Flaptekst

De verkiezingen: wat doen de partijen voor jongeren?

Tiktok 1

Tiktok 2

Tiktok 3

Tiktok 4

Tiktok 5

Tiktok 6

Tiktok 7

Tiktok 8

Tiktok 9

Tiktok 10

Tiktok 11

Tiktok 12

Tiktok 13

Tiktok 14

Tiktok 15

Volg ons op TikTok

Eerste zin

Ik heb met mijn kinderen heel wat jaren in het buitenland doorgebracht, maar aan hagelslag heeft het ons nooit ontbroken.

Samenvatting

Het boek bestaat uit verschillende verhalen. Hieronder zijn alle verhalen apart samengevat.

 

De meeste kinderen zijn echt te braaf – Ties

Plaats: Christchurch, Nieuw-Zeeland
Tijd: huidige tijd. Er wordt verteld over alle jaren tot nu toe. Ties was  zeven jaar toen ze vanuit Utrecht vertrokken naar Christchurch, dus  ongeveer vijf jaar.

Personages

Ties: Ties is de dertienjarige verteller over zijn eigen verhaal.
Willem: Willem is het tienjarige broertje van Ties. Willem zit op school een paar klassen lager dan Ties.
Rhys: een vriend van Ties
Henrico: Henrico is de vader van Ties en Willem en de vrouw van Petra.
Petra: Petra is de moeder van Ties en Willem en de man van Henrico.

Samenvatting: De oom van Ties gaat trouwen in Nieuw-Zeeland en onmiddellijk zijn de ouders van Ties verkocht. Ze willen ook verhuizen. Niet naar een stad in Nederland, maar naar Christchurch in Nieuw-Zeeland. De kinderen hebben hier niks op in te brengen en moeten mee vertrekken naar het verre land.

De voorbereidingen voor het verhuizen duren lang. Stapje voor stapje moeten alle spullen verhuisd worden. Uiteindelijk is Ties tien jaar als hij vertrekt naar Chrischurch. Hier moet hij zijn leven op zien te bouwen en daar hoort ook bij dat hij naar school moet gaan.

Ondanks dat hij bijna geen Engels kan praten, moet hij toch naar een klas waar Engels gesproken wordt. Engels is de moedertaal in Nieuw-Zeeland, dus dat is niet zo gek. Stap voor stap leert hij de Engelse taal beter beheersen en na een jaar kan hij goed communiceren met zijn klasgenoten. Vanaf dat moment begint hij school ook steeds leuker te vinden.

Naast al het leuke gebeuren er ook nare dingen. Zo komen er regelmatig aardbevingen voor en heeft Ties ook al een aardbeving meegemaakt. Nu hij het met zijn gezin mee heeft gemaakt weet hij zich goed te weren tegen de aardbevingen. Hij weet nu wat hij moet doen en heeft respect gekregen voor de krachten van de natuur. Inmiddels geniet hij van zijn leven in Chrischurch en wil hij eigenlijk helemaal niet terug naar Nederland.

Als we teruggaan, ga ik huilen van geluk – Moon

Plaats: Malibu en Santa Monica in Amerika

Tijd: ongeveer drie jaar

Personages

Moon: Moon is een vijftienjarig meisje dat al in verschillende delen van Amerika gewoond heeft. Elke keer moest ze nieuwe vrienden maken en inmiddels is ze weer terug in Nederland.

Vader Leon: Leon is de vader van Moon en Moos en de man van moeder Jessica.

Moeder Jessica: Jessica is de moeder van Moon en Moos en de vrouw van vader Leon.

Moos: Moos is de zeventienjarige broer van Moon. Je krijgt niet mee wat hij van de hele reis vindt.

Samenvatting:  In 2008 woonde Moon nog gewoon in Bloemendaal. Ze had hier haar eigen vrienden en had het eigenlijk hartstikke naar haar zin in Nederland. Toch wilde de ouders van Moon naar Amerika verhuizen. Moon was al vaker naar Amerika geweest op vakantie. Daar keken haar ouders tot in ten treuren allerlei huizen waar ze eventueel konden gaan wonen. Uiteindelijk is Moon met haar ouders en broer vertrokken naar Malibu. Haar eerste reactie was dat het een prachtig gebied was. Daarnaast woonden ze in een gigantisch huis dat ze in Nederland echt niet kon krijgen. Alles leek beter vergeleken met Nederland. Behalve één ding: vrienden maken. Het was voor Moon ontzettend lastig om vrienden te maken. Vooral omdat er zoveel cultuurverschillen zijn vergeleken met Nederland. Als het gezin van Moon terug naar Nederland gaat voor een vakantie, besluiten de ouders van Moon om te verhuizen naar Santa Monica. Op het laatste moment willen ze de verhuizing niet door laten gaan, maar door een communicatiefout moeten ze toch gaan verhuizen. En hier beleeft Moon ineens wel de tijd van haar leven. Ze woont in een prachtig gebied waarvan ze houdt. Ook heeft ze het op school heel erg naar haar zin. Daarnaast maakt ze eindelijk nieuwe vrienden en krijgt ze ook nog een Amerikaans vriendje. Een prima leven heeft ze daar en eigenlijk wil ze nooit meer terug naar Nederland. Omdat Moon haar school verwaarloost, besluiten haar ouders om toch terug te gaan naar Nederland. En gek genoeg valt haar dit ontzettend zwaar. Ze kan geen aansluiting vinden bij haar leeftijdsgenoten en moet weer nieuwe vrienden maken wat niet lukt. Uiteindelijk gaat ze naar een internationale school waar ze wel vrienden weet te maken. Maar eigenlijk wil Moon het liefste terug naar Santa Monica in Amerika.

 

Geef mij maar een stad – Muriel

Plaats: Andelaroche, Frankrijk

Tijd: De vertelde tijd is ongeveer 2004 tot 2012. Er wordt dus over zo’n acht jaar verteld.

Personages

Muriel: Muriel is de zeventienjarige verteller van het verhaal.

Judith: Judith is het dertienjarige zusje van Muriel.

Hannah: Hannah is het vijftienjarige zusje van Muriel.

Vader Gerard: vader Gerard is de vader van Muriel, Judith en Hannah en de man van moeder Anita.

Moeder Anita: moeder Anita is de moeder van Muriel, Judith en Hannah en de vrouw van vader Gerard.

Samenvatting: Muriel woont met haar ouders en zusjes in Rotterdam als haar ouders ermee komen dat ze naar Frankrijk willen emigreren. Muriel had al een vakantiehuis in Frankrijk en ging regelmatig naar Frankrijk op vakantie, dus in de eerste instantie zag ze het helemaal zitten. Ze associeerde Frankrijk met lekker stokbrood en mooi weer maar dat leek tegen te vallen toen ze eenmaal in Frankrijk aan was gekomen. Al snel moest ze daar naar school en dat viel haar zwaar omdat ze de taal niet sprak. Wel leken de klasgenoten van Muriel interesse in haar te tonen en dat was fijn. Haar klasgenoten vonden het vooral leuk dat ze buitenlands was en iets anders leek ze niet echt te interesseren. Na maanden had Muriel het naar haar zin op school. Ze rondde dan ook met veel plezier de basisschool af en kon daarna naar het hogere onderwijs. Hier moest ze de eerste jaren flink haar best doen. Het Franse onderwijssysteem zit anders in elkaar dan het Nederlandse. Je wordt daar pas na drie jaar een richting opgestuurd die verschillende niveaus bevat. Ze deed heel erg haar best en uiteindelijk kon ze naar een soort VWO in Frankrijk. Het enige minpunt was dat ze dan op internaat zou moeten. Dit houdt in dat ze door de weeks op een internaat zit met strenge regels. Er is een vast schema met tijden voor eten en huiswerk waar iedereen zich aan moet houden. Uiteindelijk heeft ze hele leuke vrienden gemaakt en zit ze nog liever op het internaat dan thuis. Inmiddels heeft Muriel het dus helemaal naar haar zin in Frankrijk.

 

Het leek net alsof ik de open haard in liep – Sebastiaan

Plaats: Singapore

Tijd: ongeveer twee/drie jaar

Personages

Sebastiaan: Sebastiaan is de dertienjarige verteller van het verhaal. Hij heeft een glutenallergie waardoor hij niet alles kan eten.

Marit: Marit is de oudere zus van Sebastiaan en woont nog in Nederland. Ze woont in het ouderlijk huis van haar ouders en Sebastiaan.

Vader Charll: vader Charll is de half Surinaamse man van moeder Christa en de vader van Sebastiaan en Marit.

Moeder Christa: moeder Christa is de vrouw van vader Charll en de moeder van Sebastiaan en Marit.

Samenvatting: In 2011 kreeg Sebastiaan van zijn ouders tijdens het ontbijt te horen dat zijn vader voor zijn werk naar Singapore moest verhuizen. Vanaf toen ging alles ontzettend snel. Al snel moest Sebastiaan afscheid nemen van zijn school en vrienden, om naar Singapore te vertrekken. Eerst gingen Sebastiaan en zijn ouders naar Singapore om daar een huis te zoeken. Toen ze een huis gevonden hadden vertrokken ze weer naar huis, waar Sebastiaan echt afscheid kon nemen van zijn oude leventje. Zijn zus, Marit, was al oud genoeg om op zichzelf te wonen dus er was besloten dat zij in het ouderlijk huis zou blijven wonen. Het leven in Singapore viel hem op het eerste gezicht niet tegen. Alleen de hitte vond hij een beetje vervelend. Sebastiaan ging naar een Duitse school waar allemaal buitenlandse kinderen zaten en dus precies hetzelfde doormaakten als wat hij door moest maken. Een ideale situatie, want zo konden ze met z’n allen wennen. Inmiddels heeft Sebastiaan zijn plek gevonden in Singapore. Over een aantal jaren gaat hij weer terug naar Nederland en moet hij weer aansluiten op het reguliere onderwijs in Nederland.

 

Mijn moeder smokkelde rookworsten – Charlotte

Plaats: Amerika

Tijd: ongeveer drie jaar

Personages

Charlotte: Charlotte is een veertienjarig meisje dat de bijnaam Muis heeft. Ze heeft al op verschillende plaatsen in verschillende landen gewoond.

Wolf: Wolf is het elfjarige broertje van Charlotte. Zijn bijnaam is Boelie.

Louis: Louis is het achtjarige broertje van Charlotte. Hij heeft van de verhuizing naar Amerika niet zo heel veel gemerkt omdat hij nog te klein was.

Vader Philippe: vader Philippe is de vader van Charlotte, Wolf en Louis en de man van moeder Sylvia. Toen het hele gezin weer terug naar Nederland ging kreeg hij een baan aangeboden in Amsterdam.

Moeder Sylvia: moeder Sylvia is de moeder van Charlotte, Wolf en Louis en de vrouw van vader Philippe.

Lune: vriendin van Charlotte op de basisschool in Den Haag

Faye: Faye is de beste vriendin van Charlotte. De twee meiden wonen naast elkaar.

Sarah: Sarah is een nieuwe vriendin van Charlotte in Amerika. Sarah komt zelf ook uit het buitenland, namelijk uit Montenegro.

Samenvatting: Charlotte is een meisje dat al in verschillende landen heeft gewoond als haar ouders Charlotte en Wolf vertellen dat ze naar Amerika gaan verhuizen. Charlotte weet niet hoe ze moet reageren en wat ze kan verwachten. Via anderen krijgt ze te horen dat het geen luxe vakantie is waar ze naartoe gaan. Nee, Charlotte gaat voor maar liefst vijf jaar naar Amerika verhuizen. Na die vijf jaar hopen haar ouders weer terug naar Nederland te gaan. Toen alle spullen met containers naar Amerika zijn gebracht, kon Charlotte haar nieuwe leven in Amerika op gaan bouwen. Ze moest daar naar een typische Amerikaanse school met een vieze warm lunch uit de kantine. Omdat Charlotte dat niet te eten vond, nam ze elke dag haar Hollandse boterhammen mee naar school. Het was zwaar. En zeker omdat het Amerikaanse leven er zo anders aan toe gaat: iedereen let op je, alles is extreem overdreven en echte vriendschappen leken niet te bestaan. Uiteindelijk vroegen de ouders van Charlotte na drie jaar of ze zin had om weer naar Nederland toe te gaan. Daar hoefde ze geen moment over na te denken. De vader van Charlotte kreeg een baan bij de Volkskrant en Charlotte kon haar leven in Amsterdam weer opbouwen. En toch is Charlotte qua Nederlands eten niks te kort gekomen. De moeder van Charlotte zorgde er namelijk voor dat al het Nederlandse eten naar Amerika gestuurd werd zodat ze daar ook gewoon de Hollandse hap konden eten.

 

Ik vond het een niet zo’n geslaagde verrassing – Febe

Plaats: Ecuador

Tijd: 2-3 jaar

Personages

Febe: Febe is de elfjarige verteller van dit verhaal.

Levien: Levien is het zevenjarige broertje van Febe. Hij was nog te jong om alles te begrijpen toen het gezin naar Equador vetrok.

Zeva: Zeva is het vierjarige zusje van Febe. Ook zij was nog te jong om alles te begrijpen toen het gezin naar Equador vertrok.

Vader Klaas: vader Klaas is de vader van Levien, Zeva en Febe en de man van moeder Conny.

Moeder Conny: moeder Conny is de moeder van Levien, Zeva en Febe en de vrouw van vader Klaas.

Alejandra: een vriendin uit Ecuador. Alejandra heeft Febe voornamelijk geholpen met het leren van de taal.

Samenvatting: Febe vond het niet zo een leuk idee toen haar ouders haar vertelden dat ze naar Ecuador zou emigreren. Haar ouders hadden tegen haar gezegd dat ze een verrassing voor haar hadden. De verrassing was het feit dat ze naar Ecuador zouden vertrekken en eigenlijk vond Febe het helemaal niet zo’n leuke verrassing.

Toch kan Febe al snel haar draai vinden in Ecuador. Ze kent de gesproken taal, Spaans, niet maar weet toch aardig mee te draaien op school. Al snel gaat ze heel veel om met een klasgenoot die eindeloos Spaans tegen haar praat. Hierdoor leert Febe binnen een aantal maanden de Spaanse taal al te praten en te begrijpen. Nederland en Ecuador vindt Febe allebei heel erg leuk. Ze heeft het dan ook heel erg naar haar zin in Equador. Wel is ze een beetje bang voor vulkanen. In de gebieden rondom haar dorp staan verschillende vulkanen die elk moment actief kunnen worden. Zodra één vulkaan actief wordt zal ze niet meer veilig zijn. Toch heeft Febe het heel erg naar haar zin in Equador en wil ze eigenlijk niet meer terug naar Nederland.

 

Ze dronken uit de sloot - Matthijs

Plaats: Australië, Nigeria en Sakhalin (Rusland)

Tijd: ongeveer tien jaar

Personages

Matthijs: Matthijs is de twaalfjarige verteller van dit verhaal. Hij was twee toen hij naar Australië verhuisde.

Vader Maurice: vader Maurice is de vader van Matthijs en Lysanne. Hij is werkzaam voor de Shell en moet daardoor regelmatig verhuizen. Hij is de man van moeder Angélique.

Moeder Angélique: moeder Angélique is de moeder van Matthijs en Lysanne. Ze is ook de vrouw van vader Maurice.

Lysanne: Lysanne is het tienjarige zusje van Matthijs.

Samenvatting: Matthijs weet niks meer van de tijd dat hij naar Australië verhuisde. Hij was namelijk nog maar twee en heeft zich nooit beseft wat er is gebeurd. Na Australië is hij met zijn ouders en zusje naar Nigeria verhuisd. Hij moest elke keer verhuizen omdat zijn vader voor zijn werk niet op één plek kon blijven. In Nigeria was het heftig om te wonen. Alle werknemers van het werk van Matthijs zijn vader zaten in één kamp. Dit kamp was omringd door hekken. Niemand kon zo maar uit het hek omdat het verschrikkelijk gevaarlijk was. De mensen die buiten het hek woonden waren arm en hielden de werknemers binnen het kamp dus heel goed in de gaten. Criminaliteit kwam vaak voor. Omdat het in Nigeria allemaal uit de hand liep, is het gezin weer naar Nederland verhuisd. De vader van Matthijs moest nog wel in het buitenland blijven en kwam af en toe terug naar Nederland. Eindelijk kon Matthijs weer naar een Nederlandse school. Na een tijd zijn ze weer verhuisd. Een totaal ander land, namelijk Rusland. Iets waar Matthijs helemaal niet naartoe wilde omdat het hem verschrikkelijk leek. En nu heeft hij het wel naar zijn zin in Rusland, maar vindt hij het niet het aller leukste land om te wonen.

 

Ze eten hier alles wat poten heeft - Daniëlle

Plaats: Taiwan

Tijd: ongeveer zeven jaar

Personages

Daniëlle: Daniëlle is de dertienjarige verteller van dit verhaal. Op zesjarige leeftijd vertrok ze al naar Taiwan.

Lukas: Lukas is het elfjarige broertje van Daniëlle.

Vader Rob: vader Rob is de vader van Daniëlle en Lukas en de man van moeder Wendy

Moeder Wendy: moeder Wendy is de moeder van Daniëlle en Lukas en de vrouw van vader Rob

Or: Israëlische vriendin van Daniëlle

Adriaan: Nederlandse klasgenoot van Daniëlle

Samenvatting: Op zesjarige leeftijd krijgt Daniëlle te horen dat ze moet verhuizen naar haar geboorteland. Ze is al in Taiwan geboren, maar is na een half jaar naar Nederland vertrokken. Ze heeft hier dan ook haar leven opgebouwd. Veel vrienden heeft ze niet, en als haar enige echte vriendin naar de andere kant van Nederland verhuist vindt ze het helemaal niet zo erg om naar Taiwan te vertrekken. Als ze daar naar een huis zoeken komen ze uiteindelijk naar een huis bij een vulkaan. Deze vulkaan staat niet op uitbarsten en is niet gevaarlijk. Het enige is dat er af en toe een zwavellucht rondom de vulkaan hangt en dat ruikt naar rotte eieren. Daniëlle zit op een internationale school waar iedereen in hetzelfde schuitje zit. De voertaal is daar Engels dus eigenlijk beheerst Daniëlle drie verschillende talen: Mandarijn, de taal die in Taiwan wordt gesproken, Nederlands en Engels. Het gebeurt ook regelmatig dat ze in verschillende talen denkt. Ze heeft het heel erg naar haar zin in Taiwan en heeft ook verschillende vrienden. Toch mist ze het klimaat van Nederland omdat ze de hitte in Taiwan soms helemaal zat is. Daarnaast mist ze de sneeuw uit Nederland. Haar toekomstplannen weet ze niet. Het kan zijn dat ze naar Nederland verhuist, maar het kan ook zijn dat ze naar China verhuist. Daar is al vaker spraken over geweest namelijk.

 

Ons gehucht bestaat uit twee straten met niks - Nick

Plaats: Polen

Tijd: Vier jaar

Personages

Nick: Nick is een vijftienjarige jongen die de verteller is van dit verhaal. Hij heeft het erg naar zijn zin in Polen.

Kimlee: Kimlee is het dertienjarige zusje van Nick. Ook zij heeft het naar haar zin in Polen. Ze heeft daar ook vriendinnen.

Vader Jelle: Vader Jelle is de vader van Nick en Kimlee en de man van moeder Hendrika.

Moeder Hendrika: Moeder Hendrika is de moeder van Nick en Kimlee en de vrouw van vader Jelle.

Samenvatting: De ouders van Nick willen weg uit Nederland. Ze worden gek van alle regeltjes en willen het liefst zo snel mogelijk weg. Over emigreren is al vaak gesproken en uiteindelijk besluiten ze om naar Polen te emigreren. In Polen kopen ze een groot huis waar ze besluiten een vakantiepark te maken. Ze hebben om het huis heen een groot stuk land waar ze een camping kunnen maken en verschillende chalets neer kunnen zetten. Vol enthousiasme starten ze de bouw van dit vakantiepark. Na een half jaar wordt dit succes verbroken door de oude eigenaren. Ze willen het contract verbreken en het huis en het stuk land terug. Er zit niks anders op dan weer terug gaan naar Nederland. In Nederland spannen de ouders van Nick een rechtszaak aan tegen de oude eigenaren. Wanneer deze rechtszaak serieus begint te worden trekken de oude eigenaren zich terug en kan het gezin gewoon weer terug naar hun huis. Ze gaan verder met het vakantiepark bouwen. Inmiddels is het af en hebben ze het erg naar hun zin in Polen.

 

Ik ben thuis op het dag van die landrover – Bloem en Chaia

Plaats: Spanje en de halve wereld

Tijd: ongeveer tien jaar

Personages

Bloem: Bloem is een vijftienjarig meisje dat super slim is. Samen met haar zus Chaia vertelt ze dit verhaal. Als Bloem klaar is met de middelbare school wil ze een paardenstudie in Engeland gaan volgen.

Chaia: Chaia is het dertienjarige zusje van Bloem. Ook zij is de verteller van dit verhaal.

Dunya: Dunya is het negenjarige zusje van Bloem en Chaia. Je krijgt in dit verhaal niks van haar mee.

Moeder Anna: moeder Anna is de moeder van Dunya, Chaia en Bloem. Ze geeft de kinderen les zodat ze gewoon hun schoolwerk kunnen blijven doen.

Vader Ilco: vader Ilco is de vader van Dunya, Chaia en Bloem.

Samenvatting

Bloem en Chaia hebben nooit een standaard leven gehad. De eerste jaren van hun leven hebben ze in Nederland gewoond en daarna zijn ze met een auto de halve wereld rond gaan trekken. Ze hebben verschillende landen gezien en moesten boven op het dak van de auto slapen. Ze hebben ontzettend veel avonturen beleefd. Tussen het reizen door moesten ze wel gewoon hun schoolwerk maken. De moeder van Chaia en Bloem hielp hen met het maken van schoolwerk.

Toch was er een probleem. Bloem had haar Cito-toets gemaakt en had een score van 547. Super goed, maar nu moest ze naar de middelbare school en dat kon niet als ze rond zouden blijven reizen. Ze moesten dus gaan beslissen waar ze wilden gaan wonen. Ze zijn in Italië gaan kijken maar dat viel af. Uiteindelijk zijn ze in Spanje terecht gekomen waar ze nu nog steeds wonen. Het was moeilijk om daar naar school te gaan omdat ze de taal niet spraken, maar het is ze allemaal gelukt.

Ze hebben het ontzettend naar hun zin. Toch is er een groot verschil tussen ouders uit Spanje en ouders in Nederland. De ouders in Nederland zijn veel losser. In Spanje is het al bijna onmogelijk om na school bij een vriendinnetje te spelen.

Quotes

"‘’Ik vond het niks, want ik wist dat ik wel kon fluiten naar mijn lievelingssporten: schaatsen en hockey,’ mokt Muriel. ‘Daar zou ik in Frankrijk niet mee door kunnen gaan.’ Schaatsbanen zijn schaars in Frankrijk en ook op hockey zijn de Fransen niet zo dol. In het kleine dorpje waar Muriel zou gaan wonen, was bijna niks te sporten.’ " Bladzijde 47

"‘Zelfs na zestigduizend kilometer op de teller hadden de meisjes nog jaren door kunnen gaan met deze manier van leven. ‘Ik werd het gereis nooit zat. Juist niet,’ zegt Bloem stellig. Maar toch kwam er na twee jaar een eind aan hun hippiebestaan, aan elke nacht slapen op het dak van de auto, afwassen in zee en koken op een vuurtje. Bloem moest naar de middelbare school, wat een stuk moeilijker is via internet en met je moeder als lerares.’" Bladzijde 179

Thematiek

Cultuurverschillen

Belangrijk in het boek zijn de gevoelens en emoties die een grote rol spelen bij emigreren. Alle tien de kinderen die hun verhaal doen in dit boek zijn geëmigreerd naar één of meerdere landen. Bij emigreren komt veel meer kijken dan alleen een nieuw huis kopen. Iedereen moet spullen en vrienden achterlaten en een nieuw leven op zien te bouwen in een omgeving waarin ze de taal niet of nauwelijks spreken. Het is verschrikkelijk lastig om in te burgeren en zeker als je weet dat je na een tijdje weer naar een ander land gaat. Toch probeert iedereen het van de positieve kant te bekijken en maken ze er een ontzettend leuke tijd van. Daarom zijn cultuurverschillen erg belangrijk omdat die de oorzaak zijn van de worsteling die de kinderen ondergaan.

Motieven

Vriendschap

Bij ieder kind is het op het begin, meestal door de taalbarrière of het cultuurverschil moeilijk om nieuwe vrienden te maken op de plek waar ze komen. Ook moeten ze hun oude vriendschappen verbreken wanneer ze hun land van oorsprong verlaten.

Familiebanden

Bij iedere emigratie zijn de kinderen heel erg gericht op hun gezin omdat dat de enige zijn die hun begrijpen. Maar vaak is er ook een soort benijd van de kinderen naar de ouders omdat zij hun in deze situatie hebben gedwongen.

Trivia

Lotte Stegeman, de schrijver van dit verhaal, heeft heel veel bewondering voor gezinnen die gaan emigreren en die zomaar ineens opnieuw moeten beginnen met een leven opbouwen. Daarom besloot ze om een boek vol ervaringen van geëmigreerde kinderen te schrijven.

Titelverklaring

De titel Heimwee naar hagelslag slaat op gezinnen die emigreren. In dit boek lees je de leuke en minder leuke ervaringen van kinderen van wie de ouders besloten om een nieuw leven op te starten in het buitenland. Hagelslag is iets typisch Nederlands en veel kinderen hebben dan ook af en toe heimwee naar Nederland. Naar hagelslag dus eigenlijk, want hagelslag is voedsel dat symbool staat voor Nederland.

Structuur & perspectief

Het verhaal is in een auctoriaal perspectief geschreven, ook wel de alwetende verteller genoemd. Je leest de gedachtes en handelingen van meerdere personen. De schrijver staat als het ware boven het verhaal en vertelt van daaruit het verhaal. Sowieso is dit verhaal op een andere manier geschreven dan de meeste boeken. Dit boek is eigenlijk een soort verslag van verhalen van kinderen waardoor het geen verzonnen verhaal is. Het verhaal is opgedeeld in hoofdstukken die te herkennen zijn aan namen met uitspraken en labels van koffers. Op deze labels staan de personages en de plaats goed omschreven. Ook degene over wie dit verhaal gaat staat op dit label. Er zijn in totaal tien verschillende verhalen.

Decor

Voor het verhaal van Ties:

Plaats: Christchurch, Nieuw-Zeeland

Tijd: huidige tijd. Er wordt verteld over alle jaren tot nu toe. Ties was zeven jaar toen ze vanuit Utrecht vertrokken naar Christchurch, dus ongeveer vijf jaar.

Zie voor de andere verhalen de samenvatting.

Daarnaast is er in dit verhaal geen gebruik gemaakt van een belangenruimte. Een belangenruimte is een ruimte waarin de gevoelens van de personages overeen komen met de gebruikte ruimte

Stijl

De schrijfstijl van Lotte Stegeman is heel eenvoudig te noemen. Alles is te begrijpen en er komen nauwelijks moeilijke woorden in het verhaal voor. Als er wel een moeilijk woord in het verhaal voor komt, wordt het onmiddellijk uitgelegd zodat je het kan begrijpen. 

Dit boek is sowieso op een aparte manier geschreven omdat het eigenlijk allemaal korte levensverhalen van kinderen zijn. Doordat het levensverhalen zijn is het ontzettend realistisch geschreven. Er worden dan ook veel details gebruikt om de ruimtes in het verhaal duidelijk te maken. Ook worden er in het verhaal een aantal foto’s gebruikt die het verhaal ontzettend duidelijk maken. Het is leuk om foto’s te zien omdat je zelf een hele andere voorstelling hebt van een gebied. Een voorbeeld om de schrijfstijl van Lotte Stegeman te verduidelijken: ‘Op juli 2004 gingen ze dan echt. Al hun bezittingen zaten in dozen in een grote vrachtwagen. Vlak na Muriels laatste schooldag vertrokken ze. Het gezin ging met de auto en deed twee dagen over de reis. De vrachtwagen reed voor ze uit en legde de afstand in één dag af.’ – blz 47

Beoordeling

Het was heel interessant om de ervaringen van tien kinderen over emigreren te lezen. Soms zie je van die programma’s op televisie waarin ouders beslissen dat ze gaan emigreren naar een ander land en dan heb ik het altijd een beetje te doen met die kinderen. De ouders of kinderen spreken vervolgens de taal niet van het land en hebben het heel erg lastig om hun draai te vinden. Toch laat dit boek een andere kant van emigreren zien. Je leest de gevoelens van verschillende kinderen die niet altijd even prettig zijn. Maar daartegenover lees je ook de leuke ervaringen die de kinderen opdoen in het buitenland en het verbaast me dat echt bijna niemand meer terug wil naar Nederland. Schijnbaar vindt iedereen het toch heel leuk en zijn ze toch wel een beetje blij met  debeslissing van hun ouders.

Recensies

"Wat ik zo mooi vind aan dit boek is dat het zo eerlijk en puur is. Het leven wordt niet mooier voorgeschoteld dan het is." http://www.trotsemoeders....hagelslag/

"Lotte Stegeman heeft knap werk geleverd. De verhalen van de kinderen zijn erg boeiend en dwingen respect af. Ga er maar aan staan om alles achter je te laten en opnieuw te beginnen in een land waar je niemand kent en de taal niet spreekt." http://www.leestafel.info...hagelslag