Even wat dingen over het boek:
- Het heeft 219 bladzijden.
- De eerste druk: augustus 2009.
- De uitgeverij: The House Of Books.
Voorwoord.
Ik heb dit boek gekozen voor mijn boekverslag omdat ik het een heel leuk verhaal vind, mooi en het is sterk geschreven! Het boek heet Waanzin omdat er allemaal dingen gebeuren die niet normaal zijn. Daar bedoel ik mee dat er dingen gebeuren die gek zijn. Het boek speelt zich af rond deze tijd. Het is in de ik-persoon geschreven. Verder hoop ik dat het een boeiend en leuk boekverslag word.
Veel leesplezier!
Samenvatting:
Het boek waanzin gaat over een 17 jarige Claire. Ik zal vooraf beginnen:
Er zijn 4 meiden verdwenen, en niemand weet waar ze zijn en of ze nog wel in leven zijn. De politie zoekt en zoekt en er blijkt dat er een verband is tussen Claire en de mogelijke dader. Dat komt omdat 3 meisjes zijn gebeld met het telefoonnummer van het meisje die als eerste is ontvoerd: Amber. Daarna Anouk, dan komt Babette J. En als laatste Britt. Er blijkt steeds meer contact te komen met haar en Nick. ( de waarschijnlijke dader). Zo worden er sms’jes verstuurd en bellen ze af en toe. Als de politie doorheeft dat Nick niet de persoon is die Claire denkt dat hij is, wordt er onderzoek gedaan. Er komen steeds meer feiten. En de waarheid komt dichterbij. Maar of Claire daar nou blij mee is… Ze dacht dat ze eindelijk iemand had gevonden die haar begreep! De puzzelstukjes vielen steeds meer op hun plek. Maar wou Claire de waarheid wel onder ogen zien?
Op een dag dat haar moeder net een jaar dood was, kwam Zoe op bezoek in Rotterdam. Zoe is de beste vriendin uit Amsterdam van Claire. Die avond was het heel gezellig. Claire dacht dat haar vader heel ouderwets ging doen, maar het bleek helemaal niet zo te zijn! Hij deed heel hip voor zijn leeftijd. Ze speelde allemaal leuke spelletjes, en wouden om half 9 de finale van X-factor kijken. De vader van Claire vond het een programma met allemaal valse kraaien, maar ging uiteindelijk toch akkoord. Zoe en Claire gingen naar hun kamer toen de vader van Claire had gehoord dat zijn auto verkeerd stond geparkeerd.
Zoe heeft door dat Claire met iets zit, Claire kan niet meer ontkennen en verteld Zoe het hele verhaal. Zoe schrikt als ze hoort dat er een gek achter Claire aanzit. Als het tien voor half negen is loopt Zoe naar de keuken om wat lekkers te maken voor zo meteen. Als Claire het liedje van X-factor hoort, loopt ze naar de woonkamer. Als ze over de drempel loopt word opeens alles zwart
Als Claire weer wakker word, voelt ze dat ze vast zit aan de keukenstoel. Ze hoort de reclame van de televisie. Ze probeert een scherp beeld te krijgen en ziet dan Zoe op de grond liggen. Haar hoofd bloed en haar been ligt in een onnatuurlijke hoek. Als Claire haar borstkas op en neer ziet bewegen, ziet ze dat ze nog leeft. Ze ziet wat bewegen en voelt de angst nog meer omhoog komen. Ze word er zo misselijk van dat ze overgeeft. En nog een keer. Het zit overal, op haar broek, sweater en in der haren. De gedaante komt steeds dichterbij. Het zweet breekt uit bij Claire.
De volgende ochtend begint Claire een dagboek en schrijft ze op wat ze gisteravond heeft meegemaakt:
Lief dagboek,
Gister was het de dag dat mama een jaar dood was.
Maar dat was niet eens het ergst. Ik zal vertellen wat er is gebeurt na dat Nick
‘Hoi Claire’ zei.
Hij zei: ‘Ik heb je misschien wat hard geslagen, maar die taaie trut die daar op de grond ligt, jezus die ging pas na drie keer neer. Ga je nog wat terugzeggen? Over de telefoon praatte je aan een stuk door. Nu kijk je me als een bang hert aan.’
‘Hoi Nick’
‘Nick bestaat niet meer, noem me voortaan maar Luuk.’
‘Oke’ piepte Claire.
‘Je vraagt je vast af waarom ik hier ben, nietwaar? Je weet vast ook wel dat ik al die meisjes heb ontvoerd. Ik zal beginnen dat Zoe hier allemaal verantwoordelijk voor is’
‘Zoe? Wat heeft Zoe hier mee te maken?’
‘Zoe is mijn meisje geweest. Maar zij heeft het met mij uitgemaakt een tijdje geleden. Zomaar op straat! Ik was zo pissig dat ik haar een klap in haar zelfvoldane smoel geven. Maar ze dook weg. Het ergste is dat ze zei: bye, bye domme loser. Schrijf je maar in op een datingsite. Sorry maar ik val niet op jongens zonder vrienden. Ik was zo ontzettend boos dat ik haar ging terug pakken, alleen wist ik niet hoe. Dagen daarna ontstond er een plannetje in mijn hoofd. Ik zal haar kapot maken. Stukje voor stukje. Totdat er niks ik meer over was. Dan wist ze ook hoe het was om moederziel alleen over te blijven. Niemand mag mij zomaar zonder reden uit haar leven mogen schrappen. Niet op deze manier! Ik ging alle vriendinnen van haar afpakken.’
‘Maar Babette, Britt, Amber en Anouk waren helemaal niet haar vriendinnen!’ piept Claire.
‘Helemaal wel! Je denkt toch niet dat ik me niet goed heb voorbereid? Dat ik dom ben? Je bent net als Zoe. Een stelletje kutwijven. Ik heb Zoe’s mobieltje gestolen uit haar tas. Al haar vriendinnen stonden in dat ding. Maar het gezeik over die vriendinnen maken niet meer uit. Zoe gaat dood vanavond. En jij ook! Ik begin bij jou! Jammer dat dit allemaal zo gaat. Maar luister Claire. Ook al is er leven na de dood, ga dan niet bij mij spoken. Je hebt dit allemaal te danken aan je vriendin.’
Het boekverslag gaat verder na deze boodschap.
Verder lezen
REACTIES
1 seconde geleden