De langverwachte door Abdelkader Benali

Beoordeling 6.7
Foto van een scholier
Boekcover De langverwachte
Shadow
  • Boekverslag door een scholier
  • 6e klas vwo | 2384 woorden
  • 28 mei 2016
  • 2 keer beoordeeld
Cijfer 6.7
2 keer beoordeeld

Boek
Auteur
Abdelkader Benali
Genre
Psychologische roman
Taal
Nederlands
Vak
Eerste uitgave
2002
Pagina's
254
Geschikt voor
havo/vwo
Punten
2 uit 5
Oorspronkelijke taal
Nederlands
Literaire thema's
Cultuurverschillen,
Migrantenliteratuur
Prijzen

Boekcover De langverwachte
Shadow
De langverwachte door Abdelkader Benali
Shadow

I structuurvragen:

  1. Titel: De langverwachte

Auteurr: Abdelkader Benali

1ste druk: maart 2002

Gelezen druk: 6de druk (augustus 2003)

Uitgever: Vassallucci

  1. Samenvatting:

Het verhaal wordt verteld door een ongeboren baby, die de gave heeft alles van de familiegeschiedenis te kunnen zien. Zij verteld de familiegeschiedenis van haar vader Mehdi Ajoeb, zijn ouders Driss en Malika Ajoeb, van haar moeder Diana Doorn, en van diens ouders. Dit is het verhaal met alle gebeurtenissen op chronologische volgorde:

De Marokkaanse Driss Ajoeb steelt van zijn moeder 2 koeien en komt met zijn nieuwe bruid Malika bij Omar Omar te wonen, die hem als pleegzoon ziet. Malika naaide haar eigen trouwjurk en deed hem pas uit toen ze getrouwd was. Omar Omar sterft aan liefdesverdriet. Driss en Malika gaan naar ‘Ollanda’, naar Rotterdam, waar Driss een slagerij begint. Malika poetst haar hevig gekoesterde uit Marokko meegebrachte glazen uit heimwee steeds weer op. Ze krijgen een dochter, Jasmina, en een zoon, Mehdi. Mehdi staat, als hij 17 jaar is, op gespannen voet met zijn vader. Malika zoekt hevig naar een man voor Jasmina, die dat niet wil en uit huis gaat. Mehdi wordt verliefd op de blonde Diana Doorn, dochter van Elizabeth Doorn. Diana’s biologische vader woont in Amerika, haar moeder trouwde met Rob Knuvelder, maar ze zijn weer gescheiden. Rob is een soort pleegvader voor Diana, ze slaapt nog wel bij hem. Diana is in verwachting van de langverwachte (dus de verteller van het boek). Ze besluiten het kindje te houden . Rob vindt buitenlanders maar niks en hij vindt het al helemaal niet leuk dat zijn pleegdochter zwanger is van een Marokkaan, maar hij draait uiteindelijk bij. Hij viert zelfs met Elizabeth, Diana en Mehdi kerstmis. Tussen Malika en Driss gaat het niet meer zo goed. Malika verdenkt Driss ervan een affaire te hebben, ze zwijgt voor een lange tijd en gaat bij haar buurvrouw mevrouw Boedoeft wonen. Driss doet er alles aan om het weer goed te maken en verkoopt daarom ook de slagerij. Uiteindelijk komt het tussen hen twee weer goed zodat ze de geboorte van hun kleindochter kunnen meemaken. Uiteindelijk gaat het met iedereen weer goed en kan de baby geboren worden.

  1. Tijdsverloop:

Het boek is opgebouwd uit flashbacks over de geschiedenis van de familie Ajoeb, van de familie van Diana, en van nog wat andere personages. De vertelde tijd beslaat slechts enkele minuten, het boek begint namelijk met een aankondiging van de langverwachte: ik laat ze nog even wachten. Vervolgens verteld ze in het boek de geschiedenis van de verschillende personages. Het boek eindigt dan weer met haar geboorte. Er is nog een epiloog in de vorm van een brief van Mehdi aan zijn zus Jasmina, als hij 3 weken na de geboorte van zijn dochter met Diana in Amerika zit bij Diana’s biologische vader. Het verhaal beslaat ongeveer 30 jaar, het begint bij de geschiedenis van Driss in Marokko, hoe hij wegloopt en met Malika bij Omar Omar terecht komt. Het eindigt met de geboorte van de langverwachte, tijdens de eeuwwisseling. De geschiedenis van de personages wordt ook niet chronologisch verteld, het ene hoofdstuk speelt zich 20 jaar geleden af, het andere hoofdstuk slechts enkele maanden.

  1. Tijd:

Het boek speelt zich af tussen +- de jaren ’70 van de vorige eeuw en nieuwjaarsdag 2000. Voor het verhaal is het niet heel belangrijk. Je kunt wel aan bepaalde elementen herkennen dat het boek zich niet in 2015 afspeelt. Zo is er bijvoorbeeld een belwinkel, waar mensen tegen betaling kunnen bellen. Dat kan je je nu niet meer voorstellen, iedereen heeft een mobieltje.

  1. Perspectief:

Het perspectief is best bijzonder, het verhaal wordt verteld vanuit een nog ongeboren kind. Het is dus een ik-perspectief. De verteller weet alles, dus is er een auctoriale ik-perspectief. Het lijkt alsof er een auctoriale verteller is, maar dan komt er weer een zin met: ‘ ik vertel nu dit…’  of ‘mijn grootmoeder….’. 

  1. Ruimte:

Het boek speelt zich af op veel verschillende plaatsen. Driss en Malika komen uit Marokko, een gedeelte van het boek dat hun levensverhaal vertelt speelt zich daar af, in de streek Iwojen. Concrete plaatsen daarbij zijn het ouderlijk huis van Malika en het huis van Omar Omar, Driss’ pleegvader. Het grootste gedeelte van het boek speelt zich af in Rotterdam, waar de familie Ajoeb en ook Diana en haar familie woont. Concrete plekken zijn de slagerij van Driss en de winkelstraat waar die is gevestigd, het huis van de familie Ajoeb, het huis van Rob Knuvelder waar Diana woont en de grijze moskee. De ruimtes worden uitvoerig beschreven waardoor de tegenstelling tot Rotterdam en Marokko benadrukt wordt. De sfeer is over het algemeen wel goed. Het verhaal wordt feitelijk vertelt tijdens oud&nieuw, een tijd waarin iedereen bij elkaar komt. Op het eind komt ook alles goed.

  1. Open plekken:

Al op de eerste bladzijde worden veel open plekken genoemd. het begint al met ‘ik heb een gave’. Je komt er al snel achter wat die gave is, namelijk dat het ongeboren kind van Mehdi en Diana de familiegeschiedenis kan zien. Op de eerste paar pagina’s zijn veel verwijzingen naar gebeurtenissen die later in het boek aan bod komen. Een voorbeeld daarvan is ‘een week na het feestbanket van eerste kerstdag’. Personages worden geïntroduceerd, hun levensverhaal wordt door het boek heen langzaam duidelijk.

  1. Spanning:

Er is enige vorm van spanning. Er is als je het leest veel verwarring over de personages en wat er nou precies met hen gebeurd is. Dat komt omdat het boek is opgebouwd uit flashbacks waarin stukje bij beetje de geschiedenis van de familie van de langverwachte verteld wordt. Een andere manipulatietechniek is dat de schrijver sommige hoofdstukken plotsklaps laat eindigen, verder gaat met een paar hoofdstukken over iets anders, en vervolgens het eerder afgebroken verhaal weer oppakt.

  1. Fictiegehalte:

Het verhaal is redelijk realistisch. In het boek wordt de familiegeschiedenis vertelt, wat de personages is overkomen en wat ze hebben gedaan kan zomaar echt gebeurd zijn. het enige wat ik niet zo realistisch vind is het feit dat het verhaal verteld wordt door een nog ongeboren baby met een gave de familiegeschiedenis te kennen alsof ze er zelf bij is geweest. Dat is niet reëel.

  1. Samenhang:

Ik vind de samenhang tussen de gebeurtenissen niet heel groot. De hoofdstukken volgen elkaar nogal random op, er wordt eigenlijk van de hak op te tak gesprongen. Dan gaat het over Mehdi, hoe hij Diana heeft leren kennen, vervolgens gaat het opeens over iets wat zich 30 jaar eerder in Marokko afspeelde, en dan gaat het weer over een personage dat niets te maken lijkt te hebben met de hoofdpersoon of de familie Ajoeb.

  1. Verhaallijnen:

Er zijn meerdere verhaallijnen in het boek. de belangrijkste is die van Mehdi, hoe hij opgroeit in Rotterdam als zoon van migranten, hoe hij Diana leert kennen haar uiteindelijk bezwangert. De tweede belangrijke verhaallijn is de geschiedenis van Driss, hoe hij in Rotterdam terecht is gekomen. Daar sluit de (kleine) verhaallijn van Malika’s geschiedenis bij aan, hoe haar leven eruitzag voordat ze met Driss trouwde. Verder komen er nog wat andere personages aan bod, zoals Boedoeft, een vriend van Mehdi, maar ook van De Kaap, van Elizabeth Doorn, van de eigenaar van de telefoonwinkel die in dezelfde straat is gevestigd als de slagerij van de familie Ajoeb. Hun geschiedenis wordt verteld en dat zijn eigenlijk verhaallijntjes op zich.

  1. Hoofdpersoon:

De hoofdpersoon in het boek is niet de verteller, maar Mehdi Ajoeb, alhoewel hij wel een flat character is. Mehdi is de zoon van de Marokkaanse Driss en Malika Ajoeb. Hij is zelf wel in Rotterdam geboren en voelt zich niet Marokkaans. Zijn uiterlijk wordt niet beschreven. Zijn innerlijk ook niet echt, daarom is hij ook flat character. Mehdi is een beetje naar binnen gekeerd, hij deelt niet gauw zijn gedachtes en gevoelens. Hij neemt wel zijn verantwoordelijkheid, aangezien hij besluit op 17-jarige leeftijd toch vader te worden.

  1. Bijpersonages:

Driss Ajoeb: de vader van Mehdi. Hij is geboren in Marokko en later naar Rotterdam verhuisd waar hij een slagerij heeft. Driss is een echte Marokkaan, hij vindt het bijvoorbeeld ook niet kunnen dat een Marokkaanse schrijver zijn boeken in het Nederlands schrijft. Hij kan maar niet slagen voor zijn rijbewijs. Verder weet je niet zo veel van hem. Het is onduidelijk of hij een helper of tegenstander is van Mehdi. Mehdi en zijn vader verschillen nogal eens van mening, maar een echte tegenstander is het niet, hij houdt wel van zijn zoon. Driss is een flat character.

Malika Ajoeb: de moeder van Mehdi. Haar vader kocht in Marokko een koffer met een bruidsjurk, die hem uiteindelijk fataal is geworden. Malika naaide echter haar eigen trouwjurk en trok hem pas uit toen ze met Driss trouwde. Ze koestert haar glazen die ze mee heeft genomen uit haar geboorteplaats, ze ziet haar herinneringen in ze. Ze is een fervent theedrinker en is van mening dat een goede vriend een goede theedrinker moet zijn. Op deze manier accepteert ze Diana, ze komt langs. Malika is blij dat Diana thee drinkt. Malika verdenkt haar man ervan een affaire te hebben en besluit op een gegeven moment om hem niet meer toe te laten en te zwijgen. Malika wil het beste voor haar kinderen, ze moeten er netjes uit zien. Voor haar dochter Jasmina is ze hevig op zoek  naar een geschikte huwelijkskandidaat. Malika is een flat character. Ze is een helper van Mehdi.

Diana Doorn: Diana is de dochter van Elizabeth Doorn. Haar biologische vader is een in Amerika woonachtige Indiase man. Ze woont bij haar ex-stiefvader Rob Knuvelder, ook wel haar pleegvader genoemd. Diana is een typisch Hollande meid die niet op haar mondje is gevallen. Ze verleidt Mehdi (of hij verleidt haar, dat is niet helemaal duidelijk) en raakt zwanger van hem. Ze houden het kindje. Diana is een flat character en een helper van Mehdi.

  1. Thematiek:

Het belangrijkste thema in dit boek zijn de cultuurverschillen tussen de Nederlandse en de Marokkaanse cultuur. Driss en Malika zijn Marokkaans, maar ze wonen nu in Nederland. Zij gedragen zich duidelijk anders dan de typische Hollander. Mehdi is Marokkaans, maar ook Nederlands. Hij probeert een weg te vinden tussen Marokkaanse gebruiken en de Nederlandse gewoonten. Diana (en haar familie ook) is typisch Nederlands. In het boek worden de verschillen tussen de culturen duidelijk, maar ook komen er vooroordelen naar boven die Marokkanen hebben over Nederlanders, en Nederlanders over Marokkanen. Zo denkt Rob Knuvelder dat Diana moslima moet worden nu ze met Mehdi samen is, en is Driss van mening dat een Marokkaanse schrijver niet in het Nederlands zou moeten schrijven. Motieven die in het boek terugkomen zijn de glazen van Malika en vuurwerk. De titel ‘de langverwachte’ slaat op de verteller van het boek, het nog ongeboren kindje van Mehdi en Diana. 9 maanden lang wordt er op het kindje gewacht. Het kindje zegt zelf pas te komen als de hele familie bij elkaar is gekomen. De familie wacht dus op het kindje.   De langverwachte slaat ook op Mehdi. Mehdi betekent namelijk de langverwachte.

  1. Waarom literatuur:

Dit boek kan literatuur genoemd worden omdat het heel bijzonder geschreven is, en erg origineel. Het is best bijzonder dat het verhaal vertelt wordt vanuit een nog ongeboren kind. Wat mooi is, is dat het boek helemaal is opgebouwd uit flashbacks, die ook nog eens door elkaar staan. De schrijver creëert hiermee verwarring en spanning. Verder is er niet alledaagse taal gebruikt. De zinnen zijn lang en poëtisch.

II. persoonlijke gedeelte:

1)Motivatie boekkeuze:

Ik zocht in de boekenlijst naar een boek van na 1990, omdat ik nog een boek uit die periode moest en ik bovendien hoopte dat een actueel boek makkelijker zou lezen. Het boek moest 1,5 punt zijn, ik wil namelijk een goed cijfer voor mijn mondeling en hoe meer punten je leest, hoe beter. Ik hou van lezen en kan een wat moeilijker boek wel aan. Ik ben in de lijst gaan zoeken naar boeken die bij mijn criteria pasten. De beschrijving van de langverwachte sprak me, van de shortlist die ik had opgesteld, wel aan, dus besloot ik dit boek te gaan lezen. Het leek me wel bijzonder om dit boek te lezen omdat het geschreven is vanuit een ongeboren kind. Ook sprak het thema en de verhaallijn me aan. Geen moeilijke thema’s zoals misbruik of oorlog, gewoon een keer een wat vrolijker verhaal.

3) eerste persoonlijke reactie a.d.h.v. 4 beoordelingswoorden:

- huh?: dit dacht ik echt heel vaak. Omdat ik vaak niet snapte wat er nou bedoelt wordt, waar het verhaal nou weer heen ging, omdat er opeens op totaal iets anders oversprong (bijvoorbeeld van Mehdi in het nu naar Driss 30 jaar geleden). Het boek is nogal verwarrend.

- origineel: het thema verschillen tussen de Marokkaanse en Nederlandse cultuur is niet nieuw. Meerdere boeken zijn over iets dergelijks geschreven. Maar de familiegeschiedenis en de cultuurverschillen worden vertelt door een ongeboren kind. Dat heb ik nog nooit gehoord.

- een vrolijk verhaal:  oké, het is niet een chicklit of jeugdboek met alleen maar leuke gebeurtenissen. Maar dit boek is wel verademing na boeken met zwaar thema.

- moeilijk: dit boek is wel zijn 1,5 punt waard. Door de lange zinnen, veel gebruik van beeldspraak en het ontbreken van enige chronologie leest het lastig.

4) met welke persoon kon je je het beste identificeren?

Het is moeilijk om hier antwoord op te geven, omdat elk personage een flat character is. Je weet niet zoveel over ze. Ik kan me wel redelijk identificeren met Mehdi. Hij lijkt me een aardig zorgzame jongen, een beetje in zichzelf gekeerd. Dat ben ik ook wel. Hij neemt zijn verantwoordelijkheid.

5) slot bevredigend:

Ik vond het einde wel goed. Op het einde van het boek wordt het kindje dan eindelijk geboren (dit werd op de eerste pagina al aangekondigd) en met ieder personage komt het weer goed. Het verhaal is dus rond. Daarna is er nog een epiloog in de vorm van een brief. Mehdi zit dan met Diana en hun kind in Amerika bij Samuel, Diana’s biologische vader. Dit had ik niet verwacht. De laatste dingetjes die nog onduidelijk waren, worden nu wel duidelijk. Het is dus wel fijn dat dat er bij zat.

REACTIES

Log in om een reactie te plaatsen of maak een profiel aan.