Jiska is een meisje van 13 en gaat naar de tweede klas. Vorig jaar was alles nog gewoon. Ze had vriendinnen, waaronder Lenneke en Kiki. Maar nu zit ze bij de populaire Sophie in de klas en is alles anders. Jiska word gepest en Kiki en Lenneke doen er niks aan. Eerst was het alleen schelden en ze werd soms buitengesloten, maar het word steeds erger. Ze noemen haar Piska en er word een anti-Jiska hyves gemaakt. Omdat Jiska er gewoon graag bij wil horen gaat ze naar de kapper en begint ze met roken. Sophie doet weer aardig tegen haar en ze hoort weer bij de groep, maar dat veranderd als Jiska, Lenneke en Kiki op een dag gaan winkelen met Sophie en nog wat vriendinnen.

Jiska moest voor het eten thuis zijn, maar het is zo gezellig dat ze de tijd vergeet. Als haar moeder Jiska opbelt waar ze blijft wil Jiska weg gaan, maar Sophie wil dat ze blijft. Dat wil Jiska ook wel blijven, maar ze wil niet dat haar moeder boos op haar word. Toch blijft Jiska, maar als ze s’avonds in bed ligt krijgt ze een sms’je: ‘Was mammie boos? Heb je straf? Ha ha! Mama’s kindje! Denk je nou echt dat je bij ons kunt horen?’ Sinds die middag hoort Jiska er niet meer bij en krijgt ze nare sms’jes. Ze zit elke les alleen en als ze in de pauze haar brood wil opeten, ziet ze dat haar brood is omgeruild voor verschimmeld brood. Zelfs op streetdance, waar Jiska elke week met plezier heen ging, doen ze rot tegen haar. Niemand danst meer met haar en als ze daar onder de douche staat hoort ze de andere meiden over haar roddelen.

Als ze op een vrijdagmiddag haar fiets in het fietsenhok zet bij streetdance, krijgt ze een sms; ‘Kom snel naar huis. Je zusje heeft een ongeluk gehad. Ze ligt in het ziekenhuis.’ Jiska schrikt zo erg dat ze naar het ziekenhuis fietst. Waarom moest ze eerst naar huis? als haar zusje in het ziekenhuis ligt, zijn allebei haar ouders toch daar? Als ze bij het ziekenhuis aankomt, weet de vrouw achter de balie er niks van dat Jiska’s zusje naar het ziekenhuis is gebracht. Jiska word doorgestuurd naar de eerste hulp om na te vragen of haar zusje daar naartoe gebracht is, maar als Jiska daar naartoe loopt bedenkt ze zich opeens dat haar moeder dat sms’je misschien niet eens gestuurd heeft. Waarom belde haar moeder anders niet gewoon? Opeens bedacht Jiska zich dat het haar moeder helemaal niet was die haar sms’te, het was gewoon een grap van een van haar klasgenoten. Jiska loopt het ziekenhuis uit en fietst naar huis.

Als ze thuis komt zit haar zusje gewoon op de bank tv te kijken. Er was helemaal niks gebeurt. Zo gaat de tijd langzaam voorbij. Jiska krijgt nog steeds nare sms’jes zoals: ‘Je bent de grootste nul op school. Je bent de grootste nul in Europa. Je bent de grootste nul van het heelal.’ Of: ‘Het is goed dat je apart zit in de klas, Piska! We willen niet dat je ons uitzicht bederft. Je verpest de sfeer.’ Het ergste was nog dat Jiska niet wist hoe ze dit op moest lossen, ze durfde het niet aan haar ouders te vertellen en ze wilde eigenlijk ook niet meer naar school. Ze durfde niet. De laatste paar dagen voordat de herfstvakantie begon bleef ze maar ziek thuis. In de herfstvakantie hoorde ze niks meer van Lenneke en Kiki, maar ook niet van Jurre haar beste vriend waarmee Jiska haar vader vaak hielp in de kas. Zou hij haar ook niet meer mogen? Jiska ging op de bank zitten en begon te huilen, ze hoorde haar ouders en haar zusje niet binnenkomen. Haar moeder ging naast haar zitten en toen heeft ze alles verteld. Haar ouders nodigde Jiska’s mentor uit om met haar te praten hoe het nu verder moest. Jiska kreeg een nieuw nummer voor haar mobiel en ze maakte samen met haar vader een nieuwe hyves aan. Zelfs Lenneke kwam langs, ze wou haar excuses aanbieden, maar Jiska wist niet of ze nog wel vriendinnen met Lenneke wou zijn. Jiska moest er nog even over nadenken, want ze had Jiska al die tijd dat ze gepest werd nooit geholpen. Maar toen de vakantie afgelopen was, moest Jiska weer naar school. Eigenlijk durfde ze niet zo goed. Haar moeder bracht Jiska met de auto. Toen ze de auto uitstapte zag ze Lenneke en Kiki bij de ingang staan. Ze boden hun excuses aan en Jiska accepteerde dat. Sophie had straf gekregen. Ze moest een boek lezen over pesten en daarna moest ze er een verslag over schrijven. Alles was weer normaal, ze had haar vriendinnen terug en niemand pestte haar meer