Lieve vader, vuile schurk door Lenze L. Bouwers

Boekgegevens:

Titel: Lieve vader, Vuile schurk
Ondertitel: N.V.T.
Auteur: Lenze L. Bouwers
Motto: N.V.T.
Soort boek: Misdaad Roman
Uitgever: Kok Voorhoeve- Kampen
Jaartal eerste druk: 1988
Gelezen druk: 4de druk
Aantal bladzijden: 104

Biografie.

Lenze L. Bouwers is geboren op 16 mei 1940 in Breezand. Na de basisschool, middelbaar onderwijs en de oude kweekschool, dat nu de PABO heet, werd hij meester in Delfzijl bij het basisonderwijs. In Groningen studeerde hij in de avonduren voor het vak Nederlands waar hij voor slaagde. In het jaar 1968 gaf hij vooral in het vak Nederlands les. Hij wilde graag decaan worden want hij vond het lesgeven niet alles, daarom ging hij studeren voor decaan. Vanaf 1985 begon hij minder les te geven, waarna hij in het jaar 1992 stopte. Vanaf dat moment ging hij alleen nog schrijven en dichten de volgende titels bracht hij uit:

Andere boeken van deze schrijver

Kinderboeken en jeugdboeken
Boeken voor 6-9 jaar
Sst... ik ga bidden (kindergebeden), Kok Voorhoeve, 1995
Ik zwem (illustraties Ria Groen), Callenbach, 1996

Boeken voor 9-12 jaar
Een hut voor dag en nacht (illustraties Bas Mazur), Kok Voorhoeve, 1990
De pyromaan (illustraties Dick van de Pol), Kok Voorhoeve, 1996
Shettie, lieverd (illustraties Magda van Tilburg), Callenbach, 2001

Boeken voor 12+ jaar
Lieve vader, vuile schurk, Kok Voorhoeve, 1988
De agenda van Bakker, Kok Voorhoeve, 1992
Verboden toegang (broedgebied) - gedichten voor jongeren, Van den Berg, 1994

Opdracht G: Een ander slot
Aantal woorden: 725

“Papa, ga nou eens weg! Ik heb al zo vaak gezegd dat ik niet meer wil dat je aan me zit!” Vader keek Hermien met vreemde ogen aan, even dacht ze dat hij weg zou gaan. Maar dat was niet het geval. Hij liep op Hermien af, zijn gezicht kwam vlak bij de hare, “stil, anders hoort moeder ons nog, en dat wil je toch niet hè?” fluisterde hij zachtjes in haar oor. Hermien deinsde achteruit, “Ga weg” zei ze nog een keer, “Ga weg, ga weg, of ik ga je schoppen en slaan”“Nee meisje dat doe jij helemaal niet! Daar heb je het lef niet eens voor, je durf me niet eens te schoppen of te slaan” Hermien wist dat vader gelijk had, maar ze wou niet toegeven, ze wou niet dat hij nog een keer aan haar zat! “ Nee, vader, ik doe het echt” Ze werd bang, want vader ging steeds bozer kijken, en hij bleef maar zo eng dicht bij haar. “Ik doe dit omdat ik van je houd, mijn grote dochter.”“Als je echt van me houdt, dan ga je nu van mijn kamer af, en dan kom je er ook nooit meer in”. “Als ik vandaag weg ga, kom ik morgen terug” Met die woorden liet hij een bange Hermien achter. Ze kon zich altijd groot houden als vader in de buurt was, maar de laatste tijd…… Ze wordt bang van haar vader, ze begint hem te haten. Hij is niet goed voor haar, en hij houd ook echt niet van d’r. Anders behandelt hij haar niet zo! Ze begint te huilen, ze drukt haar hoofd in haar kussen, want vader mag niet weten dat ze om hem houd! Ik moet wat doen, denk ze, maar ik weet echt niet wat, met iemand praten durf ik niet, het dorp is al zo klein, de roddels zijn zo het dorpje door! Dat wil ze niet, dan zouden ze nagekeken worden op straat. En Nellie, daar kan ze ook al niet naar toe. Opeens krijgt Hermien een idee, wat als ze het zelfde doet als Nellie? Snel stop ze het enge idee weg… Nee dat durft ze toch zeker niet! Dat kan ze moeder toch niet aan doen, moeder is al zo vaak ziek. Ze zou zich geen raad weten. Ze probeert wat te slapen, maar haar hoofd zit te vol met ideeën. Ze ligt nog een uurtje of wat wakker, en dan valt ze in een onrustige slaap.
Ze staat op een brug, ze kijkt naar beneden en ziet daar het grijze water, het lijkt wel of de golven haar roepen, “Kom dan, kom dan”. En alsof de wind fluit “Spring dan, spring dan”. Langzaam klimt Hermien op de brug leuning, een paar seconden later zit ze op de rand, auto’s rijden toeterend voorbij, zeker wanneer ze probeert te gaan staan. Opeens lijkt het alsof ze een duw in haar rug krijgt, ze valt naar beneden, ze schreeuwt, “Neeeee, help me, help me dan”. Voor ze het weet ligt ze in het ijskoude water, al snel krijg ze kramp, nog een laatste gil, en ze zakt langzaam naar onder, moeder, moeder denkt ze nog en dan wordt alles zwart.
Met een gil wordt Hermien wakker, het hele bed is nat van het zweet, ze is verschrikkelijk warm. Wat een enge dromen heeft ze de laatste tijd toch! Ze gaat maar weer op haar buik liggen, armen daar, handen daar, ze al snel slaap ze weer. De dag erna staat Hermien echt op de brug, ze denkt aan haar droom, en ze denkt dat alles maar beter is als ze springt, toch zegt haar geweten iets heel anders. Ze probeert die rare stemmetjes weg te stoppen. Ze is vandaag niet naar school geweest, ze heeft brieven geschreven, een voor moeder en Piet, een voor Willie, een voor vader en een voor Makerdam. Bijna alle brieven zijn het zelfde, behalve die van vader, daar is ze heel boos, in die van de andere heeft ze het allemaal uitgelegd, waarom ze van de brug is gesprongen. Ze heeft de brieven al op de post gedaan, dus er is geen weg meer terug, ze klimt de brug op, en springt. Ze denkt aan haar moeder, aan Willie, en aan vader. Al snel weet ze niets meer, alles wordt zwart. En ze zinkt langzaam naar beneden.

Mijn mening

Het boek Lieve Vader, Vuile Schurk is een aangrijpend boek, vooral als je zulke boeken niet gewend bent om te lezen. Het is onbegrijpelijk en laf dat een vader zoiets in zijn hoofd kan halen om incest bij zijn dochter te plegen. Voor de jongere kinderen is het boek te aangrijpend, maar voor de kinderen van +16 en ouder is het wel te doen. Het boek was makkelijk leesbaar en ook begrijpbaar. Je kunt je goed inleven in de persoon en alles word duidelijk uitgelegd wat er nou echt gebeurd.