Arend door Stefan Brijs

Huislectuur : Arend door Stefan Brijs. Gepubliceerd in 2000 door uitgeverij Atlas. 1.Verantwoord je keuze. Toen we de opdracht kregen, werd direct de aandacht getrokken door de twee beperkingen die ons werden opgelegd. De schrijver moest een Vlaming zijn en het moest in de 21e eeuw gepubliceerd zijn. Daar ik dacht dat er maar enkele boeken gingen zijn die tot deze categorieën behoorden,ging ik met een bang hart naar de bibliotheek. Daar aangekomen had ik al enkele boeken in mijn handen maar ik wist niet of deze van Vlaamse of Nederlandse oorsprong waren. Ik begaf me dus naar de balie en vroeg wat informatie. Daar gaf de bibliothecaresse me enkele titels waaronder die van Stefan Brijs. Toen ik het boek in handen nam was ik meteen gefascineerd door de kaft, deze werd heel sober gehouden met een lichtspel van wit en dof blauw, met een arendsveer die de aandacht trekt. De link met de titel was meteen gelegd. Maar vooral de titel deed me wenken naar meer. De titel voorspelde al een stukje dat het over een vogel ging gaan, wat later bleek dat dit niet het geval was,maar meer verklapte het ook niet. Omdat ik dacht dat een boek als dit niet alleen over een vogel zou kunnen gaan, las ik maar vlug even de achterflap en daar bleek al vlug iets anders. Het boek zou over een kleuter gaan, genaamd Arend, die op zoek was naar begrip en liefde. Plus het feit dat het een boek was van de auteur die de De Gouden Uil Prijs van de Lezer had gewonnen, vond ik het zeker de moeite waard om zo eens een boek te lezen. 2.Bespreek 3 van de 5 verhaalelementen De personages

Het hoofdpersonage is ongetwijfeld Arend. (round) Hij is een schuchtere jongen die helemaal is geobsedeerd door vogels en vliegen maar vooral door vleugels. Doordat hij geen liefde kent, vertrouwt hij niemand. Door het hele boek heen gaat hij op zoek naar liefde en tederheid, wat hij zeker niet vindtbij zijn moeder en op school, maar wel bij Hans. Arend is op alle vlakken achtergesteld behalve dat hij veel groter is dan zijn leeftijdsgenootjes. Hij is lomp,log kan nog niet kruipen en lopen wanneer zijn leeftijdsgenootjes dat kunnen, hij is altijd ziek en ligt veel in het ziekenhuis, en tijdens een van deze verblijven vermoordt hij zijn kamergenootje, omdat hij denkt dat hij kan vliegen. Hij belandt recht op het jonge meisje haar borstkas. Hij voelt zich heel erg eenzaam en onzeker omdat hij wordt verwaarloosd en mishandeld door zijn moeder. Omdat hij niet alles kan wat zijn leeftijdsgenoten kunnen, wordt hij sneller benadeeld door zowel zijn moeder als door de meisjes en jongens op school. Doordat hij ooit een splinter in zijn been heeft gekregen zal Arend voor zijn hele leven mank lopen, waardoor hij niet zo snel te been is. Hier is nog een reden waarom hij niet in de maatschappij past. Steeds probeert hij van thuis weg te lopen, maar zijn handicap zorgt ervoor dat hij nooit ver geraakt. Daarnaast hebben we nog twee andere personages. Anna, de moeder van Arend en Hans, een medebewoner van het appartementsblok waarin ze wonen. Anna is op haar vijftiende verkracht door haar vader en haat nu alle mannen. Arend is dus kunstmatig verwekt en ook Hans, de enige vriend van Arend moet ze niet. Haar vader ziet ze niet meer en door het jeugdtrauma reageert ze alle woede en agressie af op haar kind. Ze is vaak depressief en weet niet wat verantwoordelijkheid inhoudt. Soms laat ze haar baby een ganse dag alleen achter in haar flat als zij moet gaan werken,want geld voor een crèche heeft ze niet. Ze heeft geen vrienden en weigert ook elk contact voor haar zoon. (flat) Hans is een personage dat eigenlijk maar twee keer voorkomt in het boek maar toch een belangrijke rol speelt. De eerste keer dat we hem tegenkomen is als Anna weer eens haar zoontje afranselt. Hans had al enkele schreeuwen en klappen gehoord en is dan komen vragen wat er aan de hand was. Omdat Hans vroeger zelf ook mishandeld werd en hij zelf ook mank loopt,merk je gewoon al dat er een band zal worden gesmeed tussen die twee. Zijn tweede optreden is van langere duur. Wanneer zijn moeder hem alleen heeft thuis gelaten,ontdekt Hans Arend alleen in de gang. Meteen is er die speciale band en Arend merkt meteen dat hij bij Hans de liefde zal vinden die hij bij zijn moeder nooit vond. Wanneer Hans zich dan ook nog eens interesseert in vleugels, heeft Arend de perfecte vriend gevonden. Hans speelt ook een belangrijke rol op het einde van het verhaal, waar Arend kiest voor hetzelfde leven als Hans als hij sterft na het bestijgen van de vele trappen. Auctoriale verteller
Ook wel de alwetende verteller genoemd. Hierbij moet je je voorstellen dat de positie van de lezer in de wereld van het verhaal 'boven' is; hij ziet neer op alles wat gebeurt, en weet alles. Zo krijgt de lezer een compleet overzicht van alle gebeurtenissen en personages en richt zich rechtstreeks tot de lezer. 3.Geef een genuanceerde persoonlijke appreciatie. Het boek was voor mij iets totaal anders, een soort dat ik anders nooit lees. Maar wel een zeer goed boek, eentje dat je boeit van bladzijde 1 tot 270. Het neemt je direct mee op sleeptouw met de eerste zin ‘Arend had nooit geboren mogen worden.’ . Daarmee is de toon van het boek meteen gezet. Je verwacht je al aan enkele dingen, maar echt precies weet je nog niets. Het boek zet ook aan tot lezen, hoofdstuk na hoofdstuk, je wilt gewoon weten wat er verder zal gebeuren. Het boek was zeer goed geschreven, er werden geen te moeilijke woorden gebruikt en vooral de stijl sprak me zeer aan. Door het feit dat hij niet te veel de dialogen opzoekt maar veel randinformatie geeft aan de lezer, wordt het verhaal niet saai. Daardoor juist heeft de lezer het gevoel dat hij mee is met het verhaal en echt alles weet. Misschien probeert de schrijver een speciaal thema aan te raken met het boek, en als dat zijn bedoeling was, is hij zeker in zijn opzet geslaagd. De kindermishandeling en het ‘gehandicapt’ zijn van de jongen komt mooi naar boven. Het boek heeft me werkelijk verandert in die zin dat ik nu besef dat we in een maatschappij leven waar men niet weet wie er naast of boven hem leeft. Het is het eerste boek dat ik van Stefan Brijs lees en het was meteen een schot in de roos. Misschien dat ik me wel eens waag aan De Engelenmaker.