Mzzlmeiden door Marion van de Coolwijk

Algemene gegevens:
Titel: Mzzl meiden
Schrijver: Marion van de Coolwijk
Jaar van uitgave: 2005
Plaats van uitgave: Baarn
Uitgever: De Fontein Jeugd
Illustrator: -
Datum: 24 februari ‘09

Mijn oordeel over de omslag:
Ik vind het eigenlijk een beetje een saaie voorkant wan het is groen er staan een paar schoenen op en de titel MZZL meiden. Maar eigenlijk is er niks spannends of grappigs aan. Om de voorkant zou ik het boek niet gaan lezen

Mijn oordeel over de titel:
De titel is goed bedacht, niet dat het heel vaak in het boek voorkomt (ik geloof maar 3 keer) maar het spreekt me wel aan. Misschien omdat er gebruik is gemaakt van een afkorting en in combinatie met meiden lijkt het een heel modern boek.


Mijn oordeel over de flaptekst:
De tekst is heel vragend geschreven en dat vind ik wel leuk. Er wordt wel verteld wat er gaat gebeuren, alleen het gebeurd toch weer heel anders dan je verwacht had. Ik vind het een leuke tekst en het nodigt je uit om het boek te gaan lezen.

Een korte beschrijving van het hele verhaal:
Het verhaal begint over een vrouw die een kaart in de brievenbus doet met sorry er op. Ze huilt..
Dan gaat het verhaal over Tanja, een meisje dat al haar hele leven in een weeshuis woont. Ze vertrouwt niemand en doet haar best om afschrikkend te zijn. Toen ze nog klein was deed ze ook al haar best om niet uitgekozen te worden. Eerst werd ze er verdrietig van maar later wou ze helemaal geen nieuwe ouders hebben. Dus huilde ze altijd en maakte mensen aan het schrikken. De enige die ze vertrouwd is de directrice Anneke. Haar vader heeft ze nooit gekend en haar moeder stierf toen ze nog maar anderhalf jaar oud was.
Joan woont als enigs kind bij haar rijke (adoptie)ouders. Ze wordt erg verwend maar voelt zich vaak eenzaam omdat haar vader vaak weg is voor zaken. En haar moeder vaak weg is om aan haar socialenstatus te werken.
Hanna is een braaf meisje dat goede cijfers op school haalt. Ze woont in een grote familie met haar (adoptie)ouders, haar zus, broer en broertje.
Alle drie krijgen ze een brief thuis van de notaris. Daarin staat dat ze op 7 mei naar zijn bureau moeten komen. Daar komen ze elkaar voor het eerst tegen. Als de notaris ze alle drie tegelijkertijd naar binnen roept zijn ze verbaasd.
De notaris houdt een heel verhaal over hun verjaardag en hun moeder. Hun moeder? Ze worden allemaal heel onrustig. Wat blijkt ze zijn een drieling! Ze wisten allemaal dat hun moeder was overleden toen ze nog heel jong waren, maar dat ze nog andere familie hadden?
De notaris ging onverstoorbaar verder, hij las een brief voor van hun moeder vlak voordat ze doodging. Ze komen er achter dat ze ook nog een vader hebben, genaamd John T. Een Engelse muzikant, maar hij wist niet dat hij drie dochters had. Toen hij een plantencontract kreeg hoorde hun moeder dat die deal alleen door kon gaan als John vrijgezel was. Toen vertrok ze. Alle drie zijn ze heel erg verbaasd. Ze krijgen nog een kettinkje met een papegaai hangertje.

Ze willen eerst niks van elkaar weten maar besluiten toch nog het voor één keertje te proberen. Ze spreken af in een cafeetje. Daar komen ze te weten dat de leadzanger van Joans favoriete band The Jeans, John Tana heet. Dat wist ze niet omdat hij altijd Paret wordt genoemd. Paret betekent papagaai, en John Tana is John T. De meisjes zijn heel erg verbaasd. En nog meer als blijkt dat de band die maand een concert heeft gepland in de Arena!
Joan regelt kaartjes en ze hebben een plan, een goed plan denken ze, maar als ze tussen die mensen massa staan weten ze het niet meer. Ze zijn extra vroeg bij het concert aangekomen en staan helemaal vooraan. Als John op het podium komt springt Tanja op hem af. Ze scheurt het T-shirt bij zijn schouder af. Tot haar grote verbazing heeft hij een tatoeage van een papagaai met de initialen van hun moeder er instaan. Nu moet het wel waar zijn! Tanja zegt snel de naam van haar moeder en John kijkt verbaasd bij het horen van die naam. Hij zegt dat ze na het concert moeten blijven wachten.
Het concert gaat weer verder, maar niks is meer het zelfde voor Tanja, Hanna en Joan. Ze wachten tot het concert is afgelopen, en worden dan opgehaald door een bewaker.
Dan laten ze aan John de brief van hun moeder lezen. Hij moet huilen en omhelst zijn dochters. Ze zijn allemaal gelukkig. John zegt dat ze de volgende dag in het zijn hotel mogen terugkomen.

Het signalement en karakterbeschrijving van de hoofdpersoon:
Er zijn eigenlijk drie hoofdpersonen. Tanja is erg fel, reageert op alles en laat niemand over zich heen lopen. Ze heeft een ruw uiterlijk, zwart geverfd haar, kettingen en armbanden in zwarte kleuren en zwarte kleding, en haar ogen spuwen vaak vuur.
Hanna is daarin tegen juist een heel rustig meisje, met kleding die niet opvalt en bruin lang haar in een paardenstaart. Ze houdt eg van lezen en dingen te weten komen, maar van sporten houd ze helemaal niet.
Joan is een meisje dat word verwend door haar ouders, zo gedraagt ze zich ook wel een beetje, geblondeerd haar, dure kleding, veel sieraden, en make-up altijd in orde. Alleen is ze wel eenzaam en doet ze zich bij haar vriendinnen nooit helemaal voor als zich zelf.

Tot welke genre behoort jou boek:
Tot het genre spanning, ook al valt dat wel mee, avontuur past het misschien beter bij. Maar het is wel echt een meisjes boek.

In welke tijd speelt dit boek zich af:
Er waren toen televisies, mobieltjes, concerten en radio’s. Ik denk dat het van nu tot 10 jaar geleden geschreven is.


Raad je je klasgenoten aan om dit boek te lezen?
Ja, alleen denk ik alleen aan de meiden omdat het een echt meiden boek is. Maar het is leuk om te lezen en ook wel grappig om te zien hoe een drieling verschillend opgevoed ook totaal niet op elkaar lijkt. Ik ga zeker de andere 6 delen nog lezen!

Keuzeopdracht:
Ik heb een opdracht gekozen van B namelijk nummer 1.
Stel je voor dat jij de schrijver van het boek bent. Aan welk deel van het boek heb jij met het meeste plezier gewerkt? En waarom? Vertel duidelijk waar het deel over gaat.

Het leukste heb ik gewerkt aan de verschillende personages. Het leven van drie totaal verschillende meisjes. Vooral de eerste hoofdstukken vond ik leuk. Om te laten zien hoe het er thuis aan toe gaat bij Tanja, Joan en Hanna. Ik wou ze ook heel erg verschillend hebben omdat je dan goed kan zien dat opvoeding vaak meer zegt over een kind dan de genen.
Ik wou de personages zo verschillend mogelijk hebben. Eerst heb ik het uiterlijk bedacht, 3 meisjes, de één met bruin, de andere zwart en de laatste blond haar. En de personages kwamen daar al snel bij. Blond voor glamour en rijk, Bruin voor rustig en leerzaam en zwart voor ruig en hard. De namen vond ik wel moeilijk, want ik wou echt namen waarvan je meteen wist wat voor soort personen ze waren. Hanna klinkt wel rustig en officieel dus het meisje met het bruine haar werd Hanna. Joan hoorde ik op tv en dacht dat klinkt wel duur dus het blonde meisje werd Joan en dan moest ik nog een naam bedenken voor het meisje met het zwarte haar. Dat werd Tanja, daar was niet echt een speciale rede voor.
Toen ging ik hun thuissituatie schetsen en al gauw kwam er telkens meer een verhaal. Tanja was nooit geadopteerd want stootte iedereen van zich af. Ze vertrouwde niemand alleen haar leidster.
Joan was rijk maar haar ouders waren nooit thuis. Ook was ze heel erg populair en constant aan het bellen of zich zelf nog mooier maken.
Hanna woonde in een gezin met veel kinderen en hele rustige en normale ouders. En ze deed het goed op school.
De rest kwam vanzelf wel, ik typte aan één stuk door hoe Tanja, Joan en Hanna over de brief dachten, wat ze deden voor dat ze de brief kregen. Moeilijk vond ik het stukje met de notaris, want ik wist niet echt hoe zo een gesprek ging. Als je 16 bent word niet vaak verteld dat je een drieling bent. Maar uiteindelijk lukte het ook. Ook bij dat gesprek kan je de verschillende personages goed zien.

Ik vond het zo leuk om te doen dat ik van plan ben nog meer delen te maken!