Samenvatting

Miriam de Moor, werkzaam bij de politie in Rotterdam, kan de dood van haar broer niet verwerken. Volgens de officiële verklaring is haar broer van de trap gevallen, een dom ongeluk. Miriam vertrouwt de verklaring echter niet. Ze verdenkt Hennequin, de mysterieuze echtgenote van haar broer. Miriam had het idee op het politiebureau geopperd om een onderzoek naar haar schoonzus te starten. De politie lachte haar uit. Maar Miriam vertrouwt de verklaring nog steeds niet, dus start ze zelf een onderzoek.

Ondertussen hebben Oscar Stevens en Didi Vos een kindje gekregen, Indy, een kersverse, gezonde dochter. Met Didi gaat het niet goed. De bevalling heeft haar sporen achter gelaten. Ze is aan haar bed gekluisterd en kan dus niet voor Indy zorgen. Het echtpaar is daarom dolgelukkig als Hennequin Smith, de nieuwe kraamhulp, hun elke dag bijstaat met het verzorgen van de pasgeboren baby Indy en de herstellende Didi. Maar Hennequin is niet in huize Stevens-Vos om babyflesjes met melk te vullen, ze is op iets heel anders uit..

Door een privédetective in te schakelen, komt Miriam erachter dat Hennequin een dubieus verleden heeft. Hennequin heeft vier echtgenoten gehad, allemaal bulkten ze van het geld, drie leven niet meer, één is vermist. Ze blijkt in werkelijkheid Catherina Kramer te heten.

Miriam komt er ook achter dat Hennequin vervalste papieren heeft om  kraamhulp te zijn bij Didi en Oscar. Ze vraagt zich af wat Hennequin daar te zoeken heeft.

Met Didi gaat het nog steeds niet beter. Indy huilt constant, waardoor Didi en Oscar  geen nachtrust meer hebben. De geliefde konijnen van Didi hebben het loodje gelegd. Didi geeft Oscar de schuld en het gesprek mondt uit in een enorme ruzie. Eigenlijk wilde Oscar liever geen kind en na de moeizaam verlopen zwangerschap van Didi staat hij seksueel gezien op springen. Hennequin ziet haar kans om Oscar te verleiden en ze grijpt die kans. Door deze verleidingsactie staat de relatie tussen Oscar en Didi op knappen. Nadat Oscar naar het huis van Hennequin is gegaan voor nog een portie seks, heeft ze hem helemaal in haar macht. Precies hoe Hennequin het had gepland.

Hennequin delft midden in de nacht een graf voor iemand. De volgende dag heeft ze een nieuwe afspraak met Oscar gemaakt op een parkeerterrein van een hotel dicht bij het bos. Maar ze hebben geen seks: ze neemt Oscar mee het bos in en bindt hem vast aan een boom, vlak bij het vers gedolven graf, waarin hij spoorloos zal verdwijnen.

Nelly, de moeder van Didi, is overgekomen uit Noorwegen. Ze is een doortastende vrouw die veel weet van zwangerschap, ze wantrouwt Hennequin direct.

Miriam hoort op het politiebureau dat Oscar verdwenen is. Ze brengt een bezoek aan haar ex-schoonzus Hennequin en laat merken dat ze veel over haar verleden weet. Hennequin is woedend en verbaasd tegelijkertijd.

Dezelfde nacht wordt Miriam in haar slaapkamer aangevallen door een boze Hennequin. Bij het gevecht valt Miriam door de glazen serre. Ze heeft een gescheurde schouder en een gebroken arm. Hennequin vlucht naar het huis van Didi. Daar aangekomen dwingt Hennequin Nelly, Didi en Indy in haar auto te stappen.

Miriam laat zich door haar gebroken arm niet weerhouden snel verder op zoek te gaan naar Hennequin. Ze voelt aan dat er iets vreselijks gaat gebeuren. Onderweg naar Hennequin belt ze met de vader van Hennequin en ze hoort dat Hennequin een halfzusje is van Didi. Het zusje van Didi (dus het halfzusje van Hennequin), Klaartje, is van de spoorbrug geduwd door Hennequin volgens Didi. Hennequin heeft altijd gezegd dat ze onschuldig was.
 Miriam beseft meteen dat de vier vrouwen op weg zijn naar de spoorbrug. Hennequin wil de ultieme wraak nemen: alle drie de vrouwen van de spoorbrug duwen. De vader van Hennequin is gelukkig net op tijd om dit te voorkomen en terwijl Miriam net aan komt rijden, stort de vader van Hennequin zich samen met de wrede Hennequin het water van de Waal.

In het slot van het boek wordt het duidelijk dat Didi, toen ze zes jaar was het popje van haar zusje van de spoorbrug had gegooid, waarna het zusje haar popje was nagesprongen. Didi had de schuld van de dood van haar vierjarige zusje in Hennequins schoenen geschoven. Deze grote leugen had Hennequin wreed en wraakzuchtig gemaakt.

Biografie Esther Verhoef

Esther Verhoef werd op 27 september (1968) geboren als Esther Verhallen, als eerste kind van een gitarist/zanger en acquisiteur. Verhoef werd geboren en getogen in het dorp Rosmalen, vlakbij Den Bosch.

Sinds haar zevende jaar schreef ze dagelijks en was zij van haar typmachine onafscheidelijk. Ze bleef vanaf die leeftijd altijd schrijven.

Na de HAVO volgde Verhoef de Schroeversopleiding in Den Bosch.

Verhoef was eenentwintig jaar toen ze een kleine start aan haar loopbaan maakte met columns in het blad Flair.

Tussen 1995 en 2005 schreef ze vijftig informatieve boeken over huisdieren, waarvan er wereldwijd zo'n acht miljoen verkocht werden. Haar dierenboeken zijn vertaald in ruim tachtig landen.

Esther Verhoef kreeg pas bekendheid bij het grote publiek toen zij thrillers begon te schrijven. In 2003 debuteerde ze met de thriller Onrust, die in 2004 werd genomineerd voor de Gouden Strop en snel erna werd vertaald in het Duits. De opvolger Onder druk werd genomineerd voor de Gouden Strop 2005. Op 22 september 2005 won Verhoef met Onder Druk in Antwerpen de Diamanten Kogel 2005, een prijs voor de beste oorspronkelijk Nederlandstalige thriller van het jaar.

Zo werd Verhoef in twee jaar al snel een bekende schrijfster. Nu is ze een van de succesvolste schrijfsters van Nederland. Van haar (psychologische) thrillers en romans werden meer dan 1,75 miljoen exemplaren verkocht. Esther Verhoefs haar werk is in meerdere landen verschenen en vele malen genomineerd en bekroond.

Esther Verhoef is getrouwd met Berry Verhoef. Samen hebben zij drie kinderen.
 Verhoef heeft samen met haar gezin een huis in Nederland en in Frankrijk. Momenteel wonen zij in Zuid-Frankrijk.

Samen met haar man Berry heeft Verhoef meerdere boeken geschreven onder de naam Escober. Deze boeken zijn spannende actiethrillers met psychologische diepgang en hebben ook prijzen gewonnen.  

Bibliografie

Verhoef heeft zestien boeken uitgegeven sinds 2004, waarvan twintig boeken zijn genomineerd voor een prijs. Hieronder de vijf winnende titels:

• 2005 - Winnaar Diamanten Kogel met Onder druk
• 2007 - Winnaar Zilveren Vingerafdruk met Rendez-vous
• 2008 - Winnaar Zilveren Vingerafdruk met Close-up
• 2011 - Winnaar NS Publieksprijs met Déjà vu
• 2014 - Winnaar Hebban Crimezone Award met De kraamhulp

Personages

Miriam de Moor

Miriam de Moor is een jonge politieagente die een half jaar geleden haar broer heeft verloren door een “val van een trap”. Ze draait vaak nachtdiensten, waardoor ze overdag moet slapen. Daardoor heeft ze weinig vrienden. Ze gaat een mooie toekomst tegemoet met haar onderbuurman, de kunstenaar Boris.

Miriam heeft kort, donker haar. Ze is een wantrouwend type door haar werk. Miriam werkt en woont in een flat op de bovenste verdieping in Rotterdam.

Hennequin Smith/Catharine Kramer

Hennequin Smith/Catharine Kramer is een vreselijk persoon. Ze heeft diverse moorden en vermissingen op haar geweten. Ze heeft vier rijke echtgenoten gehad, die allemaal zijn vermoord of vermist. Hennequin zorgde ervoor dat zij de erfenis kreeg. In het boek kom je geen vrienden of vriendinnen tegen van Hennequin. Hennequin komt aan haar einde doordat haar vader met haar van de spoorbrug afspringt.

Hennequin heeft een mooi lichaam, ze lijkt jonger dan een vrouw van vijfendertig. Ze heeft lang, donker haar en blauwe ogen. Om niet herkend te worden door Didi draagt Hennequin een blonde pruik en heldere, groene lenzen.

Door de erfenissen van haar echtgenoten is ze erg rijk geworden en woont ze in een duur penthouse in Rotterdam.

Didi Vos

De negentwintigjarige Didi Vos is een moeder die graag een kind wilde tegen de zin van haar man Oscar Stevens. Door de bevalling kan ze nauwelijks lopen. Didi houdt zielsveel van haar kindje Indy. Door de bevalling ziet ze er slecht uit. Ze draagt het hele boek door vooral oversized t-shirts. Didi woont samen met Oscar in een huis aan de begane grond in Rotterdam. Didi bezit een oude Kever. Didi houdt van tennis en heeft geen beste vriendinnen.

Toen Didi zes jaar was is haar vierjarig zusje Claartje gestorven.

Oscar Stevens

Oscar is een vierendertigjarige man met kort blond haar. Hij is langer dan de gemiddelde man. Oscar Stevens is een eerste-klas-zakkenwasser. Hij wil geen kind en wanneer zijn vrouw dan toch zwanger wordt en een moeilijke zwangerschap krijgt wegens bekkeninstabiliteit, gedraagt hij zich als een hufter. Hij doet vrijwel niets met zijn jonge dochter en laat zich verwennen door Hennequin. Hij wordt levend begraven door Hennequin.

Nelly Vos

Nelly is de moeder van Didi en de stiefmoeder van Hennequin. Wanneer ze bij haar dochter op bezoek is, wantrouwt ze intuïtief de kraamhulp. Ze wil haar direct buitenspel zetten. Nelly is een doortastende vrouw. Nelly is vier keer getrouwd, waaronder de vaders van Didi en Hennequin. Nelly woont momenteel in Noorwegen .

Mijn mening

Esther Verhoef heeft met De kraamhulp een heerlijk spannend boek neergezet. Al vanaf het eerste moment is duidelijk dat Hennequin niet deugt, de vraag is alleen wat er niet deugt.

De speurtocht van Miriam naar de achtergrond van Hennequin is spannend, leerzaam en ontzettend interessant. Wie is de vrouw achter deze gestoorde kraamhulp? Waarom heeft ze het op dit gezin voorzien en wat is haar einddoel? Je leert steeds meer over haar en daarmee wordt het gevaar voor het gezin waar ze werkt alleen maar groter. De spanningsboog die Verhoef hierdoor spant, blijft continu strak staan. Er komt geen moment van rust. Daardoor is De kraamhulp een ijzersterk, spannend boek geworden.

Daarnaast heeft het een boek een verrassend einde. De kraamhulp heeft me geboeid door de spanning, goed uitgewerkte personages en de hoeveelheid duisternis die het bevat. Het is in alle opzichten een prachtige thriller, die ik iedereen aanraad. 

Esther Verhoef snapt hoe je thrillers moet schrijven. Ze heeft een vlotte schrijfstijl, waardoor je het boek in één ruk uitleest. Het boek is makkelijk leesbaar door de korte zinnen, korte hoofdstukken en veel actie, waardoor de vaart in het boek blijft.

Het boek is verdeeld in dagen: maandag, dinsdag, woensdag, etc. De dagen zijn altijd onderverdeeld in stukjes waar Miriam, Hennequin en Didi hun gedachtes en gevoelens zeggen. Ik vind dat Esther Verhoef de drie verhaallijnen van de drie vrouwen op een logische wijze bij elkaar brengt.

De personages zijn bijzonder goed neergezet. Je krijgt bijvoorbeeld voor Hennequin echt haatgevoelens, maar op het einde heb je ook medeleven met haar.

Ik zie geen nadelen aan dit boek en vindt het een grote aanrader!