Vooraf:
1. Gegevens:
Titel: Over het water
Geschreven door: H. M. van den Brink
Uitgegeven door: Meulenhof, Amsterdam, 1998
1e druk: 1998
Genre: Epiek (Episch Subgenre: novelle) Proza Inhoud: 2. Hoofdpersonen: Anton, een jongen van ongeveer 18 jaar, is de hoofdpersoon van dit boek. Het is een onzekere jongen, met voorzichtige, bange ouders, zij zorgen ervoor dat Anton de behoefte krijgt los te breken uit zijn wereldje. Hun huis is klein en donker. Ze leven in een simpele, onpersoonlijke nieuwbouwwijk, afgesloten van de buitenwereld. Hun huis is klein en donker. David is de sterke, zelfverzekerde jongen die Anton bevrijdt uit zijn kleine, benauwde wereldje en zelfvertrouwen geeft. Dr. Alfred Scheiderhahn, de roeicoach van de twee jongens, is een strenge man en net als Anton, een buitenstaander. Hij verbindt de twee jongens met elkaar. 3. Loop van het verhaal: Aan het einde van de oorlog denkt Anton, dwalend tussen de ruines van de roeivereniging, terug aan de mooiste zomer van zijn leven vijf jaar geleden: Al sinds hij een klein kind was, werd Anton gefascineerd door de rivier die langs de armzalige buurt loopt waar hij woont. Hij vraagt zijn vader of hij lid mag worden van de deftige, roeivereniging aan de andere kant van het water (over het water). Dit biedt hem de mogelijkheid te ontsnappen aan zijn benauwde leven. Hier valt hij al snel op als de buitenstaander, hij hoort niet bij de rijke, deftige mensen. Net zo min als Schneiderhahn, die Anton en David uitkiest voor het varen in de ‘twee zonder stuurman’. David is de eerste die Anton goed behandeld. Hij helpt hem zichzelf te vinden. Anton gelooft in een verbinding van twee wederhelften. Samen met David wint hij wedstrijd na wedstrijd. David bezorgt hem de gelukkigste momenten uit zijn leven. Maar de oorlog verderft Antons droom. David wordt afgevoerd (hij was joods) en de roeivereniging is verwoest. 4. Thema en motieven: Het thema van het verhaal is geluk en de verwezenlijking ervan. Pijn om het geluk te bereiken, onzekerheid, en het contrast tussen David en Anton komen meerdere malen naar voren in het verhaal. 5. Titelverklaring: De titel verwijst naar de belangrijke rol die het water van de rivier in het verhaal speelt. Bovendien verwijst de titel naar het contrast tussen de armoedige wijk waarin Anton leeft en de overkant van de rivier, de deftige roeivereniging. Vorm: 6. Compositie: Het hele verhaal is flashback, waarin Antons leven voorbij schiet. Het grootste deel van de flashback speelt zich af in het jaar voor de Tweede Wereldoorlog (1939), de rest van het verhaal (voor 1939) gaat sneller. Een groot deel van het verhaal speelt zich af op en rondom de rivier. De rivier symboliseert de bevrijding van Anton. Het verhaal is verteld vanuit de ik-persoon. Bovendien wordt het verhaal vanuit één persoon (de hoofdpersoon) verteld. Het boek zit ingewikkeld in elkaar: het is verdeeld in vier delen, die allemaal beginnen met een stukje uit de werkelijkheid wat aanleiding geeft voor een flashback. De stukken werkelijkheid spelen zich rondom de ruines van de roeivereniging af. In het eerste deel wordt het leven van Anton beschreven voor hij lid wordt van de roeivereniging. Het tweede deel gaat over het trainen van David en Anton en hun eerste wedstrijd. Het derde deel gaat over de wedstrijden die volgen, over de prachtige tijd die ze samen beleven. Het laatste deel gaat over de laatste wedstrijd van het seizoen. Het einde van dit deel lijkt een beetje op een film. Om de wedstrijd spannend te maken wordt de beschrijving hiervan steeds even onderbroken door de werkelijkheid. 7. Stijl: Het boek bevat niet echt moeilijke woorden, er worden wel een aantal roeitermen gebruikt. De zinnen die overpeinzingen beschrijven zijn vaak langer. De rest van het verhaal bestaat uit korte tot middellange zinnen. De zinnen zijn niet echt moeilijk. Ik heb niet vaak een zin opnieuw moeten lezen voordat ik hem begreep. De toon van het boek is poëtisch er worden veel gedachtegangen beschreven. De schrijver heeft goed gebruik gemaakt van vergelijkingen in de uitgebreide beschrijvingen: “Langs het gras, langs het riet, als een jonge snoek die nu eens niet wil duiken maar vlak onder hde waterspiegel achter een prooi aanjaagt die hem niet meer kan ontgaan, vanuit de donkere diepte nagestaard door het gewone volk van traag happende vissen.” Oordeel: Ik vond dit een prachtig boek. Het verhaal is mooi. Het ook is leuk om te zien hoe twee totaal verschillende mensen elkaar zo goed kunnen aanvullen. Ik kan me die aantrekkingskracht door het water ook helemaal voorstellen. De compositie van het verhaal is aan de ene kant wel interessant, maar ook wel een beetje verwarrend. Het einde vind ik erg goed, door gebruik te maken van een filmisch effect maakt de schrijver het echt spannend. Ik vind de vele beschrijvingen erg mooi.
Geschreven door: H. M. van den Brink
Uitgegeven door: Meulenhof, Amsterdam, 1998
1e druk: 1998
Genre: Epiek (Episch Subgenre: novelle) Proza Inhoud: 2. Hoofdpersonen: Anton, een jongen van ongeveer 18 jaar, is de hoofdpersoon van dit boek. Het is een onzekere jongen, met voorzichtige, bange ouders, zij zorgen ervoor dat Anton de behoefte krijgt los te breken uit zijn wereldje. Hun huis is klein en donker. Ze leven in een simpele, onpersoonlijke nieuwbouwwijk, afgesloten van de buitenwereld. Hun huis is klein en donker. David is de sterke, zelfverzekerde jongen die Anton bevrijdt uit zijn kleine, benauwde wereldje en zelfvertrouwen geeft. Dr. Alfred Scheiderhahn, de roeicoach van de twee jongens, is een strenge man en net als Anton, een buitenstaander. Hij verbindt de twee jongens met elkaar. 3. Loop van het verhaal: Aan het einde van de oorlog denkt Anton, dwalend tussen de ruines van de roeivereniging, terug aan de mooiste zomer van zijn leven vijf jaar geleden: Al sinds hij een klein kind was, werd Anton gefascineerd door de rivier die langs de armzalige buurt loopt waar hij woont. Hij vraagt zijn vader of hij lid mag worden van de deftige, roeivereniging aan de andere kant van het water (over het water). Dit biedt hem de mogelijkheid te ontsnappen aan zijn benauwde leven. Hier valt hij al snel op als de buitenstaander, hij hoort niet bij de rijke, deftige mensen. Net zo min als Schneiderhahn, die Anton en David uitkiest voor het varen in de ‘twee zonder stuurman’. David is de eerste die Anton goed behandeld. Hij helpt hem zichzelf te vinden. Anton gelooft in een verbinding van twee wederhelften. Samen met David wint hij wedstrijd na wedstrijd. David bezorgt hem de gelukkigste momenten uit zijn leven. Maar de oorlog verderft Antons droom. David wordt afgevoerd (hij was joods) en de roeivereniging is verwoest. 4. Thema en motieven: Het thema van het verhaal is geluk en de verwezenlijking ervan. Pijn om het geluk te bereiken, onzekerheid, en het contrast tussen David en Anton komen meerdere malen naar voren in het verhaal. 5. Titelverklaring: De titel verwijst naar de belangrijke rol die het water van de rivier in het verhaal speelt. Bovendien verwijst de titel naar het contrast tussen de armoedige wijk waarin Anton leeft en de overkant van de rivier, de deftige roeivereniging. Vorm: 6. Compositie: Het hele verhaal is flashback, waarin Antons leven voorbij schiet. Het grootste deel van de flashback speelt zich af in het jaar voor de Tweede Wereldoorlog (1939), de rest van het verhaal (voor 1939) gaat sneller. Een groot deel van het verhaal speelt zich af op en rondom de rivier. De rivier symboliseert de bevrijding van Anton. Het verhaal is verteld vanuit de ik-persoon. Bovendien wordt het verhaal vanuit één persoon (de hoofdpersoon) verteld. Het boek zit ingewikkeld in elkaar: het is verdeeld in vier delen, die allemaal beginnen met een stukje uit de werkelijkheid wat aanleiding geeft voor een flashback. De stukken werkelijkheid spelen zich rondom de ruines van de roeivereniging af. In het eerste deel wordt het leven van Anton beschreven voor hij lid wordt van de roeivereniging. Het tweede deel gaat over het trainen van David en Anton en hun eerste wedstrijd. Het derde deel gaat over de wedstrijden die volgen, over de prachtige tijd die ze samen beleven. Het laatste deel gaat over de laatste wedstrijd van het seizoen. Het einde van dit deel lijkt een beetje op een film. Om de wedstrijd spannend te maken wordt de beschrijving hiervan steeds even onderbroken door de werkelijkheid. 7. Stijl: Het boek bevat niet echt moeilijke woorden, er worden wel een aantal roeitermen gebruikt. De zinnen die overpeinzingen beschrijven zijn vaak langer. De rest van het verhaal bestaat uit korte tot middellange zinnen. De zinnen zijn niet echt moeilijk. Ik heb niet vaak een zin opnieuw moeten lezen voordat ik hem begreep. De toon van het boek is poëtisch er worden veel gedachtegangen beschreven. De schrijver heeft goed gebruik gemaakt van vergelijkingen in de uitgebreide beschrijvingen: “Langs het gras, langs het riet, als een jonge snoek die nu eens niet wil duiken maar vlak onder hde waterspiegel achter een prooi aanjaagt die hem niet meer kan ontgaan, vanuit de donkere diepte nagestaard door het gewone volk van traag happende vissen.” Oordeel: Ik vond dit een prachtig boek. Het verhaal is mooi. Het ook is leuk om te zien hoe twee totaal verschillende mensen elkaar zo goed kunnen aanvullen. Ik kan me die aantrekkingskracht door het water ook helemaal voorstellen. De compositie van het verhaal is aan de ene kant wel interessant, maar ook wel een beetje verwarrend. Het einde vind ik erg goed, door gebruik te maken van een filmisch effect maakt de schrijver het echt spannend. Ik vind de vele beschrijvingen erg mooi.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden