Het Onderwerp Het onderwerp van het boek is de vriendschap tussen 2 neven en het aanpassen aan een andere cultuur. De prinsjes Kwasi en Kwame, neven van elkaar, worden in 1837 naar Nederland gestuurd om daar de Nederlandse taal en cultuur te leren. Het doel van deze missie was West-Afrikanen te werven voor het Oost-Indische leger. De koning van Ashanti levert per jaar duizenden mannen en als onderpand daarvoor geeft hij zijn zonen aan Nederland. De 2 prinsen komen voor een keuze te staan: passen ze zich aan aan de Nederlandse cultuur en lopen ze het risico om hun oude cultuur te vergeten of houden ze hun originele cultuur in ere. De prins Kwame koos voor zijn eigen cultuur, maar hij werd toch zo door de Nederlandse Cultuur beïnvloed dat hij er later achter kwam dat hij zijn eigen cultuur toch was verleerd. Kwasi koos ervoor zichzelf aan te passen maar vergat de herinnering van zijn ouders en zijn geboorteland. Ook zie je dat de vriendschap van de twee prinsen steeds meer onder druk komt te staan naarmate ze langer in Nederland zijn. In Afrika waren de jongens alles voor elkaar en aan het begin van hun verblijf in Nederland was dat nog steeds zo, maar naarmate Kwasi zich steeds meer gaat aanpassen aan de Nederlandse cultuur groeien de neven steeds meer uit elkaar. Er wordt in het verhaal diep op de vriendschap van de prinsen in gegaan, het verhaal wordt verteld door Kwasi dus je krijgt zijn gevoelens te weten, maar in deel 4 (het boek is opgebouwd in 5 delen) leest Kwasi de brieven van zijn neef tijdens zijn verblijf in West-Afrika van 1847 tot 1850 vertelt Kwame uitgebreid over zijn gevoelens voor Kwasi en krijg je een duidelijk beeld van de band die de twee prinsen hebben. Een Fragment uit een van Kwame’s brieven: 22 december 1847
Ik heb je brief ontvangen! Kwasi-lief, ik heb hem gelezen en herlezen en nog en weer. Woorden zijn toch alles wat we hebben. Ik zeg het maar meteen: gehuild heb ik, het is niet anders. Van gemis, wanneer ik je langs het Buchenwald zie wandelen, maar van geluk vooral, omdat het jou goed gaat… 31 december 1847

Als ik alleen maar zeker kon zijn dat ik je ooit weer zou weerzien, dan zou ik misschien iets van feestvreugde voelen. Zoals het is, ben ik voornamelijk gelijkmatig van geest. Het lukt me vanavond niet blij te zijn met mijn terugkeer naar de kusten die ik zo gemist heb. Voor de tweede maal heb ik alles wat ik ken in de steek gelaten. De Gebeurtenissen De nadruk in het verhaal ligt meer op de gevoelens van de prinsen. Al komen er wel veel verschillende gebeurtenissen voor in het verhaal. De neven moeten zich aanpassen aan de Nederlandse cultuur, zo krijgen ze ook te maken met typisch Nederlandse feestdagen zoals Sinterklaas
In dit fragment vieren de prinsen Sinterklaas in Schevingen bij kroonprins Willem Frederik: Tegen zeven uur moest er gezongen worden. Men leerde ons versjes waarmee de heiligman kon worden opgeroepen, ongeveer zoals de geesten in onze tempel bij het meer. Na een halfuur werden de lichten getemperd en de deuren geopend. We kregen snoepgoed in ons gezicht gesmeten en iedereen, volwassenen voorop, joelde van verwachting. Kwame keek me aan alsof we in een krankzinnige kolonie waren terechtgekomen. Een man kwam binnen in een lang gewaad. Op zijn hoofd het ordeteken van de katholieke bisschoppen. Iedereen juichte, waarom hij in zijn lange baard krabde en vroeg of we lieve kinderen waren geweest. Allen riepen ‘ja’. Dat scheen hem niet tevreden te stellen, want hij vroeg het opnieuw en voegde er aan toen dat wie jokte zou worden afgevoerd naar Spanje. Tegen deze tijd begon ik toch echt wat ongerust te worden. Het is erg leuk om te lezen hoe de prinsen kennismaken met de Nederlandse cultuur. Jammer genoeg was het niet altijd leuk voor Kwame en Kwasi, sommige mensen vonden de prinsen eng omdat ze een andere huidskleur hadden. Soms werden ze op straat nageroepen of zelfs in elkaar geslagen. De gebeurtenissen in het verhaal zijn boeiend verteld en je kunt je goed inleven in de personages en in het verhaal. Sommige delen van het verhaal zijn heel ingewikkeld verteld, naarmate Kwasi opgroeit, worden de situaties waarin hij terecht komt ook lastiger. Aan het begin van het boek is alles nog spannend en nieuw, dat gaat in de loop van het verhaal ook over. De gevoelens en de manier van denken van de prinsen word in het verhaal ook duidelijk. En hun mening over de Nederlandse cultuur komt ook heel vaak naar voren. Zo vinden ze bijvoorbeeld de manier waarop de Nederlanders met de tijd omgaan nogal raar: Het was bekend dat in Delft waanzin te genezen was door de naam van de gek in de kleine wijzer van de kerkklok te krassen. Toen voor een bepaalde dag een meteoorinslag op het noordelijk halfrond was voorspeld, probeerde met het onheil af te wenden door alle uurwerken vierentwintig uur voorruit te draaien.Vijlsel van een klok zou helpen tegen vallende ziekte, het drinken van water waarin een klepel was schoongemaakt tegen steken in de zij. Wat mij betreft is ook het idee dat tijd verloopt bedacht, en dus een bijgeloof. In Kumasi was het verloop van de dingen iets dat in stilte plaatsvond, misschien zelfs alleen maar in de geest.Geboorte, vruchtbaarheid, maancyclus, sterven. De zaken die ons leven ritme en impuls gaven, waren die waarbij we nauw betrokken waren en waardoor we werkelijk werden geraakt. Ze waren privé. In Nederland is het verstrijken van je leven een publiek gebeuren. De bouw Het verhaal is best ingewikkeld opgebouwd, omdat het verhaal is verdeeld in 5 delen, soms zijn het flashbacks dan zijn het stukken uit het verleden. Daardoor kan het soms een beetje chaotisch overkomen. De opbouw is wel te begrijpen, je snapt wel op welke manier de oude man terugkijkt op zijn leven. Personages - Kwasi of Aquasi Boachi
De zoon van de koning van Ashanti. Aan het begin van het boek is Kwasi een leergierige, aardige jongen. Hij wil zich heel graag aan passen aan de Nederlandse cultuur. Maar ook is hij heel naïef en wil hij door iedereen aardig gevonden worden. Tijdens zijn studententijd maakt hij veel vrienden en is redelijk populair ondanks zijn huidskleur. Hij is telkens op zoek naar nieuwe kennis en wil graag een succesvolle carrière opbouwen. Als oude man is Kwasi sarcastisch en een beetje chagrijnig, maar ook kun je merken dat Kwasi veel heeft meegemaakt en nu vooral rust wil. Kwasi heeft uiteindelijk toch zijn geluk gevonden op Java en heeft daar een aantal kinderen waar hij zielsveel van houd. - Kwame of Quame
De neef van Kwasi en toekomstige troonopvolger. In tegenstelling tot Aquasi is Kwame veel kritischer ten opzichte van de Nederlandse cultuur. Regelmatig is hij woedend op de manier waarop Aquasi zijn eigen volk verloochend.Het maakte Kwame ook niet zoveel uit of mensen hem nou aardig vonden of niet hij ging toch wel zijn eigen gang. Ook was Kwame heel goed in tekenen en speelde hij veel muziekinstrumenten. Uit zijn brieven blijkt dat ook hij zich teveel heeft aangepast om nog tot zijn oude volk te kunnen behoren. Op het laatst wordt hij langzaamaan gek. Hij ziet in hallucinaties zijn moeder en op een gegeven moment vindt hij dat zijn leven geen zin meer heeft en pleegt zelfmoord
Taalgebruik De schrijver laat duidelijk aan het taalgebruik zien welke periode van Kwasi’s leven hij beschrijft. Als Kwasi nog een jongen is en net in Nederland komt kun je dat duidelijk merken aan de manier waarop het verhaal geschreven is. De gevoelens van Kwasi zijn die van een kind en dat kun je merken. In de loop van Kwasi’s leven wordt het taalgebruik moeilijker en aan het einde is het weer wat makkelijker geschreven. Vooral als Kwasi in dienst is van Cornelius worden er veel moeilijke woorden gebruikt. Ook als Kwasi probeert uit te zoeken wie zijn carrière heeft gedwarsboomd komen er een paar lastige stukken in voor. Ook worden er veel gevoelens beschreven dus het zijn ook veel gedachten en er komen weinig dialogen in voor. Omdat het verhaal zich afspeelt in de 19e eeuw kan het taalgebruik soms ouderwets zijn maar dat is niet echt storend. Samenvatting Deel 1 speelt zich af op Java in 1900 ( het heden) hier kijkt Kwasi terug op zijn leven, hij schrijft in zijn dagboek wat hij denkt en meemaakt. Hij besluit zijn leven op te gaan schrijven en kijkt terug op zijn jeugd in West-Afrika (1836-1837) zijn laatste jaar in Afrika. Dan gaat het weer verder in 1900 waar hij het reisverslag van adjunct-commissaris van Drunen leest, hij heeft de twee prinsen begeleid naar Nederland. Ondertussen zijn de andere bewoners van Buitenzorg een Jubileumfeest aan het organiseren ter ere van Kwasi’s 50 jarige verblijf in Java. Kwasi ziet dit absoluut niet zitten maar zijn nieuwsgierige buurvrouw Adeline Renselaar komt hem telkens lastig vallen met de kleinste dingetjes. Deel 2 speelt zich af in Delft (1837-1839), Het beschrijft de eerste twee jaar in Nederland. Er wordt verteld hoe de jongens kennis maken met het Nederlandse Koningshuis en hoe ze Nederlandse leren op de kostschool van de familie van Moock. Deel 3 speelt zich ook af in Delft (1839-1847), Kwame en Kwasi komen steeds vaker op het hof en Kwasi word verliefd Sophie, de dochter van Anna Paulowna. Kwasi en Kwame gaan studeren, Kwame heeft het niet naar zijn zin en gaat naar de Militaire academie. In deel 2 en 3 word beschreven hoe de jongens opgroeien. Deel 4 speelt zich af in West-Afrika (1847-1850) Kwame is terug gegaan naar Afrika en stuurt Kwasi brieven. Kwame probeert contact te zoeken met de koning, zijn oom, maar die wil hem niet ontvangen omdat hij zijn moedertaal is verleerd. Je merkt in Kwame’s brieven dat hij ontzettend naar zijn neef verlangd maar dat hij ook niet weg wil van uit Afrika. Kwasi heeft de tijd van zijn leven in Weimar, Hij bevindt zich tussen de adellijke en belangrijke mensen. Kwame vindt dat zijn leven weinig zin heeft en pleegt zelfmoord
Deel 5 is een ingewikkeld deel het speelt zich op veel plaatsen af maar het begint in Java. Adeline Renselaar, ze lezen de officiële papieren waaruit blijkt dat Kwasi werd gedwarsboomd in zijn carrière. Daarna gaat het verhaal weer verder in Nederlands-Indië (1850-1855). Hier is Kwasi heengegaan als aspirant-ingenieur.Kwasi komt in dienst van Cornelius de Groot (daarmee heeft hij samen in Delft gestudeerd). Op een dag houdt Kwasi het niet meer uit bij Cornelius en gaat terug naar Nederland. Daar blijkt de situatie erg veranderd te zijn. Het hof staat is nu meer tegen Kwasi dan vroeger, omdat Kwasi verkeerde dingen had gezegd over het koninklijk huis in Nederland. Kwasi gaat naar Java, en krijgt daar een stuk eigen grond aangewezen. Hij verwacht een mooi stuk land te krijgen, maar dat valt erg tegen. Er is niks mee te beginnen. Hij ontmoet een oude “vriend” van vroeger en samen met hem bouwt hij alles weer op. Daarna gaat het verhaal weer naar 1900, Het feest gaat gewoon door en Kwasi besluit toch te komen omdat Van Drunen naar Java is gekomen. Die vertelt Quasi waarom hij werd tegengewerkt, toen hij eindelijk carrière kon maken. Dit was omdat mensen vonden dat het schadelijk was voor de samenleving als iemand met een zwarte huid een belangrijke functie zou hebben. Quasi wordt niet boos of verdrietig, want hij hoort deze dingen al zijn leven lang.