Close-up door Esther Verhoef

1. Schrijver, titel, genre a. Schrijver: Esther Verhoef
b. Titel: Close up, Atnhos, Amsterdam, 2007, 340 pagina’s (eerste druk ) c. Genre: Literaire thriller 2. Verhaaltechniek: 1. Ruimte( plaats en tijd): De thriller beschrijft ruim enkele maanden uit het leven van Margot Heijne. Die ontmoet in het najaar van ?? een nieuwe vriend tijdens een reis naar Londen. Veel feiten uit de actualiteit geeft Verhoef niet prijs, maar er valt wel het een en ander af te leiden uit tekstgegevens. Uit gegevens van een fototentoonstelling blijkt dat Leon Wagner geboren is in 1968. (blz. 86) Margot heeft aan de lezer prijsgegeven dat ze 32 jaar is (blz. 36) In het vliegtuig naar Londen ontmoet ze Leon, van wie ze de leeftijd op blz. 64 vijf, zes jaar ouder dan zijzelf schat. Dan is hij dus 37 of 38 jaar. Opgeteld bij zijn geboortejaar van 1968, moet het verhaal zich dus afspelen in 2005 of 2006. Het decor van de thriller is enerzijds de Brabantse provinciehoofdstad Den Bosch waar Margot een appartement heeft gekocht, anderzijds de woning van Leon die in Amsterdam in de grachtengordel is gesitueerd. Ook spelen enkele hoofdstukken zich in het begin van het verhaal in Londen af. 2. Verhaalfiguren( geef in het kort informatie over de belangrijkste persoon/personen) Margot Heijne: Margot is een roodharige, stevige vrouw die net een relatie heeft beëindigt. Hierdoor heeft ze het even gehad met relaties. Ze is een beetje achterdochtig omdat ze niet helemaal zeker is van hoe het nou zit tussen haar en Leon aangezien hij daarvoor ook met dezelfde soort vrouw een relatie heeft gehad. Verder doet ze voorzichtig met het ontmoeten van nieuwe mensen, maar kan wel heel impulsief zijn met het nemen van beslissingen. Zo verft ze haar nieuwe appartement in felle kleuren paars en rood en tovert de bouwval om in bewoonbaar. Ze had een goede relatie met haar ouders, maar vindt ze echter wel erg raar. Leon Wagner: Leon Wagner is de man die in het verhaal verschijnt als ze naast hem komt zitten in het vliegtuig. Hij is een sociale man, rijk en heeft een goede passie voor fotografie. Hier verdient hij dan ook zijn geld mee. Hij is echt gek op Margot maar ook ontzettend jaloers. Wanneer de ex van Margot in beeld komt verbiedt hij haar ook de omgang met hem en even later slaat hij hem ook in elkaar. Leon heeft een zwak voor roodharige dames, die stevig gebouwd zijn en heterochromia iridium hebben: twee verschillende kleuren ogen.
3. Vertelwijze De verteller is vooral uit het ik-perspectief geschreven. Je hebt een deel dat wordt geschreven uit het perspectief van Margot. Dit is in een gewoon lettertype getypt. Je hebt ook een deel dat wordt geschreven uit het perspectief van de moordenaar, maar je weet echter niet wie dit is. Door dingen die je leest in het verhaal ga je vermoeden wie het kan zijn. Dit is dan ook in een ander lettertype weergegeven. Dit is echt goed voor de spanningsopbouw. 4. Motieven ( geef enkele motieven met korte voorbeelden/citaten uit de tekst) - het plegen van de bijna perfecte misdaad
citaat: “Het duurde even, maar het lukte me Edith in het bad te laten zakken zonder haar te verwonden. Ze mocht geen kneuzingen of blauwe plekken krijgen.”(blz. 18) - zelfvertrouwen herwinnen (dik zijn hoeft niet onaantrekkelijk te zijn) citaat: “Kerels worden niet wild van een meter vijfentachtig, graatmagere modellen met een arrogante blik op hun uitgeteerde smoelwerk. Ze zien mannequins niet eens als vrouw. Het heeft niets met de werkelijkheid te maken, het is een illusie, kunst. Het merendeel van de mannen is dol op vlees, neem dat van me aan: heupen, borsten, billen. Houvast. Echte vrouwen. Geen hoekige karikaturen.”(…) “Mollig staat verdomme sinds mensenheugenis voor welvaart, voor vruchtbaarheid, dat is altijd zo geweest.””(blz. 93) - het overwinnen van je bekrompen milieu - het verlangen je grenzen te leren herkennen - liefde en jaloezie
citaat: “Je hoeft je niet te verontschuldigen. Leon ging te ver. Hij was jaloers. Dat had ik moeten begrijpen Ik had anders - .”(blz. 252) - de relatie (interactie) tussen mensen onderling - overspel (door John met Margots beste vriend) - andere vormen van seksualiteit ( Debby is biseksueel, Leon wil andere vormen van seksualiteit) - de kunstwereld (fotografie- n.b. Esther Verhoef is zelf fotografe) 5. Thema: Het thema is volgens mij, carrière maken ten kosten van alles. Dat betekent niet alleen het thema van de “whodunit”maar in deze roman ook heel sterk het thema van de “whydunit.” De whodunit weet Verhoef tot de laatste bladzijden spannend te houden en de whydunit wordt stukje bij beetje prijs gegeven doordat de lezer in het brein van de moordenaar kan meekijken. Weliswaar denkt hij halverwege het boek waarschijnlijk dat de moordenaar Leon is. Maar dat blijkt toch niet het geval te zijn. De moord op de twee en de bijna moord op Margot wordt gepleegd om de reden dat manager Richard de carrière van zijn baas en geldbron ten koste van alles wil beschermen. Daarnaast is hij perfectionistisch ingesteld, maar maakt hij een fatale fout, waardoor zijn grote wens om als seriemoordenaar (het doden van tenminste 3 mensen) niet in vervulling kan gaan. Net als in een boek als “Het gouden ei” van Tim Krabbe gaat het er in deze thriller om te kijken waar je grenzen van je mogelijkheden liggen. Die kun je ten goede benutten maar ook aanwenden voor slechte doeleinden. Margot krijgt door het zelfvertrouwen dat Leon haar heeft geschonken (Mollige vrouwen zijn niet lelijk) een nieuwe kans om uit haar milieu te breken, een nieuwe kans om een relatie op te bouwen. Leon krijgt door de ontmoeting met Margot een kans om het verleden met een voor hem onverklaarbare zelfmoord te reinigen. Het toeval heeft hen beiden bij elkaar gebracht. Wanneer Margot niet alleen naar Londen was gegaan, zou ze Leon niet ontmoet hebben etc. etc. Toch ook nog een aardige levensles van Esther Verhoef. 6. Titelverklaring: “Close-up” is een titel die afkomstig is uit de fotowereld. Het is een opname van dichtbij. De nieuwe vriend van Margot is de kunstfotograaf Leon Wagner die series foto’s maakt die ook van zeer dichtbij zijn genomen en die het thema “pijn”verwoorden. Op een van die foto’s is een look-a-like van Margot te zijn. Op

blz. 162 wordt de term “close-up”letterlijk gebruikt. Margot ziet een kleurenfoto in close-up van de vorige door zelfmoord omgekomen vriendin van Leon Wagner, Edith. Maar close-up”betekent natuurlijk ook een soort afsluiten van. Dat geldt in het bijzonder voor de protagonist, die zich moet leren ontdekken in een wereld die haar aanvankelijk niet zo welgezind is: een familie die ze ontgroeid is, een ex-lover die haar bedrogen heeft. Dan komt ze in aanraking met Leon en hoe bizar sommige
dingen ook lijken (vooral op seksueel gebied): Leon geeft haar wel een nieuwe richting in haar leven. 7. Schrijfstijl: Het boek is niet moeilijk geschreven; de woordkeuze is vrij gemakkelijk en de zinnen zijn kort en bevatten weinig bijzinnen. Er is wel sprake van veel symboliek in het boek, een voorbeeld hiervan is natuurlijk de droom over het gouden ei. Er zijn heel weinig dialogen in het boek aanwezig, het boek besteed meer aandacht aan de gevoelens van de hoofdpersonen en de redenen voor hun gedrag. Door middel van beschrijvingen wordt de sfeer, en daarmee het gevoel van de hoofdpersonen, duidelijk. 3. Beoordeling Onderwerp: Ik vond het een heel mooi onderwerp. De liefde die zomaar kan ontstaan evenals een carrière. En dat men er soms veel voor over heeft om succes te behouden. De liefde die Margot krijgt en het vertrouwen dat Leon moet steeds winnen om haar er van te overtuigen dat hij echt gek op der is. En hoe een relatie kan worden gedwarsboomd als net alles je tegen werkt. Gebeurtenissen: Er wordt veel aandacht geschonken aan de vergelijkenis tussen de ex van Leon en Margot. Hierdoor ga je steeds meer denken dat Leon de moordenaar is, hier heeft Esther Verhoeven slim op in gespeeld. Hierdoor is het echt een page-turner je wilt weten wat er nou allemaal gaat gebeuren en wie nou de echte moordenaar is. Je weet zelf namelijk al dat er iets met Margot gaat gebeuren je wilt weten wanneer dit is, hoe en door wie. Het einde is mooi en maakt het verhaal compleet. Personen: De personages zijn duidelijk neergezet. De aard van de persoon leer je door het boek heen kennen. Margot wordt meteen geïntroduceerd als een impulsief iemand, maar je ziet dat dit een nieuwe versie van haar is. Debby wordt echter langzaam geïntroduceerd, tevens is ze dan ook geen hoofdpersoon, maar je leert haar door het boek heen kennen. Doordat het in een ik-perspectief geschreven is, denk je te weten hoe Leon in elkaar steekt. Maar dit komt door Margot, aan het plot kom je eigenlijk pas achter de ware Leon, dit maakt het allemaal duidelijk.
Opbouw: Er zijn twee verhaallijnen in deze thriller. Er is een verteller in de ik-vorm die de dader is van een moord op een vrouw Edith. Hij beschrijft wat hij doet en zijn hoofdstukken waarin hij vertelt, worden gevoegd tussen de hoofdstukken van de andere ik-verteller, de 32-jarige Margot Heijne. De ik-verteller die dader is, vertelt zijn verhaal in 13 met Romeinse cijfers genummerde hoofdstukken, Margot heeft er 50 met Arabische cijfers genummerde hoofdstukken voor nodig. Beide verhaallijnen lopen qua tijd vrijwel synchroon en vallen zoals het hoort aan het einde samen. Taalgebruik: De zinnen waren duidelijk opgebouwd en het taalgebruik was goed te doen. Af en toe las ik de zin of een gedeelte even over om de context van het woord er zo uit te halen, wat vaak wel lukte. Lukte dit niet, dan raadpleegde ik gewoon even het woordenboek . Maar over het algemeen was het goed te doen.