt dat ze naar haar echte moeder wil. Intussen heeft haar moeder een nieuwe relatie. Na overleg mag Floortje een weekend naar huis, ’s avond gaat ze met Beppie en Lexie, de vriend van haar zus, naar “De Keet,” een jeugdcentrum waar Floortje voor het eerst rookt en drinkt. Op deze plaats ontmoet ze Sjon, een buurtwerker
Na het eerste weekend mag Floortje ieder weekend naar huis en dus ook naar de Keet. Na een tijdje mag Floortje thuis komen wonen. Ze moet wel naar de huishoudschool. Ze heeft hier helemaal geen zin in; ze spijbelt veel. Via een vriendin (Karin) komt ze in contact met Gerben. De twee meiden komen graag bij hem. Hij vertelt ze verhalen en neemt ze op schoot om ze te knuffelen. Na een tijdje wordt Gerben opgepakt wegens Pedofilie, de moeder van Karin heeft hem aangegeven. Floortje en Beppie krijgen een erg sterke band en Floortje voelt zich op haar gemak bij Beppie. Op een moment ontstaat er een grote ruzie waardoor Floortje niet meer thuis mag komen. Floortje gaat weer terug naar het internaat. Voor haar verjaardag krijgt Floortje van Gerben een wit pluche konijn, dit neemt ze vanaf dat moment neemt ze die overal mee naar toen In verband met haar leeftijd moet Floortje naar een ander tehuis, op de heen weg ontsnapt ze enverbergt zich op een auto kerkhof vlak bij Gerbens huis, maar hij komt niet thuis. Flootje besluit Sjon op te bellen om te vragen of hij haar ophaalt. Hij komt en brengt haar naar Beppie die in Lexie’s huis logeert. Lexie zit in de gevangenis, maar eenvriend van hem ,Patrick, laat Floortje en Beppie in het huis slapen en hij komt af en toe voorraden aanvullen. Patrick haalt van alles in huis, hij heeft zelfs harddrugs waar Beppie en Floortje veel mee expirimenteren. Op een dag komt Sjon, gewaarschuwd door Floortjes ouders, om haar op te halen. Haar ouders brengen haar terug naar het tehuis. Patrick bezorgt Beppie een baantje als hoertje. Beppie vindt zichzelf geen heroinehoertje: ze spuit niet en ze snuift alleen als ze dat zelf wil. In het tehuis zorgtFloortje voor moeilijkheden: ze haalt rottigheid uit en wordt weer overgeplaatst. In het nieuwe tehuis heeft ze het wel naar haar zin, maar toch loopt ze samen met een vriendin weg. Tijdens het stelen van kleren worden ze gepakt. Floortje wordt overgeplaatst naar Gelders End waar ze alweer wegloopt. Opnieuw gaat Floortje naar het autokerkhof en belt Sjon, hij haalt haar op en neemt haar mee naar huis. Floortje wil graag samen met Beppie naar Tante Gerda, zodat Beppie kan afkicken. Beppie komt met behulp van het CAD (Consultatie bureau voor Alcohol en Drugsverslaafde) in een afkickcentrum terecht. Dit bleek bij de Pinkstergemeente (ze werken op christelijke basis) te horen.. Beppie zag het niet zitten en liep weg om weer te gaan tippelen in Rotterdam. Met Floortje ging het onder tussen hartstikke goed bij tante Gerda, maar ze moet weer naar de huishoudschool. Van Sjon hoort ze dat Beppie weggelopen is. Dit zijn twee redenen voor Floortje om weg te lopen en op zoek naar Beppie te gaan. In Rotterdam ontmoet Floortje een hoertje waar ze mee aan de praat raakt, opeens rent het meisje naar een man toe en ze geeft Floortje een seintje dat ze haar moet volgen. Als Floortje ziet waar ze mee bezig is, moet ze terug denken aan de zoon van de familie Peperzak. Ze wordt misselijk, raakt volledig over

haar toeren en rent weg, zo in de armen van een jongen. Hij troost haar en Floortje wordt meteen verliefd. Die jongen, Onmin,neemt haar mee naar huis en Floortje gaat voor het eerst met iemand naar bed. Onmin wordt gebruikt om meisjes te versieren zodat zij in het logement van zijn vader kunnen werken als hoertjes. In het begin vindt Floortje alles goed, Onmin doet steeds onaardiger tegen haar,daarom probeert ze weg te lopen, maar ze merken dit en slaan haar bont en blauw. Floortje wil voortaan geld voor wat ze voor de mannen doet. Ze spaart al haar geld op en wanneer ze de kans krijgt vlucht ze en gaat op zoek naar Beppie. Floortje vindt Beppie en gaat bij haar wonen, ook begint ze weer aan de drugs. Floortje raakt bevriend met een jongen, Martien, die er op een dag met haar geld vandoor gaat. Omdat Beppie en Floortje nu geen geld meer hebben moeten ze gaan tippelen. Floortje wordt hier beroerd van, omdat ze steeds terug moet denken aan de familie Peperzak. Om de misselijkheid tegen te gaan begint Floortje met Chinezen. Sjon is lid geworden van de “sanjassin”, dit is een sekte. Hij weet Beppie te overtuigen om een keer te gaan kijken en Floortje gaat ook mee, maar stapt halverwege uit en Lift terug naar Rotterdam.. Ze krijgt de lift van een lieve man met wie ze over haar toestand praat. Hij zet haar af het bij politiebureau. Op het politie bureau wordt ervoor gezorgd dat Floortje naar tante Gerda kan om hier te gaan afkicken. Dit gaat een hele tijd goed. Op een moment wordt Floortje toch weer bang en vlucht naar Rotterdam met twee creditcards die ze van tante Gerda heeft gejat. Als ze in Rotterdam aankomt hoort ze dat Martien weer terug is ze scheldt hem helemaal verrot, maar ze is tegelijk ook wel weer blij dat hij terug is. Samen met Martien haalt ze geld van tante Gerda’s rekening. Martien ziet ook het visite kaartje van de aardige man met wie ze is mee gelift. Hij laat Floortje hem bellen en ze moet zeggen dat ze zelf moord wil plegen. Als hij komt moet ze weggaan, Martien en een vriend kunnen dan in zijn huis inbreken.Martien gaat er met geld vandoor en Floortje heeft spijt van wat zij gedaan heeft. Ondertussen is Beppie ook weer terug gekomen, zij wil toch geen sanjassin worden. Beppie smeekt Floortje om geld voor drugs maar Floortje wil dit niet geven. Er ontstaat een grote ruzie tussen de zussen en Beppie gooit Floortjes enige prive bezit, het witte pluche konijn, in de tuin. Floortje wil hem gaan pakken maar tussen de troep kan ze hem niet meer vinden. Nu is Floortje helemaal alleen……………….. Onderzoek van de verhaal techniek. Schrijfstijl: De schrijfstijl vond ik erg makkelijk in het boek. Het was goed te begrijpen, en lekker om te lezen. De taal was alleen niet altijd even netjes maar dat kan bij zo’n onderwerp ook niet anders
Ruimte: Het verhaal speelt zich op veel plaatsen af in en rond Rotterdam. Belangrijke plaatsen zijn: - de internaten waar Floortje gewoond heeft - de straat - het kraakpand waar ze met haar zus woont - onhygienische ruimtes
De Tijd waarin het boek zich afspeelt staat niet precies beschreven maar dat zou heel goed“nu” in de twintigste eeuw kunnen zijn. Het verhaal beschrijft een tijd van ongeveer 15 jaar, vanaf het moment dat Floortje geboren wordt tot aan haar 15de jaar. Verhaalfiguren: Hoofdpersoon: -Floortje Bloem: ze heeft blond haar, grijs blauwe ogen, ze is mager. Floortje is erg wispelturig en wil graag aardig gevonden worden, ook heeft ze een grote behoefte aan waardering. Tegenover tante Gerda en de leidsters in de vele tehuizen is ze erg behulpzaam en vriendelijk. Tegenover andere kinderen is ze
agressief en ze maakt veel ruzie. Floortje zelf verandert in het boek niet echt, ze kan zich alleen wat
beter beheersen. En als ze iets van iemand vindt, zegt ze dat recht in het gezicht. Floortje groeit op tussen junks en heroïne hoertjes. Bijpersonen: -Beppie:de zus van Floortje, ze leren elkaar pas kennen als Floortje elf is. Beppie is ongeveer tien jaar ouder dan Floortje maar ze lijken wel erg veel op elkaar. Beppie is in het begin een heel rustig meisje dat weinig kwaad doet maar dat slaat in de loop van de tijd helemaal om. Ze wordt optandig, snel agresief en ze laat zich snel ompraten. Beppie groeit, net als Floortje ,een heel groot gedeelte van haar jeugd op, tussen de pooiers en junkies. -Tante Gerda: een wat oudere vrouw van achtenzestig jaar met krullend haar tot haar schouders. Ze is een echte zakenvrouw met een eigen café. Tante Gerda komt soms wat ruw over, maar ze heeft een hart van
goud en iedereen kan bij haar aankloppen. Ze probeert iedereen te helpen. Ze heeft Beppie, Floortje en hun moeder vaak geholpen. Tante Gerda verandert niet in het verhaal, ze blijft wie ze is. -Gerben: een pedofiele man, hij houdt van kinderen en doet alles voor ze, hij komt daardoor voor de tweede maal in de gevangenis. Floortje hield veel van Gerben, hij was erg belangrijk voor haar, ze speelde spelletjes en ze voelde zich gelukkig bij hem. -Sjon: hij is buurtwerker in de Keet. Hij wil samen met zijn vriend Pieter hulpplan opzetten voor verslaafde jeugdprostiuees. Ook wil hij de zusjes graag helpen: in het kraakpand strooit hij zijn portemonnee leeg, omdat hij een schuldgevoel heeft demeisjes niet voldoende te helpen. Aan het einde van het boek is Sjon lid geworden van een sekte. Situaties: -Een belangrijke situatie, volgens mij de belangrijkste, was de dood
van haar eerste pleegvader, als hij nu nog geleefd had, was er
helemaal niets aan de hand geweest en had Floortje nu een
leuk en gelukkig leven gehad. -Een andere belangrijke situatie was het oppakken van Gerben. Floortje voelde zich net gelukkig en veilig bij iemand, toen werd hij
weer van haar afgepakt. -Nog een belangrijke ge beurtenis: Floortjes moeder en Adri gingen
moeilijk doen over naar school gaan bij tante Gerda. Op dat
moment ging het ook net goed met Floortje en doordat ze weer naar
school moest vluchtte ze weer. Telkens als het goed ging met Floortje gebeurde er wel weer iets, zodat alles weer mis ging en als je dacht nou kan er niets ergers meer gebeuren dan kwam er wel weer iets totaal onverwachts. Vertelwijze: Het boek is geschreven in een wisselend ik-perspectief. Personen die in het boek aan het woord komen: -Floortje -Beppie -Tante Gerda -moeder -maar ook pleeg ouders, leiders uit tehuizen en de moeder van

Karin hebben enkele bladzijde ik-stijl. Ook zijn er stukken over genomen uit psychologische documenten
over Floortje. Op zoek naar de Thematiek. Wat is het Thema? Het thema van het boek is verslaving. Het boek gaat over een meisje, Floortje Bloem, die door haar verrotte leven verslaafd raakt en in de prostitutie terecht komt, waardoor haar toch al verrotte leven nog verrotter wordt. Welke tekstgedeelten en motieven zijn typerend voor dat thema? Eigenlijk zijn alle gebeurtenissen in het boek typerend voor het
thema: - van pleeggezin naar pleeggezin worden gesleept - van tehuis naar tehuis worden gesleept - graag ergens bij willen horen en nergens je plek vinden - experimenteren met drugs - ontkennen van de verslaving - stoppen met gebruiken en weer beginnen -Wat is het verband tussen de titel en het thema? Floortje heeft een verrot leven waar ze ontzettend veel (verrotte) dingen in meemaakt: opgroeien zonder ouders, opgroeien in verschillende pleeggezinnen en tehuizen waar steeds van alles misgaat, behandelingen van verschillende deskundigen die mislukken
Plaats in de literatuur geschiedenis -Wanneer is het werk voor het eerst gepubliceerd? Het boek werd in 1982 voor het eerst gepubliceerd -Wat weet je van de schrijver? Yvonne werd geboren op zeventien decemder 1931 in Nederlands-Indië als vierde en jongste kind van een Nederlandse vader en een Indische moeder. In 1938 kwam het gezin terug naar Nederland waar ze in Den Haag gingen wonen. Yvonne ging naar het Grotiuslyceum waar ze veel toneel speelde, na het lyceum wilde ze naar de toneelschool, maar dit mocht niet. Yvonne volgde de kweekschool en vanaf 1952 werkte ze als onderwijzeres. In 1954 trouwde ze met Rob Keuls en stopte met werken. Ze kregen
drie dochters, Claudette (1955), Marysa (1957), Gerdiene (1961). Yvonne begon met het schrijven van gedichten en verhalen, ze bewerkte romans van bekende schrijvers voor de televisie. In 1977 brak Yvonne door met Jan rap en z’n maat. Met veel van haar werk wil Yvonne Keuls misstanden in de samenleving aan de kaak stellen. Ze laat de lezer zelf de conclusies trekken. In 1990 werd Yvonne Keuls grootmoeder, haar eerste kleinzoon heet Julien. Biografie: -De toestand bij ons thuis 1969* -Groetjes van huis tot huis 1975* -Van huis uit 1976* -Jan Rap en z’n maat 1977 -Keuls potje 1979* -De moeder van David S 1959 -Een doekje voor het bloeden 1980 -Keulsiefjes 1980* -Het verrotte leven van Floortje Bloem 1982 -Negenennegentig keer Yvonne Keuls verhalen 1983* -Achtennegentig keer Yvonne Keuls verhalen 1984* -Annie Berber en het verdriet van een tedere crimineel 1985 -Alwientje 1988* -Indische tantes 1988~ -Daniël Maandag 1988 -Beestjes 1988~ -De tocht van een kind 1990 -Dochterlief 1990* -Meneer en mevrouw zijn gek 1992 -Die kat van dat mens 1993~ -Meneer Frits en andere mannen 1993~ -Slepend huwelijksgeluk 1994~ -Voorzichtig, voorzichtig 1995~ -Lowietje smartgeld, of het gebid van mijn moeder 1995 -Annie Berber en het verdriet van een tedere crimineel/ Het verrotte leven van Floortje Bloem 1997 -Mevrouw mijn moeder 1999 -Dochters (heruitgave) 1999 *= cursiefje ~= verhalen
Voor kinderen: -Waar is mijn toddeltje 1983 -De hangmat van miepie papoen 1984 -Het welles nietes boek 1985
Verder heeft Yvonne Keuls ruim zeventig toneelstukken, hoorspelen en televisiespelen geschreven. Werk van Yvonne Keuls werd onder andere vertaald in het: Duits, Engels, Fins, Frans, Italiaans, Russisch, Spaans, Tsjechisch en Zweeds. Jan Rap en z’n maat werd in 25 landen als toneelstuk opgevoerd. Literaire prijzen: In 1967 kreeg Yvonne Keuls Mr.H.G van der Vries prijs voor Onbegonnen werk. In 1978 kreeg ze prijs der Kritiek van Nerderlandse Theatercritici voor Jan Rap en z’n maat. In 1979 kreeg ze zilveren CJP van de Vereniging Culuteel Jongerenpaspoort voor Jan Rap en z’n maat. Vanaf 1991 wordt de jaarlijkse Floortje Bloemprijs toegekend door Algemeen Ziekenfonds Haaglanden en NUTS/AEGON. De prijs gaat naar personen of instellingen die een blijvende bijdragen hebben geleverd aan een beter beeldvorming van bepaalde ziekten. Yvonne Keuls kreeg de eerste Floortje Bloemprijs in 1991. In hoeverre is dit werk typerd voor de schrijver? Yvonne Keuls schrijft veel over drugs, verslaving, prostitutie en andere maatschappelijke problemen. Als ze een boek schrijft over een maatschappelijk probleem dan verdiept ze zich heel erg in het o nderwerp. Toen Yvonne het boek Het verrotte leven van Floortje Bloem ging
schrijven, heeft ze eeen jaar lang intensief contact gehad met Klaartje. Klaartje is een meisje met zo’n levensverhaal als Floorytje, op haar verhaal is het boek gebaseerd. Toen Yvonne het boek ging schrijven Meneer en mevrouw zijn gek , heeft ze eerst een jaar in een inrichting doorgebracht om te ervaren hoe het inrichtingsleven is, zodat ze precies weet wat ze schrijft. Mijn persoonlijke beoordeling. Ik vond dit boek ontzettend mooi en goed, omdat ik me heel erg goed in het boek kon inleven, met name in Floortje. Ik vond het erg goed en duidelijk geschreven doordat het een wisselend ik perspectief was,lees je sommige stukken dubbel waardoor je het beter begrijpt. (eerst vertelde Floortje bv wat ze met Beppie had meegemaakt en wat ze er van vond en later vertelde Beppie wat ze met Floortje had meegemaakt en wat zij ervan vond) Ik vond het taalgebruik niet moeilijk , het was makkelijk te begrijpen alleen was het niet altijd even netjes, maar dat kan ook haast niet anders, de gebeurtenissen zijn soms te erg. Voor mij zaten er in het boek geen speciale stukken die me echt aan denken zetten of ontroerden, want ik vond het hele boek een groot verbazend, indrukwekkend verhaal dat me aan het denken heeft gezet. Tot nu toe dacht ik: die heroïne hoertjes beginnen zelf aan de drugs en kiezen er zelf voor om als hoertjes te gaan werken. Daar heb ik geen medelijden mee. Nu ik dit boek gelezen heb, denk ik er toch anders over. Als er niet voor je gezorgd wordt en als je alles zelf maar
moet opknappen dan gaat het vanzelf de verkeerde kant op. Wat ik heel erg goed vind is dat er mensen zijn die zich wel zorgen maken om deze jeugdprostituees, die ze willen helpen een nieuw bestaan op te bouwen en af te kicken. Ik vind het thema verslaving heel erg goed gekozen want in deze tijd zijn er zo veel mensen verslaafd zijn aan dingen, de een aan drank de ander aan eten en de volgende aan drugs. Wanneer je dit boek leest leer je dat als je verslaafd raakt hoe dat is en dat het heel erg moeilijk is om er vanaf te komen. Veel mensen denken dat verslaving erg is en dat het moeilijk is om er vanaf te komen, maar tijdens het lezen van dit boek voel je bijna hoe het is zo’n verslaving en het proberen om er weer af te komen! Ik vind dat je dit boek kunt vergelijken met een ander boek dat ik al van Yvonne Keuls heb gelezen: De moeder van David S. waar het ook over drugs gaat en ze de maatschappelijke situatie ontzettend goed kan verwoorden. Wat ik moeilijk vond was een samenvatting van het boek te maken, want er gebeurt zo ontzettend veel in dat je het niet in één a-viertje kan verwoorden, ik vond het ook lastig om te kiezen wat ik nou wel en wat ik nou niet in de samenvatting zou zetten , want ik vond bijna iedere gebeurtenis belangrijk was en erin moest komen. De samenvatting is ook iets langer geworden dan normaal. Het enige nadeel van het boek vond ik dat het een open einde heeft, want ik wilde graag weten hoe het met Floortje zou aflopen, Of ze zo door zou gaan met leven, of dat ze zou gaan afkicken en weer naar school zou gaan of dat er misschien pleegouders voor haar gevonden waren en waar ze vanaf dat moment weer een gelukkig leven zou hebben. Ik vond het wel heel jammer dat je dat niet te weten kwam. Ik raad iedereen aan het boek te lezen omdat het goed en duidelijk geschreven is, makkelijk te begrijpen, en absoluut niet saai! Iedere keer gebeurt er wel weer iets dat je opnieuw boeit. Ik heb ook een aantal dingen van het boek geleerd bv wat chinezen is. Ik vond het een erg goed boek, van mij mogen ze wel honderd van zulke boeken schrijven! Recensie. Schrijver: Frank Bovenkerk

Bron: de Volkskrant 23 – 03 - 1982
Oordeel van de recensent: Bovenkerk vindt dat Yvonne Keuls een goed maatschappelijk onderwerp heeft gekozen:”de protitutie-quaestie van onze jaren tachtig is het vraagstuk van de hulpverlening aan heroïne hoertjes”. De publicatie van het boek krijgt veel aandacht van de media en de schrijfster voert een kleine campagne om een bepaalde vorm van van medisch-sociale hulpverlening te pushen. Bovenkerk beoordeelt het verhaal als “knap geschreven, voor een groot publiek, in een vlotte stijl en op een warm menselijke toon”. Hij vindt dat “aan alles is te merken dat de schrijfster emotioneel sterk betrokken is bij het probleem” Maar hij vindt ook dat ze niet diep genoeg op het onderwerp ingaat en dat ze haar boek heeft gebaseerd op wat ze van een groot aantal mensen heeft gehoord, betrokkenen en hulpverleners. Het verhaal loopt door middel van “deskundige informatie” beter, maar de wetenschappelijke betrouwbaarheid wordt er minder door. Bovenkerk vergelijkt Het verrotte leven van Floortje Bloem met de wereld-bestseller Christiane F en vindt het Berlijnse verhaal authentieker en interessanter, omdat het echt gaat over de opkomst van de drugs-subcultuur in de jaren ’70. De drugs spelen in de geschiedenis van Floortje Bloem slechts een grensrol, terwijl het boek werd aangekondigd al “de waarheid over het leven van heroïne hoertjes” In vergelijking met Christiane F is Floortje Bloem een beschrijving van het maatschappelijk verval van een jonge vrouw op een manier die in de 19e eeuw past: Tenslotte oordeelt Bovenkerk over de oplossing van het probleem van de hulpverlening aan heroïnehoertjes. Yvonne Keuls breekt op haar lezingen over deze problematiek een lans voor het initiatief van de geneesheer-directeur van het Christelijk Psychiatrisch Centrum Bloemendaal in ’s Gravenhage, die een subsidieaanvraag heeft ingediend voor het oprichten van een afdeling speciaal voor heroïnehoertjes tot achttien jaar. Bovenkerk vindt dit een “volstrekt onbegrijpelijke conclusie uit het levensverhaal”. Floortjes leven is één lange,treurige tocht door observatiehuizen, klinieken e.d. Bovenkerk concludeert dat uit het boek één ding heel duidelijk wordt en dat is dat de medische en sociale infrastructuur voor een grooot gedeelte verantwoordelijk is voor het ellendige lot van de heroïnehoertjes in deze tijd. Hij gelooft duidelijk niet in de oplossingsmogelijkheden van een dergelijke opvang. Ik ben het absoluut niet met deze man, Frank Bovenkerk, eens. Hij kraakt het boek behoorlijkaf, vindt dat de schrijfster niet diep genoeg op de maatschappelijke problemen in gaat en dat ze een situatie beschrijft die bijna niet voor komt. (hij zegt namelijk dat meiden eerst aan de drugs gaan en daarna pas gaan tipplen en niet zoals in het boek gebeurt eerst gaan tippelen en daarna pas aan de drugs gaan) Terwijl ik juist vind dat je kan merken dat de schrijfster zich wel heel erg in het onderwerp verdiept heeft en dat ze erg veel met het onderwerp te maken heeft gehad. Ik denk ook dat deze man niet bij veel mensen gelijk heeft gekregen want ik heb van veel mensen gehoord dat ze het een heel mooi boek vonden.