De vijand door Jos Vandeloo

Boek: de vijand.

Schrijver: Jos Vandeloo.

Bibliografische gegevens:

Auteur: Jos Vandeloo.

Titel: De vijand.

Jaartal 1e druk: 1962.

Aantal bladzijdes: 108.

Wat gebeurt er in het boek:

Een vijftienjarige jongen woont in een dorpje bij de grens van Nederland en België.

Hij gaat vaak naar een tent toe op het veld waar vier Amerikanen wonen om het gebied te beschermen. Eerst vond hij de Amerikanen raar maar later zijn het goede vrienden van hem.  Paps, Karl, Housten en Mac geven hem telkens wat te eten mee voor zijn gezin, in ruil voor kolen.

De Amerikanen horen over al geschiet, en ze zeggen dat hij naar huis moet gaan. Als hij thuis is gaan ze met veel mensen de schuilkelder in. Ieder hoopt dat ze zo snel mogelijk Amerikanen of Engelse zagen en dat hun oorlog was gestopt in hun dorpje. Toen de schoten  voorbij waren gingen de vaders naar buiten kijken, het enige wat ze zagen was een zwaargewonde Duitse soldaat. Ze lieten hem lijden in een achtergebouwtje want zo lag hij niet meer in de regen. Toen een paar mannen weer even gingen kijken lag hij dood in het gebouwtje. Toen iedereen in de schuilkelder was hoorden ze veel stemmen maar wel de verkeerde taal. De Duitsers liet iedereen naar buiten komen en ze namen de vaders mee voor de ogen van hun eigen kinderen.
 

Waar gaat het boek eigenlijk over:

Het gaat over dat de 2e wereldoorlog een vreselijke tijd was voor de mensheid. En dat er te veel onschuldige mensen gedood zijn. Er werd fel gevochten tussen het Duitse leger en de geallieerden en voedsel was nauwelijks te krijgen. Jos Vanderloo laat zien hoe men in die tijd overleefde en hoe men de dagen doorbracht. De mensen hebben hun leven lang een trauma.

Thema: mensen verliezen hun dierbare terwijl ze niets verkeerd hadden gedaan.

Titel: de titel bedoeld dat de vijand de Duitsers zijn want ze verwoesten dorpen en steden en laten veel onschuldige mensen dood gaan. Ook omdat ze begonnen zijn met oorlog voeren en zelfs hebben ze geen medelijden met kinderen want ze nemen gewoon hun vader weg recht voor hun neus.

Personen:
Hoofdpersoon:
De ik-persoon: zijn naam en uiterlijk zijn niet bekend. Hij woont samen met zijn ouders, zijn twee broers en één zus op het platteland. Hij is 15 jaar en is verliefd op Bea. Hij zwerft graag rond en sluit vriendschap met de Amerikaanse soldaten. Later wil hij ook graag soldaat worden. Hij beschouwt zichzelf als de steun en toeverlaat van zijn moeder. Hij is in zichzelf gekeerd en sluit niet zo gauw vriendschap. Hij denkt meer dan dat hij praat.

De soldaten:
Paps:
Is klein, dik en heeft een rood gezicht. Het is de oudste van de vier soldaten en is een fanatieke en moedige Amerikaan. Hij is mild en goedhartig, een vader voor de anderen.
Mac:
De tegenpool van Paps, lang en mager. Hij heeft een vriendelijk gezicht en lacht gemakkelijk. Het is de enige die het hoofdpersonage volledig vertrouwt. Hij praat vlug en binnensmonds Engels.
Karl:
Is een bleekgezicht, slungelachtig en graatmager. Hij is heel stil. Een jaar of zes ouder dan de hoofdpersoon.
Houston:

Is nog niet zo oud, maakt veel grapjes en lijkt op de jongens uit het dorp.
Hij is blond, niet overdreven groot, zwijgzaam en met een fijnbesneden gezicht

Wat vind je van het boek:

Emotieve argumenten: Dit boek heeft veel emotieve argumenten en ik blijf daar constant aan denken. Want in het boek wordt de vader meegenomen voor gezicht van zijn zoon.

Ze vinden een zwaargewonde soldaat en die laten ze lijden tot hij dood is.

Ik vind het heel droevig wat er allemaal in die tijd is gebeurd. Want je kunt het verleden niet meer terug draaien, want zoveel mensen zijn hun dierbare verloren. En de oorlog schoot niks op alleen maar dooien. Ik ben blij dat ik het niet heb meegemaakt maar de mensen die het mee hadden gemaakt blijven er hun hele leven aan denken.

Estische argumenten: ik vind deze tekst niet zo origineel want er zijn heel veel boeken die gaan over de 2e wereld oorlog en hoe ze dat beleefd hadden.

Toch is het boek op een mooie wijze geschreven omdat hij schrijft echt uit zijn hart. En dat merk je wel dat hij er nog heel de tijd aandenkt en het verwerkt in het boek met veel passie.

Ik vind het een mooi boek maar wel heel zielig.

Morele argumenten: de schrijver wil laten merken dat er veel onschuldige mensen zijn vermoord en dat dat helemaal niet nodig was geweest.

De schrijver wil laten merken dat de Duitsers slecht zijn en de Amerikanen en Engelse goed. Want de hoofdpersoon is vrienden van Amerikaanse soldaten, en ze hopen dat ze worden bevrijdt door de Amerikanen. De schrijver laat duidelijk merken dat de Duitsers slecht zijn omdat hij schrijft dat de Duitsers zijn vader en de andere mannen meenam.

Ook omdat ze de Duitse soldaat laten lijden tot hij dood was. Maar ik vind ook dat de Duitsers de slechte zijn omdat hun begonnen met de oorlog.

Realistische argumenten: ik vind dik boek heel realistisch want de schrijver heeft de 2e wereldoorlog zelf meegemaakt en hij verteld hoe het in die tijd was en het is hem goed gelukt.

De gebeurtenissen komen goed over want het is zo geloofwaardig. Ik vind het zo realistisch omdat hij beschrijft heel goed ‘de slechteriken en de goedenriken.  En het is zo slecht in die tijd en in het boek is ook nooit iets te lezen van iets positiefs.

Structurele argumenten: de opbouw van het boek is goed want het begint dat hij nog wel eens buiten komt en Amerikaanse vrienden maakt. En daarna dat ze heel de tijd in de schuilkelder zitten en iedereen bang is.

Hij bewaart wel het zieligste van boek voor het laatst om de realiteit nog erger te maken dan dat het al is. De verspreiding van de hoofdstukken is goed want de verhaallijn word telkens een stukje erger.

Intentionele argumenten: ik denk dat de schrijver wil laten merken dat hij de oorlog vreselijk vond en dat we in de toekomst niet weer die fout moeten maken. En dat hij wil zeggen dat je altijd positief in het leven moet zijn want het kan nog veel erger, met 1e en 2e wereldoorlog.

Hij is nog blij dat hij het verleden kan delen met mensen en dat hij het overleefd heeft maar het nooit meer van zijn hele leven zal vergeten.

Mijn mening:

Ik vind het een leuk en aangrijpend boek.

Het was het spannendste boek wat ik tot nu toe gelezen heb.

Vooral het einde was heel heftig omdat hij zag met zijn eigen ogen dat zijn vader werd meegenomen door de Duitsers.

Ik vind het terecht dat dit boek een prijs heeft gewonnen want het verhaal heeft wel een impact om me gedaan en ik leef erg mee met de mensen die de wo2 hebben meegemaakt.

Het boek lijkt net een soort dakboek waar ik heel de tijd aan de want de spanning in dit boek was heel erg.

Ik vind ook dat de oorlogsomstandigheden prachtig zijn weergegeven.

Mij blijft het verhaal nog lang bij omdat ik het een zielig verhaal vind en je kunt het verleden niet terug draaien en dat veel mensen hun dierbare zijn kwijtgeraakt.

Van mij mocht het boek nog langer duren ik was zo door het aantal bladzijdes heen.

Ik heb nog nooit een oorlogs boek gelezen en daarom ben ik ook zo erg enthousiast over hoe dit boek is geschreven.