Mzzlmeiden door Marion van de Coolwijk

Zakelijke Gegevens Titel: MZZLmeiden
Auteur: Marion van de Coolwijk. Ze is geboren op 7 mei in 1959 in Amsterdam. Ze is getrouwd met Ed en heeft twee kinderen. Ze heeft eerst het VWO afgerond en daarna nog andere studies gedaan. Op school vond ze gym en geschiedenis leuk en aan natuurkunde had ze een hekel. Ze heeft een hond, twee gerbils en een schildpad. Haar hobby’s zijn: schilderen, lezen, koken en motorrijden. Ze houdt ook van gezelligheid, kinderen en nieuwe dingen leren. Ze vindt strijken, spruitjes, wachten in een rij of file en ruzie niet leuk. Toen ze acht was schreef ze al veel verhalen, maar ze is officieel begonnen toen ze 29 was. Haar eerste boek is het Praathoedje en haar belangrijkste boeken tot nu toe zijn: Ik ben niet bom en MZZLmeiden. Zelf leest ze graag kinderboeken, tijdschriften en thrillers. Bron: www.marionvandecoolwijk.nl
Uitgeverij: De Fontein, Baarn

Druk: 6e druk, 2006 (2005) Samenvatting Joan, Tanja en Hanna, een drieling, weten niet van elkaar dat ze bestaan, omdat ze allemaal ergens anders opgegroeid zijn. Joan is het enige kind van haar rijke ouders. Ze wordt heel erg verwend door de huishoudster, maar ze voelt zich toch vaak alleen, omdat haar ouders er bijna nooit zijn. Tanja woont haar hele leven al in een weeshuis. Ze vertrouwt alleen de directrice, Anneke. Hanna woont in een grote familie met veel broertjes en zusjes. Ze doet het erg goed op school. Op hun 16e verjaardag ontvangen ze alledrie een brief van de notaris. Daarin wordt gevraagd of ze op 7 mei naar zijn bureau willen komen. Ze weten alledrie niet waarvoor. Als ze op het bureau zijn, krijgen ze te horen dat ze een drieling zijn. Ze geloven het eerst niet, omdat ze helemaal niet op elkaar lijken. De notaris leest een brief voor, die hun moeder voor haar dood geschreven heeft. Daarin staat dat hun vader, John T. heet. Hij is een Engelse muzikant en weet niets af van hun bestaan. Hij had een relatie met hun moeder, maar toen hij een platencontract aangeboden kreeg, moest hij vrijgezel zijn. Hij wilde de relatie eigenlijk niet verbreken, omdat hij veel van haar hield. Uiteindelijk is zij vertrokken, zodat hij verder kon gaan met zijn muziek. Ze krijgen ook nog een ketting van de notaris, met een papegaai. Ze weten niet waarom er een papegaai aanhangt. De drie zussen willen eerst niets van elkaar en hun vader weten. Maar ze zijn zo nieuwsgierig dat ze samen op zoek gaan naar hun vader. Ze hebben niet veel informatie. Ze weten alleen dat hij John T. heet, een Engelse muzikant was en een relatie had met hun moeder. Ze vinden in het begin bijna geen informatie, maar ze geven niet op. Ze komen steeds meer over hem te weten en na lang zoeken denken ze dat hij de zanger is van de Jeans, John Tana, zijn bijnaam is Parrot. Alle informatie die ze hebben komt bij steeds bij hem uit. Ze denken ook te weten waarom ze een papegaaienketting kregen; Het schijnt dat John Tana een tatoeage van een papegaai heeft! Joan komt achter nog een aanwijzing: zijn naam. De namen Joan Tanja en Hanna zijn alledrie gevormd uit John Tana. Nu ze bijna zeker weten dat hij hun vader is, willen ze hem ontmoeten. Ze hebben geluk, want The Jeans treden binnenkort op in Nederland. Joan regelt kaarten en ze gaan erheen. Ze zijn vroeg, dus ze kunnen vooraan staan. Na lang wachten komt John het podium op. Tanja vraagt of iemand haar het podium op wil tillen. Op het podium loopt ze naar John toe en scheurt zijn T-shirt. Ze ziet een tatoeage van een papegaai, zelfs met de initialen van hun moeder! Nu wisten ze zeken dat hij hun vader was. Ze vragen of John hen na afloop wil ontmoeten. Hij zegt dat hij wel even tijd heeft. Dan leggen ze hem alles uit en hij wil hen dolgraag leren kennen. Daarom blijft hij langer in Nederland, maar nu moet hij snel gaan voor een persconferentie. Hij loopt de deur uit en zegt: ,See you tomorrow!’ Eigen Mening Het verhaal spreekt me aan, omdat het over verschillende onderwerpen gaat. Het gaat bijvoorbeeld over liefde, meidenzaken en verschillende karakters. Ik ben aan het denken gezet door het verhaal, omdat ik bepaalde familieleden niet ken. In het verhaal kende de drieling elkaar en hun vader niet. Ik vind het verhaal onverwacht. Ik had verwacht dat John Tana niets van zijn dochters wilde weten, omdat hij een bekende artiest is. Het onderwerp is goed uitgewerkt. Als ze op zoek gaan naar hun vader, lees je alle details. Ik vind dat de aandacht goed verdeeld is over de onderwerpen, want je leest over de zoektocht, maar ook over de eigen levens van de drieling. Ik heb geen andere verhalen gelezen met dit onderwerp, dus ik kan het verhaal niet vergelijken. Het verhaal blijft me boeien, omdat er veel opeenvolgende gebeurtenissen zijn. Dat is vooraal in de zoektocht. In dit verhaal gaat het om zowel gebeurtenissen als gedachten van de hoofdpersonen. Als ze elkaar ontmoeten, zijn ze beide van belang. Als ze alleen zijn, spelen vooral gedachtes een rol. Bij de zoektocht naar hun vader, zijn juist de gebeurtenissen van belang. De ontmoeting met hun vader heeft veel indruk op me gemaakt, omdat hij zijn dochters wilde leren kennen. Dat had ik niet verwacht. De gebeurtenissen zijn voor mij herkenbaar, omdat ik sommige familieleden eerst ook niet kende, en sommige nog steeds niet. De gebeurtenissen vind ik origineel. Ik heb nog nooit een boek gelezen over een drieling die op zoek gaat naar hun vader. Ik heb zelf ook pas familieleden ontmoet die ik eerst niet kende. Daardoor is het verhaal voor mij levendiger. De hoofdpersonen vind ik levendig, omdat er veel gedachtes worden verteld. De andere personages vind ik minder levendig, omdat je daar geen gedachtes van leest. Doordat er veel gedachtes van de hoofdpersonen worden verteld, kan ik me goed inleven. Ik zou niet willen lijken op de hoofdpersonen. Dan zou ik lange tijd mijn zussen en vader niet gekend hebben. En mijn moeder zou dan overleden zijn. De drie hoofdpersonen hebben allemaal een ander karakter. Ze reageren allemaal anders op bepaalde dingen. Vaak is dat heel verrassend. Er wordt veel verteld over de hoofdpersonen. Daardoor kun je het gedrag goed begrijpen. Het innerlijk van de drieling wordt goed beschreven, zodat je ze goed kunt begrijpen. De drieling veranderd in de loop van het verhaal. Ze leren elkaar steeds beter kennen. In het begin zijn ze heel opstandig tegen elkaar, maar aan het eind van het verhaal zijn ze het vaak met elkaar eens. Ik vind dat de gebeurtenissen logisch op elkaar volgen. Eerst ontmoeten ze elkaar, dan leren ze elkaar beter kennen, dan gaan ze op zoek naar hun vader en dan ontmoeten ze hem. Ik vind dat het verhaal een simpele opbouw heeft, omdat de gebeurtenissen in chronologische volgorde staan. Ik vind dat het slot goed past bij de voorafgaande gebeurtenissen. Eerst wordt beschreven hoe ze hun vader zoeken en in het slot ontmoeten ze hem. Het verhaal loopt goed af, dat vind ik plezierig. Het boek was makkelijk te lezen, omdat er geen moeilijke woorden in staan. De zinnen lezen ook prettig, omdat ze niet al te lang zijn. Het verhaal bevat veel dialogen. Ik vind dat plezierig. Daardoor kom je meer te weten over de karakters en meningen van personen. Verwerkingsopdracht Ik heb gekozen voor de verwerkingsopdracht met het interview. Ik interview Joan, Tanja, en Hanna na afloop van hun avontuur. Wat dachten jullie toen er een brief van de notaris in de bus lag? Tanja: Ik dacht dat ik een prijs gewonnen had! Joan: Ja, dat dacht ik eerst ook. Alleen ik wist niet waarvan, want ik had nergens aan meegedaan! Hanna: Ik kon eigenlijk niets bedenken, want ik had ook nergens aan meegedaan. Ik besprak het met mijn moeder, maar zij kon ook niets bedenken. Was de zoektocht naar jullie vader gezellig? Joan: Ja, supergezellig! Hanna: Meestal wel, alleen er waren soms meningsverschillen. Maar dat was zo weer opgelost! Zien jullie elkaar vaak? Tanja: Ja, we zijn dikke vriendinnen geworden! Hanna: Ja, alleen we hebben natuurlijk wel allemaal ons eigen leven met eigen vrienden. We logeren wel vaak bij Joan in de weekenden. Joan: Ja, dat is altijd gezellig! Pas zijn we ook een dagje gaan winkelen. Dat was minder leuk, want we hebben alledrie een andere smaak! Tanja: Haha, we vonden niets leuk bij elkaar staan. Vertrouwen jullie elkaar? Joan: Nou, dat komt al steeds meer. In het begin geloofden we niets van elkaar en we gingen overal tegenin. Nu vertrouw ik mijn zussen al veel meer! Tanja: Ik heb ook al meer vertrouwen, maar ik vertrouw Anneke nog steeds het meest. Hanna: Ik ben het eens met mijn zussen. Alleen ik vertrouw mijn familie toch nog meer! Joan: Ik heb het meeste vertrouwen in mijn huishoudster. Zij is altijd lief en als er iets is kan ik altijd bij haar terecht! Bij het optreden scheurde Tanja zijn shirt, waarom Tanja? Joan: Tanja is het stoerst van ons. Hanna: Ik zou het nooit gedurfd hebben. Tanja: Ik moet mijn hele leven alles al zelf opknappen, ik denk dat ik daardoor veel durf. Joan: Dat denk ik ook. Ik ben heel erg verwend en hoef bijna niets zelf te doen en Hanna is heel erg verlegen. Wat was de reactie van jullie vader? Hanna: In de eerste plaats schrok hij natuurlijk. Tanja: Hij wist niet eens dat hij drie dochters had! Joan: Hij was wel heel aardig, hij wilde alles weten en hij vroeg ook om een afspraak! Hij zou tegen zijn bewakers zeggen dat ze ons toe moeten laten in zijn huis. Dus we zijn meteen de volgende dag naar hem toe gegaan! Hanna: Dat was leuk. Hij had allemaal lekkere dingen voor ons gekocht en we hadden steeds de slappe lach door de spanning. Tanja: Ik heb nog pijn in mijn buikspieren, haha! Jullie moeder is gestorven toen jullie nog baby’s waren, dus jullie weten eigenlijk niets van haar, alleen haar naam. Kan jullie vader meer over haar vertellen? Joan: Hij kende haar ook maar een paar jaar, dus hij weet niet alles van haar. Hij kan ons wel meer vertellen dan we wisten. Tanja: Hij kan ons bijvoorbeeld vertellen waar ze van hield en waar de niet van hield. Zo te horen zijn jullie blij met de ontmoeting? Hanna: Ja, natuurlijk! Eerst hadden we geen moeder en geen vader. Nu hebben we wel een vader! Joan: Eerst waren we zenuwachtig of hij ons wel wilde leren kennen, want hij is natuurlijk wel beroemd! Dan kun je eigenlijk geen drie dochters uit een vroegere relatie gebruiken! Maar gelukkig wilde hij ons wel leren kennen. Nu jullie meer van jullie moeder weten, lijken jullie op haar? Tanja: We lijken allemaal wel een beetje op haar. Ik heb het opstandige van haar, Joan haar emotionele kant en Hanna haar intelligentie! Joan: Wij drieën denken over sommige dingen helemaal hetzelfde, dan zie ik dat we een echte drieling zijn! Hanna: Ja, in sommige opzichten lijken we wel op elkaar. Meiden, heel erg bedankt voor het interview! Misschien zien we jullie nog eens op het podium met jullie vader!