Feitelijke gegevens

• 1e druk, 2014
• 576 pagina's
• Uitgeverij: Sphere

Flaptekst

Eerste zin

‘Someone bloody famous’, said the hoarse voice on the end of the line, ‘better’ve died, Strike.’

Samenvatting

Een aantal maanden zijn verstreken sinds Strike de moord van Lula Landry (The Cuckoo’s Calling) heeft opgelost. Sindsdien heeft hij veel meer klandizie. Dan komt op een dag Leonora Quine binnen, de vrouw van de vermiste Owen Quine. Ze wil namelijk graag dat hij naar huis komt, aangezien het langer duurt dan zijn tripjes van huis normaal gesproken. Owen Quine was ooit een literaire held die het succes van zijn debuut nooit heeft kunnen herhalen. Strike ontdekt dat de verdwijning van de schrijver samen valt met het uitlekken van Quine’s laatste manuscript Bombyx Mori. Dit manuscript wordt beschouwd als een onaangename mix van verkrachting, marteling, necrofilie en kannibalisme. Op het einde wordt het hoofdpersonage opgegeten door verschillende personen die als metaforen voor mensen die hij verantwoordelijk acht voor de vernietiging van zijn carièrre in het boek naar voren komen.

In zijn zoektocht naar Quine, verslechtert Strikes relatie met zijn assistent Robin. Dit verergert na een rampzalige ontmoeting met Robins verloofde Matthew, die hem absoluut niet mag. Robin voelt zich namelijk achtergelaten door Strike, opgesloten in de rol van secretaresse terwijl zij juist zelf ook onderzoek wil zijn. Strike is echter vastbesloten om ervoor te zorgen dat Robin moet kiezen tussen haar baan en haar verloofde, aangezien hij weet van de problemen tussen zijn assistent en haar aanstaande. Wanneer Strike het lichaam van Owen Quine in een verlaten huis vindt - vastgebonden, van zijn ingewanden ontdaan, overgoten met zuur en geposeerd in het midden van een maaltijd, precies zoals de laatste scène van het boek - komt de vijandigheid tussen hen tot een rustpunt.

Aangezien Leonora Quine als eerste wordt verdacht van de moord op haar man, wil ze dat Strike voor haar blijft werken om te bewijzen dat zij het niet heeft gedaan. Daarom concentreert Strike zich op de zeven mensen die geportretteerd zijn in het boek van Quine: zijn vrouw Leonora, zijn geliefde Kathryn Kent, zijn transgender protegee Pippa Midgley, zijn agent Elizabeth Tassel, zijn alcoholische redacteur Jerry Waldegrave, zijn uitgever Daniël Chard en zijn voormalige vriend Michael Fancourt. Strike probeert het web van relaties en beschuldigingen naar elkaar wat betreft het vermoorden, maar ook als co-auteur zijnde, van Owen Quine te ontrafelen.

Terwijl de zoektocht naar de moordenaar verder gaat, wordt de relatie tussen Robin en Matthew er niet beter op als zijn moeder plotseling komt te overlijden. Robin riskeert het om de begrafenis te missen om Strike naar een interview te brengen en hierover te liegen tegenover Matthew die hier vervolgens achter komt. Ook confronteert Robin Strike over zijn bedoelingen met haar baan. Strike geeft dan aan dat hij haar graag als partner wil hebben, maar dat ze wel gevraagd zal worden om dingen te doen die Matthew niet leuk zal vinden als zijn partner. Omdat er intussen steeds meer druk op de zaak van Leonora komt te staan doordat zij gearresteerd wordt, concentreert Strike zich op Quine’s relatie van Michael Fancourt. Deze was eerst vriendschappelijk totdat Michaels eerste vrouw haar eerste roman uit bracht waar veel kritiek op kwam. Toen er een parodie werd geschreven, waarvan Quine als schuldige werd aangewezen door Fancourt, pleegde zij zelfmoord. Wanneer Strike ook met Kathryn en Pippa heeft gesproken, kan hij niet uitleggen hoe het kan dat er in het concept van Bombyx Mori andere dingen worden beschreven dan het uiteindelijke manuscript. Eerst vermoedt hij dat er een medeplichtige is, maar komt daarna tot de conclusie dat het hele manuscript door iemand anders geschreven moet zijn. Bombyx Mori blijkt een metafoor voor het leven van iemand anders te zijn en dat Quine als antagonist naar voren moet komen.

Met de hulp van Robin kan Strike Fancourt confronteren op een feestje voor een andere auteur, waarmee hij de echte dader Tassel naar buiten lokt. Het blijkt dan dat zij een gefaalde auteur was voordat ze een agente werd en dat zij de parodie heeft geschreven. Owen Quine heeft haar hierom gechanteerd om zijn gezin te kunnen ondersteunen. Wanneer hij met Bombyx Mori aan kwam zetten, greep Tassel haar kans om wraak te nemen. Ze publiceert een herschreven manuscript aan de buitenwereld, vermoord Quine en laat Leonora voor haar misdaad opdraaien. Wanneer Tassel in hechtenis is genomen, komt het originele manuscript uit met een erkenning van Fancourt over de literaire waarde. Het boek eindigt met het cadeau van Strike aan Robin om haar een opleiding aan te bieden voor kerst.

Personages

Cormoran Strike

Strike snapt in de eerste instantie van zichzelf niet dat hij de zaak van Leonora heeft aangenomen, aangezien hij niet verzekerd is van geld. Toch raakt de zaak hem en wil hij graag ontdekken waar Quine is, maar later ook wie hem heeft vermoord. Intussen is zijn relatie met Robin niet al te best omdat hij haar graag wil beschermen, maar hij weet niet goed hoe hij dit moet uiten. Wanneer zij hem confronteert, bekend hij dit toch. Ook gaat het niet zo goed met de prothese van Strike, aangezien hij steeds meer last heeft van zijn been. Hoewel hij probeert het te ontlasten, heeft hij hier enorm veel moeite mee.

Robin Ellacot

Robin wil enorm graag de partner van Strike worden in plaats van alleen zijn secretaresse. Ze voelt zich dan ook onbegrepen door hem als hij haar lager behandeld. Wanneer ze hem confronteert, snapt ze het wel. Als de relatie met Strike beter wordt, wordt die met Matthew juist slechter doordat zijn moeder onverwachts komt te overlijden en zij het riskeert om de begrafenis te missen om Strike te helpen. Ze heeft het hier moeilijk mee, maar wil haar baan niet opzeggen.

Leonora Quine

Leonora Quine is de vrouw van Owen Quine en de opdrachtgever van Strike. Allereerst wil ze weten waar haar man is en wanneer hij gevonden is, wie het heeft gedaan aangezien de politie haar verdenkt. Strike gelooft haar meteen en gaat daarom uit op onderzoek. Leonora maakt zich voornamelijk druk om haar verstandelijk gehandicapte dochtertje Orlando.

Quotes

"'So you're here about your husband, Mrs Quine?' 'Yeah,' said Leonora, 'He's missing.' " Bladzijde 17

"'Yes; she says she hasn't got a clue, but she was still adamant she wants to meet you. She's very bossy. Like a headmistress. And Bombyx Mori,' she finished up, 'is the Latin name for a silkworm.'" Bladzijde 49

"At the Tube, he deliberated his next moves. The whereabouts of Owen Quine felt like an itch in his brain; he was half irritated, half intrigued that the writer was proving so elusive. " Bladzijde 74

"She had thought - evidently wrongly - that she was here as more than a secretary." Bladzijde 104

"A familiar frustration and anger towards the men in her life had her in its grip - to Matthew, for failing to see why her job mattered to her so much; to Strike, for failing to recognise her potential. " Bladzijde 175

"Strike started and looked up. Robin standing there in her trench coat, her face pink, long red-gold hair loose, tousled and gilded in the early sunlight streaming through the window. Just then, Strike her beautiful." Bladzijde 179

"‘The hero of Quine’s book dies exactly the way Quine died. Tiep up, guts torn up, something acidic poured over him. In the book they eat him.’ " Bladzijde 181

"But Matthew was the axis ofher life, the fixed centre. It was just that they had never had fundamental disagreements before, never. " Bladzijde 300

"‘If it’s what you want,’ he told the top of her red-gold head, ‘you can go on a surveillance course when I’ve got the money. But if you’re my partner, there’ll be times that I’m goging to have to ask you to do stuff that Matthew might not like. That’s all I’m saying. You’re the one who’s going to have to work it out.’" Bladzijde 338

"‘Cormoran, I’ve been bloody arrested. I don’t know why - nobody’s telling me nothing - they’ve got me at the station. They’re waiting for a lawyer or something. I dunno what to do - Orlando’s with Edna, I don’t - anyway, that’s where I am...’ " Bladzijde 425

"Like the turning lid that finds its thread, a multitude of disconnected facts revolved in Strike’s mind and sld suddenly into place, incontrovertibly correct, unassailably right. He turned his theory around and around: it was perfect, smug en solid." Bladzijde 462

"‘You thought Elizabeth’s writing “lamentably derivative”, isn’t that right?’ Strike asked Fancourt. ‘You both studied Jacobean revenge tragedies, which account for the similarities in your styles. But you’re a very good imitator of other people’s writing, I think,’ Strike told Tassel. " Bladzijde 554

Thematiek

Misdaad: whodunit

Aangezien Strike een privédetective is, lost hij logischerwijs een zaak op in het boek. In de eerste instantie gaat hij op zoek naar Quine Owen, de schrijver die vermist is. Wanneer hij zijn lijk vindt, wil Leonora - Owens vrouw en degene die Strike heeft ingeschakeld - dat hij uit zoekt wie het heeft gedaan. Leonora wordt namelijk als de schuldige aangewezen, terwijl zij onschuldig is. Dit komt in het gehele boek naar voren. Gedurende het boek probeert Strike, samen met Robin, de zaak op te lossen door mensen te interviewen en op onderzoek uit te gaan. Aan het einde van het boek, terwijl de hoofdpersonages het al 100 pagina’s weten, wordt er onthuld wie de moordenaar is.

Motieven

Wraak

Omdat de moordenaar van Quine niet echt werk meer had doordat ze voor hem koos toen Fancourt en Quine ruzie kregen, lijkt het erop alsof zij wraak wilde nemen door zijn boek te herschrijven op een vreselijke manier en hem te vermoorden.

Moord

Hoewel het in het begin alleen gaat om een vermist persoon, blijkt deze vermoord te zijn en gaat Strike op zoek naar de dader. De manier waarop Owen Quine is doodgegaan, kan namelijk niet door zelfmoord zijn gedaan.

Liefdesrelatie: problemen/echtscheiding

Doordat Robin bij Strike wil blijven werken, krijgt ze problemen met Matthew (haar verloofde). Hij is het er namelijk niet mee eens dat ze voor Strike werkt en snapt niet hoe het komt dat zij dit zou willen. Als Robin ook nog eens absent is wanneer zijn moeder komt te overlijden, vindt hij dit onacceptabel.

Overspel

Owen Quine heeft in zijn leven zijn vrouw meerdere malen bedrogen met andere vrouwen. De meest recente is Kathryn. Aangezien dit Leonora een motief geeft, wordt zij in hechtenis genomen.

Motto

…blood and vengeance the scene, death the story, a sword imbrued with blood, the pen that writes, and the poet a terrible buskined tragical fellow, with a wreath about his head of burning match instead of bays.

- The Noble Spanish Soldier
Thomas Dekker

Quine Owen is vermoord vlak nadat hij zijn manuscript aan zijn uitgeverij heeft laten zien. Dit is uit wraak gedaan door de dader, aangezien zijn manager door hem geen succes met boekte.

Opdracht

To Jenkins,

without whom…

he knows the rest

Trivia

Elk hoofdstuk in het boek begint met een motto van een oud toneelstuk.

Robert Galbraith is het pseudoniem van J.K. Rowling.

Titelverklaring

Quine Owen, de auteur in het boek die wordt vermoord, heeft een boek geschreven dat Bombyx Mori heet. Vanuit het Latijn vertaald is dit ‘de zijderups’ oftewel The Silkworm die levend wordt gekookt om de zijden draden van de cocon te bewaren terwijl de worm eruit wordt gehaald. Het manuscript leidt er uiteindelijk naar dat Strike de dader kan vinden.

Structuur & perspectief

The Silkworm bestaat uit 50 hoofdstukken en wordt verteld vanuit zowel Strike als Robin, de twee hoofdpersonages. Er wordt geschreven in het hij/zij-perspectief, waardoor je als lezer niet op de hoogte bent van alle gedachtes van de personages. Dit leidt ertoe dat de ontknoping van de dader best spannend is, als je zelf nog niet hebt uitgevogeld wie de dader is tenminste. De wisseling van het perspectief tussen Strike en Robin kan soms geheel onverwacht, midden in een hoofdstuk zijn. Gedurende het boek wen je aan deze manier van schrijven.

Decor

Ongeveer een week nadat Quine Owen vermist wordt, komt Leonora bij Strike aankloppen om hem op te sporen. Over de zoektocht naar de schrijver en vervolgens naar de moordenaar gaan enkele weken. Dit is te herkennen aan de dagen die worden beschreven en de stukken tijd die soms worden weggelaten. Het boek speelt zich af in de moderne tijd. Dit is te merken aan bijvoorbeeld de moderne technologie zoals auto’s, de tram, telefoons en computers in het boek. Ook heeft Strike een prothese. Hierdoor zou het verhaal zich niet in een andere tijd af kunnen spelen.

Strike en Robin werken in Londen, Engeland. Ze zijn voornamelijk aanwezig in het kantoor, maar komen ook veel in de stad en bij mensen thuis/op het werk om onderzoek te doen.

Stijl

Galbraith neemt de tijd om het plot uit te schrijven, waardoor er veel details staan beschreven. Als lezer heb je hierdoor een duidelijk beeld van de omgeving of andere personages. Dialoog en omschrijvingen worden afgewisseld en elk beslaan ongeveer de helft van het boek. Om het boek te kunnen lezen, is een redelijke kennis van Engels benodigd. Het is dan ook geen boek om even tussendoor te lezen. Er worden hier en daar grove woorden gebruikt, zoals ‘fuck’ of ‘shit’. Dit komt voornamelijk voor in dialogen.

Slotzin

On the point of relinquishing her hand, he gave it a quick twist. He had kissed the back of it before she knew what had happened. Then, with a grin and a wave, he was gone.

Beoordeling

Hoewel ik het eerste boek The Cuckoo’s Calling met moeite door kwam, vond ik dit meer een pageturner. Nog steeds is het niet mijn favoriete genre, maar ik merkte wel dat ik getrokken werd door het plot. En ik geloofde ook geen seconde dat Quine’s vrouw het had gedaan, simpelweg omdat degene die in het vorige boek naar Strike kwam met de zaak het was. Twee keer achter elkaar zou Galbraith oftewel Rowling niet doen. Zo slim is ze wel! De laatste honderd pagina’s zijn weer super spannend, want hoewel sommige personages de dader al kennen… weet je dit als lezer pas als Strike degene confronteert. Ik vond de dader een beetje tegenvallen, maar het hoe en wat was erg interessant. Op naar een volgend boek!

Recensies

"Rowling makes hay with the viciousness of the literary world but she also writes from the heart about the business of being an author. " http://www.telegraph.co.u...rdict.html

"What Galbraith does so convincingly with the crime novel is, in a sense, what Rowling did so well with the children's book." http://www.theguardian.co...-galbraith