Nederlands literatuur
1. Verwachtingen.
Ik had nog geen boeken van Esther Verhoef gelezen, maar via kennissen hoorde ik dat ze een goede schrijfster is. Ik verwachtte dus ook dat het een goed boek zou zijn. Van de titel en de omslag kreeg ik echter nog niet zoveel verwachtingen, het kon nog alle kanten op. Maar van de recensies die het boek kreeg en van wat ik er al van gehoord had, verwachtte ik dat het een spannend boek zou worden die je maar al te moeilijk weg zou kunnen leggen. Deze verwachtingen zijn ook uitgekomen ik heb het boek zowat in één keer uitgelezen.
’Beklemmend drama vol nagelbijtende spanning.’***** Algemeen Dagblad

Ik ben het hier helemaal mee eens. Zodra je begint met lezen kun je het niet meer wegleggen. Al vanaf de eerste pagina neemt ze je mee het verhaal in.
2. Korte inhoud
Didi Vos is bevallen van een gezond kindje. Helaas verliep de bevalling moeizaam en heeft ze ook nog eens problemen aan haar bekken, waardoor ze aan haar bed gekluisterd is. Daardoor komt de kraamverzorgster Hennequin Smith voor haar en haar pasgeboren kindje zorgen.
Hennequin Smith heeft echter heel wat moorden op haar geweten. Zo heeft ze bijvoorbeeld een meisje dat bij haar op het internaat zat van de trap geduwd, haar eerste man in Amerika vergiftigd en haar laatste man Bart van de trap geduwd. Ze is van plan om wraak te nemen op Didi Vos, omdat Didi de dood van haar zusje Claartje, in Hennequin haar schoenen schoof.
Ondertussen kan Miriam de Moor, werkzaam bij de politie, de dood van haar broer Bart maar moeilijk verwerken, en ze beschuldigt Hennequin voor moord op haar broer. Miriam verdiept zich in Hennequin haar verleden. Via een Amerikaanse privédetective komt ze erachter wat een gevaarlijke vrouw Hennequin is. En hoewel ze het eigenlijk niet mag doen, gaat ze zelf op onderzoek uit.
Aantal woorden: 171
3. De zaak
In het boek gaat het erom dat Hennequin Smith na drieëntwintig jaar wraak wil nemen op Didi Vos, door haar kraamverzorgster te worden. In 1990 was Hennequin Smith, toen nog Catharina Kramer, de stiefzus van Didi en Claartje. Catharina neemt Didi en Claartje mee naar een spoorbrug. Als Catharina iets aan Claartje wilt laten zien, is Didi het zat. Claartje krijgt altijd alle aandacht en ze is alleen maar met haar pop bezig. Didi pakt de pop van Claartje af en gooit hem van de brug af, waarna Claartje haar pop achterna springt. Didi had echter tegen haar moeder gezegd dat Catharina Claartje van de brug had geduwd.
De zaak wordt opgelost door Miriam de Moor die zich verdiepte in Hennequin haar verleden.

4. Begin en einde
’Dus hier woon je.’ Miriam fluisterde het zachtjes voor zich uit. Haar vingers omklemden het stuur van haar Peugeot. Ze waren een beetje vochtig geworden en tot haar ergernis merkte ze dat ze sneller was gaan ademen.
Het verhaal begint gelijk midden in een gebeurtenis, waardoor het verhaal meteen spannend is en vragen oproept. Zoals: bij wie is ze dan nu, wie is Miriam en wat is ze aan het doen?
In een opwelling rukte Didi Popje uit haar hand en liet hem los. Het vuilwitte ding werd geschept door de wind en dwarrelde als een veel te grote sneeuwvlok van de brug naar beneden. ‘Popje!’ riep Claartje. Ze stak haar handjes uit en stapte van de brug.
De meeste open plekken zijn op het einde ingevuld, maar er zijn nog wel een paar open plekken zoals: weet Didi wat er met haar man is gebeurd of gaat ze er ooit achter komen en hoe gaat het nu verder met iedereen? Daarom heeft dit verhaal een open einde.
5. Relatie werkelijkheid
De gebeurtenissen in het boek zouden in het echt best gebeurd kunnen zijn. Toch is dat niet zeer waarschijnlijk. Wel is het een leuk en spannend boek om weg te lezen. De hoofdpersonen die in het verhaal voorkomen zijn in dit geval drie jonge vrouwen, die per persoon verschillende dingen meemaken. Miriam met het verwerken van de dood van haar broer en het verliefd worden op haar buurman; Didi met het net bevallen zijn van een gezond kindje, maar zelf last hebben van instabiele bekken en Hennequin die vol zit met haat, omdat haar in het verleden veel naars is aangedaan. Dus het zijn gevallen waarmee men zich prima kan identificeren, en waardoor het dus ook leuker wordt om te lezen.
6. Literaire thriller
Een literaire thriller houdt in dat het een boek is met karakterontwikkeling, onverwachte wendingen en dat psychologie belangrijker is dan geweld. Daar is ‘Kraamhulp’ dus wel een mooi voorbeeld van. Qua karakterontwikkeling, omdat elk personage uitvoerig beschreven wordt, dus je weet wat ze op dat moment denken en voelen. Qua onverwachte wendingen, omdat er in het begin van het verhaal verwachtingen worden opgewekt, die later bijvoorbeeld helemaal niet lijken te kloppen. En qua psychologie belangrijker dan geweld, omdat de gedachtes heel uitvoerig beschreven worden, en het voelt alsof je daarom een band krijgt met een personage.
7. Waardering

‘De kraamhulp’ is een boeiend en interessant boek door de spanning, goed uitgewerkte personages en de hoeveelheid vragen die het verhaal oproept. Het boek kent een vlotte schrijfstijl, waardoor je het in één keer uit wilt lezen. Het is makkelijk leesbaar door de korte zinnen, korte hoofdstukken en veel actie. De personages zijn goed neergezet, omdat je iedereen op zijn eigen manier leert kennen. Dit boek kan ik dus zeker aanraden aan leeftijdsgenoten.