1. Titel:
Het verrotte leven van Floortje Bloem.
2. Auteur:
De schrijfster van dit boek heet: Yvonne Keuls (geboren in 1931 te Nederlands-Indië).
3. Eerste druk en uitgeverij:
In 1982 vond de eerste druk plaats door Scenario/Dramaproducties BV.
4. Genre(-s) en thema’s:
Het boek bestaat voornamelijk uit de genres drama en ‘liefde.’ Met dat laatste wordt voornamelijk bedoeld familierelaties en niet echt romantiek. Floortje is hevig op zoek naar een fijne familie waarin ze een goede band wil hebben met haar vader en vooral haar moeder. Drama is omdat ze zich vaak ellendig voelt en dramatische dingen meemaakt.
Het boek bestaat ook uit vrij veel thema’s, onder andere: weglopen (van huis en van je problemen); drugsgebruik; het bevredigen van je verlangens; seks en denken aan de toekomst.
5. Samenvatting:
Het boek begint met een stukje tekst dat buiten het verhaal wordt geschreven. Yvonne Keuls vertelt een beetje over haar ervaringen met jonge meisjes die drugs gebruiken, in de prostitutie zitten en die veel problemen in de maatschappij maar ook thuis hebben.
Hierna begint pas het ‘echte’ verhaal. Floortje wordt onder dwang van haar tante afgestaan door haar moeder. Haar moeder is geen kei in het verzorgen van kinderen en Floortje komt in een tehuis terecht. Ze wordt bij veel pleeggezinnen geplaatst maar het lukt Floortje niet om zich aan te passen. Zo gebeurt het, dat Floortje op een dag contact krijgt met haar biologische moeder. Later, als ze met haar vader seksuele dingen begint te doen en haar moeder hun betrapt wordt ze terug gebracht naar het tehuis. Ze ren weg uit het observatiehuis en begint met drugs, gaat de prostitutie in en steelt dingen waar ze eigenlijk toch niks aan heeft. Ze wordt opgepakt en wordt teruggebracht naar een nieuw tehuis. Daar rent ze ook weg en komt haar zus Beppie tegen. Van het geld dat Floortje heeft verdient in de prostitutie, leven Beppie en Floortje. Uiteindelijk is Beppie zo verslaafd dat ze al haar geld opmaakt aan drugs. Ze vraagt Floortje om meer geld, maar Floortje weigert het te geven. Beppie dreigt dat ze het lievelings-knuffelkonijn van Floortje het raam zal uitgooien als ze haar geen geld geeft. Met
tegenzin geeft Floortje haar geld maar Beppie gooit het konijn uiteindelijk toch het raam uit. Floortje, snikkend naar beneden gerend om haar konijn te zoeken in de bosjes, wordt alleen achtergelaten. Hiermee eindigt het verhaal, met een open einde.
6. Personages/Figuren:
De hoofdpersoon in het boek is natuurlijk Floortje Bloem. We maken -vanaf haar geboorte tot en met haar vijftiende jaar- haar leven ‘mee.’ In het observatierapport van Floortje Bloem staat: “Floortje Bloem is vrij stevig en groot voor haar leeftijd, ze heeft lange blonde haren, ze heeft platvoeten en een opdringerig karakter.” Haar karakter vind ik net een kameleon, per situatie verandert haar karakter: in het tehuis is ze opdringerig en een lastpost, bij de familie Peperzak een hartstikke lief meisje en ga zo maar door. Ik denk dat Floortje Bloem een meisje is dat veel aandacht nodig heeft omdat ze zich anders buitengesloten en alleen voelt en als ze de aandacht niet krijgt gaat ze zich aanstellen. Ze denkt niet zo goed na en zegt rare dingen om de aandacht te krijgen.
Later in het boek verandert Floortje haar uiterlijk (wanneer ze in de prostitutie bij Onim zit) omdat dat volgens haar veiliger is om niet herkend te kunnen worden. Ze kleurt haar haar oranje en ze vermagert heel erg omdat ze haast niks eet en vrij veel drugs gebruikt.
Belangrijke medespelers zijn: haar zus Beppie; tante Gerda en Gerben.
Haar zus Beppie is ongeveer 4 jaar ouder en werkt in het ziekenhuis als boterhambelegster. Ze gaat in haar vrije tijd graag naar disco’s en feestjes (de ‘Keet’). Later begint ze met drugs, ze houdt het eerst ‘rustig,’ door alleen maar pillen te slikken, later gaat dat over naar heroïne en later begint ze zelfs te spuiten. Op een gegeven moment dan kan Beppie niet meer zonder drugs, zodat ze andere mensen daar voor moet lastig vallen (helemaal de laatste bladzijde van het boek bijvoorbeeld).
Tante Gerda is de tante van Floortje en Beppie, een soort van tweede moeder voor de twee meisjes. Ze mogen daar blijven slapen als Beppie moet afkicken van de drugs en al blijft Floortje stelen van tante Gerda, tante Gerda vergeeft het haar elke keer. Tante Gerda wordt omschreven als een vrij oud mens, een oude kletstante, vrij dik en ze straalt een gezellige sfeer uit.
Gerben is een pedofiel, hij is al een keer opgepakt wegens pedofilie. Gerben die met het jonge meisje Karin omgaat, krijgt later er nog een vriendin bij, Floortje. Floortje ontmoet Gerben via Karin, een meisje die bij haar in de klas zit. Eerst denkt ze dat Gerben de vader van Karin is, later komt ze er echter achter dat hij de vriend van Karin is. Voor Floortje is Gerben een soort van broer, familielid, alleen dan net iets closer. Een duidelijke omschrijving van Gerben staat niet beschreven in het boek, wel dat hij een fijne en warme sfeer uitstraalt. Floortje voelt zich heel veilig bij hem.
Het soort ontwikkeling die Floortje meemaakt, is haar eigen levensontwikkeling. De 15 jaren die we meemaken zijn echter alleen haar jeugdjaren. Hoe het met Floortje zal af lopen weten we niet, dat is wat de lezer zelf moet bedenken. Waarom het haar levensontwikkeling is, is omdat je ziet hoe Floortje verandert, van jongs af aan is ze een klein jengelend kind en later wordt ze zelfs hoertje om haar geld te verdienen. We maken mee hoe ze begint te puberen, we lezen hoe ze zich voelt en ga zo maar door. Dat vind ik het begin van een levensontwikkeling.
7. Plaats:
De plaats waar het verhaal zich afspeelt is in Zuid-Holland, te Leiden en te Rotterdam. Bekende straatnamen (van Rotterdam) komen er in voor, de Kruiskade, de Lijnbaan en nog wat andere straten. In Leiden woont haar tante Gerda, in Rotterdam gaat ze de prostitutie in.
8. Tijd:
Het verhaal werd geschreven in de verleden tijd. Wanneer het verhaal zich precies afspeelt is moeilijk te zeggen. Ik denk omdat het boek tussen 1980 en 1990 is geschreven dat het verhaal zich ook zo rond die tijd heeft afgespeeld.
De verteltijd is verschillend. Ik heb het boek in totaal 12 keer gelezen en elke keer snap ik er iets meer van en lees het steeds sneller. De eerste keer dat ik het las heb ik er denk ik zo rond de 3 à 4 uur over gedaan. Ik lees het nu al snel binnen 2 en een half uur. Het is namelijk een moeilijk boek om te begrijpen zodat je toch iets langer over doet om het te kunnen begrijpen.
De vertelde tijd is 15 jaar. Vanaf dat Floortje geboren wordt (het begin van het boek) tot en met haar vijftiende jaar (het einde) wordt in het boek beschreven.
In het verhaal worden wat flashbacks gebruikt maar meestal duren die niet zo lang, ze worden alleen gebruikt om wat herinneringen op te halen. Bijvoorbeeld wanneer Beppie vertelt hoe ze hoorde dat haar zusje Floortje was geboren. Dan vertelt ze over hoe ze zich toen voelde. Eigenlijk kun je heel het boek een flashback noemen want het wordt door de mensen verteld wanneer die 15 jaar al voorbij zijn gegaan (het verhaal wordt namelijk in de verleden tijd geschreven).
Er is sowieso een tijdversnelling gebruikt. Je kunt nooit de vijftien levensjaren precies opschrijven in 269 bladzijden. Af en toe wordt dat ene uur wel precies omschreven maar vaak gebeurt het ook dat ze van de ene plaats opeens ergens anders zijn.
Ik denk dat het verhaal op zich in chronologische volgorde wordt geschreven, want af en toe herinnert iemand zich iets maar het verhaal wordt niet verteld dat je eerst haar meemaakt als ze 13 is en dan opeens 6. Haar leven wordt gewoon van 0 tot 15 jaar verteld.
9. Begin:
Het verhaal begint met een kleine introductie van de schrijfster van het boek, Yvonne Keuls. Ze vertelt over haar ontmoeting met Klaartje, een meisje dat drugs had gebruikt, had gestolen en voor de rechter werd gezet en een heroïnehoertje was. Ze vertelt waarom en voor wie ze dit boek geschreven had. Yvonne wilde met dit boek bereiken dat er meer hulp-organisaties werden opgericht voor meisje zoals Klaartje. Ze schreef het aan de minister van Justitie om hem te kunnen overhalen meer geld aan dit soort problemen te besteden.
Het echte verhaal begint met het verhaal van Beppie, hoe ze zag dat de kleren van haar zusje Floortje en Floortje zelf weg werden gebracht naar het kindertehuis. Daarna vertelt tante Gerda waarom ze het niet toestond om ook Floortje bij haar in huis te nemen. Als ze toen had geweten wat Floortje te wachten stond had ze haar wel in huis gehouden.
Zodra je begint te lezen met het echte verhaal vertelt Beppie over hoe ze haar moeder de kleren zag inpakken van Floortje. Het verhaal begint dus met een open begin, je komt meteen middenin het verhaal terecht. Het verhaal is daarom best moeilijk te begrijpen in het begin, maar later begrijp je er meer van door de verklaringen waarom Floortje werd weggebracht.
10. Probleem en afloop:
Er zijn vrij veel belangrijke problemen in het verhaal. Het meest grote probleem is een probleem dat voor Floortje geldt: Wat moet zij nou doen met haar leven? Moet ze verder in de prostitutie of gaat ze terug naar haar moeder of tante Gerda? Het is een vraag die voor ons lezers onbeantwoord zal blijven. Het verhaal loopt namelijk af met een open einde. Het is een heel zielig en dramatisch einde: Floortje zit nog steeds met haar zus in de flat. Ze heeft ondertussen al heel wat geld verdient en haar zus wil ook wat geld om nog wat drugs te kopen. Floortje wil echter niet dat Beppie weer gaat spuiten en ze wil het geld niet geven. Beppie pakt daarom Floortje’s meest geliefde bezit, haar knuffelkonijn en ze dreigt het uit het raam te gooien als Floortje haar het geld niet meteen geeft. Als Beppie uiteindelijk het geld toch krijgt, gooit ze het konijn toch uit het raam in de bosjes en de brandnetels. Floortje, die het uitkrijst, sprint naar beneden en gaat haar konijn zoeken.
Met dit einde eindigt het verhaal. Ik vind het zelf heel een dramatisch einde omdat het konijn het enige éigen bezit was van Floortje. Het was eigenlijk een stukje van haarzelf.
Het verhaal is heel realistisch geschreven. Dat komt voornamelijk doordat Yvonne Keuls contact heeft gehad met veel meisjes die ongeveer het zelfde probleem hadden. Soms is het wat extreem geschreven, maar er zijn kinderen die het echt zo slecht hebben. Mijn moeder werkt zelf ook met kinderen en ouders die dit soort problemen hebben.
Er is geen moment geweest dat ik tegen mezelf zei dat dit niet kon gebeuren. Ik ben zelf ook geadopteerd, dus misschien spreekt het boek me daarom iets meer aan dan voor sommige andere kinderen.
11. Perspectief:
Het perspectief waarin het verhaal is geschreven is het ik-perspectief. Het zijn heel veel korte hoofdstukjes waarin ieder zijn eigen verhaal verteld over zijn/haar ervaring met Floortje. Omdat het altijd een ik-persoon is die aan het vertellen is, weet je niet altijd meteen wie wat verteld. De ene keer is het Floortje en de andere keer is het Beppie.
Twee keer verandert het ik-perspectief naar het hij/zij-perspectief. Dat gebeurt wanneer je het rapport over Floortje leest. Dan wordt Floortje beschreven als ‘zij.’
12. Titelbetekenis:
De titel van het boek voorspelt iets duisters, iets dramatisch. Het klinkt niet positief en zegt al vrij veel over het verhaal. Ik denk dat Yvonne Keuls haar boek zo genoemd heeft, omdat Floortje op een gegeven moment een verhaaltje aan haar konijn vertelt dat over haarzelf gaat: ze noemt het verhaaltje ‘Het verrotte leven van Floortje Bloem.’ De titelbetekenis is eigenlijk gewoon dat wat de titel vertelt: het leven van Floortje is een verrot leven.
13. Beoordeling:
Vaak vragen mensen: “Zie je jezelf erin terug dat je het boek zo vaak leest?” Dat vind ik een van de meest rare vragen ooit. Ik zeg dan meestal: “Nee, ik kan toch ook een boek mooi vinden omdat het mooi geschreven is of mij wel aanstaat?” Ik heb het boek denk ik wel 12 keer gelezen en vind het een heel mooi geschreven en dramatisch boek. Ik vind het mooi geschreven omdat het zo verschilt van alle andere boeken. Het is op een hele aparte stijl opgesteld: hele korte hoofdstukjes, zonder elk hoofdstuk een naam te geven en ieder vertelt om de beurt iets over het leven van Floortje in zijn of haar hoofdstukje. Het is altijd de
ik-persoon die iets vertelt en iedereen ziet Floortje anders.
Het meest indrukwekkende stuk in het boek vind ik wanneer Floortje Gerben ontmoet. Heel dat stuk over Gerben, totdat hij wordt opgepakt, is zo gelukzalig geschreven. Dat is na al die ellende die Floortje heeft meegemaakt een stuk verlichting.
Het rare is, is dat het boek maar uit een heel klein stukje bestaat over Floortje’s verslaving aan drugs. Er wordt veel verteld over hoe ze het heeft in de tehuizen en over hoe ze zich voelt.
Een reden waarom ik het boek zo vaak gelezen heb is omdat ik de eerste keer niks van het verhaal begreep. Ik was denk ik 11 of 12 jaar toen ik het las en er stonden veel moeilijke woorden in (voor mij althans). Ik moest zo goed nadenken over wie wat vertelde en wat een bepaald woord betekende dat ik haast niet op het verhaal zelf lette. Hoe vaker ik het lees hoe mooier ik het vind en hoe meer ik er over begrijp. Ik denk dat het boek meer voor volwassenen is geschreven dan voor kinderen, hoewel ik het wel beter vind dat kinderen het boek moeten lezen.
Wat ik wel vervelend vond was dat op een gegeven moment ging Floortje de hele tijd vloeken: “Jezusmina dit, Jezuschristus dat...” Dat was heel vervelend om te lezen. Maar desondanks was het boek het mooiste boek dat ik ooit gelezen heb.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden