Verschil in hoofdpersonen.
De hoofdpersoon, met in de film de naam Sara en in het boek geen naam, komt niet hetzelfde over in de film als in het boek. In de film is Sara een stuk speelser zelfverzekerder en brutaler. Voor de rest is ze het hetzelfde. Ze loopt te springen door Amsterdam en danst rond in het huis.
Met deze vrolijke pasjes en sprongetjes verbeterde ze de sfeer thuis.

Op een dag kwam haar vader thuis met een zakje met daarin jodensterren. Sara vond het niet zo erg om ze te dragen en zei: `Eigenlijk passen deze sterren best goed bij mijn jas’. Hieruit blijkt dat Sara hoe moeilijk ze het ook had, toch het goede van de dingen nog inzag.

Op de dag dat Sara ruzie krijgt met Lottie, de verloofde van David, gaat ze naar Amsterdam toe om haar vader en moeder te bezoeken. Ze is namelijk heel erg gebonden aan haar ouders. Ze heeft voor en tijdens de oorlog vooral veel met haar vader opgetrokken.


De acteurs die in de film zijn gekozen vind ik goed gekozen op Sara na. Sara wordt in het boek neergezet als een vrij jong meisje, maar in de film is het een vrouw van ongeveer 20 jaar. De rest van de mensen in de film vind ik goed gekozen, omdat er in het boek niet een duidelijke beschrijving van uiterlijk en gedrag is.

De regisseur van de film heeft een paar personages toegevoegd en weggelaten. Hij heeft de Zus van Sara weggelaten. In de film zijn wel een stel NSB jongens toegevoegd die rondlopen in het huis van Greet, een goede vriendin van Sara.

Verschil in het begin.
Het boek begint op het moment dat het gezin van de hoofdpersoon weer terug gaat naar de stad. Ze waren enkele dagen daarvoor geëvacueerd omdat er gevaar dreigde. In tegenstelling tot het boek begint de film als Sara in het ziekenhuis ligt. In het ziekenhuis heeft Sara Greet leren kennen doordat die daar ook lag.
De regisseur van de film heeft het boek waarschijnlijk op dit punt laten beginnen omdat het een soort korte introductie was. In het ziekenhuis is namelijk ook de vriendschap tussen Sara en Greet ontstaan. Ik vind het punt wat de regisseur heeft gekozen daarom ook beter. Zo weet je ondanks als je het boek niet hebt gelezen toch hoe ze elkaar kennen.

Verschil in het eind.
Enige weken na de bevrijding zocht de hoofdpersoon haar oom in Zeist op. Haar oom stond nog steeds elke dag op de uitkijk of er nog familie zou terugkeren met de trein, maar tevergeefs. Dit is kort samengevat het einde van het boek, wat totaal verschilt met het einde van de film. In het einde van de film staat Sara uit het raam te kijken naar de terugkomst naar familie leden maar tevergeefs.
Het einde van het boek is gesloten. Het is duidelijk dat iedereen is overleden op de hoofdpersoon na. In de film is het einde net als in het boek ook gesloten. Ook in de film is iedereen overleden op Sara na. Je ziet Sara op het einde verdrietig voor het raam staan staren in de hoop om nog een overlevende te zien.
Ik zie geen duidelijke verklaring terug in de film waarom de regisseur heeft gekozen voor een ander eind. Misschien vond hij het onnodig om nog een persoon in de film bij te voegen in het einde van de film. Ikzelf zou hebben gekozen voor het einde van het boek omdat het nog triester is en nog beter in beeld brengt hoe erg de tijd toen was.

Verschil in inhoud.
Op het begin en het eind na zijn er nog meer verschillen tussen het boek en de film bijvoorbeeld de dag waarop vader met de sterren aankomt. In de film is dit heel uitgebreid. In de film loopt Sara met haar vader naar huis. Op dat moment is haar vader een beetje chagrijnig zonder dat Sara weet wat er aan de hand is. In het boek is Sara op het moment dat vader met de sterren aankomt thuis en zit met smart op haar vader te wachten.


Het grootste verschil wat mij opviel tussen de film en het boek was dat de hoofdpersoon een naam had gekregen. Namelijk Sara, in het boek wordt de hoofdpersoon niet bij naam genoemd.

In het boek wordt weinig gezegd over de vader. De regisseur heeft de vader het beroep opticien gegeven en de hobby pianospelen. Dat pianospelen is toegevoegd om sfeer in de film te brengen. Zo gaat vader op vrolijke momenten pianospelen.

Gevoel en Gedachten Hoofdpersoon.
Als Sara in Amsterdam komt fluit ze en huppelt ze over straat. De filmmaker laat op de manier zijn hoe plezierig ze het vind om bij haar ouders in Amsterdam te zijn. In het boek wordt weinig beschreven wat de hoofdpersoon denkt maar wordt met weinig details de situatie beschreven. Hierdoor is het moeilijk de gevoelens van de hoofdpersoon te ontdekken. In de film gebeurt dit met vrolijke muziek en opzienbarende bewegingen.