Pijnstillers – Carry Slee
Uitgeverij: Van Holkema en Warendorf
Jeugdboek

Samenvatting:
Casper is een jongen van 15 jaar. Hij woont alleen met zijn moeder, zijn vader heeft hij nog nooit gezien. Hij denkt erover om hem een keer op te zoeken. Met zijn moeder gaat het de laatste tijd niet goed. Ze heeft constant buikpijn.

Sofie, de beste vriendin van Casper, heeft verkering met Roy, een Surinaamse jongen. Maar Sofie durft niet met Roy thuis te komen omdat haar vader een hekel aan Surinamers heeft. Dit komt omdat een Surinaamse collega, Kenneth, een baan gekregen heeft die hij ook wilde hebben. Daarom speelt Casper dat hij verkering met Sofie heeft, hij brengt haar elke avond thuis als ze bij Roy is geweest.

Op het moment dat hij zijn moeder wil verrassen vindt Casper een kaartje in zijn moeders tas. De ontsteking in zijn moeders buik is kanker! Na een kijkoperatie in het ziekenhuis komt zijn moeder weer thuis. Ze kunnen niks meer voor haar doen.


Casper besluit zijn vader op te zoeken. Die is heel blij om Casper te zien. Ze kunnen heel goed met elkaar praten. Casper heeft veel steun aan hem. Door hem ziet hij ook weer hoop om aan de auditie mee te doen. Hij schrijft een heel mooi nummer, en Anouk zingt daarbij. Met Anouk kan hij ook heel goed praten. Haar vader heeft ook kanker gehad, maar hij is er weer bovenop gekomen door een alternatieve arts. Casper besluit daar ook met zijn moeder heen te gaan.

Het gaat nu de goede kant op. De auditie is geslaagd. Anouk en Casper zijn allebei toegelaten tot het jeugdorkest. Ook met zijn moeder gaat het weer beter. De tumor wordt kleiner door die alternatieve arts. Ook haalt Casper weer betere cijfers op school. Hij wordt ook verliefd op Anouk. Maar ze heeft al een vriend. Maar ze komen erachter dat die haar bedreigt. Anouk maakt het uit. Opeens komt er een omkeer. Zijn moeder gaat weer pijnstillers slikken. Caspers wereld stort weer in. Ze gaat niet meer naar de alternatieve arts, hij heeft haar ook opgegeven. Ze vraagt of Casper nog wat voor de pijn heeft, en Casper begint te spelen op zijn keyboard en terwijl hij aan het spelen is overlijdt zijn moeder.

Casper heeft nergens zin meer in. Niet meer in school, niet meer in het orkest. Sterker nog, hij wil eruit stappen. Anouk wordt boos op hem. Zelfs zijn vrienden, Pim en Sofie ook. Casper begraaft zich in zijn huiswerk. Hij kan er niet meer tegen en gaat naar de werkkamer van zijn moeder. Een warm gevoel overvalt hem. Hij toetst zeven cijfers in, speelt een stuk op zijn keyboard en hangt weer op. Tien minuten later staat Anouk voor hem en ze vraagt: gaan wij het weekend naar Baarn met het orkest? Ja knikt Casper, en ze zoent hem.

Genre:
Het boek is een roman.

Personages:
Hoofdpersoon: Casper en Marit
Bijfiguren: Bob, Anouk, Pien, tante Inge, Pim, Sofie, Roy

Casper van Lier: Casper is de hoofdpersoon in het verhaal. Hij is 15 jaar oud. Hij heeft donkerbruin haar. Hij maakt veel mee in het verhaal. Hij is erg muzikaal, hij wil dan ook muzikant worden. Eerst was hij een hele vrolijke jongen die veel lol met zijn vrienden maakte, maar toen hij hoorde dat zijn moeder ongeneeslijk ziek was stortte zijn wereld in. Toch is het weer goed gekomen. Hij is ook een hele zorgzame jongen, die er altijd voor zijn vrienden is als het nodig is. Hij woont in Amsterdam, bij zijn moeder thuis. Hij is een round character.

Marit van Lier: Zij is de moeder van Casper. Uiterlijk wordt niet in het boek vermeld. Ze is 42. Ze is een hele sterke vrouw en zit vol verrassingen. Wanneer ze hoort dat ze ongeneeslijk ziek is sluit ze zich helemaal af en wil door niemand geholpen worden. Daar is ze ook veel te trots voor. Maar toen ze hoorde dat de alternatieve arts haar misschien beter kon maken vecht ook weer helemaal voor haar leven. Uiteindelijk overlijdt ze toch aan het eind van het verhaal

Bob van Laren: Hij is de vader van Casper. Hij is ook erg muzikaal maar zijn beroep is fotograaf. Hij ontmoet Casper pas na 15 jaar omdat zijn moeder hem alleen wilde opvoeden. Hij bouwt in het verhaal een hele goede relatie met Casper op. Hij is niet getrouwd, want vrouwen houden het toch niet lang met hem uit, zoals hij zelf zegt.

Anouk Spoelstra: Anouk is een goeie vriendin van Casper. Ze is ook erg muzikaal, en doen samen auditie voor het jeugdorkest. Ze steunt Casper heel erg wanneer hij te horen krijgt dat zijn moeder ongeneeslijk ziek is. Ze weet wat het is want haar vader heeft ook kanker gehad, maar hij is er weer bovenop gekomen. Volgens Casper is ze een heel mooi meisje. Uiteindelijk worden ze verliefd op elkaar en krijgen ze verkering.

Pien: Pien is de muzieklerares van Anouk en Casper. Ze is altijd heel recht voor haar raap. Wanneer ze stuk wat Casper op zijn keyboard speelt niet mooi vindt scheld ze op hem, maar als ze iets heel mooi vindt valt ze hem helemaal om de hals.

Tante Inge: Zij is de tante van Casper. Ze is een heel lieve en zorgzame vrouw. Zij zorgt voor Casper als het slecht gaat met zijn moeder. Ze is zo ongeveer de tegenpool van Caspers moeder, want ze houdt erg van koken en besteed veel aandacht aan haar uiterlijk.

Pim: Pim is de beste vriend van Casper. Hij is heel dun en klein en de clown van de klas. Hij wordt er constant uitgestuurd. Hij kan erg goed tekenen en zijn strip in de schoolkrant is dan ook razend populair.

Sofie Boontjes: Sofie is de beste vriendin van Casper. Ze is een hele vrolijke meid en heeft verkering met Roy. Hij is Surinaams en haar vader heeft een hekel aan Surinamers. Dus bedenkt ze met Casper een plan zodat ze Roy toch kan blijven zien.

Roy: Roy is een Surinaamse jongen en de vriend van Sofie. Hij is een beetje verlegen maar wel heel eerlijk en erg trots op Sofie. Hij heeft erg veel medelijden met Casper en steunt hem dan ook in de moeilijke tijd.

Tijd:
Het verhaal speelt zich in de tegenwoordige tijd af, zo rond 1997 toen het boek geschreven is. De tijd tussen het begin en het eind van het verhaal is ongeveer een half jaar. Het is een chronologisch verhaal. Het staat dus in de volgorde zoals het ook gebeurd is. Er zijn een aantal flash-backs, zoals wanneer de moeder van Casper overleden is en hij herinneringen aan haar ophaalt. Ze hebben niet echt een functie. Er zijn geen sprongen in de tijd.

Vertelsituatie:
De vertelsituatie is een hij-vertelstiuatie. Je bekijkt het dus niet door de ogen van iemand. Het is gewoon alsof het verhaal zich afspeelt en jij gewoon meekijkt. Een citaat uit het boek: Casper rent naar het bed. Hij pakt zijn moeders hand. Hij weet niet hoe lang hij daar zit, de hand van zijn moeder strelend die steeds kouder wordt. Plotseling springt hij overeind. Hij rent door de kamer en bonkt met zijn vuisten tegen de muur. “ Ze is dood…” schreeuwt hij. “Mijn moeder is dood…”. Casper hapt naar adem.


Ruimte:
Het verhaal speelt zich af in Amsterdam. De ruimtes die het meeste voorkomen zijn de school en Caspers huis.
De school is belangrijk omdat daar gewoon veel dingen afspelen met zijn vrienden. En thuis omdat daar ook van alles gebeurt: zijn moeder overlijdt er bijvoorbeeld.

Opbouw:
Het verhaal begint midden in een gebeurtenis. Het probleem waar de hoofdpersoon (Casper) voor komt te staan is dat zijn moeder ongeneeslijk ziek wordt en later ook overlijdt. Hij kan dit niet oplossen. Eerst gaat het niet goed met hem want hij begroef zich in zijn huiswerk. Maar samen met de hulp van zijn vader, zijn vrienden en Anouk is hij er toch weer bovenop gekomen. De belangrijkste gebeurtenis in het verhaal is als zijn moeder overlijdt, omdat dat een heel droevig moment is. Het hoogtepunt is ook als zijn moeder overlijdt.

Het boek eindigt als volgt: Anouk slaat haar armen om Casper heen. Casper weet niet hoe lang ze daar staan, innig tegen elkaar aan, terwijl ze af en toe naar elkaar kijken door hun tranen heen en dan zoenen ze. ‘Gaan we dit weekend met het orkest naar Baarn?’ vraagt Anouk. Casper knikt. Nu durft hij wel. Hij weet zeker dat zijn moeder niet op de voorste rij zal zitten, maar ze is wel in zijn hart en daar zal ze blijven, dicht bij hem, voor altijd. Het boek heeft dus een goed einde, ondanks het overlijden van zijn moeder. Casper is er weer helemaal bovenop gekomen.

Thema en motieven:
Het thema is dood, omdat dat de belangrijkste gebeurtenis de dood van Caspers moeder is.
De motieven in het verhaal zijn: Vriendschap, verliefdheid en discriminatie.

Bedoeling:
Volgens mij heeft de schrijfster geen bedoeling met dit boek. Misschien zou de bedoeling kunnen zijn dat je elkaar moet helpen met zoiets. Het is moeilijk om zoiets in je eentje op te lossen. Dat de mensen erover moeten praten.

Taalgebruik:
Het taalgebruik in dit boek is zeer makkelijk. Je leest er zo doorheen. Het boek is voor kinderen vanaf 12 jaar. Daarom heeft de schrijfster niet zulke moeilijke woorden gebruikt. Het verhaal bevat vrij veel dialogen.


Mening:
Ik vond dit een heel mooi boek. Het is echt zo’n boek dat je in 1 keer uit wilt lezen. Dat heb ik ook gedaan. Het stuk wanneer de moeder van Casper overlijdt is een heel ontroerend stuk. De personen worden ook heel mooi beschreven. Je voelt gewoon met ze mee. Het onderwerp trok me ook wel aan. Het is een onderwerp dat tegenwoordig veel voorkomt. Het taalgebruik was ook helemaal niet moeilijk. Het boek was zeer makkelijk te lezen.

Informatie over de schrijver:

Carry Slee werd in 1949 geboren in Amsterdam. Al op jonge leeftijd was ze veel met verhalen en boeken bezig. Toen ze nog niet kon schrijven, bedacht ze verhaaltjes voor haar knuffeldieren. Ze zette haar knuffels in een kring om zich heen en las voor uit eigen werk. Op de lagere school had ze een schrift waarin ze korte verhalen en gedichten noteerde.

Na de middelbare school ging ze naar de Academie voor Woord en Gebaar in Utrecht. In 1975 slaagde ze voor deze opleiding. Ze werd dramadocent in het middelbaar onderwijs. Haar schrijverskwaliteiten kwamen toen goed van pas, want samen met haar leerlingen bedacht ze verhaallijnen waar ze vervolgens compleet uitgewerkte toneelstukken van maakte. De toneelstukken werden, vaak met groot succes, opgevoerd door de leerlingen.

Carry Slee heeft twee dochters, Nadja (1980) en Masja (1983) die haar grootste inspiratiebron vormen. Toen haar dochters nog jong waren, bedacht Carry verhalen voor hen waarin ‘Keetje Karnemelk’ de hoofdrol speelde. Nadja en Masja vonden de verhalen zo leuk dat Carry Slee besloot ze naar het tijdschrift Bobo te sturen. Daarin werden ze gepubliceerd.

Gestimuleerd door het succes van ‘Keetje Karnemelk’ stortte Carry Slee zich op een boek over de belevenissen van de tweeling Rik en Roosje. Ze bood het manuscript aan bij uitgeverij Van Holkema & Warendorf, waar het in 1989 in boekvorm verscheen. Hiermee begon een succesvolle carrière. Inmiddels is Carry Slee fulltime auteur en verschenen er meer dan vijfentwintig boeken van haar hand.

Ook moeilijke onderwerpen - Carry Slee schrijft voor kinderen van alle leeftijden. Soms zijn haar boeken gebaseerd op dingen die echt gebeurd zijn; in andere gevallen zijn de verhalen verzonnen. Carry Slee schrijft klare taal, die kinderen aanspreekt. De situaties die ze beschrijft, zijn heel herkenbaar en de personages zijn zo goed uitgewerkt dat de lezer zich makkelijk kan identificeren. Haar boeken zijn altijd spannend en zo geschreven dat je ze ineen keer uit wilt lezen.

In haar boeken schuwt Carry Slee moeilijke onderwerpen als homoseksualiteit, pesten en scheiden niet. Door haar humoristische en luchtige stijl worden haar boeken echter nooit te zwaar. Ze schrijft eerlijk over het feit dat ouders twijfelen en niet altijd op iedere vraag een antwoord weten. Zo probeert zij kinderen aan te sporen om problemen op een creatieve en fantasierijke manier het hoofd te bieden.


Behalve onder haar eigen naam schrijft Carry Slee boeken met een meer poëtisch karakter onder het pseudoniem Sofie Mileau. Elke keer dat je de boeken leest, valt er iets nieuws in te ontdekken.