Arend door Stefan Brijs

Samenvatting van het verhaal: Arend had nooit geboren mogen worden. Al vanaf zijn eerste levensdag kent hij geen vreugde, geen geluk en geen thuis. Hij is te groot, te zwaar, te lelijk en vooral te veel. Zijn moeder geeft hem meer slaag dan liefde. De enige uitlaatklep waarover de jongen beschikt is zijn gehuil en later het verzamelen van vleugeltjes van allerlei insecten. Hij wil hiermee vleugels maken die groot genoeg zijn om hem te dragen. Hij wil ermee weg vliegen. De enige vriend die hij heeft is Hans, zijn bovenbuurman. Arend krijgt van Hans een tooi met veren. Hier heeft Hans elastiekjes aan gemaakt zodat Arend ze aan zijn arm kan doen, zodat het net lijkt of hij echte vleugels heeft. Even later gaat Arend naar boven, naar Hans om hem te bedanken voor zijn vleugels. Daar vindt hij Hans op de vloer, zwaar ademend. Terwijl Arend naast Hans zit gaat Hans dood. Arend gaat terug naar zijn flat, hij klautert op de vensterbank van zijn slaapkamer, springt uit het raam en beweegt zijn vleugels. Nog nooit had hij zich zo licht gevoeld. Informatie over de auteur: Stefan Brijs werd geboren op 29 december 1969 in Genk (Belgisch-Limburg), waar hij opgroeide in de buurt van de steenkoolmijn van Winterslag. Hij ging naar de lagere school in Boxbergheide en naar de middelbare school in Bokrijk, waar hij de afdeling ‘Wetenschappelijke A’ volgde. In 1990 studeerde hij af als onderwijzer en begon, na zijn legerdienst in Spich (Duitsland), als opvoeder aan zijn vroegere middelbare school te werken. Drie jaar en een huwelijk lang woonde hij in Zonhoven en vestigde zich opnieuw in Genk, vlakbij het natuurreservaat De Maten. In 1999 besloot hij voltijds te gaan schrijven – hij had op dat ogenblik drie boeken gepubliceerd en verscheidene essays en recensies geschreven voor de boekbijlagen van De Morgen en De Standaard.
Eventuele bijzonderheden en/ of recensies: ‘een sterke en ontroerende roman’ – Het belang van Limburg ‘een literaire prestatie die er mag zijn’ – Knack ‘ een wonderschone roman’ – De Volkskrant ‘een nieuwe literaire sensatie’ – HP/De Tijd Persoonlijke verwerking: Ik heb dit boek gekozen, mede door de titel alsmede door de achterflap. Ik was eigenlijk eerst van plan een ander boek van Stefan Brijs te lezen, twee levens, maar die was er helaas niet in de bibliotheek. Dus toen kwam ik deze tegen en heb besloten dat ik deze maar ging lezen. Het is een aangrijpende en toch ook wel weer zielige roman. Toen ik eenmaal goed in het boek bezig was voelde ik toch wel medelijden voor de jongen. Hij heeft er tenslotte ook niet voor gekozen om op de wereld gezet te worden. En dan te bedenken dat dit vaker gebeurt, dat er vaker kinderen zijn die liefdeloos opgroeien omdat ze niet gewenst zijn. Ik ben blij dat, ondanks ik een nakomertje ben, ik met veel liefde ben opgegroeid. Ondanks dat het einde eigenlijk niet goed afloopt, want hij springt uit het raam, gaf het me toch een tevreden gevoel. Hij kon nu voor het eerst sinds zijn geboorte de wereld achter zich laten. Want: …Nooit had hij zich zo licht gevoeld. Dat wil toch zeggen dat hij op dat moment heel gelukkig was en dat het voor hemzelf misschien ook maar beter was. Verwerkingsopdracht 9: Kies een lied/ song/ muziekstuk en / of schilderij dat bij het boek past. Motiveer je keuzes. Ik heb bij deze opdracht platen gezocht die betrekking hadden op de titel, Arend. Ik vond dat toepasselijk, omdat hij zijn naam had gekregen doordat zijn moeder een stuk van een documentaire zag op televisie over een arend. Ook omdat hij altijd maar bezig was met dat hij kon vliegen, al vanaf baby af aan. En arends jongen zijn als ze klein zijn ook dik en lelijk. En natuurlijk vanwege het laatste stuk in het boek. Hij ‘vliegt’ met een tooi van arendsveren het raam uit.