Kid kind door Caja Cazemier

Zakelijke gegevens Het boek dat ik gelezen heb heet KID Kind. Het is een boek van Caja Cazemier en het werd door Uitgeverij Van Holkema & Warendorf uitgegeven in 2001 te Houten. Het genre is drama: de hoofdpersoon maakt allemaal dramatische, schokkende dingen mee. Gegevens over de schrijver Caja Cazemier werd op 5 september 1958 geboren in Spijkenisse. Na de middelbare school werkte ze een aantal jaar in de gezinsverzorging. Daarna ging ze Nederlandse taal- en letterkunde studeren. Ze heeft ruim tien jaar in Spijkenisse en Leeuwarden gewerkt als docente Nederlands. In 1996 besloot ze te stoppen met lesgeven om meer tijd te kunnen besteden aan het schrijven van boeken. Haar eerste succesvolle boek is “Portret van Sanne” (1992). Caja is getrouwd en heeft drie kinderen. Caja Cazemier schrijft boeken met problemen die heel herkenbaar zijn voor jongeren en dan met name voor meisjes. Ze schrijft bijvoorbeeld over homoseksualiteit, hoogbegaafdheid, de relatie met de ouders, seksueel misbruik, vriendschap en verliefdheid. Boeken van Caja Cazemier zijn: - Portret van Sanne (1992) - Iris (1994) - Minkes tegenbeeld (1996) - Te snel (1997) - Weerlicht (1998) - De wereld van Ward (1999) - Bijna veertien (2000) - KID Kind (2001) - De eerste keer (2002) - Gelijk oversteken (2002) - Naar de brugklas (2002) In 1995 kreeg Caja Cazemier de Tip van de Nederlandse Kinderjury (13 t/m 16 jaar) voor haar boek Iris. Korte Inhoud Emma maakt het na een aantal maanden uit met Ben, een jongen uit haar klas. Waarom weet ze niet precies. Ze maakt een moeilijke periode door: haar moeder is in de overgang, waardoor deze vaak met zichzelf bezig is. Emma probeert de gevoelens voor Ben te verwerken en ze wordt verliefd op Stijn, een jongen die ze kent van saxofoonles, waarvan ze denkt dat het niets wordt. Maar dat wordt het wel: na een tijdje krijgen ze verkering. Met haar ouders kan ze er niet over praten. Ze vindt dat ze niet goed naar haar luisteren, haar niet goed kunnen begrijpen. Het valt Emma na een tijdje op dat ze bijna niets gemeen heeft met haar ouders. Zou ze wel echt bij hen horen? Op een avond vraagt ze het moedig aan haar moeder. Haar moeder schrikt, ze had deze vraag niet verwacht. Dan legt ze uit dat Sander, de man van Emma’s moeder, niet Emma’s echte vader is. Omdat Emma’s moeder niet zwanger kon raken van Sander hebben ze zestien jaar geleden een donor gebruikt. Emma wordt kwaad en loopt weg. Ze wil niets meer met haar moeder te maken hebben en al helemaal niet met Sander. Ze had het kunnen weten! Ze gaat op zoek naar haar biologische vader, maar tevergeefs. Uiteindelijk komt het goed: Emma realiseert zich dat een echte vader ook iemand kan zijn waar je al je hele leven van hebt gehouden, zonder dat hij je biologische ouder hoeft te zijn!
Hoofdpersoon Emma is de hoofdpersoon. Ze is zestien jaar en een beetje mollig. Daar zit ze niet echt mee, hoewel ze er wel een beetje op let (“Ik droeg, hoewel ik dat niet vaak deed omdat ik mezelf daarvoor te dik vond, een rokje en een hemd”). Ze heeft sluik haar wat ze vaak in een slordige staart doet. Emma speelt al jaren saxofoon: dat vindt ze heerlijk en door muziek te maken kan ze haar emoties afreageren. Emma is achterdochtig en vriendelijk. Ze heeft mensen gauw door: ze komt er bijvoorbeeld zelf achter dat ze niet helemaal bij haar vader hoort. Echt slim is ze niet. In plaats van alles uit te praten loopt ze weg en gaat ze met de trein naar het ziekenhuis waar ze geboren heeft. Uiteindelijk gaat ze niet naar binnen: dat durft ze niet. Ze is dus ook een beetje angstig. Emma maakt een ontwikkeling door. Ze wordt een stuk volwassener door alle situaties en krijgt er ook begrip voor. Zonder de donor was ze er helemaal niet! Andere personen - Ben is een jongen uit Emma’s klas. In het begin van het verhaal maakt Emma hun verkering uit. Ze weet niet precies waarom: ze houdt niet meer van hem en ze heeft minder gevoelens voor hem, maar ze kan het hem niet uitleggen. Daardoor wordt Ben boos en dat werkt Emma extra op de zenuwen. - Karlijn is Emma’s beste vriendin. Ze houdt van sporten en vooral van schaatsen: ze vraagt Emma steeds of ze mee gaat. Karlijn steunt Emma erg goed, maar ze floept er steeds teveel uit: door Karlijn komt Stijn erachter dat Emma hem ook wel ziet zitten. - Stijn speelt, net als Emma, saxofoon. Ze hebben elke donderdag tegelijk saxofoonles. Toen Emma verkering had met Ben viel Stijn niet zo op, maar ze begint steeds meer gevoelens voor hem te krijgen. Stijn is aardig en steunt Emma. Hij is gespierd en heeft kort, blond haar en donkere ogen. (Ik kon niets anders dan in zijn mooie, donkere ogen staren. Kon ik maar voor altijd naast hem zitten!) - Marie is Emma’s moeder. Ze is in de overgang. Emma en haar moeder hebben vaak ruzie en Emma vindt dat Marie alleen maar met zichzelf bezig is. Emma mag bijna niets van haar moeder. - Sander is Emma’s ‘nep’vader. Emma wordt ontzettend kwaad op hem als ze erachter komt dat hij haar echte vader niet is. Ze zoekt steun bij Karlijn en Stijn, die haar argumenten geven waarom Sander wel haar vader kan zijn in plaats van haar biologische vader, maar niks helpt. Emma is overstuur. - Remi is Emma’s halfbroer. Hij is de zoon van Sander, uit Sanders vorige huwelijk. Remi is in de twintig en woont vlakbij. Hij is aardig en geeft steun, maar heeft niet altijd tijd voor anderen. - Amber is Remi’s vriendin. Ze is zwanger van hem. Amber is aardig, vrolijk en lief en is heel erg met haar baby bezig. Ze woont met Remi samen. Ze vangt Emma goed op en is als een grote zus voor haar. - Hanneke is Remi’s zus. Ze woont ver weg. Op een avond staat Emma bij Hanneke voor de deur, in de hoop dat Hanneke haar kan helpen, maar Hanneke is niet thuis. Emma heeft weinig contact met haar. - Yme is de dochter van Amber en Remi. Op het eind van het verhaal wordt ze geboren. Emma vindt haar lelijk en verkreukeld, terwijl Amber het een pracht van een baby vindt. Waar en wanneer In het boek zegt Emma tegen Karlijn: “Er lopen in Nederland dus nog meer halfbroertjes en - zusjes van mij rond.” Emma woont dus in Nederland. Waar ze preciés woont is onduidelijk: de enige plaats die in het boek wordt genoemd is Utrecht (haar geboorteplaats) en daar moet ze met de trein naartoe, dus daar zal het niet zijn. - Tijdversnelling: Daar zat ik de rest van de middag. - Flashback: ik had toen ontzettend lopen snoepen om vervolgens mijn vinger in mijn keel te steken. - Verteltijd: ongeveer 3 uur. - Vertelde tijd: iets minder dan een halfjaar (herfst+winter), ongeveer 5 maanden. In het begin van het boek is Amber 4 maanden zwanger, en op het eind wordt de baby geboren. Dat is dus vijf maanden later. Het verhaal speelt zich in het heden af. Dat kun je opmaken uit het verhaal want, zestien jaar geleden, toen Emma geboren werd, waren er bijna alleen anonieme donoren. Bovendien gaat het er ook over dat de Tweede Kamer een nieuwe regel in wil voeren: de donors moeten informatie geven zodat hun nabestaanden hun biologische vader op kunnen zoeken. Perspectief Het boek is in ik-perspectief geschreven. In dit boek is Emma de ik-persoon. Je leest alleen de gedachten van Emma en niet van de andere personen die in dit boek voorkomen. Het is dus een ik-perspectief en geen vertellersperspectief. Voorbeelden: - Ik lachte en ging tegenover haar aan tafel zitten. - Met het verdiende geld erbij kon ik nog net een derde kaartje bij de NS kopen. - Nou begrijp ik hoe het kan dat ik geen gevoel voor talen heb, dacht ik onder Engels. - Terwijl Stijn vertelde, bleef ik rondkijken. Titelverklaring Een KID Kind is een kind dat verwekt is door kunstmatige inseminatie (KID: Kunstmatige Inseminatie Donor). Als de vrouw niet zwanger kan worden van haar man, kan er iets mis zijn met zijn zaad. Als dat het geval is, kunnen ze er voor kiezen een donor te gebruiken. Dan gebruikt de vrouw het zaad van de donor om zwanger te raken. Emma is een KID kind. Haar moeder heeft het zaad van een donor gebruikt omdat Sanders zaad niet goed was. Omdat Emma de hoofdpersoon is heet het boek dus KID Kind.
Thema Caja Cazemier schrijft boeken voor jongeren. Deze boeken bevatten problemen en vaak ook de oplossingen ervoor. In dit boek probeert Caja te laten zien dat je ook van iemand kunt houden als je normaal van je vader zou doen, terwijl hij niet je biologische vader is. Sander is niet Emma’s biologische vader, maar heeft wel haar hele leven voor haar gezorgd. Daarom kan Emma Sander beschouwen als haar vader. Ik denk dat Caja ook probeert te vertellen dat voor elk probleem een oplossing moet zijn. (“Er moet een oplossing zijn, dat kan niet anders. Overal is altijd een oplossing voor, Em!” Zei Karlijn met een serieus gezicht. Ik lachte. “Ja, weet ik. Dat zei Amber ook al.”). Ik denk ook dat Caja vindt dat jongeren moeten weten hoe ze met problemen situaties om moeten gaan. Eigen mening - Moeilijkheid: het boek was best makkelijk te lezen. Er werden niet te veel moeilijke woorden in gebruikt. Eerst snapte ik de titel niet, maar dat werd helemaal duidelijk in het boek. Het lettertype was ook goed, niet te klein en niet te groot. - Spanning: Echt spannend was het niet, omdat ik naarmate ik las wel een beetje wist hoe het zou aflopen (Het was helaas een beetje voorspelbaar). Maar dat vond ik niet erg, het blijft altijd leuk en interessant om te lezen hoe zo’n probleem als dit opgelost wordt (of zich uitbreidt). - Gevoelens: dit boek vond ik erg aangrijpend omdat het een hele schok is als je erachter komt dat je vader je echte vader niet is. Ik vond het zielig voor Emma. Ik vond het ook een beetje lullig van haar ouders: als Emma er niet naar gevraagd had, hadden ze het haar nooit verteld (“Soms is het beter om iets voor je te houden om de vrede te bewaren,” zei mijn moeder.). - Meeleven: ik kon me heel goed inleven in de hoofdpersoon, omdat alles heel duidelijk beschreven is. Moeilijke woorden worden uitgelegd en de zinnen zijn niet al te lang, waardoor het lezen makkelijk gaat. Daardoor kon ik Emma goed begrijpen en haar het hele verhaal lang goed volgen. - Afloop: ik vind dat het verhaal goed afloopt. Er zullen vast mensen zijn die het slecht vinden aflopen, omdat Emma misschien nog op zoek moet gaan naar de donor. Ik vind dat Sander haar vader is, want wat moet ze met een man die ze nooit gekend heeft, die alleen zijn zaad heeft gedoneerd? Het zou nog wel eens ontzettend kunnen tegenvallen. Als ik Emma was zou ik gewoon doorgaan met leven en denken: “Sander is mijn vader!” - Echtheid: het is een heel echt verhaal. Het klopt allemaal. Iedereen zou een KID Kind kunnen zijn. Dat is niet verzonnen. Ook is het modern. Emma gaat samen met Karlijn naar Bløf, wat een moderne en echt bestaande band is.