Veertig door Kees van Kooten

1.Titel: Veertig
Schrijver: Kees van Kooten
Jaar van 1ste druk: 1982

2. Geen ondertitel.
3. Geen motto
4. Voor Barbara
5. Eerste zin: Hier begint het.
Laatste zin: Na een week durfde Lucia voor het eerst een stok te pakken zonder zenuwachtig te kijken waar Willem bleef.

6. Uittreksel

1e verhaal: L’ecrivain
Kees van Kooten (= de schrijver dus) heeft van zijn vrouw voor zijn 40ste verjaardag een vakantie in een pension in Frankrijk gekregen. Ze kwam op het idee doordat hij een dag voor z’n verjaardag riep dat hij graag 2 weken alleen zou willen zijn zodat hij rustig kon schrijven. En dus gaat hij met de auto naar Frankrijk. Onderweg heeft hij verscheidene flashbacks bijv. over de verjaardag van zijn vrouw op 7 juli, over een reis die hij liftend maakte op zijn 16de samen met een vriend naar Frankrijk.
Kees probeerde te schrijven, maar in het begin lukt het nog niet erg. Hij heeft zijn fiets van huis meegenomen, waar hij nog maar 2 keer op gefietst heeft. Maar nu kan hij lekker gaan fietsen in de bergen. Eerst gaat hij een berg op, en als hij dan bovenaan is maakt hij een foto met zijn polaroidcamera maar de foto valt uit de camera de berg af. Hij kan geen foto’s meer maken omdat het rolletje op was. Daar baalt hij natuurlijk van en hij gaat weer naar beneden. Het fietsen gaat heel hard omdat hij bergafwaarts gaat. Opeens komt er een auto om een bocht heen. Kees remt, en schiet met zijn fiets van de weg af en beland in de berm. Hij raakt niet gewond, maar hij komt wel voor op de stang terecht. De vrouw die in de auto zat komt eruit om te kijken of alles goed is met hem. Als ze ziet dat alles goed is, gaat ze weer verder. Kees heeft de vrouw herkent, want het is de vrouw die hij al eerder gezien heeft in een lesauto en toen vond hij haar ook al leuk. Hij besluit er werk van te maken en onthoud het telefoonnummer dat op de auto staat. Als hij weer terug in het pension is belt hij naar de autoschool, en hij krijgt een afspraak voor die middag voor een les. Als ze die middag in het pension aankomt belt de receptioniste naar z’n kamer om te zeggen dat ze staat te wachten. Hij zegt dat ze maar naar zijn kamer moet komen, maar even later belt ze weer en zegt dat ze liever beneden wacht. Dat voelt voor hem als een afgang en de medewerkers van het pension lijken hem dan ook allemaal aan te staren als hij naar beneden komt. Ze lopen naar de auto. De vrouw gaat gewoon les geven, maar na een poosje verteld hij haar de ware reden waarom hij deze les wilde en dat hij al een rijbewijs heeft. Ze wordt woedend en zet hem weer af bij het pension. Daar vraagt hij een telefoongesprek aan met thuis, en hij krijgt zijn vrouw aan de lijn, zegt haar dat hij naar huis wil en de volgende dag staat hij na 4 dagen in een pension te hebben gelogeerd weer thuis. Zijn vrouw lacht en zegt dat hij ook echt geen 2 weken zonder haar en zijn kinderen kan. Ze vraagt ook nog of hij nog wat heeft kunnen schrijven. Hij antwoordt ja, prostatitis.

2e verhaal: Prostatitis!
Omdat er van Kees van Kooten zijn vorige boek meer dan honderdduizend exemplaren verkocht waren, wordt hij vaak gevraagd om wat voor te komen lezen uit zijn boek.
Zo ook deze keer is hij uitgenodigd om uit zijn boek te komen voorlezen en dat doet hij dan ook. Als hij daar is verwelkomen allemaal vrouwen hem en zeggen hem wat hij moet doen. Als hij wil beginnen met voorlezen voelt hij dat hij heel nodig moet plassen en hij rent naar de toilletten. Hij moet zo nodig dat hij de eerste beste toilletten inschiet die hij ziet, en dat zijn de damestoiletten. Als hij bij een wc staat, lukt het hem haast niet om te plassen. Het doet ook heel erg pijn, maar het gevoel dat hij moet plassen gaat weer even over en hij probeert weer voor te gaan lezen. Het gevoel komt weer terug en hij rent weer naar de wc’s. Samen met de vrouwen besluit hij dat het beter is als hij weer naar huis gaat. Thuisgekomen maakt hij een afspraak met de dokter en als hij daar is, verwijst die hem door naar een specialist. Dus daar maakt hij dan weer een afspraak mee voor een onderzoekje. Deze specialist constateert prostatitis, en zegt ook wat hij ertegen kan doen.

3e verhaal: Willem
Willem is de hond van Kees van Kooten, zijn vrouw en zijn 2 kinderen. Toen ze hem kregen was hij tussen de 1 en 2 jaar, en zij waren al zijn 4de baasjes. Hij was als puppy meegenomen door een dronken man voor zijn vriendin, die niks moest hebben van een hond en Willem ging naar het asiel. Daar werd hij meegenomen door een vrouw die een half jaar later overleed, en de ouders van Kees namen het hondje. Na een tijdje begon het toch wel wat zwaar te worden en ze belden Kees of hij de hond wilde, en zo komt Willem dus bij hun terecht. Ze vinden Willem een hele lieve hond, en na een aantal jaar besluiten ze er nog een hond bij te nemen zodat Willem niet zo alleen is. De 2 honden kunnen het goed met elkaar vinden ze vinden het allebei leuk om achter een stok aan te rennen. Maar Willem wordt steeds ouder en hij gaat minder rennen, hij gaat eigenlijk alles steeds minder doen. Ze zien dat het niet goed gaat met Willem en hij gaat ook inderdaad dood. Ze zijn er alle 4 kapot van, en ze begraven Willem in de tuin.

7. Titelverklaring: Veertig is omdat de schrijver 40 is geworden en voor zijn verjaardag een verblijf in een hotel in Frankrijk heeft gekregen van zijn vrouw, zodat hij rustig dit boek heeft kunnen schrijven.
8. Er is geen hoofdstukindeling in dit boek, maar er zijn veel alinea’s.
9. Het duurde ongeveer zo’n 3 uur voordat ik dit boek uit had, en het boek heeft 124 bladzijden.
10. Het thema van dit boek is de belevenissen van de schrijver.
11. Dit boek is een verhalenbundel.
12. Eigen mening
Ik vond het niet zo’n heel erg leuk boek, beetje saai, en in het begin werd er veel gebruik gemaakt van flashbacks en dat vind ik niet zo leuk. Maar ik vond het boek nou ook weer niet zo stom want ik heb het toch uitgelezen.