Feitelijke gegevens
- 1e druk, 2010
- 267 pagina's
- Uitgeverij: Bruna
Flaptekst
Als hotelmanager van een populair hotel op Tenerife heeft alleenstaande moeder Joyce Nieuwpoort geen alledaags leven. Met hard werken heeft ze inmiddels een zeer goede reputatie opgebouwd. Nu Russische toeristen het eiland als perfecte vakantielocatie hebben ontdekt, is het drukker dan ooit. En al heeft ze niet veel qualitytime om met haar tienerzoon Jason door te brengen, ze probeert hem toch zo goed mogelijk op te voeden.
Op een avond moet Joyce overwerken. Onverwachts wordt ze overmeesterd door twee mannen die haar bedwelmen. De volgende dag komt ze bij in één van haar eigen hotelsuites, maar ze kan zich niets herinneren. Dan wordt ze gebeld door een man die haar kan vertellen wat haar overkomen is, en waarom. Ze moet een suite volledig tot zijn beschikking stellen of hij zal zorgen dat het filmpje dat die nacht gemaakt is, verspreid wordt en haar leven zal vernietigen...
Eerste zin
'Heb je nog geen heimwee naar het zuiden?' vroeg Bencomo Roca in het Engels.Samenvatting
Samenvatting van de inhoud
Joyce Nieuwpoort (22 jaar) spreekt in 1996 een Spaanse (knappe) man aan. Ze is op vakantie in Candelaria op Tenerife. Het is het begin van een roerig leven.
2003: zeven jaar later is ze getrouwd met de Spanjaard Bencomo en ze hebben een zoon Jason van vijf. Het huwelijk heeft te lijden van de zeven-jaarsziekte (oftewel slijtage). Joyce kan een goede baan krijgen in Playa de las Americas, maar Bencomo ziet dat niet zitten. Zijn vrouw kan dan financieel onafhankelijk van hem worden. Maar de zelfbewuste Joyce die carrière in het hotelwezen denkt te maken, laat zich niet afschrikken.
In december 2009 is ze hotelmanager in Playa de las Americas. Ze is gescheiden van Bencomo en ze woont met haar 12-jarige zoontje Jason in een mooie woning op het bungalowpark dat ze runt. De verlies- en winstcijfers lopen de laatste twee jaar terug in verband met de kredietcrisis en er moet nogal geschipperd worden door de boekhouder. Joyce heeft inmiddels een seksuele relatie met de veel jongere Angelo, maar die houdt er ook andere vriendinnetjes op na. Joyce krijgt eind 2009 groot nieuws te horen van haar leidinggevenden: de Russen kunnen voortaan zonder reisvisum terecht op Tenerife. Daardoor zal het aantal boekingen in de aanstaande maanden fors oplopen en hoeven er geen ontslagen te vallen. Dat is geweldig nieuws.
Haar zoontje Jason probeert intussen de lijn met Bencomo te herstellen: hij hoopt dat zijn moeder en vader weer bij elkaar komen. De zon schijnt dus echt in het leven van Joyce, maar daar zal een schaduw over heen vallen.
In een ander perspectief (hij-verteller) wordt verteld dat een man in een illegaal casino waar Russen de scepter zwaaien (gelegen onder een bordeel) grote gokschulden met roulette maakt. Hij leent steeds geld bij van de Russische eigenaren, maar op een zeker moment krijgt hij te horen dat hij over de brug moet komen. Dan kan hij niet (de schuld bedraagt al meer dan een ton) en hij moet binnen een week met een idee voor de aflossing van zijn schulden komen.
In april 2009 is het hotel La Palmera gereed voor de ontvangst van de vele Russische toeristen. Joyce is er klaar voor: de relatie met Bencomo is verbeterd, maar ze heeft nog steeds iets (nl. goede seks) met Angelo. De onbekende gokker heeft een plan om zijn schulden af te betalen. Hij heeft uitstel gekregen om zijn plannen te kunnen uitvoeren en dat betekent dat er veel meer geld uit zijn idee is te halen.
Op 10 juni 2010 (vlak voor het begin van de WK-voetbal) wordt Joyce ’s nachts overvallen door twee mannen. Ze komt later bij, maar kan zich helemaal niets herinneren van wat er met haar is gebeurd. Dan komt een man (Igor) haar vertellen wat er geschied is. Hij heeft beelden op zijn mobiele telefoon, waarop te zien is dat Joyce deel heeft genomen aan een seksorgie met mannen en vrouwen. Dat is gebeurd in kamer 536 van haar eigen hotel en de bedoeling is duidelijk: ze zal met de beelden worden gechanteerd (via Internet) als ze niet mee wil doen aan het door de man geponeerde voorstel. Die wil beschikken over de mooiste kamer van het park: de suite. Eerst wil ze niet meedoen, maar wanneer de man haar nog meer beelden toont van een vermoorde vrouw die van haar balkon is geduwd, snapt ze dat het hem ernst is. Ze besluit mee te werken, maar heeft de hulp van twee trouwe medewerkers nodig: Kevin en Esmeralda. Die moeten een oogje in het zeil houden: wat gebeurt er in de suite? Al snel bereiken haar berichten dat er hoeren in de bungalow werken en dat gebeurt onder luxe omstandigheden waardoor de klanten veel geld moeten neerleggen.
Joyce zelf ziet op een keer dat een hoer seks wil hebben in het zwembad van haar park, maar ze steekt daar een stokje voor. Ze ligt dan weer onder vuur. Ze praat met haar vriend Nigel Bassinger die een discotheek in het uitgaanscentrum van Playa de las Americas leidt. Ze vraagt hem naar de Russische maffia, maar vertelt hem er niet bij dat ze wordt gechanteerd. Wanneer er op een nacht weer veel overlast is, gooit Joyce de hoeren het hotel uit. Ze neemt ook de kamerpasjes in en doorbreekt dus de overeenkomst met de Russen.
Dat kan niet goed gaan. De gokker wordt bij de bazen van de Russische maffia geroepen en hem wordt verteld dat dit niet kan. De man zegt over te gaan op plan B. Dat lijkt de ontvoering van de puber Jason te zijn. Joyce is ten einde raad wanneer ze bij thuiskomt en merkt dat haar zoon verdwenen is. Ze zoekt met iedereen (Nigel en Jurre en Isabelle, animatoren in het hotel) naar haar zoontje. Die komt uren later boven water en is blijkbaar ook gedrogeerd. Bovendien meldt Nigel haar dat hij in elkaar geslagen is door twee mannen. De mensen in haar omgeving worden dus ook bedreigd. Ze belooft hem op te zoeken enkele dagen later. Ze vertelt hem alles van de deal die ze heeft moeten sluiten met de maffia. Ze is ook bang dat Angelo iets aangedaan is, omdat hij niet meer reageert op haar telefoontjes. Maar wanneer ze hem thuis onverwacht bezoekt, hangt hij in de armen van een blonde vrouw: hij heeft haar bedrogen en dat had ze eigenlijk wel kunnen weten.
Om wat bij te komen gaat ze naar het nabijgelegen eiland La Gomera. Ze heeft er een ontmoeting met een leidinggevende, maar wanneer ze in een hotelbar een vrouw ziet optreden, weet ze ineens waar ze die vrouw van kent. Het is de vrouw op het filmpje waarmee ze gechanteerd is. De vrouw leeft dus blijkbaar. Ze achtervolgt haar en deze Svetlana bekent dat ze heeft meegedaan aan het manipuleren van de pornofilm. Ook de moord is, bekent ze, in scene gezet. Ze is lid van een muziekband die ook schulden heeft lopen bij de maffia. De bandleider is de man die voor Igor doorgaat. Die is inmiddels naar Madrid vertrokken. Dat is de plaats waarheen de initiatiefrijke Joyce kort daarna vertrekt. In de club waar de band optreedt, spoort ze Igor op en die biecht de hele affaire op. Ze belooft zijn naam te verzwijgen en dan blijkt uit de informatie dat de man die de gokschulden heeft gemaakt niemand minder dan Nigel is. Ze voelt zich erg in de steek gelaten door haar vriend en verraden. Op advies van Bencomo licht ze nu wel de politie in. De hoeren in de bungalow worden meteen opgepakt wegens illegale prostitutie, maar Nigel is niet meer te bekennen in zijn discotheek.
In december 2010 is er veel veranderd. Bencomo en Jason wonen weer bij Joyce. Er is een rechtszaak geweest tegen de Russische eigenaren van het casino en Boris heeft zes jaar gekregen wegens zijn criminele activiteiten. Zijn broer Jefgenij is vrij gesproken. Kevin heeft de discotheek Freedom overgenomen. Jurre en Isabelle zijn samen naar Australië getrokken. De oude medewerker met hartklachten César is inmiddels aan zijn hart geopereerd. Joyce bekijkt nog wat kerstkaarten die ze heeft ontvangen en wordt dan gebeld door Kevin met het verzoek onmiddellijk naar de discotheek te komen. Ze belt Bencomo om dat te vertellen. In de discotheek is het echter stil. Kevin zit vastgebonden en Nigel wacht haar op. Hij is uit op wraak. De maffia heeft zijn linkerarm lam gemaakt en hij geeft Joyce daarvan de schuld.
Hij heeft een pistool. Joyce wordt gebeld, maar ze moet haar telefoon afgeven en Nigel vernietigt die.
De politie-inspecteur belt daarna naar Bencomo en zegt dat zijn vrouw onbereikbaar is. Ze moet toch weten dat de andere man van de Maffia (Jefgenij) vermoord gevonden is in Londen. Dat is enkele weken geleden gebeurd. Bencomo wordt nu bang dat Joyce ook iets zal overkomen. Hij gaat naar de discotheek, maar belt onderweg toch de politie.
Nigel probeert de ontvluchte Joyce in de discotheek bang te maken met zijn pistool. In het donker smijt ze flessen drank naar zijn hoofd. Nigel wordt geraakt, maar zet wel door. Op het laatste moment komt de politie binnen. Wanneer hij zijn pistool niet neerlegt, schiet de politie hem neer (en dood). Bencomo sluit Joyce in zijn armen en vraagt of ze weer met hem wil trouwen.
Personages
Joyce Nieuwpoort
Joyce Nieuwpoort is een jonge avontuurlijke vrouw, die een baan als hotelmanager in Playa de las Americas accepteert. Dat is het echter het begin van veel problemen. Ze wordt gechanteerd door de Russische maffia om financiële redenen. Joyce is echter redelijk dapper en doortastend, waardoor ze de avonturen toch tot een goed eind weet te brengen.
Bencomo
Een knappe Spanjaard die Joyce ontmoet als ze 22 is, en waar ze later mee trouwt en een zoon (Jason) krijgt. Na zeven jaar scheiden ze echter en gaat ieder zijn eigen weg. Toch heeft ze later zijn hulp nodig in de chantagepraktijk, en zo komen ze toch weer samen. Ze zullen gaan hertrouwen.
Angelo
De veel jongere (seks)relatie van Joyce, die niet lang stand houdt omdat hij vreemd gaat.
Jason
Het zoontje van Joyce en Bencomo, dat een poos ontvoerd wordt door de Russische maffia.
Nigel Bassinger
Een vriend van Joyce die een discotheek runt in het uitgaanscentrum van Playa de las Americas. Later blijkt hij echter de gokker met schulden uit het begin van het verhaal te zijn, die Joyce dus probeert te chanteren en omkopen. Tijdens zijn wraakpoging op Joyce bedreigt hij haar, maar wordt dan zelf doodgeschoten door de politie.
Quotes
"Zijn gebrekkige Nederlands werd vaak weer even wat beter als haar ouders of haar zus bij hen op vakantie waren. Toch hadden die paar weken in het jaar niet voorkomen dat zijn Nederlands was verslechterd. " Bladzijde 32
"Het Russiche gezin dat de suite had geboekt was gearriveerd. Het lastigste moment was net nadat ze hadden vernomen dat de door hun geboekte bungalow niet vrij was. Ze had hen moeten kalmeren, stroop om de mond gesmeerd en was met een goed alternatief gekomen. " Bladzijde 107
"Ze haalde diep adem, zuchtte en vertelde verder. De woorden kwamen nu lastiger over haar lippen. Alsof ze zich schaamde. 'Andrey begon over de mensen die onze papieren hadden geregeld. Hij noemde geen namen, maar liet doorschemeren dat het om een criminele organisatie ging. (...)'" Bladzijde 194
Thematiek
Misdaad: algemeenEen thriller met een hoofdrol voor de Russische maffia, die de ene misdaad na de andere (chantage, omkoping, bedreiging, ontvoering, prostitutie, etc.) plegen.
Motieven
Verraad
De maffia chanteren Joyce en misbruiken hun macht.
Moeder-zoonrelatie
De zoon van Joyce verdwijnt, waarna ze ongerust wordt en hem gaat zoeken.
Prostitutie
Prostitutie en seksualiteit spelen een grote rol in verhaal: Joyce wordt gechanteerd met een seksfilmpje van haar en de Russen gebruiken de suite om hoeren te laten werken.
Trivia
Suzanne Vermeer is een schrijverspseudoniem in het thrillergenre, waaronder verschillende schrijvers gepubliceerd hebben.
Titelverklaring
“Literaire thrillers” worden volgens traditie vaak aangeduid met een of twee woorden. Ook Suzanne Vermeer houdt zich aan die traditie, evenals met haar eerdere thrillers. “De suite” verwijst naar de luxe kamer die ze op haar vakantiepark moet afstaan aan de Russische maffia. In de kamer kunnen hoeren hun luxe diensten aanbieden.
Structuur & perspectief
Structuur
Het verhaal wordt onderverdeeld in een aantal delen. Deze worden aangegeven met een datum en of plaats.
De delen zijn:
- Tenerife, zomer 1996
- Zomer 2003
- Dinsdag 1 december 2009
- Donderdag 1 april 2010
- Donderdag 10 juni, 01.45 uur
- Woensdag 29 december 2010
Deze delen worden onverdeeld in 69 relatief korte hoofdstukken die wel genummerd zijn, maar geen titel dragen. Het grootste deel is dat van Donderdag 10 juni 2010. Daar worden de belangrijkste gebeurtenissen met betrekking tot het verhuren van de suite in beschreven.
Perspectief
Suzanne Vermeer hanteert in deze thriller een meervoudig perspectief. Haar belangrijkste verteller is Joyce Nieuwpoort. Deze neemt ongeveer 80 % van de hoofdstukken in de zij-vorm voor haar rekening. Je leert haar gedachten en gevoelens van binnenuit kennen. In 2010 is ze 36 jaar.
Een andere belangrijke verteller is de man die gokschulden heeft en later de man achter het hele plan blijkt te zijn. Deze neemt ongeveer 10 % voor zijn rekening. Dan zijn er nog enkele heel kleine vertellers die maar 1 of 2 hoofdstukjes vertellen (Cesar, Kevin, Bencomo, Jurre)
De vertellersvorm is bijna altijd geheel personaal. De kleine vertellers zijn waarschijnlijk bedoeld om de lezer op een dwaalspoor te brengen met betrekking tot de mogelijke schuld van de misdaad. Je leert dan via zo’n stukje kennen dat ze allemaal behoefte aan geld hebben, waardoor het potentieel aan daders wordt vergroot.
Maar het eerste hoofdstuk verwijst met een typische auctoriale verteller-zin naar het vervolg van het verhaal. Hij is dus bedoeld om spanning te wekken. Op dat moment had de tweeëntwintigjarige Joyce Nieuwpoort die sinds enkele weken afgestudeerd was aan de internationale hotelschool in Scheveningen, geen flauw idee had dat de ontmoeting met deze knappe Spaanse man bepalend zou zijn voor de rest van haar kleven.
Decor
De tijdlagen van het verhaal
De tijdlagen zijn gemakkelijk te bepalen, omdat de aanwijzingen daarvoor in de titels van de delen zijn aangegeven. Vanaf de zomer van 1996 loopt het verhaal tot in de nabije toekomst door (december 2010). Suzanne houdt het verhaal erg actueel, omdat ze in juni praat over de WK-voetbal die op dat moment in Zuid-Afrika worden gehouden. Uiteraard laat ze de personen die in het verhaal een rol spelen, niet als al de fanatieke voetballiefhebbers optreden, anders verwacht je als lezer dat ze reageren op uitslagen van de wedstrijden, wat moeilijk te voorspellen zou zijn geweest voor Suzanne Vermeer. Het verhaal zou dan als onrealistisch gezien kunnen worden.
Het decor van de handeling
Het decor is het Canarische eiland Tenerife. Het verhaal begint in Candelaria, waar ze bij de bekende kathedraal met de Zwarte Madonna Bencomo ontmoet. Via Puerto de Cruz verhuist Joyce enkele jaren later naar het zuiden van het eiland, waar ze in het toeristische Playa de las Americas een hotel gaat runnen. Ik ben een aantal keer op Tenerife geweest en Suzanne Vermeer schetst een herkenbaar decor voor haar thriller.
Stijl
De stijl van Suzanne Vermeer is vooral te omschrijven als makkelijk leesbaar. De zinnen zijn kort, het woordgebruik simpel. De taal is ondergeschikt aan het doel, namelijk het amusement van de thriller.
Slotzin
'Of jij met me wilt trouwen.' Hij stapte wat naar achteren zodat ze elkaar aan konden kijken. Joyce glimlachte. 'Alweer?' zei ze en ze trok hem dichter tegen zich aan.Beoordeling
Ook “De Suite” is een echte vakantiethriller van Suzanne Vermeer. Wie met het vliegtuig naar een zonnig oord vertrekt (in dit geval bij voorkeur naar Tenerife) zal zich aan de rand van het zwembad of op het zonovergoten strand best vermaken met het niet heel spannende verhaal. Ik vind het verhaal beter geschreven dan de vorige twee thrillers die ik voor Scholieren.com heb beoordeeld. Dit verhaal heeft vaart en is wel aannemelijk wat de thematiek betreft. De Russische maffia lijkt een steeds groter deel van Europa in zijn macht te krijgen. Wie op Tenerife is geweest, merkt dat er de laatste jaren inderdaad veel meer Russische vakantiegangers op het eiland zijn.
Chantage is een bekend motief in thrillers en chantage met seksbeelden die op internet gezet kunnen worden, is een actueel gegeven. Ook door het gekozen perspectief (daarbij gelukkig in de o.v.t. verteld) komt er wel spanning in het verhaal. De whodunit ligt misschien voor de hand wanneer je driekwart van het verhaal gelezen hebt en de whydunit was al vanaf het begin bekend. Een man moet namelijk van zijn gokschulden af zien te komen.
Voor mavo- en havoscholieren is het een acceptabel nummer voor de literatuurlijst (twee punten). Maar echt spannend is het nu ook weer niet. Vwo-scholieren doen er verstandig aan eerst hun docent te raadplegen met het verzoek of zij het boek voor hun lijst mogen lezen. In het laatste geval zou ik het nummer voor de vwo-lijst met één punt willen waarderen.
Recensies
"Vakantieroman van de middelste plank." http://www.crimezone.nl/w...-suite.htm
"De gedachte die voortdurend opspeelt is: ‘Dit had ik zelf ook kunnen schrijven’. Daarom alvast een waarschuwing: als je op zoek bent naar een kwalitatief goed boek kun je beter iets anders uitkiezen." http://www.cultuurbewust....-vakantie/
Bronnen
Website van de schrijfster.
http://www.suzannevermeer.nl/home/1
Geschreven door Cees
Ik heb verreweg het grootste deel van mijn leven voor de klas gestaan. Eerst vijf jaar op een basisschool, daarna veertig jaar op diverse scholen voor voortgezet onderwijs: havo en vwo, onder- en bovenbouw. Leraar Nederlands zijn vond ik veel leuker dan directielid spelen. De laatste jaren was ik conrector. In 2004 begon ik aan mijn eerste boekverslag voor scholieren.com. Dat is dus ruim twintig jaar geleden.
Ik vond het destijds mijn 'missie' om de vaak verouderde en 'afgezaagde' literatuurlijsten voor Nederlands te vernieuwen en mijn leerlingen kennis te laten maken met onbekende en / of jonge schrijvers. Lezen kan namelijk gewoon leuk zijn. Het is de taak van een docent om het lezen te stimuleren.
Docenten kunnen je met het aanprijzen van aantrekkelijke en/of spannende boeken enthousiast maken. Passages die interessant zijn, kun je voorlezen in de klas. Kort vertellen waarover een boek gaat, kan ook een stimulans voor je keuze zijn. En vergeet niet dat je van je medeleerlingen ook kunt horen welk boek ze (erg) leuk gevonden hebben. Dat is vaak de beste manieren om te weten te komen of een boek aantrekkelijk is. Hoewel smaken altijd blijven verschillen..
Ik heb tot nu ( 1 maart 2025) 1513 boekverslagen gemaakt, waarvan vrijwel de meeste Zeker-Weten-Goed-verslagen zijn. Er staan de laatste jaren aan het einde van het verslag vragen over de inhoud en de structuur, zodat je kunt controleren of je je het boek in grote lijnen begrepen hebt.
Bij Scholieren.com probeer ik zo veel mogelijk boeken van nieuwe schrijvers te bespreken. Elke maand ontvang ik boeken van diverse uitgeverijen die hun schrijvers uit 'hun fonds' onder de aandacht van de lezer willen brengen.
Ik hoop altijd dat de 'leraar Nederlands' het zijn leerlingen toestaat om de wat minder bekende of zelfs beginnende schrijvers op de leeslijst te accepteren.
Lezen kan leuk zijn, maar boekverslagen maken doe je meestal niet voor je lol. Ikzelf vond dat vroeger namelijk helemaal niet leuk. Ik kocht in die tijd daarom ook alle uittrekselboeken van alle talen. (Bijvoorbeeld Literama (Ne), Aperçu (Fa), Survey (En), Der Rote Faden (Du). En als ik heel eerlijk ben, heb ik ook wel eens uit tijdgebrek alleen met een boekverslag een mondeling tentamen gedaan. Maar dan voelde je je toch niet altijd op je gemak. Nu maak ik zelf al jaren boekverslagen voor scholieren.com.
Nog een welgemeend advies: wees verstandig en lees altijd het boek. Dan kan een boekverslag op scholieren.com een prima geheugensteun voor je mondeling zijn.
En geloof me, docenten kunnen vanwege tijdgebrek echt niet alle boeken lezen die jaarlijks verschijnen; zij raadplegen daarom ook wel de boekverslagen die scholieren.com aanlevert. Daar is natuurlijk helemaal niks mee.
REACTIES
1 seconde geleden