Het bittere kruid - filmverslag
1. Het bittere kruid is geproduceerd in 1985, de plaats is niet bekend. De regie en het script zijn gedaan door Kees van Oostrum onder het bedrijf Nedfilm van Rob Houwer. De film behoord tot de Rob Houwer film collectie. De muziek is gedaan door Loek Dikker. De muziek is geregeld door Lukas Boeke en de montage is gedaan door Hans Dunnewijk. De art-directors zijn Ben van Os en Jan Roelfs. De kostooms zijn geregeld door Robert Bos. De film duurt 83 minuten.
De belangrijkste rollen zijn:
- Sara – Ester Spitz
- Vader – Gerard Thoolen
- Moeder – Kitty Courbois
- David – Frank Rigter
- Lottie – Marion van Wijk
- Greet – Mirjam de Rooij
2. Het idee van de film kwam tot stand door het boek Het Bittere Kruid van Marga Minco, geschreven in 1957. Het verhaal is waargebeurd. Het komt dus voort uit een literair medium.
3. Sara ligt in een sanatorium, ter herstel van tuberculose, waar zij een meisje ontmoet, Greet, en vriendinnen mee wordt. De vader van Greet is bevelhebber van het leger van Hitler en wil niet dat Sara nog in het sanatorium is omdat ze joods is. Hij stuurt haar naar huis. Sara en haar familie wonen in Amersfoort. Sara’s broer David wordt opgeroepen om zich te melden voor het leger, maar hij zorgt ervoor dat hij via de dokter een drankje krijgt wat hem ziek maakt. Zo wordt hij niet goed gekeurd. Greet mag Sara niet meer zien omdat ze joods is. Alle joden krijgen een Jodenster mee naar huis, ze zijn verplicht om die te dragen. Zo konden de Duitsers makkelijker zien wie joods was. De ouders van Sara zeggen dat ze op vakantie gaan en vertrekken naar Amsterdam om daar onder te duiken. Sara blijft achter met David en zijn vriendin Lottie. Sara krijgt erge ruzie met Lottie en vertrekt ook naar Amsterdam. David en Lottie veranderen hun persoonsbewijs zodat de Duitsers niet meer konden zien dat zij joods zijn. David vraagt aan zijn ouders en Sara of zij ook een ander persoonsbewijs willen maar Sara’s ouders willen dat niet omdat zij dat tegen het principe van hun geloof vinden gaan. In Amsterdam scheidde een brug de joodse en niet joodse wijk en de joden mochten die brug dus niet over. Toch haalde Greet Sara over om bij haar langs te komen, Greet woonde in een huis net over de brug. Sara gaat ’s avonds, na een ruzie met Greet, gewoon weer over de brug naar huis. De buren van Sara worden door de Duitsers meegenomen en Sara vreest het ergste; Haar familie wordt ook meegenomen, maar dat is (nu nog) niet het geval. Sara’s ouders besluiten om in het huis van de buren te gaan wonen. David en Lottie gaan trouwen; ze zijn heel gelukkig met elkaar alleen Lottie is een beetje in de war door de oorlog.
Als Sara op een middag van Greet naar huis wil loopt ze door een straat waar iedere jood die daar niet hoort (iedereen dus) wordt opgepakt, ze pakken ook Sara. Maar Sara stribbelt tegen, hierdoor trekt ze de aandacht van de bevelhebber. Die tegen de soldaat zegt haar los te laten. Sara ‘verleidt’ de man en zegt dat ze in een andere straat woont, ze moet haar paspoort laten zien en mag weg. De man laat haar vrij omdat hij haar een mooi meisje vindt. Als Sara en haar ouders op een avond zitten te eten, komen er 2 Duitsers binnen. Ze zeggen dat ze mee moeten. [Zin 1] Sara’s moeder zegt: ‘Ik pak de jassen wel.” Maar Sara’s vader zegt: “Nee, laat Sara dat maar doen.” Sara probeert te ontsnappen, maar wordt bijna gepakt. 1 man komt achter haar aan maar ziet Sara niet meer. [Zin 2] Hij zegt: “Die vuile rotjoden”. Als Sara op straat loopt trekt ze haar Jodenster van haar af en neemt de trein als niet-jood.
David is ondertussen samen gaan wonen met Lottie en Sara gaat bij David en Lottie wonen. Lottie, David en Sara veranderen hun haren en kleding zodat ze niet als joden herkend worden. Ze gaan met de trein naar een oom in Lisse en spreken af dat ze om de beurt de trein in gaan en dan later elkaar treffen. David gaat als eerste, dan Sara. Maar Lottie gaat niet mee want ze is bang voor de Duitsers en begint te schreeuwen en raakt helemaal in de war. De Duitsers merken dit en nemen haar mee. David laat zijn vrouw niet alleen en gaat Lottie achterna, Sara zit dan dus alleen in de trein en is alleen op weg naar haar oom in Lisse. Sara komt daar ’s avonds bij het eten aan en haar neefje begint met een gebed: [Zin 3] “Wat verschilt deze avond van alle andere avonden? Alle avonden eten we allerlei groenten, maar deze avond eten we alleen … Bitterkruid.” Op 5 mei 1945 kan Sara weer naar huis, de oorlog is voorbij. Ze heeft de oorlog overwonnen in haar eentje … [Zin 4] Ze zei:” Ik wachtte nog lang, ze zouden nooit meer terug komen. M’n vader niet. M’n moeder niet. En ook David en Lottie niet.”
Het onderwerp van de film speelt zich af in de tijd van het beleid van Hitler, en de gevolgen daarvan in Nederland. En natuurlijk de vernietiging van de joden.
4. De film is historisch juist. De informatie die de film verstrekt over het Jodendom is niet veel, ook vertellen ze niet veel over Hitler en zijn denken. Ze vertellen alleen een verhaal van een Joods meisje, maar niet de achtergrond van het Jodendom. De inhoud komt deels overeen met het boek, er is wel een beetje gerommeld aan de werkelijkheid. Hier was Marga Minco ook niet blij mee. Het deel dat Sara bij haar oom is word overgeslagen, je weet nu dus niet wanneer ze naar haar oom ging en hoelang ze daar heeft gezetten. Kees van Oostum heeft dus dingen moeten verzinnen, of ergens anders vandaan hebben gehaald, om de film goed te laten lopen en waarschijnlijk ook om meer publiek te trekken.
5. De film is geschikt voor het inleven in een periode uit het verleden, in dit geval de Tweede Wereldoorlog. Je ziet hoe de Duitsers de macht hadden in Nederland en hoe de Nederlanders (en dan vooral de joden) daarop reageren. Zo kun je je inleven hoe het was en hoe erg het was om Joods te zijn in de Tweede Wereldoorlog.
6. Ik zou de film niet nog een keer willen kijken, omdat ik het niet een heel goede film vind. Het is iets te standaard en het is te rustig. Ook is het jammer dat je de tijd die Sara bij haar oom is niet ziet en dus niet weet hoe dat er aan toe gaat. Want dat zal ook niet altijd even gemakkelijk zijn geweest voor Sara. Zich afvragend of haar familie en Lottie nog wel leven. Ik vind het wel knap dat Sara de oorlog heeft overleefd, ze heeft de goede beslissingen genomen en daarmee heeft ze haar eigen leven gered. De film had van mij wel iets spannender gemogen, er gebeurt nu eigenlijk helemaal niets ‘ergs’. Als ze de film spannender hadden gemaakt denk ik dat er meer mensen zijn die hem willen zien.
1. Het bittere kruid is geproduceerd in 1985, de plaats is niet bekend. De regie en het script zijn gedaan door Kees van Oostrum onder het bedrijf Nedfilm van Rob Houwer. De film behoord tot de Rob Houwer film collectie. De muziek is gedaan door Loek Dikker. De muziek is geregeld door Lukas Boeke en de montage is gedaan door Hans Dunnewijk. De art-directors zijn Ben van Os en Jan Roelfs. De kostooms zijn geregeld door Robert Bos. De film duurt 83 minuten.
De belangrijkste rollen zijn:
- Vader – Gerard Thoolen
- Moeder – Kitty Courbois
- David – Frank Rigter
- Lottie – Marion van Wijk
- Greet – Mirjam de Rooij
2. Het idee van de film kwam tot stand door het boek Het Bittere Kruid van Marga Minco, geschreven in 1957. Het verhaal is waargebeurd. Het komt dus voort uit een literair medium.
3. Sara ligt in een sanatorium, ter herstel van tuberculose, waar zij een meisje ontmoet, Greet, en vriendinnen mee wordt. De vader van Greet is bevelhebber van het leger van Hitler en wil niet dat Sara nog in het sanatorium is omdat ze joods is. Hij stuurt haar naar huis. Sara en haar familie wonen in Amersfoort. Sara’s broer David wordt opgeroepen om zich te melden voor het leger, maar hij zorgt ervoor dat hij via de dokter een drankje krijgt wat hem ziek maakt. Zo wordt hij niet goed gekeurd. Greet mag Sara niet meer zien omdat ze joods is. Alle joden krijgen een Jodenster mee naar huis, ze zijn verplicht om die te dragen. Zo konden de Duitsers makkelijker zien wie joods was. De ouders van Sara zeggen dat ze op vakantie gaan en vertrekken naar Amsterdam om daar onder te duiken. Sara blijft achter met David en zijn vriendin Lottie. Sara krijgt erge ruzie met Lottie en vertrekt ook naar Amsterdam. David en Lottie veranderen hun persoonsbewijs zodat de Duitsers niet meer konden zien dat zij joods zijn. David vraagt aan zijn ouders en Sara of zij ook een ander persoonsbewijs willen maar Sara’s ouders willen dat niet omdat zij dat tegen het principe van hun geloof vinden gaan. In Amsterdam scheidde een brug de joodse en niet joodse wijk en de joden mochten die brug dus niet over. Toch haalde Greet Sara over om bij haar langs te komen, Greet woonde in een huis net over de brug. Sara gaat ’s avonds, na een ruzie met Greet, gewoon weer over de brug naar huis. De buren van Sara worden door de Duitsers meegenomen en Sara vreest het ergste; Haar familie wordt ook meegenomen, maar dat is (nu nog) niet het geval. Sara’s ouders besluiten om in het huis van de buren te gaan wonen. David en Lottie gaan trouwen; ze zijn heel gelukkig met elkaar alleen Lottie is een beetje in de war door de oorlog.
Als Sara op een middag van Greet naar huis wil loopt ze door een straat waar iedere jood die daar niet hoort (iedereen dus) wordt opgepakt, ze pakken ook Sara. Maar Sara stribbelt tegen, hierdoor trekt ze de aandacht van de bevelhebber. Die tegen de soldaat zegt haar los te laten. Sara ‘verleidt’ de man en zegt dat ze in een andere straat woont, ze moet haar paspoort laten zien en mag weg. De man laat haar vrij omdat hij haar een mooi meisje vindt. Als Sara en haar ouders op een avond zitten te eten, komen er 2 Duitsers binnen. Ze zeggen dat ze mee moeten. [Zin 1] Sara’s moeder zegt: ‘Ik pak de jassen wel.” Maar Sara’s vader zegt: “Nee, laat Sara dat maar doen.” Sara probeert te ontsnappen, maar wordt bijna gepakt. 1 man komt achter haar aan maar ziet Sara niet meer. [Zin 2] Hij zegt: “Die vuile rotjoden”. Als Sara op straat loopt trekt ze haar Jodenster van haar af en neemt de trein als niet-jood.
Het onderwerp van de film speelt zich af in de tijd van het beleid van Hitler, en de gevolgen daarvan in Nederland. En natuurlijk de vernietiging van de joden.
4. De film is historisch juist. De informatie die de film verstrekt over het Jodendom is niet veel, ook vertellen ze niet veel over Hitler en zijn denken. Ze vertellen alleen een verhaal van een Joods meisje, maar niet de achtergrond van het Jodendom. De inhoud komt deels overeen met het boek, er is wel een beetje gerommeld aan de werkelijkheid. Hier was Marga Minco ook niet blij mee. Het deel dat Sara bij haar oom is word overgeslagen, je weet nu dus niet wanneer ze naar haar oom ging en hoelang ze daar heeft gezetten. Kees van Oostum heeft dus dingen moeten verzinnen, of ergens anders vandaan hebben gehaald, om de film goed te laten lopen en waarschijnlijk ook om meer publiek te trekken.
5. De film is geschikt voor het inleven in een periode uit het verleden, in dit geval de Tweede Wereldoorlog. Je ziet hoe de Duitsers de macht hadden in Nederland en hoe de Nederlanders (en dan vooral de joden) daarop reageren. Zo kun je je inleven hoe het was en hoe erg het was om Joods te zijn in de Tweede Wereldoorlog.
6. Ik zou de film niet nog een keer willen kijken, omdat ik het niet een heel goede film vind. Het is iets te standaard en het is te rustig. Ook is het jammer dat je de tijd die Sara bij haar oom is niet ziet en dus niet weet hoe dat er aan toe gaat. Want dat zal ook niet altijd even gemakkelijk zijn geweest voor Sara. Zich afvragend of haar familie en Lottie nog wel leven. Ik vind het wel knap dat Sara de oorlog heeft overleefd, ze heeft de goede beslissingen genomen en daarmee heeft ze haar eigen leven gered. De film had van mij wel iets spannender gemogen, er gebeurt nu eigenlijk helemaal niets ‘ergs’. Als ze de film spannender hadden gemaakt denk ik dat er meer mensen zijn die hem willen zien.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden