Titel: De eetclub Schrijver: Saskia Noort Druk: Eerste druk Uitgeverij: Ambo Anthos uitgevers Jaar van uitgave: 2004 Plaats van uitgave: Amsterdam Jaar van eerste druk: 2004 Aantal bladzijden: 239 bladzijden Samenvatting: Karen van de Made vertrekt met haar man Michel, dochters Sophie en Annabelle van de grote stad(Amsterdam) naar het dorp. Daar doet ze na verloop van tijd steeds meer vriendschappen op. Het zijn bij elkaar ook allemaal stelletjes. De vijf echtparen richten een vriendenclub op, genaamd ‘De Eetclub’, bestaande uit Karen, Michel, Babette, Evert, Patricia, Simon, Angela, Kees, Ivo en Hanneke. De ‘vrienden’ houden de uiterlijke schijn van hun ‘succesvolle leven’ voor elkaar op en verdedigen het succes en het geluk tegen elke prijs. Iedereen is verbonden met elkaar door het werk van de mannen, die allemaal afhankelijk zijn van Simon, die met veel geld o.a. verkregen door het exploiteren van sekslijnen, investeert in de bars en restaurants van Kees, de zaak van Michel (de man van Karen), partner in de zaken van Evert en dan is er nog Ivo, de accountant van het bedrijf (hij is de man van Hanneke). Op een koude winternacht gaat de villa van Evert en Babette in vlammen op. Babette en de twee kinderen overleven op het nippertje deze ramp, maar Evert overlijdt. Karen vangt Babette bij haar thuis op, maar langzaam maar zeker komt ze erachter dat de vriendschappen minder voorwaardelijk zijn dan ze lijken en dat bepaalde mensen zelfs belang hebben gehad bij de dood van Evert. Zo zochten de vrienden troost bij elkaar op de avond na het incident. Op diezelfde avond vertrok Hanneke na een woede uitbarsting. Ivo ging haar vrijwel meteen achterna. Uiteindelijk wordt ze weer gevonden, maar het blijft slecht gaan met haar en Hanneke blijft nog steeds aan de drank. Karen leert via de eetclub ook Patricia en Simon kennen. Meteen bij de eerste ontmoeting is er een zekere spanning tussen Karen en Simon, waar hij gretig op inspeelt door te flirten. Ondertussen wordt Karen zowel door Babette als door Hanneke in vertrouwen genomen. Zo spreekt Karen op een middag weer af met Hanneke om een vertrouwelijk gesprek. Hanneke komt echter maar niet opdagen. Later blijkt dat Hanneke van het balkon is gesprongen, wat haar uiteindelijk het leven kostte. Een avond waarop iedereen weer samen is en veel hun verdriet wegdrinken, loopt de spanning tussen Simon en Karen opnieuw op. Dit loopt uit op een vrijpartij. Niet veel later kwam Karen erachter dat Evert en Hanneke een relatie gehad bleken te hebben. De twijfel begon bij haar op te spelen of Babette of Ivo iets met het overlijden van Evert en Hanneke te maken had. Na een gesprek met de poltie liet ze onbewust doorschemeren van de affaire. Dit werd haar door veel van de vriendengroep kwalijk genomen. Karen bleef zeggen dat ze niks, althans niet bewust, heeft gezegd. Angela en Patricia namen dit haar kwalijk, maar lieten in datzelfde gesprek ook uitlekken dat zij vlak voor Hannekes dood, nog een gesprek met haar gevoerd hadden, wat ook verdenkingen bij Karen opwekte. Ook bleken Simon en Evert een zakelijk conflict te hebben. Op basis van Karens verklaring werd Simon door de politie gezien als iemand met een belangrijk motief voor Everts dood. Simons boekhouding wordt doorzocht, maar Simon maakt zich er niet druk om, omdat er naar zijn zeggen toch niks te vinden is. Bij diezelfde ontmoeting zag Karen in het zakenkoffertje van Simon een afscheidsbrief van Evert aan Hanneke, samen met een paar andere e-mailtjes. Karen zoekt contact met ex-agente op de zaak, Dorien Jager. Met haar bespreekt ze wat er is gebeurd en vraagt haar om raad. Samen besluiten ze dat Karen de mails te pakken moet krijgen door nog een keer met Simon af te spreken. Dit gebeurt, alleen de poging mislukt. Maar er komt nog een affaire bij het rijtje. Ook Michel en Babette bleken met elkaar geslapen te hebben. Hierover heeft Babette tegen Karen gelogen en Karen weet niet meer wie ze op hun woord moet geloven. Ook durft ze Babette niet meer aan haar kinderen toe te vertrouwen. Ondertussen probeert Karen er nog steeds met behulp van Dorien uit te komen: bij een latere ontmoeting met Simon confronteerde ze hem met de situatie en dus ook het achterhouden van de e-mailtjes en correspondentie. Simon draait eromheen en probeert de situatie af te doen door avances op Karen te maken. Karen laat dit echter niet toe en houdt vol. Op dat moment breekt Simon en vertelt hij dat hij een tijdje een verhouding had gehad met Babette. Uiteindelijk besloot hij het te stoppen, omdat hij vond dat ze bij Evert hoorde en hij wou bij Patricia blijven. Hij vertelde van Babettes uitspraak na Everts dood: “Nu staat hij ons in ieder geval niet meer in de weg.” Op dat moment wordt er op de deur geklopt. Het is Babette. Ze viel zowel Simon als Karen aan en ramde ze in elkaar. Toen ze door ging op Simon, kon Karen met haar laatste kracht het koffertje van Simon pakken en Babette op haar hoofd ermee neerslaan. Uiteindelijk werd dus duidelijk dat Babette Evert en Hanneke had vermoord. Indeling: Het boek begint met een proloog, die tekst is hier schuin gedrukt. Dit vertelt een deel van het leven van hoe Evert over zijn leven dacht. Dan volgen er 38 hoofdstukken die aangegeven zijn met nummers.Het boek is verder ingedeeld in alinea’s en witregels. Na zo’n witregel gaat het verhaal weer iets verder in de tijd. Hoofdstuk 4, 5, 9, 10, 15, 16, 20 en 24 zijn terugblikken waaraan Karen denkt. Die terugblikken worden dan grotendeels vanuit het ik-perspectief verteld vanuit Karen. Sommige stukken zijn ook in het personaal perspectief verteld.
Personen: Karen van de Made: Haar bijnaam is Ka. Zij is de hoofdfiguur in dit boek. Veel stukken worden ook vanuit haar perspectief verteld. Ze is getrouwd met Michiel Brouwers. Over haar uiterlijk wordt verder niet echt veel geschreven, alleen dat ze wel altijd goed gekleed is. Zij voelt zich eerst helemaal niet thuis in dat dorp. Later als ze de eetclub hebben, valt ze er altijd al wel een beetje buiten, omdat ze een toch iets ander leven leid., omdat ze ook nog werkt en de meeste vrouwen van de eetclub dat niet doen. Ze is wel altijd erg sociaal en heeft altijd het beste met andere voor. In het begin is ze wel vrij naïef en oppervlakkig, maar op het laatst na al die gebeurtenissen wil zij als enige nog maar eerlijk zijn. Ze weet dan ook dat ze niet meer bij de eetclub past. Zij was wel altijd de meest sympathieke van het stel. Michiel Brouwers: Hij is de man van Karen. Hij is een erg lieve man en zoals ze hem in de eetclub noemen, een trouwe hond. Hij heeft ook een goede baan, maar raakt op een gegeven moment een beetje geobsedeerd door de manier van geld verdienen van Simon en dat wil hij ook graag. Over zijn uiterlijk wordt verder niet veel vermeld. Hanneke Lemstra: Zij is de eerste vriendin die Karen krijgt in dat dorp. Zij is een erg hip geklede vrouw met een heel wild karakter. Over haar uiterlijk wordt verder niet veel vermeld. Zij is getrouwd met Ivo Smit. Zij was de beste vriendin van Karen, tot dat Hanneke dood gaat. Ze scheen van een balkon gesprongen te zijn. Karen geloofd het niet dus gaat het uitzoeken. Hanneke bleek een affaire gehad te hebben met Evert en dat zij als enige Evert altijd begreep en dat ze eigenlijk een erg dubbel leven leidde, waar Karen helemaal niks van af wist. Ivo Smit: Hij is de man van Hanneke. Over zijn uiterlijk wordt verder niet veel verteld. Ook heeft hij niet zo’n grote rol in het boek. Als Hanneke dood gaat, houdt hij het erop dat het een ongeluk is. Hij kan zich niet teveel permitteren bij de politie, omdat hij erg veel heeft gesjoemeld met het boekhouden van Simon en Evert en daardoor erg rijk is geworden. Zelf weet hij wel heel goed dat het geen ongeluk kon zijn. Hij kiest dan voor de makkelijkste weg en geeft Karen de schuld dat zij teveel heeft gepraat tegen de politie. Simon Vogel: Hij is de man van Patricia. Hij is echt stinkend rijk. Hij heeft opvallende felle blauwe ogen en is buitengewoon aantrekkelijk volgens Karen. Hij is niet heel groot en zwart haar en zoals Karen zegt in het boek straalt hij een”onverholen geilheid” uit. Zijn uiterlijk speelt een belangrijke rol in het verhaal, want de meeste vrouwen kunnen hem niet weerstaan. Hij is erg rijk, maar later blijkt dat hij niet op een heel eerlijke manier aan dat geld is gekomen. Doordat hij mooie praatjes houdt, sleept hij de rest van de mannen van de eetclub in zijn wereldje, tot dat er problemen komen. Dan blijkt Simon de harde zakenman te zijn. Aan het einde van het boek blijkt dat hij eigenlijk maar een heel zielig klein mannetje is, dat bang is voor de waarheid. Karen durft hem toch hard aan te pakken dan en die biecht alles op aan de politie.
Patricia Vogel: Haar bijnaam is Patries. Klein en heel mager vrouwtje met aubergine kleurige krullen. Zij is getrouwd met Simon. Ze weet niet echt veel van alle affaires die Simon heeft, want die is daar vel te naïef voor. Haar gaat het meer om het geld. Zo heeft ze en keer een jasje van Dolce&Gabbana gekocht omdat ze die zo mooi vond. Hij had haar 5000 euro gekost, maar het was toch Simons geld. Aan het einde van het boek is ze nog steeds niet zoveel veranderd Ze blijft erg naïef en kiest altijd de makkelijkste weg. Angela Bijlsma: Donkerharig en mollige vrouw. Zij is getrouwd met Kees Bijlsma. Zij speelt niet zo’n grote rol in het verhaal. Zij loopt erg voor haar problemen weg. Babette scheen een paar keer met Kees naar bed zijn gegaan, maar daar heeft ze verder nooit over gepraat, omdat dat te veel verhalen veroorzaakt. Zij is een beetje een meeloper, want toen Patricia dat jasje van Dolce &Gabbana had gekocht, liep zij er 3 weken later mee. Aan het einde van het boek is zij ook niet veel veranderd. Zij heeft alleen Karen achteraf verteld waarom ze Babette niet in huis wou hebben en haar gewaarschuwd voor haar. Kees Bijlsma: Hij is de man van Angela. Over hem wordt bijna niet in het boek gepraat. Hij heeft verder ook geen belangrijke rol in het boek. Zijn karakter wordt verder ook niet echt beschreven, behalve dat hij een echte vrouwenman is en graag met vrouwen flirt. Babette Struyk: Haar bijnaam is Babs. Zij is een lange slanke vrouw. Altijd heel bruin, zelfs in de winter. Zij is de vrouw van Evert. In het begin heeft iedereen medelijden met haar, omdat haar huis is afgebrand met Evert erin. Zij lijkt een hele lieve kwetsbare vrouw. Ze komt bij Karen in huis wonen in die is in het begin erg op haar gesteld. Hanneke verteld Karen van de affaire tussen Hanneke en Evert en doet net of het Hanneke’s schuld is. Aan het einde van het boek blijkt dat ze een erg sluwe vrouw is die Simon wil. Als zij Karen betrapt met Simon, wil ze Karen doden. Zij heeft zelf de brand aangestoken, zodat ze van Evert af was. Hanneke was de enige die haar door had, daardoor heeft ze haar van het balkon gegooid. Aan het einde komt gelukkig net Dorien Jager eraan en die neemt haar mee. Evert Struyk: Hij is de man van Babette. In het begin van het boek komt hij om bij de brand in hun huis. Hij werd op een gegeven moment nog heel depressief in zijn leven, maar dat kwam omdat hij werd mishandeld door Babette. Verder had hij nog een affaire met Hanneke. Zij hield hem een beetje op de been, tot dat ze werden betrapt. Toen ging het erg slecht met hem. Verder is er niet zoveel over hem bekend.
Dorien Jager: Zij is een agente die zich bezig houdt met de dood van Hanneke. Ze is een mollige vrouw met kort borstelig haar. In het begin denkt Karen dat ze iets tegen hen heeft en dat ze Simon wil pakken. Later gaat Karen met haar praten en dan als Karen bijna wordt vermoord door Babette komt Dorien haar redden. Dorien bleek het wel de hele tijd bij het rechte end te hebben. Later blijkt ze gewoon een heel lieve vrouw te zijn. Tijd: Het verhaal zelf neemt maar een paar maanden in beslag, maar sommige terugblikken zijn tot ongeveer 4 jaar geleden. Het verhaal is niet helemaal chronologisch verteld. De hoofdlijn gaat wel chronologisch, maar de hoofdstukken 4, 5, 8, 10, 15, 16, 20 en 24 zijn terugblikken. Die terugblik is dan wel het hele hoofdstuk lang, dus zo’n heel hoofdstuk speelt in een andere tijd. Er zijn in totaal 8 terugblikken. De andere hoofdstukken die zich in het heden afspelen sluiten gewoon op elkaar aan. Plaats: Het speelt zich af in een dorp dat in de buurt van Amsterdam ligt. De naam van het dorp wordt niet vermeld. Dat plaatsje heeft wel een rol in het verhaal, omdat de mensen van de vriendengroep allemaal uit de stad komen, voelen ze zich als het ware wat beter dan de rest, omdat zij zogenaamd weten hoe het allemaal hoort. Het speelt zich vooral af in hun huizen zelf. Bepaalde delen ook in het ziekenhuis waar Hanneke op dat moment ligt. Het weer lijkt afgestemd op de stemming; als het goed weer is, voelt de hoofdpersoon(Karen) zich meestal wat rustiger, en andersom. Vertelperspectief: Het boek is vanuit het ik-perspectief geschreven, (bijna) alles wordt vanuit Karen geschreven, alleen de flashbacks zijn vanuit de auctoriale verteller geschreven, maar dit zijn soms dan wel weer Karen’s gedachten. Motieven: Liegen. De hele eetclub liegt eigenlijk tegen elkaar. De hele eetclub liegt eigenlijk tegen elkaar, en ook tegen zichzelf. Er wordt niet letterlijk herhaald dat er gelogen wordt, maar het gebeurd wel. Door al het liegen binnen de eetclub wordt eigenlijk de moord/ zelfmoord van Hanneke gepleegd, dus het liegen heeft zeker te maken met wie er nou eigenlijk schuld heeft aan de moorden. Oppervlakkigheid. Als er problemen komen, rent iedereen er als het ware voor weg. Er wordt niet letterlijk herhaald/ gezegd dat de mensen oppervlakkig zijn, maar het komt wel duidelijk naar voren.
Liefde, uiteindelijk valt iedereen terug op de persoon waar hij/ zij het meeste van houdt. Er wordt wel letterlijk herhaald, dat de personen terug willen naar degene van wie ze het meest houden, bijv. Karen heeft er heel erg spijt van dat ze is vreemdgegaan met Simon, want ze wil Michel niet kwijt. En Babette houdt meer van Simon als van Evert, dus zij wil Simon. Door de liefde heeft Babette Evert vermoord. Verraad, iedereen verraadt in de eetclub om er zelf beter van te worden. Er wordt onder andere tegen Karen gezegd dat zij de relatie van Ivo en Hanneke heeft verraden tegenover Dorien Jager, en zo Ivo verdacht heeft gemaakt. Doordat iedereen elkaar verraadt, wordt het veel moeilijker om de echte schuldige te vinden. Overspeligheid. Er schijnen meer mensen affaires met elkaar te hebben of hebben gehad, waardoor alle problemen veroorzaakt zijn. Thema: Het komt erop neer dat mensen van wie je dacht dat het je beste vrienden waren, dat eigenlijk niet zijn, en de vriendschap eigenlijk helemaal niet zo sterk is als dat je dacht dat hij was. Conflict: Het conflict is al te concluderen uit alle voorgaande informatie; Het gaat hier om een vriendengroep van vijf gezinnen(de eetclub) waarvan er één doodgaat. Vanuit die gebeurtenis worden er dingen ontrafeld, en iedereen gaat elkaar verdenken en dingen verwijten. Het clubje valt uit elkaar. Verwerkingsopdracht: Ik heb gekozen voor de verwerkingsopdracht waarin ik moet vertellen hoe dit boek me verrijkt heeft, en wat het met me heeft gedaan. Dit heb ik gekozen om de reden dat deze opdracht me het makkelijkst leek uit te voeren. Ik heb het boek ‘De eetclub’ gelezen op aanraden van mijn moeder, nadat zij hem gelezen had leek het haar een geschikt boek om te gebruiken voor mijn leesdossier. Ik las het in een paar dagen uit, het was een lekker boek om in dóór te lezen, en ik begreep alles. Het was ook een spannend boek; Ik bleef me afvragen wat er nu weer ging gebeuren, wat erachter zat, en waarom alles was gelopen. Toen ik het uitgelezen had zat ik nog vol van de gebeurtenissen van het hele verhaal. Al die intriges, overspeligheid en het feit dat iedereen elkaar ‘naaide’ was best indrukwekkend; Het was zó veel allemaal! Zoveel informatie door elkaar, wie doet het met wie, wie heeft wat bij wie geflikt; Het was nogal wat om bij te houden! Het boek heeft me wel degelijk aan het denken gezet. Zou dat nou later ook zo bij mij gaan? Dat mijn beste vrienden het bijvoorbeeld allemaal met elkaar doen, zonder dat iemand het weet? Ik hoop het niet zeg. Ik verbaasde me er ook over hoe makkelijk het allemaal ging in het boek, hoe weinig moeite ze hadden met het voorliegen van elkaar, terwijl ze eigenlijk, in eerste instantie allemaal op zoek waren naar vriendschap, naar een hechte band met andere mensen, naar een warme groep waarop je kunt bouwen en vertrouwen. En dan verpesten ze het, één voor één, allemaal. Zoiets begrijp ik niet. Zo zie ik het me ook niet voor me, hoe het zal verlopen als ik in die leeftijd en in die situatie zit. Het liefst wil je toch dat alles harmonieert, en dat je elkaar kunt vertrouwen, zonder achterliggende gedachtes. Ook heeft dit boek me aan het denken gezet over hoe ik later zelf om wil gaan met mensen. Als het op de manier van het boek zou gaan, zou ik nooit iemand kunnen vertrouwen, en op die manier kun je geen vrienden zijn. Het zou nooit mijn eerste keuze zijn om op deze manier een vriendschap op te bouwen, als je dat al zo kunt noemen. Je moet mensen het gevoel geven dat ze veilig bij je zijn, dat ze hun geheimen bij je kwijt kunnen, zonder het gevoel dat jij ze elk moment op straat kan gooien, voor de ogen van iedereen. Ja, ik ben na het lezen van dit boek tot de conclusie gekomen dat je vriendschappen moet koesteren. Niemand wil alleen het leven door, alleen oud worden. Dat bereik je niet zomaar. Je moet er tijd in stoppen, er moeite voor doen. Dat gebeurde nauwelijks in dit boek. Op deze manier zou ik het nooit willen, en zou ik het ook nooit aanpakken. Ik denk dat deze roman mij verrijkt heeft door een verkeerde kant van ‘hoe het moet’ te laten zien, zodat ik kan lezen hoe ik het niet zou willen, en dat het me aanspoort om mensen vertrouwen te geven.