Close-up door Esther Verhoef

Beoordeling 6.6
Foto van een scholier
Boekcover Close-up
Shadow
  • Boekverslag door een scholier
  • 4e klas havo | 1424 woorden
  • 29 maart 2009
  • 6 keer beoordeeld
Cijfer 6.6
6 keer beoordeeld

Boekcover Close-up
Shadow
Close-up door Esther Verhoef
Shadow
ADVERTENTIE
Overweeg jij om Politicologie te gaan studeren? Meld je nu aan vóór 1 mei!

Misschien is de studie Politicologie wel wat voor jou! Tijdens deze bachelor ga je aan de slag met grote en kleine vraagstukken en bestudeer je politieke machtsverhoudingen. Wil jij erachter komen of deze studie bij je past? Stel al je vragen aan student Wouter. 

Meer informatie
De hoofdpersonen
In dit boek zijn er 3 hoofdpersonen;
In verhaallijn 1
- Margot Heijne Margot is na 7 jaar gescheiden van John, en heeft een nieuwe relatie
met Leon Wagner. Ze heeft rood gekleurd haar, 2 verschillende kleuren ogen en ze is 32 jaar. Ze werkt als een adviseur bij een meubilairbedrijf.
- Leon Wagner Leon is een kunstfotograaf, hij is erg snel jaloers maar ook wel lief en
bezorgt. Hij krijgt dus een relatie met Margot.
In verhaallijn 2
- ‘De moordenaar’ Het is een apart persoon, een beetje mysterieus omdat je niet weet

wie het is.

De samenvatting
Er zijn 2 verhaallijnen in het boek; ik ga jullie eerst het verhaal vertellen over het leven van Margot.
Margot werkt dus bij een meubilairbedrijf en ze had een weekendje weg gepland met een collega naar Londen. Maar op het laatste moment belt haar collega af, ze vindt dit heel stom maar nu gaat ze in haar eentje op avontuur. Ze had een goedkoop hotelletje geboekt en ging met het vliegtuig naar Londen. In het vliegtuig ontmoette ze Leon Wagner. Ze raakte in gesprek, en Leon gaf haar zijn nummer zodat ze hem altijd kon bellen als ze zich verveelde. Toen ze in het café zat belde ze hem op, ze spraken af in een luxe restaurant. Margot blijft bij Leon slapen omdat Leon het hotel verschrikkelijk vind. Dan ontdekt ze dat hij kunstfotograaf is, en hij vraagt haar om naakt te poseren. Maar ze vindt zichzelf veel te dik, en wil niet. Uiteindelijk gaat ze toch wel, want Leon heeft haar een ander zelfbeeld gegeven. Margot is erachter gekomen dat Leon een ex had, ze heet Edith, maar op een dag troffen ze haar dood in bad aan, ze dachten dat het zelfmoord was. Margot zag een foto van haar, maar ze leek zelf heel erg veel op haar. Ze had ook rood golvend haar, ook 2 verschillende kleuren ogen, en ze was een beetje mollig. Maar waarom had zij zelfmoord gepleegd? Er komt steeds vaker ruzie tussen Margot en Leon. Dan is er een familiefeestje van Margot, eerst wil Leon absoluut niet mee maar uiteindelijk toch wel. Margot heeft een hele poos van de avond gedanst, en wil naar Leon toe lopen, maar hij is super boos. Hij vindt het belachelijk dat zij gaat dansen en hem daar alleen laat zitten met haar familie opgescheept. Leon wil gaan, en Margot wil blijven. Dan vertrekt Leon, en Margot blijft. Ze wil naar haar appartement toe en haar ex John, brengt haar. Ze komt erachter dat ze haar sleutels niet mee heeft, dan blijft ze slapen bij John. Maar opeens heeft ze heel erg spijt en vertrekt ze, ze zegt dat ze helemaal niet van hem houdt en dat ze met rust gelaten wil worden. Als ze thuis komt komt de politie om te vertellen dat John zelfmoord heeft gepleegd, ze vindt dit verschrikkelijk. Niemand gelooft dat dit echt zelfmoord is, ze verdenken Margot en Leon. Maar na een poosje komt Margot in haar appartement en wordt ze vastgebonden, in bad gedaan, en er wordt in haar polsen gesneden zodat het op zelfmoord lijkt. Maar dit overleeft ze omdat Leon plotseling op bezoek kwam en haar zo aantrof. Ze is naar het ziekenhuis vervoerd en kan op haar bed duidelijk maken dat het geen zelfmoordpoging was maar een moord die mislukt was. Ze heeft diegene herkend, en het was Richard, de manager van Leon.

Nu iets over het 2e verhaal.
Het verhaal begint gelijk op de 1e bladzijde met de moord op Edith. De moordenaar heeft haar dronken gevoerd, en ze werd heel slap, zodat de moordenaar haar zo in bad kon leggen en het bad liep volstromen. Ze verzette zich haast niet toen hij haar onder water duwde, en zo stikte ze. Er gebeurt in de tussentijd van de moorden niets bijzonders. Het blijkt dat de moordenaar een soort kik krijgt van een perfecte moord. Dan is het volgende slachtoffer John. Hij heeft suikerziekte en midden in de nacht komt opeens de moordenaar om John te vermoorden, hij dwingt hem een overdosis insuline te spuiten, zodat hij eerst buiten bewust zijn raakt en dan overlijdt. Hierdoor lijkt het dus ook op een zelfmoord. Dan is het volgende slachtoffer Margot. Ze wordt thuis opgewacht en dan pakt de moordenaar haar, en dan pakt hij haar en probeert haar te vermoorden. Maar dan faalt hij en zo komen ze erachter dat hij de moordenaar is.

De structuur
In het boek zitten 2 verhaallijnen, dit herken je door een verschillend lettertype, en de hoofdstukken zijn anders genummerd, de een in Romeinse letters, de ander in normale cijfers. Op het eind van het boek vallen de 2 verhaallijnen eigenlijk samen omdat je dan weet wie de moordenaar is, en die moordenaar komt ook voor in het andere verhaal. De roman wordt eigenlijk wel chronologisch verteld maar er zitten af en toe flashbacks in.

De manipulatietechnieken
In het verhaal zitten verschillende manipulatietechnieken, er zitten open plekken in omdat je geen idee hebt wie de ik-persoon uit het verhaal is van de moorden, terwijl je hem wel kent uit het andere verhaal als een persoon. Er zitten ook af en toe flashbacks in omdat Margot dan terugblikt naar haar relatie met John. Er zitten een lange spanningsboog in het verhaal omdat gelijk in het begin al een moord wordt gepleegd, terwijl je geen idee hebt wie de moordenaar is en dit kom je pas in het eind van het boek te weten. Ook wordt je snel op het verkeerde been gezet omdat je op een gegeven moment denkt dat Leon de moordenaar is.


Perspectief
Er zijn dus 2 verhaallijnen; Er is een verteller in de ik-vorm, die de dader is op de moord van Edith. Ze zitten gewoon tussen de hoofdstukken door van het andere verhaal, daar is de verteller Margot en zij vertelt dus ook in de ik-vorm.

Titelverklaring
De titel is Close-up en dit is een term uit de fotografie, je zoomt in op een onderdeel, en hier zoom je als het ware in op het leven van Margot. Maar Leon is ook fotograaf, en die heeft ook een serie van foto’s met close-ups van mensen die een thema vormen.

Tijd
In het boek staat niet letterlijk in welk jaar het zich afspeelt, maar in het is in onze tijd geschreven omdat je het ziet in dingen zoals dat Margot een mobiel heeft en zulke dingen.

Plaats en ruimte
De plaats is verschillend in het boek, dit komt omdat Margot eerst in haar eigen huis woont, en later woont ze ook bij Leon. Waarschijnlijk woont Margot in de buurt van Den Bosch dit staat niet letterlijk in het boek, en Leon woont in Amsterdam.

Thema
Het thema in het boek is je hele leven veranderen en helemaal opnieuw beginnen, omdat Margot na haar relatie met John een nieuwe start wilde maken, en dat ook heeft gedaan met Leon. Ze ging bij hem in wonen, en nam ontslag bij haar oude werk.

Motieven
Een paar motieven zijn:

- De perfecte moord plegen, dit probeert de moordenaar telkens.
- Relaties, Margot heeft verschillende relaties, eerder met John, nu met Leon, en ook de relatie met haar familie verminderde.
- Jaloezie, Leon is heel snel jaloers op Margot als zij met John in contact komt, en dat gebeurt ook vaak.
Een leidmotief in het verhaal zijn de verschillende foto’s. Want Leon is kunstfotograaf, maar hij wil Margot ook graag fotograferen. En Margot komt ook door een foto te weten dat Edith zo op haar lijkt.

Taal en stijl
Het boek is geschreven in hedendaagse taal, er zitten geen moeilijke woorden in en je leest het ook makkelijk weg. Ze schrijft het ook zo, dat je denkt dat Leon de moordenaar is. Je kunt je helemaal inleven in het boek.

Informatie over de schrijver
Esther Verhoef woont zelf ook in Den Bosch, net zoals Margot en haar familie. Ook is ze fotograaf net als Leon, waarschijnlijk doet ze hier veel inspiratie in op. Close-up werd genomineerd voor de Gouden Strop 2007 en de NS Publieksprijs 2007 en won de Zilveren Vingerafdruk 2007.

Eigen mening
Ik vond het boek wel een leuk boek, ik heb nooit eerder een literaire thriller gelezen, maar ik vond hem heel spannend, en hierdoor blijf je erin lezen, totdat je weet wie de moordenaar is. Ik vond hem ook heel realistisch geschreven, want je leeft helemaal mee met de hoofdpersoon. Ik vond het ook wel knap dat de schrijfster de moordenaar zo lang kon stilhouden. Want ik had echt gedacht dat Leon de moordenaar was.

Bronvermelding
De bronnen die ik heb gebruikt is de site:
www.estherverhoef.nl en het boek zelf!

REACTIES

Log in om een reactie te plaatsen of maak een profiel aan.

Andere verslagen van "Close-up door Esther Verhoef"