Feitelijke gegevens
- 2e druk, 2010
- 216 pagina's
- Uitgeverij: Anthos
Flaptekst
Samenvatting
Als de ik-persoon in de trein richting Amsterdam zit vanuit het zuiden, ontmoet hij Ego Faber. De aanslagen van 11 september in New York zijn net geweest en Ego vertelt vol verbazing over de aanslagen tegen de ik-persoon. Het lijkt te klikken tussen de twee en Ego geeft zijn nummer zodat de ik-persoon hem later nog eens kan bellen om af te spreken.
Een paar dagen later heeft de ik-persoon een huis gevonden in Amsterdam en ziet hij bij de tram een meisje dat hij wel leuk vindt. Ze ziet er mooi uit en ze maakt veel indruk op hem, maar helaas komt hij haar naam niet te weten. Hij probeert het meisje weer te vergeten en besluit om Ego te bellen om wat te gaan drinken.
Als ze wat gedronken hebben lijkt het helemaal goed te klikken tussen die twee, en Ego stelt de ik-persoon dan ook gelijk voor aan Rein. Rein is een vriend van Ego en al snel ontstaat er een hechte vriendschap tussen de drie. Samen met Ego zoekt de ik-persoon een studie uit omdat ze naast het uitgaan en het gebruiken van drugs ook een studie willen gaan doen. Ze besluiten om rechten te gaan studeren zodat ze later een goede kans op een baan hebben.
Naast het studeren houden ze ook van het nachtleven en tijdens een avondje stappen ziet de ik-persoon onder invloed van drugs het meisje van de tram. Helaas loopt hij een blauwtje en ziet hij later Ego met het meisje ervan door gaan. Ze blijkt Zara te heten. De ik-persoon is al gelijk jaloers maar besluit het om het erbij te laten.
Al snel ontstaat er een goede relatie tussen Ego en Zara en hoort Zara bij de vriendengroep. Samen doen ze veel dingen en ze besluiten ook om met z’n allen carnaval te gaan vieren in het zuiden. Zelfs met carnaval lijkt iedereen Ego te kennen en iedereen zegt dan ook dat hij van Ego houdt. Omdat de ik-persoon uit het zuiden komt en zijn familie daar nog woont, stelt hij Ego, Rein en Zara aan zijn broertje voor. Het broertje van de ik-persoon vindt het leuke mensen maar is bang dat de ik-persoon er te afhankelijk van is.
De vrienden onderling besluiten om samen op vakantie naar Berlijn te gaan. Ze gaan zonder Zara zodat ze er een echt jongensweekend van kunnen maken. Na een paar dagen krijgt Ego een sms'je van Zara met het bericht dat ze zwanger is. Ego weet niet wat hij hiermee moet doen en loopt het liefst weg voor zijn problemen. Hij is ook niet open over zijn gevoelens en samen met Zara besluit hij om het kindje weg te laten halen. Om voor alle emoties te vluchten gaat Ego na Berlijn naar Londen en maakt hij met Zara de afspraak dat hij terugkomt als het kindje weggehaald wordt.
Op de dag van de behandeling is Ego nog niet terug en heeft hij niks van zich laten horen. Daarom besluit de ik-persoon om mee te gaan naar de abortuskliniek en om Zara te steunen. Als ze terug zijn, vindt de ik-persoon Ego bewusteloos in het huis terug en dan blijkt al snel dat Ego betrokken is geweest bij de aanslagen in Londen.
De tijd daarna gaat snel. De vrienden zijn nog altijd goed bevriend, gebruiken onwijs veel drugs en gaan veel uit. Ook de relatie tussen Ego en Zara blijkt goed te werken. Totdat Ego op Lowlands raar gaat doen en zijn vrienden zich afvragen wat er met hem aan de hand is. Via de moeder van Ego krijgt de ik-persoon vervolgens te horen dat Ego van plan is om het leger in te gaan. Ze zijn nog bezig met de studie rechten maar Ego wil ermee stoppen zodat hij uitgezonden kan worden naar Afghanistan. Uiteindelijk is Ego goedgekeurd voor het leger en kan hij naar Afghanistan.
Al snel missen de vrienden en Zara hem maar hij besluit om in Afghanistan te blijven. Totdat de ik-persoon een telefoontje van Rein krijgt met de mededeling dat Ego is overleden. Hun hele leven lijkt op hun kop te staan omdat de geliefde Ego er niet meer is. Uiteindelijk wordt Ego begraven en vraagt de ik-persoon zich af of de vriendschap tussen hem en Rein nog wel kan bestaan zonder Ego.
Personages
Ik-persoon
De ik-persoon is in zijn twintiger jaren en hij is de hoofdpersoon van het boek. Je krijgt zijn naam niet te weten. Wanneer de ik-persoon in de trein naar Amsterdam zit, leert hij Ego kennen en al snel krijgt Ego een voorbeeldfunctie voor hem. Door Ego en Rein begint de ik-persoon met het gebruiken van drugs, roken en gaat hij veel uit. Op een gegeven moment lijkt het hele leven van de ik-persoon alleen nog maar uit Ego Faber te bestaan en de ik-persoon gaat dan ook net als Ego de studie rechten volgen.
Ego Faber
Ego Faber is de geliefdste persoon in Amsterdam. Iedereen kent Ego en iedereen houdt van Ego. Dit komt doordat Ego iedereen het gevoel geeft dat degene bijzonder is en dat hij van degene houdt. Daarnaast is Ego ook nog eens een knappe Oosterse jongen met donker haar en zwarte ogen. Ego houdt van toneelspelen, maakt zich druk om maatschappelijke problemen en nadat hij een halfjaar de kunstacademie heeft gedaan, is hij begonnen met de studie rechten. Ego is niet vies van drugs, roken en alcohol en in zijn studententijd maakt hij daar dan ook veel gebruik van. Ego is recht door zee en zegt wat hij denkt. Zara: Zara is de langharige vriendin van Ego. Ze groeide op in Amsterdam, is enigs kind en heeft altijd weinig vrienden gehad doordat ze een mooi meisje is. Nadat ze haar diploma heeft gehaald is ze naar Milaan vetrokken om daar als model te werken. In de tijd dat ze verkering met Ego heeft werkt ze niet meer heel veel als model.
Rein
Rein is de vriend van Ego Faber en de ik-persoon leert hem ook via Ego kennen. Rein heeft blauwe ogen, een bleke huid en bruin haar. Net als Ego houdt Rein van donkere kleding en de kledingstijl is dan ook precies hetzelfde als van Ego. Ook houdt Rein van drugs, roken en alcohol. Net als Ego en de ik-persoon maakt hij daar veel gebruik van.
Moeder van Ego Faber
De moeder van Ego Faber speelt in dit verhaal geen grote rol, maar wordt door de ik-persoon wel gezien als een hele mooie vrouw. Ze is open en eerlijk tegen iedereen en zal niet snel liegen tegen iemand.
Quotes
"Ik strompel hoestend door deze spookstad, mijn kleren zijn zwartgeblakerd. Chauffeurs van eens gele taxi's rijden als betraande zombies door deze jungle van gesmolten staal en steen." Bladzijde 17
"Ego, Rein en ik drinken thee - niemand heeft geld of zin om bier te halen - en kijken met verbijstering naar de televisie." Bladzijde 53
"In het kuiltje tussen haar linker- en haar rechtersleutelbeen hangt een klein gouden kruis. Wat zou ik graag aan dat kleine kruit om de hals van Zara willen hangen, zelfs met doornenkroon en spijkers door mijn handen. " Bladzijde 128
Thematiek
VriendschapDe vriendschap tussen de ik-persoon en Ego, en later ook Rein en Zara, staat centraal. De vriendschap ontwikkelt zich en wordt uiteindelijk bruut afgebroken door de dood van Ego in Afghanistan. De ik-persoon vraagt zich dan af of de vriendschap tussen hem en Rein nog wel kan blijven bestaan zonder Ego.
Motieven
Drugs
De groep gaat veel uit en gebruikt daarbij drugs.
Liefde
De ik-persoon wordt verliefd op Zara, maar die wijst hem af en begint uiteindelijk iets met zijn vriend Ego.
Abortus
Zara raakt zwanger van Ego en pleegt abortus.
Maatschappijkritiek
Politieke en maatschappelijke problemen komen aan bod, zoals 9/11, de aanslagen in Londen en de oorlog in Afghanistan.
Motto
Het motto is:
‘And all the memories of the pubs
And the clubs and the drugs and the tubs
We shared together,
Will stay with me forever…’
Dit motto is ‘music when the light go out’ van The Libertines. Het nummer gaat om een vriendschap die is afgelopen en dat de herinneringen van die vriendschap je voor altijd bij blijven.
De vertaling van dit motto is dan ook: dat alle herinneringen die ze samen hadden, voor altijd bij zullen blijven. Dit slaat dus op de vriendschap tussen de ik-persoon en Ego. Want de herinneringen van die vriendschap zullen altijd blijven bestaan, ook al is Ego overleden.
Trivia
Dit boek is het debuutroman van de schrijver Maurice Seleky.
Titelverklaring
De titel 'Ego Faber' slaat op de hoofdpersoon uit dit boek. Alles in dit verhaal draait om Ego Faber, iedereen houdt van Ego Faber en Ego Faber is voor iedereen het grote voorbeeld.
Decor
Het verhaal speelt zich voornamelijk af in Amsterdam. De andere plaatsen zijn in het zuiden van Nederland waar de ik-persoon vandaan komt, en Berlijn waar de drie vrienden naartoe gaan op vakantie. Aan het begin van het verhaal zit de ik-persoon in de trein vanuit het Zuiden naar Amsterdam en dan begint het verhaal. Alles speelt zich eigenlijk af in Amsterdam, waar het leven van de ik-persoon lijkt te veranderen.
Amsterdam is voor de ik-persoon een onwennige omgeving en aangezien Amsterdam een onwijs drukke stad is met verschillende culturen heeft de schrijver hier bewust gebruik van gemaakt. Al snel is Amsterdam voor de ik-persoon een leuke nieuwe plaats; hier lijkt hij tot leven te komen. En dit duidt ook weer op de drukte van Amsterdam.
Het verhaal is over een lange tijd verteld. Het begint met de epiloog waar al te merken is dat er aan het einde van het verhaal iemand overlijdt. Daarna is er veel gebruik gemaakt van tijdsprongen. De vertelde tijd is ongeveer 4-5 jaar. Aan het begin van het verhaal zit de ik-persoon in de trein naar Amsterdam en daar leert hij Ego kennen doordat Ego over de aanslagen in New York vertelt. De aanslagen waren op 11 september 2001. Daarna is Ego betrokken bij de aanslagen in Londen, en die aanslagen waren op 7 juli 2005. Er is dus over sowieso 4-5 jaar verteld.
Alles wordt verteld in een chronologische volgorde en er wordt geen gebruik gemaakt van flashbacks. Eigenlijk wordt er in het verhaal helemaal niet over de verleden tijd gepraat.
Stijl
Er is gebruik gemaakt van een makkelijke schrijfstijl. Zodra er een onbekend woord in een zin staat, kan je uit de rest van de zin opmaken wat het betekent. Het is allemaal vlot te lezen en je begrijpt alles.
Beoordeling
Wat een geweldige debuutroman van Maurice Seleky is dit! Het is zo geschreven dat je heel erg meeleeft met de hoofdpersoon Ego Faber en dat je op een één of andere manier een soort band met hem opbouwt. Ook is de spanning zo opgebouwd dat je maar blijft lezen en het boek niet weg kunt leggen. Tijdens het lezen van dit boek heb ik me geen moment verveeld en het einde kwam heel erg onverwachts. Doordat het boek op een humoristische manier geschreven is en er op een humoristische manier over maatschappelijke problemen verteld wordt, ga je uiteindelijk ook echt over de problemen in de wereld nadenken. Het enige wat ik wel jammer vind is dat je de naam niet te weten krijgt van degene die het verhaal vertelt. Ik vind juist namen fijn zodat het verhaal compleet wordt, maar uiteindelijk heeft het me niet heel veel gestoord. Kortom: ik vind dit echt een aanrader!
Recensies
"Geen literaire legende, wie weet komt Seleky’s nieuwe boek dichter in de buurt. Maar perfect voor tussen de literaire legendes door." http://www.thepostonline....ego-faber/
"'Ego Faber' is een sterk en razendsnel geschreven boek over explosieve vriendschap en liefde met een snel maar ook ietwat middelmatig einde. Aan de stelling 'Een droomdebuut', zoals boekhandelaar Hein van Kemenade het verwoordt, is echter niets gelogen." http://www.bredavandaag.n...snel-einde
"De onverschilligheid van de Y-generatie wordt hiermee wel typerend en treffend neergezet door Seleky. Zoals de hoofdpersoon het omschrijft als ‘een generatie die leeft op de romantiek van gisteren en zelf geen verhaal heeft om te vertellen’." http://www.cultuurbewust....1ste-eeuw/
REACTIES
1 seconde geleden