Over het water door Hans Maarten van den Brink

IN HET WATER

In het water is geschreven door de bestsellerauteur van Het meisje in de trein, Paula Hawkins.

Paula H. werd in 1972 geboren in Rhodesië – Zuid-Afrika – op haar 17e verhuisde ze naar Londen. Op de universiteit van Oxford studeerde ze; filosofie, economie en politiek. Paula heeft als journaliste gewerkt voor de Te Times. In 2015 brak ze door met het boek Het meisje op de trein. Het was de nummer één op de The New York Times en stond 16 weken op de eerste plaats.

In het verhaal, in het water, komen verschillende personages aan bod waardoor je nieuwsgierigheid steeds groter wordt. Je moet echt tot de laatste bladzijde lezen om de ontknoping te kennen. Omdat ik haar eerste boek gelezen had verwachtte ik van dit boek dat het ook zeer spannend zal zijn en toch wat mysterieus.

Nel, een alleenstaande moeder van Lena, wordt dood aangetroffen. Het onderzoek naar haar dood wordt afgesloten met zelfmoord. Lena haar beste vriendin Katie, had enkele weken voordien zichzelf van het leven beroofd in de poel. Maar omdat de Lena, Jules en anderen, zaken ontdekken die je aandacht trekken en personages flashbacks krijgen wordt het onderzoek verder gezet. Waarom is Katie gegaan? Lena: ”Mijn mama zou mij nooit in de steek laten, wat is er gebeurd?”

Tot op de laatste pagina weet men niet hoe het gebeurd is, wat zijn de geheimen van Nel, waarom hadden Nel en haar zus geen contact, welke waarheid vertelt een mysterieuze vrouw? Je gedachten gaan heen en weer tijdens het lezen. Dan denk je dat je nieuwsgierigheid verlost is maar lees je verder dan komt deze terug.

Je komt tijdens het lezen in contact met verschillende personages zoals bv. het politiekorps dat bestaat uit 2 personen, de familie Whittaker, de familie Townsend, het schoolbestuur en nog enkele individu’s. Iedereen vertelt vanuit zijn/haar perspectief, al die stukken vormen samen het verhaal.

In het begin vond ik het een ingewikkeld boek, ik geraakte niet goed vertrokken met lezen.

De reden was dat ik de personages nog niet kon plaatsen in het verhaal. Bij het boek zat een kaartje met al de personen en elkaars verwantschap, dat maakte het een pak gemakkelijker om te lezen. Het was ook een hulpmiddel om niet telkens terug te moeten bladeren.

Er word soms gesproken over ‘hekserij’ dat vond ik er een beetje over. Omdat ik niet van fantasieën hou. Het verhaal zit heel goed in elkaar, na een paar pagina’s had het boek me echt te pakken. Ik leefde mee met de personages, soms was het zelfs confronterend, kwam het heel dicht bij mezelf.

Af en toe moest ik stoppen met lezen omdat ik geschrokken was van wat er gebeurde, ik moest dan zelf even bekomen. De opbouw van de spanning, de beschrijving van de persoonlijkheid en/of de integriteit en de beweegredenen van de mensen boeit mij in dit boek.

Ik heb opgemerkt dat ik lezen heel ontspannend en aangenaam vind. Het boek het meisje in de trein, heeft me aangezet tot het lezen van dit boek. Ik hou niet van romantiek of boeken waar je de clou al van kan raden. Dit boek zit vol spanning tot het einde. Het is wat psychologisch, je kan erin meegaan dat maakt dat je er toch wat verslaafd aan wordt om verder te gaan. Vandaar dat ik iedereen aanraad die van thriller houd, herkenning in een boek zoekt en kan omgaan met nieuwsgierigheid dit boek te lezen.