Feitelijke gegevens over het boek
Gebruikte druk: 1e
Verschijningsdatum 1e druk: oktober 2009
Aantal bladzijden: 165
Uitgegeven bij: Davidsfonds/infodok
Wat voor soort boek is het ?
Een jeugdroman (voor 14 +) over de problemen van asielzoekers.
Kaft
Op de voorkant staat de afbeelding van Liza die een masker draagt. Dat masker zet ze voor als ze naakt achter de webcam zit, zodat mensen haar niet kunnen herkennen.
De flaptekst
Liza woont in Albanië. Haar vader voert actie tegen de politieke leiders van hun land. Wanneer hij halsoverkop moet onderduiken, gaan zijn vijanden achter Liza aan. Er zit voor haar niets anders op dan alles achter te laten en te vluchten.
Na een lange en gevaarlijke reis, komt ze terecht in een Antwerps vluchtelingencentrum. Haar situatie lijkt uitzichtloos. Ze heeft geen geld, geen kleren, geen mobieltje, geen papieren. Tot ze Eduart leert kennen. Ook hij komt uit Albanië en hij biedt aan om haar te helpen. Maar daarvoor moet ze een serieuze som betalen. Eduart stelt Liza voor om naakt voor een webcam te poseren…
Papier is de zestiende jeugdroman van Dirk Bracke. Voor dit aangrijpende boek liet hij zich inspireren door de het problematiek van de ‘sans papiers’. Een brandend actueel en meeslepend verhaal dat niemand onberoerd laat.
Hoe is het verhaal opgebouwd?
Er zijn 19 hoofdstukken. Die worden zonder titel in chronologische volgorde aan de lezer verteld. Het temp van de vertelling ligt erg hoog, waardoor er veel spanning ontstaat.
Aan het verhaal gaat een voorwoord vooraf van een zorgverlener uit het Asielzoekerscentrum
Er is ook een Nawoord van de jongen Edward op wie het verhaal van Liza is gebaseerd. Hij vertelt heel in het kort de reis die hij heeft gemaakt naar Antwerpen.
Wie vertelt het verhaal aan de lezer?
Liza is de vertelster van de roman. Ze vertelt in de zij-vorm. In boeken voor volwassenen heet dat een personale vertelwijze. Liza is vijftien jaar oud en woont in het begin in Albanië..
Tijd van het verhaal
Een jaartal wordt niet echt duidelijk genoemd. Wel wordt er over euro’s gesproken . Dat betekent in ieder geval dus in of na het jaar 2002. Er is sprake van een actueel verhaal, want er worden zaken genoemd als internet, mobiele telefoons en webcams. In het voorwoord staat dat Bracke zijn verhaal gehoord heeft van een vluchteling, maar dat hij het verhaal heeft aangepast en geactualiseerd.
Plaats van handeling
Het verhaal speelt zich voornamelijk af in een asielzoekerscentrum in Antwerpen. Daarvoor is het verhaal van Liza begonnen in Albanië, waar ze is opgegroeid. Met de boot vlucht ze naar Italië en ze zwerft een maand dakloos rond in Milaan. Dan besluit ze de trein naar Brussel te nemen. Van daaruit wordt ze naar Antwerpen gebracht.
Samenvatting van de inhoud
Liza Erbuz is een meisje van 15 jaar dat in Albanië woont. Haar vader schrijft kritisch over de Albanese politici en dat betekent dat hij persona non grata is.(ongewenst persoon) Liza woont nog bij opa en oma. In het eerste hoofdstuk wordt Liza twee keer bedreigd door mannen die in een grote BMW rijden. Ze vragen haar waar haar vader is. Liza weet het niet: hij is ergens ondergedoken voor mensen die hem bedreigen.
Ze besluit het niet af te wachten dat ze zelf gegijzeld of gedood wordt en wil vluchten naar Brussel om asiel aan te vragen. Opa en oma verwijzen naar haar neef Ardit. Die wil haar wel aan papieren helpen voor 2 miljoen lek (= ongeveer 15.000 euro) die ze dan van hem moet lenen en later moet terugbetalen. Ze gaat met de veerboot naar Bari. Daar neemt ze een taxi naar het station. Op het station zou ze iemand ontmoeten, maar dat gebeurt niet. De mannen komen niet opdagen en ze is dus gewoon belazerd. Ze gaat met de trein naar Milaan, maar ze heeft geen geld meer. Ze zwerft enkele weken dakloos rond in Milaan. Ze slaapt ’s nachts bij een andere jonge zwerver (en dus dief) Pietro, maar ze hebben geen seks. Andere zwervers beschouwen hem als haar vriendje.
Na vier weken besluit ze in de internationale trein naar Brussel te stappen. Een groot deel van de reis brengt ze onder een bank door. In die stad ontmoet ze bij toeval een aantal Albanezen die haar naar een opvangtehuis brengen. Met een tijdelijk bewijs vertrekt ze naar een asielzoekerscentrum in Antwerpen. Ze wordt door een klant van een friettent naar het centrum gebracht.
Ze verblijft enkele maanden in het asielzoekerscentrum en ziet er rare dingen. Zo is er een wat oudere man (Islom) die zich laat pijpen door een Soedanese vrouw. In ruil daarvoor krijgt ze sigaretten. Liza krijgt ook een vriendin Malia die in Afghanistan heeft gewoond en moslima is. Daarna mag ze eindelijk naar school. Meteen valt ze voor een leuke jongen, Jeton, die uit Kosovo komt..Met Malia gaat ze winkelen in Antwerpen, maar veel geld hebben ze niet. Malia is gevlucht voor de Taliban maar zegt er verder nog weinig over. Wel dat ze molotovcocktails maakten (flessen benzine die aangestoken weerden en daarna tegen de vijand gebruikt) In Antwerpen ontmoeten ze opnieuw een Albanees, Eduart, die hen uitnodigt om wat mee te gaan drinken. Liza drinkt een aantal cocktails: het zijn de eerste in haar leven. Eduart zegt dat hij connecties heeft die er misschien voor kunnen zorgen dat ze haar papieren zal krijgen. Liza gelooft hem, maar de lezer zal meteen argwaan krijgen. We zitten inmiddels in de eerste week van december.
Malia moet op een avond naar het ziekenhuis om voor tolk te spelen en dan verveelt Liza zich. Ze gaat naar buiten en ziet dan Eduart weer. Hij zegt dat nieuwe papieren een bedrag van 5000 € kosten. Maar hij weet ook een manier om aan dat geld te komen. Ze moet naakt poseren voor een webcam. Ze kan een masker voordoen zodat niemand haar kan herkennen.
Liza denkt erover na, maar gaat toch niet lang daarna als webcammeisje fungeren. Ze verdient lekker en gaat er ook kleren voor kopen. Dat wekt de jaloezie in het asielzoekerscentrum bij andere vrouwen. Liza krijgt ook klanten die geen masker willen zien bij Liza, maar ze weigert dat af te doen. Soms levert dat een ruzie op met Eduart, want goede klanten mag je niet teleurstellen. Hij gedraagt zich steeds meer als een pooier.
Het boekverslag gaat verder na deze boodschap.
Verder lezen
REACTIES
1 seconde geleden
N.
N.
het is een goeie boek en ook heel spanend alleen het einde was onvoorspelbaar. Ik had meer een happy-end verwacht .
13 jaar geleden
AntwoordenJ.
J.
Het is een te gek boek. Ik hou heel erg van de manier waarop hij schrijft. Ik hen al voor elke boekbespreking een boek van Dirk Bracke gelezen, ze zijn echt super goed. Ik raad iedereen dit boek aan.
9 jaar geleden
AntwoordenM.
M.
IK VIND HET OOK EEN GOED BOEK. MAAR DE REACTIES ZIJN NIET OM AAN TE ZIEN. "HET IS EEN GOED BOEK ( GEEN GOEIE) ""IK HEB (GEEN HEN)" THANK YOU YOU ARE WELCOME XXX
6 jaar geleden
AntwoordenM.
M.
wtf
6 jaar geleden