Titel
Pijnstillers

Auteur
Carry Slee

Carry Slee woont in Nederland. Ze is geboren in 1949 in Amsterdam-West. Carry Slee schrijft alleen kinderboeken. Het boek is geschreven in 1997 maar is voor de kinderjury 1998.

De kaft van het boek is getekend door Roelof van der Schans. In het boek zelf staan geen plaatjes.

In de bibliotheek hadden ze geen informatie van Carry Slee. Ik heb toen informatie aangevraagd bij de uitgever van het boek. Ik heb toen een heel leuk verhaal gekregen over Carry. Haar hondje Doenja vertelt dan over haar baasje, Carry. In het echt vertelt Carry het verhaal.

Andere boeken van Carry: Morgen mag ik in het diepe, Confetti Conflict, Hallo Baby, Kaatje Knal en de biefstukbende, Sneeuwman pak me dan, Verdriet met mayonaise, Kilometers Cola en knetterende ruzie, Geklutste geheimen met strafwerk toe en nog van deze serie Spijt.


De hoofdpersoon van het boek is Casper

Het verhaal gaat over de derde klas van het middelbaar onderwijs in Amsterdam. Een groepje jongeren trekt veel met elkaar op. Dit groepje zijn: Casper, Pim en Sofie. Roy, een surinaamse jongen uit de vierde klas, heeft een oogje op Sofie, maar Sofie weet dat ze niet thuis hoeft te komen met Roy. Sofie’s vader heeft nl. een hekel aan Surinamers. Dit komt omdat de collega van Sofie’s vader, Kenneth, de baan heeft gekregen die Sofie’s vader graag had willen hebben. Na schooltijd doet Casper veel aan muziek. Hij speelt veel op zijn keyboard en zit ook op les. Toen Casper begon met keyboard spelen was zijn grootste wens: muzikant worden. Volgens Pien, zijn muzieklerares kan hij het, als hij maar veel oefent. Hij hoopt nog eens op een plaats in het orkest. Casper speelt veel voor zijn moeder, Marit. Zijn moeder is nooit getrouwd geweest. Hij heeft zijn vader ook nog nooit gezien. Zijn moeder heeft hem pas verteld, hoe zijn vader heet en dat de ouders van zijn vader een brillenzaak hebben , ook in Amsterdam. Als hij graag eens contact wil hebben met zijn vader, moet hij dat zelf maar weten. Zijn moeder heeft er geen problemen mee. Op een dag vraagt Sofie aan Casper of hij haar wil helpen. Sofie wil zogenaamd verkering met Casper. Casper wil Sofie graag helpen, zodat zij op kan trekken met Roy. Overal waar ze heen gaat, vertelt ze aan haar ouders dat ze met Casper uitgaat, terwijl ze in werkelijkheid met Roy uitgaat. Zelfs in haar jaszak zit een briefje, waarin Casper “verkering” vraagt met Sofie, want Sofie weet dat haar ouders dit briefje zeker lezen. Regelmatig gaat Casper Sofie halen bij haar thuis, en levert haar af bij Roy. Zelfs laat in de avond brengt Roy Sofie naar Casper, zodat Casper Sofie weer naar huis brengt. Haar ouders geloven het dus echt dat Sofie verkering heeft met Casper. Na enige tijd is Casper toch wel nieuwsgierig naar zijn vader, maar hij moet eerst achter zijn adres komen. Via de brillenwinkel komt hij achter het adres, maar durft nog niet te bellen. Als hij de volgende dag op muziekles komt, hoort hij dat hij auditie mag doen voor het orkest. Tijdens deze auditie moet hij zelf een stuk schrijven en iemand moet er bij zingen. Pien stelt hem voor aan Anouk. Zij kan heel mooi zingen. Dolblij komt hij thuis, echter zijn moeder reageert niet echt blij, terwijl zij zijn grootste bewonderaar is. Hij komt er achter dat zijn moeder al enige tijd buikpijn heeft, dat ze naar de huisarts is geweest en dat hij haar heeft doorverwezen naar de internist. Deze heeft allerlei onderzoeken gedaan en verder doet ze er erg vaag over. Als Casper op een bepaald moment een afsprakenkaartje ziet van het ANTONIE VAN LEEUWENHOEKZIEKENHUIS, stort zijn wereld in. De ontsteking in zijn moeders buik is kanker. Hij wil helemaal niets meer. Niet meer spelen op zijn keyboard, niet meer aan zijn vader denken, niets. Hij praat met zijn moeder over haar ziekte. Zij is vrij positief en Casper heeft weer hoop. Casper schrijft een stuk voor de auditie. Doordat hij steeds vaker oefent voor de auditie met Anouk, wordt hij verliefd op haar, maar Anouk heeft al een vriend, maar die vindt het maar niets dat Anouk veel aan muziek doet. Hij verbreekt de verkering met haar . Casper vangt Anouk op en trekt veel met haar op. Ook praat hij veel met haar over de ziekte van zijn moeder. Als zijn moeder in het ziekenhuis ligt, hoort hij de artsen vertellen, dat zijn moeder niet meer te genezen is. Samen met Anoek regelen ze afspraak met een alternatieve arts in Den Haag. Zijn moeder gaat toch goed vooruit. Casper weet dat hij zijn moeder een groot plezier doet wanneer hij keyboard voor haar speelt. Hij weet dat ze dan even haar pijn kan vergeten. De auditie slaagt. Casper en Anouk mogen naar Praag.

Na de auditie heeft een Casper een afspraakje met zijn vader Bob. Het klikt heel goed tussen hen. Bob is fotograaf. Casper gaat voortaan vaker zijn vader opzoeken en praat met hem over zijn liefde Anouk en over zijn moeder. Casper maakt zich grote zorgen over haar. Hij merkt weer dat ze veel pijn heeft en regelmatig medicijnen inneemt. Op een dag komt zijn moeder terug van de alternatieve arts. Hij kan haar niet meer helpen en hij weet dat zijn moeder dood zal gaan. In paniek belt hij Anouk, die direkt naar Casper gaat om hem te troosten. Als op dat moment de vader van Sofie belt, die op zoek is naar zijn dochter, komt de aap uit de mouw: de vader van Sofie weet dat Sofie verkering heeft met de Surinaamse jongen Roy en NIET met Casper. Haar vader is woedend. Anouk, Casper, Roy en Sofie brengen een bezoek aan Kenneth, een surinamer, die de baas is van Sofie’s vader. Hij laat brieven zien waarom hij de baan heeft gekregen en niet Sofie’s vader. Dan pas is er begrip bij de vader van Sofie. Sofie’s vader keurt de verkering van Roy en Sofie goed. Gelukkig is dat probleem opgelost, maar Casper ziet dat zijn moeder steeds verder achteruitgaat. Zijn tante Inge komt in huis om voor zijn moeder te zorgen. Gelukkig heeft Casper veel steun van Anouk en zijn vader Bob. Als zijn moeder veel pijn heeft, speelt hij op zijn keyboard voor zijn moeder. Het verzacht de pijn. Casper ziet het niet meer zitten in de muziek. Hij wil niet meer in het orkest, geen muziek meer maken, niets. Als hij na een avondje stappen thuis komt, hoort hij dat zijn moeder morfine heeft gekregen voor de pijn. De volgende dag overlijdt zijn moeder.

In deze periode heeft hij veel steun van Anouk, tante Inge en zijn vader Bob. Hij blijft bij zijn standpunt: geen muziek meer. Anouk is het hier niet mee eens. Ze is boos op Casper. Ze zegt: DAN RAAK JE ALLES KWIJT: JE MUZIEK< JEZELF EN MIJ. Ook op school ziet Casper dat het fout loopt tussen hem en Sofie en Pim. Zelfs met tante Inge heeft hij ruzie over het verkopen van zijn keyboard. Casper mist zijn moeder vreselijk. Als hij thuis komt, gaat hij naar zijn moeders werkkamer, zet er zijn keyboard in en speelt achter elkaar door zonder te stoppen. Daarna legt hij de telefoon naast zijn keyboard en drukt 7 cijfers in. Hij wacht vol spanning tot er wordt opgenomen, dan begint hij te spelen. Als het nummer uit is, verbreekt hij de verbinding. Nog geen 10 minuten later is Anouk bij Casper en vraagt: Gaan wij het weekend naar Baarn met het orkest? Ja knikt Casper.