Kees de jongen Auteur: Theo Thijssen
Titel; kees de jongen
Uitgever; Agathon/ unieboek bv, Jaar van 1e druk uitgave; 1923
Aantal bladzijde: 338
Het gaat over Kees Bakels, hij woont bij zijn vader, moeder, broertje en zusje in de Jordaan in Amsterdam. Hij is een scholier van de laatste klas van de lagere school. Zijn ouders hebben een schoenwinkel. Kees houd ervan van fantaseren, vooral dat mensen hem bewonderen. Op een dag komt er een nieuw meisje in de klas, ze heet Rosa Overbeek. Kees merkt dat ze steeds op hem let. Helaas heeft kees weinig tijd voor haar, omdat zijn vader ziek wordt. Op de avondschool volgt kees Frans en tekenles. Hier fantaseert hij veel over. Ondanks dat het met de vader van kees weer iets beter gaat, loopt het thuis niet op rolletjes. De schoenwinkel draait slecht. Zo biedt de oma van kees aan nieuwe kleren te maken van haar mantel. Dit wil kees niet, en vader word nog zieker. Er komt een mevrouw in de opkamer van hun huis wonen, mevrouw Dubois. Dit is omdat zijn ouder geld nodig hebben. Dan overlijdt kees zijn vader. Ze verhuizen naar een kleiner huis. Aangezien kees moeder in de financiële problemen zit gaat hij van school en helpt in het theepakhuis. Dit verteld hij als eerst aan Rosa en die vindt het erg jammer. Het boek heet Kees de jongen, omdat het gaat over kees. Kees wordt in de loop van de tijd langzaam volwassener en fantaseert naar dingen die nooit zouden kunnen gebeuren. De jongen staat er ook omdat kees een voorbeeld jongen was uit die tijd. Ik vind de titel geschikt want het zegt precies waar het boek over gaat. Een andere titel die ik zelf wel grappig vond is ‘ons keesje’. Ik vind de belangrijkste gebeurtenis in het boek als Kees vader overlijdt. Dan moet het gezin verhuizen en dat vindt iedereen heel erg. Door deze gebeurtenis gaat hij een baantje zoeken en verlaat hij vroegtijdig de school, hoewel hij slim genoeg is om verder te leren na de lagere school, alleen is er geen geld voor. Ik denk dat de gedachtes en gevoelens van Kees de belangrijkste rol spelen en niet de gebeurtenissen. Dat denk ik omdat Kees wat er ook gebeurt, altijd blijft lachen. Eigenlijk gebeurt er niet zo veel bijzonders in het boek, het boek gaat meer over hoe een jongen op zijn eigen manier zijn leven leidt. De gebeurtenis die me minder interesseert is dat hij zich te goed voelt voor zijn vrienden. Hij heeft een hele eigen fantasie en leeft in zijn eigen wereld. In zijn wereld kan niemand aan hem tippen. Hier heb ik een beetje een hekel aan. Hij fantaseert allemaal dat hij heel geweldig is. De mensen die dat doen vind ik minder leuk. Dus ook deze gebeurtenis vind ik minder. Maar het hoort wel bij het boek. Want het gaat over kees die altijd fantaseert. Aan het begin van het boek fantaseert hij heel veel. Namate het verhaal wordt hij steeds
volwassener. Dit komt denk ik ook door de dood van zijn vader. Ik heb niet veel keus met welk personage ik vergeleken wil worden. Maar ik heb een voorkeur voor mevrouw Dubois. Ze is een hele leuke vrouwe, die de familie Bakels erg helpt als vader dood is. Ik heb eigenlijk aan geen een persoon een hekel. Ze zijn allemaal wel aardig en hebben het beste voor met iedereen. In het laatste stuk van het boek gaan Rosa en Kees iets meer met elkaar om. Rosa ziet Kees huilen op de brug, en vraagt wat er aan de hand is. Hij vertelt dat hij is gaan werken. Rosa kust hem op zijn wang en vlucht dan weg. Kees voelt geluk. Hij heeft namelijk een kus van haar gekregen. Kees verdient nu genoeg geld, zodat het gezin rond kan komen. Zo komt alles weer een beetje op orde. Het is dus een goed einde. Men heeft geprobeerd want men kan. En verder leiden ze hun eigen leven. Het verhaal speelt zich af in Amsterdam. Het speelt zich voornamelijk af in: -Het huis van Kees Bakels (en de straat waaraan het ligt) -De school van Kees Bakels -Het huis van de opa en oma van Kees -Het huis van de oom en tante van Kees

Dit is best belangrijk voor de gebeurtenissen. Het verhaal speelt zich af aan het begin van deze eeuw, in 1912. Het is namelijk gedrukt in 1926, en dan is Kees, de hoofdrolspeler, al volwassen. Hij was dus een jongen aan het begin van de twintigste eeuw. Dit is ook te merken aan het feit dat er geen auto's rondrijden maar koetsen, en de gebruiken zijn ook erg ouderwets. Ook kun je het zien aan de geboorte van kees in 1900. In het begin van het boek is hij namelijk 12 jaar oud dus begint het in het jaar 1912. Het verhaal is chronologisch verteld, want het begint aan het begin van het schooljaar, en de gebeurtenissen worden achter elkaar afgehandeld. Er zijn weinig flashbacks in het verhaal. een van de weinigen staat in het begin, op bladzijde 9, vanaf regel 1 t/m 11. Hierin denkt Kees terug aan toen hij een kleine kleuter was. Ook een flashback staat op bladzijde 98. Daar wordt er verteld hoe Kees met het verzamelen van postzegels is begonnen. Eerlijk gezegd kan ik me geen enkele andere flashback uit het boek halen, en ik vermoed dan ook dat deze de enige waren. Het verhaal begint met hoe Kees denkt over toen hij klein was, en hoe hij is veranderd. Dit begin is als een soort inleiding bedoeld: Je komt meteen te weten wat de geschiedenis van Kees is, waar hij woont, wat zijn ouders zijn, ect. Het perspectief is in een hij perspectief geschreven. De lezer kent alleen de gedachten en meningen van Kees, en van geen enkel ander persoon uit het boek. De schrijver heeft dit perspectief gebruikt om de lezer goed te laten zien hoe Kees denkt en om het contrast met de volwassenen en anderen aan te geven. Als hij vanuit zichzelf zou schrijven zou de lezer zelf ook meer vanuit Kees denken, maar de bedoeling is ,volgens mij, juist dat de lezer een eigen mening vormt over Kees en hoe hij denkt, en dat is moeilijker als het verhaal in de eerste persoon staat. Het resultaat vind ik erg goed: Het is net alsof je Kees goed kent, en weet wat hij heeft beleefd, maar je voelt je niet alsof je Kees bent: Hij is iemand anders. Het thema is een moeilijke jeugd beleven doordat zijn ouders erg arm zijn of een fantasie om te overleven. Ook het sterven van zijn vader hoort erbij. Ook in het boek lees je hoe kees zich door deze problemen heen worstelt, en ook een opmerkelijk persoon probeert te zijn door zijn fantasie. Ik vind het boek best interessant en mooi omdat met een heel simpele opbouw het boek me toch goed bleef boeien. Het boek viel me erg mee voor literatuur die ± 80 jaar geleden geschreven is. Het boek had ook een leuke sfeer, en de personages waren goed uitgewerkt, en het leek net of ze echt bestaan hadden. Sommige stukjes waren wel zielig, maar nooit te zielig. Het grootste deel van het boek was erg vrolijk. Ik vond het leuk dat Kees uiteindelijk veel dapperder was, en minder fantaseerde en meer deed. De ontwikkelingen die hij doormaakte waren erg leuk. Sommige stukjes vond ik wel eens een beetje saai, maar al met al was het een erg leuk boek. Dus ik raad het ook andere mensen aan. "Blieft U, mevrouw?" " 'k Wou meneer even spreken" "Meneer de Boer zeker?" "Ja, het hoofd van de school hier." "O ja, mevrouw, dat is meneer de Boer. Wacht u hier maar even, ik zal meneer roepen." Ze knikte vriendelijk, en kwam het portaaltje in. Kees, om te tonen hoe volkomen hij op z'n gemak was, liep zachtjes neuriend weg. Ze zou wel nieuwsgierig wezen, wat dat voor een nette jongen was... Hierin zie je al hoe Kees fantaseert dat de volwassenen hem erg net, beleefd, vriendelijk, zullen vinden. Ook zie je een beetje welke spreektaal wordt gebruikt ('blieft'). Deze passage is wanneer de moeder van Rosa komt zeggen dat haar dochter binnenkort weer op school komt. Met een sprong was-ie uit het gangetje op de vloer van de winkel. Geweldig; had-ie nooit gekund, nu ging het ineens! Door de gordel natuurlijk. Toen de straat op. In het raam van de slager zag-ie zichzelf gespiegeld. Verrek, wat stond het enig. Wat zag-ie er sterk uit, zo van bijzijden! Even kijken hoe-ie er van voren uitzag. Hij stak de straat over, en liep regelrecht op de komenijswinkel af, goed lettend op zijn spiegelbeeld in het raam daar. De nikkelen slang zag-ie duidelijk zitten. Niet helemaal precies in het midden. Hij versjorde de gordel een eindje; ja, nu zat de haak in het midden. `t Stond enig hoor... Deze passage is echt op zijn kees, omdat het laat zien hoe blij Kees was met alles dat hij kreeg. Hij wilde altijd dat iedereen het zag, en dat hij er zelf specialer door werd. De schrijver van het boek is Theo Thijssen. Hij is geboren op 16 Juni 1879. Wat wel leuk is dat zijn doopnaam Theodorus Johannes is. Hij is geboren in Amsterdam in de Leliedwarsstraat 16. Hij was als oudste van de zeven kinderen. Zijn vader Sam had daar een schoenwinkeltje. Zijn moeder was Alida Fieggen. In 1894 zijn ze verhuist van nummer 16 naar nummer 7 in dezelfde straat. Zijn vader overleed toen Theo 11 jaar oud was. Hij had TBC. Zijn moeder kocht toen een kruidenierswinkeltje op de Brouwersgracht. Toen hij 15 jaar was ging hij naar de rijksweekschool in haarlem. Hij woonde op kamers en was geslaagd met een 9 voor Nederlands. In 1899 ging hij in dienstplicht in Naarden en in Amsterdam. Theo was van 1898 tot 1921 onderwijzer in Amsterdam. Hier vond hij de meeste stof voor de meeste boeken van hem. Hij werd er door geïnspireerd. Daarna heeft hij ook nog enkele jaren in de verkiezingen gezeten. Later trouwde hij met Jo Zeegerman. Zij overlijdt een half jaar na de geboorte van hun zoon Theo aan een longontsteking. Hij hertrouwd dan met Geertje Dade. Zij kreeg drie kinderen van hem. Dit waren Joop, Henk en Geertje. Ze waren allebei onderwijzers.