Giph door Ronald Giphart

Verslag Giph
Auteur: Ronald Giphart, geboren in Dordrecht 1965, is in 1987 begonnen met een studie Nederlands. Deze heeft hij echter nooit afgerond en is gestopt na drie jaar, want hij wilde een schrijver worden. Zijn doorbraak werd een stuk in een literair tijdschrift, waarna hij verschillende boeken heeft geschreven. Bijvoorbeeld: Ik ook van jou uit 1992, Phileine zegt sorry, Giph (1993) en het feest der liefde. Hij schrijft nu nog steeds columns voor de Kijk. Titel: Giph
Dit slaat op het ik-personage dat in het boek speelt. Deze heet Giph. Druk: 1996 6e

Uitgeverij: Nijfh & Van Ditmar
Inhoud: het boek bevat 11 hoofdstukken met allemaal een eigen titel. Het totale aantal bladzijdes is 224. Genre: Het boek is een roman, want er zitten veel personen in, het is redelijk dik, er verstrijkt veel tijd en je ziet heel duidelijk de karaktertrekken van de hoofdpersoon. Het subgenre kan dan humoristische roman zijn, omdat er van alles de lol ingezien wordt. Het kan ook een psychologische roman zijn omdat er veel gedachtes van de schrijver instaan. Vorm: Het boek is geschreven in een briefvorm. De schrijver laat dit al in de eerste regels blijken door de lezer met 'jou' aan te spreken. Daarnaast is de brief weer in de vorm van een soort dagboek, omdat boven elk hoofdstuk de plaats en datum is vermeld. Samenvatting: H1: Jonge meisjesharten. Utrecht 31 december 1990
Giph stelt zich in dit hoofdstuk voor. Meteen wordt al duidelijk dat hij met zijn gedachten altijd met sex bezig is. Daarnaast komt het meteen naar voren dat Giph een schrijver is en dat hij veel van de literatuur weet en dat hij daar ook vaak mee bezig is. Giph heeft een heleboel bekenden en vrienden. Hij vertelt daar gelijk over. Ook komt de Wingerd aan de orde, het stamcafé, waar hij Asja ontmoet. Asja is een van de meisjes waar hij sex mee krijgt. Hij zegt verder dat hij verliefd is op alle vrouwen en dat hij houdt van alle vrouwen. Dit komt in H2 ook terug, dan zegt hij met veel vrouwen een goede relatie te kunnen hebben en vredig te kunnen sterven. Met zijn vrienden Monk en Thijm, waar hij ook mee samen woont, gaat Giph het huis versieren voor het oudejaarsfeest. Tussendoor wordt een avond met Joost Zwagerman beschreven, wat eigenlijk een antwoord is op de vraag waarom Giph schrijver is geworden. H2: De Avonden Daarna. Utrecht, januari 1991
Het feest van oudejaar wordt beschreven. Het is volgens Giph een gaaf feest, eerst heeft hij een gesprek met een vloerenlegger, dan komt Asja binnen. Ondertussen krijg je een stukje van Giph's vriendengroep onder je neus. Dan beledigt Giph de vloerenlegger waar hij nog steeds mee stond te praten door zijn vriendin te beledigen. Het wordt 12 uur en we maken kennis met Noëlle, het meisje waar Giph verliefd op is en waar hij aan denkt als hij zich aftrekt. Daarna komt hij in gesprek met Andrea, waar hij een droogneukrelatie mee heeft. Hun gesprekken gaan eigenlijk alleen maar over sex, maar ze hebben het nooit gedaan. Hij heeft met haar een gesprek over zijn lul, waar later wat meer mensen bij komen staan, oa Freanne die het vrolijk over haar kut gaat hebben. Als hij later danst tussen meisjes zonder topjes en wordt afgelebberd door een van hen, wordt hij in elkaar geslagen door een Limburger. Daarna spelen ze het spel "gevaarlijke vragen" (ook wel thruth or dare genoemd) waarin Giph een college geeft over aftrekken. Het spel wordt steeds intiemer en hij zoent met Freanne ( moeder van Noëlle, elf jaar ouder dan Giph). Uiteindelijk eindigt hij met Asja in bed, maar die relatie is snel afgelopen, want de volgende ochtend vindt zij een vreemde bh. H3: The last Christmas Tour, veysonnaz, Zwitserland februari 1991
In dit hoofdstuk wordt een skivakantie met zijn vrienden beschreven. Hij beschrijft de situatie, wat zijn vrienden doen en daarna komt ook een heel stuk over de sociale codes binnen een groep. Verder vertelt Giph over zijn liefde voor Noëlle en de disco avonden, die hij op zich niet echt gezellig vond, en over zijn gevoel toen hij de laatste avond Noëlle er vandoor zag gaan met een skileraar en zelf geen sex had gehad. H4: Nooit meer Amsterdam, Utrecht, maart 1991
In dit hoofdstuk maakt als eerst Asja het uit met Giph. Hij is daar niet echt rouwig om. Daarna vertelt hij over Caro, waar hij ontiegelijk verliefd op was, maar zij wilde niets. In een brief van Freanne krijgt hij een uitnodiging voor het boekenbal. Giph had geprobeerd eerder op het boekenbal te komen, wat niet lukte. Wel had hij een keer een feest van Meijsing meegemaakt, waar hij ook Jeroen Brouwers, zijn grote idool, ontmoette. Dat liep niet zo als het bedoeld had. Nu ging hij met Freanne naar het Boekenbal, maar Giph beschrijft dit niet echt enthousiast en vond het dus niet echt leuk. Vandaar ook de titel "nooit meer Amsterdam". Na het boekenbal gaat Giph mee naar het huis van Freanne, waar ze voor het eerst seksen. H5: Blije mensen. Utrecht, 29 april 1991
De titel wordt gelijk verklaard, door een stukje filosofie over blije mensen. Daarna komt een stuk over een mislukte vrijpartij met Andrea in de V&D. Dan denkt Giph overspel te plegen, vanwege Freanne, maar hij heeft eigenlijk alleen maar een sex-relatie met Freanne, want die schijnt nog veel meer minnaars te hebben. Noëlle negeert Giph inmiddels. Volgens Freanne komt dat omdat ze jaloers is. De rest van de mensen begrijpt niet wat Giph aan het doen is, waar hij boos om is. H6: liefde in tijden van oorlog, Utrecht, 21 mei 1991
Ook dit hoofdstuk begint weer over sex en de seksuele gevoelens die je krijgt bij het lezen van boeken. Giph grijpt dan terug naar zijn jeugd, toen hij nog las uit geilzucht. Dan vertelt hij over het huis van Freanne, een grote villa, waarna hij terugkomt op de ochtend nadat hij daar had geslapen. Nic, Freannes man, was onverwacht met Noëlle teruggekomen uit Düsseldorf. Nic en Freanne peren hem daarna naar Utrecht, waardoor Giph met Noëlle achterblijft. 's Nachts gaan Giph en Noëlle luilakken, dat is een boers/christelijk gebruik. Dit is echter verboden en ze worden dan ook gepakt door de politie, vlak na het moment dat Noëlle bekend heeft dat ze verliefd is op Giph. Door de politie worden ze in een jachthaven aan het Eemmeer gedumpt. Ze breken in een bootje en daar blijven ze de hele nacht zitten. Wat er gebeurt hoef ik niet eens meer te zeggen. H7: Giph en de stroper van tjod idi. Utrecht 6 juni 1991
Giph voelt zich verlaten, hij is ziek, moet de hele tijd overgeven en gaat daarom maar weer over literatuur schrijven, over wie wat verdient, dat hij de hele Nederlands literatuur wil gaan kapot maken en hij een hekel heeft aan stromingen, maar ook over zijn vrienden. Via een boek uit zijn kindertijd komt hij op Fritsjof, de huismongool. Fritsjof is gek en wordt nooit ergens bij betrokken. Giph, Thijm en Monk vinden hem maar irritant en hebben ooit een wild plan gemaakt om hem te vermoorden. H8: Normale Liefde. Utrecht juli 1991

In dit hoofdstuk worden Freanne en Noëlle vergeleken, Giph uit ook dat hij niet zou weten voor wie hij zou moeten kiezen. Daarna volgt een verslag van de dagen dat Giph met Freanne in Limburg is en met Noëlle op die boot vaart. H9: Het gezelschapsspel, Utrecht 2 augustus 1991
Giph beschrijft het laatste feest van de zomer, een feest op een boot. Er was wat met dat feest. Volgens Giph kwam dat doordat hij niet officieel was uitgenodigd en omdat hij niet genoeg aandacht kreeg. Ergert zich aan de gasten en aan de organisatie, beledigt hier en daar wat mensen, komt Asja tegen die niet meer in hem geïnteresseerd is, wordt ontiegelijk dronken, geeft over en komt in een intiem gesprek met een zwerver. H10: Storm en Drank Houffalize (Ardennen), 15 augustus 1991
Giph is met Monk en Thijm op vakantie in de Ardennen. Giph schrijft over wat er daar allemaal gebeurt. Ze hadden eerst het plan rond te trekken, maar de auto wilde daar niet aan meewerken. Nu zitten ze dus op de camping en doen wat competities tennis, lezen, schrijven, praten bij het kampvuur over het moordplan van Fritsjof. (wat ze vervangen door hem naar zelfmoord toe te praten.) en maken ze een wandeling, waarbij ze verdwalen en dan aankloppen bij een huisje. Daar krijgen ze te eten en te drinken, ontmoeten ze hun droomvrouw (waar ze later in een dronken bui een eering voor houden) en worden ze netjes weer op de camping afgezet. Op de camping komen ook twee meisjes staan: Daan en Floor. De jongens besluiten een competitie te doen over wie de meisjes het bed in krijgt. Tijdens "gevaarlijke vragen" krijgt Giph de opdracht zijn tent in te verdwijnen en te gaan slapen. Hij heeft verloren. Dit had hij al eerder ingezien en voelde zich goddamnedfuckin'sonoffabitchheelerggodverdegodvergetenkrijgttchallemaaldegoremeerdestinkin'gonnaripyourballsoffuiterstkoleireviezeadfgelikteslijmerigehondegoreasscholeberoerdevuigondergeschetendebielekarpatensmerigepleuriskankertiefusvinketeringklote. En ongemakkelijk. Ondertussen vertelt Giph ook over een tuinfeest van Freanne, waar Giph zich zou gedragen, maar wat niet helemaal lukt. Freanne loopt met hem te pochen, en betrapt Giph op zoenen met Noëlle. Later ontmoeten ze elkaar op Freannes studeerkamer, waar ze met zijn drieën gaan seksen. De ochtend daarna loopt de hele zooi op de klippen. Noëlle wil nooit meer wat met Freanne en Giph te maken hebben en vervolgens krijgen Freanne Giph ook ruzie. H10: Ik ben de verhalen die ik vertel. Utrecht, het begin van de nazomer 1991
In dit hoofdstuk ontmoet Giph voor de tweede keer zijn idool Jeroen Brouwers. Dit keer op een feest van de uitgeverij van Freanne en Nic. Eerst vertelt Giph nog een keer hoe hij, Thijm en Monk probeerden gelijk met hem te worden en daarna over hoe Jeroen Brouwers van zijn voetstuk valt, als hij dronken wordt, emoties toont (gaat zitten huilen en zielig doen of kwaad wordt en gaat bazelen) en bij het afscheid zegt dat "Giph het van hem over moet nemen." "Wie is deze Jeroen Brouwers dan in Godsnaam om in mijn bijzijn een beetje dronken te gaan zitten worden, het op een ongelooflijk zuipen te zetten en te veranderen in een verdwaasde volkomen paranoïde megalomaan, wie de hel is deze man die het waagde wat bedoeld was als een van de mooiste avonden van mijn leven te verpesten met een laveloze huilbui?" (blz. 219) Giph eindigt het boek met zichzelf aftrekken en daarna in de spiegel kijken, zichzelf als lelijk zien en niet meer weten hoe het nou met hem verder moet. Opbouw van de hoofdstukken: De hoofdstukken van het boek zijn vaak hetzelfde opgebouwd. Giph begint vaak met een stuk over zelfmoord, en dan afwisselend over dingen die pas gebeurt zijn, literatuur, wat hem bezighoudt, zijn vrienden en dingen uit zijn jeugd. De titel van de hoofdstukken komt vaak ook nog in het hoofdstuk zelf voor. Perspectief: Het boek is geschreven in het ik perspectief. De lezer heeft het steeds over ik en je leest met de gevoelens van de ik mee, in dit geval is dat Giph. Ruimte: Het verhaal speelt zich voornamelijk af in Utrecht waar Giph op kamers zit. Verder speelt het verhaal zich ook nog een keer af in Zwitserland als Giph op skivakantie is, in de Ardennen, het boekenbal in Amsterdam en nog wat andere uitstapjes. De ruimte is vooral ondersteunend gebruikt, want je zit midden tussen de studenten in Utrecht, waar het vooral om lol gaat en dat merk je ook uit Giph's boek. Soms is deze zelfde ruimte contrasterend, omdat Giph zich klote voelt. Tijd: Het boek is geschreven in chronologische volgorde. Dit is makkelijk te zien aan de data die boven de hoofdstukken vermeld staan. In dit chronologische verhaal zitten wel veel terugblikken. Giph kan soms terugkijken op dingen die kort geleden zijn, zoals een vorige avond, maar hij kan ook terugkijken naar ding die er in zijn jeugd zijn gebeurd. Zoals hoe verliefd hij was op Caro of dingen over boeken die hij vroeger heeft gelezen, discussies die hij voerde met zijn vader over Brouwers enzo. Vooruitblikken zitten er niet in dit boek. Dat zou ook een groot deel van de spanning wegnemen denk ik. Giphart maakt in verschillende gevallen gebruik van tijdsversnelling of tijdsvertraging. Er zitten ook tijdsprongen in het verhaal, aangezien de data van de hoofdstukken elkaar niet rechtstreeks opvolgen. De verteltijd (tijd die nodig is om boek te lezen) is korter dan de vertelde tijd (tijd die in boek verstrijkt). Ik heb het boek in twee weken gelezen en in het boek verstrijkt ongeveer een half jaar. Verhaalbegin: Het verhaal wordt begonnen met een combinatie van informatie en handeling. Je komt het een en ander van Giph te weten, maar je maakt ook gelijk kennis met een avondje "de wingerd" van Giph. Verhaaleinde: Het verhaal wordt geëindigd als de gebeurtenissen zijn afgesloten. Hij heeft het hoofdstuk Freanne/ Noëlle afgesloten, Jeroen Brouwers is van zijn voetstuk gevallen, dus daar heeft hij ook vrij weinig meer over te melden en hij heeft de laatste regels besteed aan hoe hij zich aftrok en daarna zich afvroeg hoe het met hem verder moest. Personages: Giph: Giph is een jongen van een jaar op 27. Hij heeft inmiddels besloten schrijver te worden en de studie die hij begonnen is niet af te maken. Giph heeft wel het een en ander geschreven, maar er is nog niet veel van hem bekend. Zijn grote idool is Jeroen Brouwers. Verder maakt hij een hele hoop lol op feestjes met zijn vrienden en vrouwen. De twee dingen waar Giph zich ook mee bezig houdt zijn sex (en daarbij ook vrouwen) en literatuur. De twee onderwerpen waar hij het liefst over schrijft. Hij schrijft deze dingen vrij somber en sadistisch, maar wel met humor. Giph is een hoofdpersoon. Je kan je rechtstreeks in hem inleven, heeft in elke situatie een rol. Je ziet ook dat Giph verandert door het boek heen. Hij wordt volwassener, verandert zijn mening over schrijvers vooral over Jeroen Brouwers. Freanne: Freanne is een van Giph's minnaars. Ze is een 36 jaar, 9 jaar ouder dan Giph. Freanne is getrouwd met Nic en heeft een dochter; Noelle. Freanne is net zo weg van sex als Giph. Dit blijkt uit haar minnaren top 10 en alle vieze platen, boeken en posters die ze in huis heeft. Freanne is een achtergrondfiguur. Ze is niet ver genoeg uitgewerkt dat je je in haar kan inleven en ze heeft ook niet in elke situatie van het boek een rol. Ze geeft voornamelijk diepte aan Giph, en is belangrijk voor de handeling in het hele gebeuren. Noëlle: Zij is de dochter van Freanne. Ze is 16, scheelt 11 jaar met Giph. Giph is al heel lang verliefd op haar en zij op hem. Dit laatste verklaart ook waarom Noëlle af en toe zo raar doet, in Giph zijn ogen. Via Giph weten wij dat Noëlle "bruusk, verveeld, verwend en tegelijkertijd (of misschien wel daarom) heel erg mooi en leuk" is. Ze heeft kort haar, jongensmaniertjes en jongenskleding, maar is daarom juist zo meisjesachtig. Voor de rest is ook Noëlle een achtergrondfiguur. Ze geeft diepte aan Giph en is belangrijk voor de handeling
Monk en Thijm: Giph heeft hen al leren kennen toen hij zijn studie begon en ze waren eigenlijk gelijk vrienden. Sinds de introductiedag (6 jaar geleden) horen zij bij elkaar. Giph houdt heel veel van ze en vindt ze Goden. Zij zijn elkaars plaatsvervangers, woordvoerders en dependances. Echte karaktereigenschappen kom je van hen weinig te weten en dat maakt ook hun achtergrond karakters. Jeroen Brouwers: Groot idool van Giph. Giph kent al zijn boeken letterlijk uit zijn hoofd, praat met Monk en Thijm in citaten van hem, en hij probeert eigenlijk net zo te worden als Jeroen Brouwers. Dit beeld van hem valt echter in duigen als Giph Brouwer voor de tweede keer ontmoet. Ook Brouwers is een achtergrondfiguur: hij geeft diepte aan Giph, is niet heel uitgebreid beschreven en je weet niet zo veel karaktereigenschappen van hem. In het boek zitten nog meer personages die niet heel erg belangrijk zijn. Dit zijn er teveel om op te noemen, maar het gaat vooral om vrienden en vriendinnen en liefdes van Giph. Ook deze zijn achtergrondfiguren. Thema: Het thema van het boek zit hem vooral in de sex en de literatuur. Sex is het enige waar Giph zich mee bezig kan houden en daarnaast ook met de literatuur, want hij is een schrijver. Giph schrijft omdat hij dat plezierig vindt. Gewoon voor de lol is hij daar 24 uur per dag mee bezig. Dat zal voor sex ook wel gelden. Motieven: Sex: een van de belangrijkste dingen in het boek. Bijna alles draait bij hem om sex. Hij masturbeert veel, heeft een droogneukrelatie met Andrea, verklaart zijn liefde aan vele vrouwen, zegt ook van alle vrouwen te houden en heeft daarbij met veel vrouwen sex. Vrienden: vriendschap en vrienden zijn ook erg belangrijk in het boek. Giph schrijft vaak over zijn vrienden, zo bestudeert hij hun groepsgedrag of beschrijft hij de karakters van Monk en Thijm. Daarbij vindt hij ze erg belangrijk en schrijft op blz.121/122 "Ik hou heel erg veel van mijn vrienden. Ik ben ieder dag weer blij dat mijn vrienden mijn vrienden zijn. Mijn vrienden zijn mooie mensen." Literatuur: Giph is een schrijver en heeft dan natuurlijk het een en ander te melden over literatuur. Hij heeft vaak kritiek op de Nederlandse literatuur, op schrijvers, op stromingen en op de groepjes. Hij heeft ook vaak evenementen meegemaakt die met literatuur te maken hebben, zoals het boekenbal en feestjes van schrijvers en uitgevers. Giph schrijft over de literatuur wanneer hij iets heeft meegemaakt waar hij dat mee relateert. Leven: Giph geniet van het leven, maar is er ook heel rouwig om dat alles wat in zijn leven voorbij gaat niet voor eeuwig is en is bang om dat kwijt te raken. Zelfmoord: Dit is een vaak terugkerend iets in het boek Giph. Hij heeft het vaak over doodgaan en zelfmoord plegen. Bijvoorbeeld wanneer ze Fritsjof willen gaan vermoorden, of aan het eind van h7, wanneer een politieagent komt vertellen dat Giph dood is, aan een zelfmoordpilletje, dat iedereen bij zijn geboorte moet krijgen en dat hij dan al lang gebruikt zou hebben, het verhaal van een soldaat in De Wingerd die zelfmoord wilde plegen, een meteoriet die de wereld verwoest, een verdwaalde kogel in de stad die hem toevallig zou treffen enz. Waardering: Ik had al eerder van Giph gehoord, doordat ik toevallig een keer een van zijn columns heb gelezen in de Kijk. Toen ik hoorde dat Ronald Giphart volgend schooljaar persoonlijk bij ons op school zou komen, vond ik eigenlijk wel dat ik moest weten wat voor boeken hij schreef. Een vriend heeft mij toen Giph aangeraden en vandaar dat ik het boek ben gaan lezen. Ik vond het boek erg leuk om te lezen. Het was vooral makkelijk om te lezen. Het las gewoon lekker weg. Er zaten niet van die ontzettend lange zinnen in en de moeilijke woorden die de schrijver gebruikte waren niet zo belangrijk dat ze opgezocht moesten worden. Het onderwerp (sex en literatuur?) zou mij in eerste instantie niet zo heel erg aanspreken, maar ik heb er niet echt "last" van gehad. Er zat ook niet echt een belangrijke verhaallijn in. Dat vond ik ook wel een keer afwisselend om te lezen. Een boek zonder moeilijke gebeurtenissen en problemen, gewoon iets dat over allerdaagse dingen gaat. Een boek zonder echt moraal, hoewel Giph me wel aan het denken heeft gezet over "wat het leven nou precies is en inhoudt en hoe je het moet leven." Er was dan voor mij heel veel herkenning in het boek. Niet alleen in de manier van leven: het bezoeken van feestjes, sex en liefde en dronken zijn, maar ook in de gedachtes van Giph. Bijvoorbeeld het voorbeeld van "de drang leuker te zijn dan een ander" (blz. 18) "filosofie van de blije mensen" (blz. 93) Sommige stukken waren minder interessant en daarom ook niet erg leuk om te lezen. Als voorbeeld kan ik hiervoor sommige stukken over de literatuur geven, dat was niet altijd interessant om te lezen, of de beschrijving van het boekenbal. Soms kon ik me ook heel goed inleven in de gedachtes of gevoelens van Giph. Het klinkt misschien stom, maar ook de seksscènes vond ik goed geschreven. Er zat altijd iets van humor in, je las Giph zijn mening en het staat er gewoon zoals het is. Niet met overdreven mooie zinnen en Bouqetreeksgeslijm. In het boek zat ook een hoop humor. Met de gedachtes van Giph kon ik het niet altijd eens zijn, of soms gedeeltelijk, maar ze waren wel vaak grappig beschreven. ( "liever mooi dan intelligent" blz. 20) (het nichtje van merel, blz. 23) (maarten 't hart, blz.82) Ik heb in sommige situaties hardop zitten grinniken, tot irritatie van mijn ouders. Daarom maakt het volgens mij ook dat het boek zo erg leuk was.