Titel: Blauwe maandagen Auteur: Arnon Grunberg Persoonlijke beoordeling Het onderwerp van het boek Blauwe Maandagen is eenzaamheid. De hoofdpersoon in het boek, Arnon zelf, is erg eenzaam. Hierdoor gaat hij vreemde dingen doen. Ik vind het onderwerp best interessant, maar ik had wel een beetje een voorgevoel dat het snel saai zou kunnen worden. Dit was echter niet waar, maar toch vond ik het boek niet echt boeiend. Hoofdpersoon: De hoofdpersoon in het boek is Arnon, hij is de ikpersoon. Ik vind Arnon helemaal geen held, ik vind Arnon raar. Ik vind hem eerder een lafaard, hij is niet in staat zijn schoolperiode af te sluiten. Hij helpt zijn moeder nooit. Hij doet dingen, waar zijn ouders zich om schamen. Zoals naar een veel te duur restaurant gaan met zijn vriendin en dan na het eten erachter komen dat je te weinig geld hebt. En heeft hij schijnbaar zo’n drang naar seksueel contact, dat hij haast dagelijks naar de hoeren gaat. Ik vind Arnon ook niet echt sympathiek. Hij is erg in zichzelf gedoken en zegt vrij weinig. Het lijkt wel alsof hij sociaal niet zo ver ontwikkeld is.
Meest sympathieke personage: Degene die ik wel sympathiek vindt, is Marga. Zij is de wijkverpleegster, die Arnon’s vader iedere dag tot aan zijn dood komt verzorgen. Arnon’s vader kreeg een beroertje en gaat, zowel lichamelijk als geestelijk, daarom sterk achteruit. Hierdoor is Arnon’s moeder niet in staat om hem dagelijks goed te kunnen verzorgen, dus helpt Marga haar daarbij. Arnon’s vader maakt door zijn ziekte veel seksistische opmerkingen, maar Marga weet die bijna allemaal te verdragen. Bouw: De bouw van het verhaal is niet echt moeilijk. Het verhaal loopt in de chronologische volgorde. Wel wordt er per hoofdstuk steeds een hele lange tijd overgeslagen. Van het tijdperk dat Arnon nog gewoon thuis woont, gaan ze ineens over op een tijdperk dat hij het huis uit is. Het begin van het verhaal is erg vreemd. Het gaat over een schoolkamp van Arnon’s school, waar ontzettend veel alcohol wordt gedronken. Dit heeft eigenlijk vrij weinig te maken met de rest van het verhaal. De rest van het verhaal loopt vrij vlot en is goed te volgen. Taalgebruik: Het taalgebruik in het boek is erg makkelijk. Ik vind het eigenlijk erg simpel, voor een schrijver die zoveel prijzen heeft gewonnen. Ik had er meer van verwacht. Er staat behoorlijk veel grof taalgebruik in het boek, voornamelijk over seks. Ik vind het erg vreemd dat een schrijver die zulke woorden in zijn boeken gebruikt, zulke literatuurprijzen kan winnen. Eigen mening: Ik vind Blauwe Maandagen best een aardig boek. Je moet er alleen van houden. Persoonlijk vind ik dat het boek teveel over seks gaat en dat het teveel grof taalgebruik in staat. Daar houd ik niet van, dat gaat me irriteren. Maar schijnbaar houdt men in Nederland hiervan, omdat de schrijver zeer populair is. Ikzelf zou niet weer een boek van deze schrijver uitkiezen. Maar misschien dat ik tot een van de weinigen behoor, gezien de populariteit van Arnon Grunberg. Analyse van een roman Arnon Grunberg, Blauwe Maandagen (1994) 271 bladzijden / Leestijd 5,5 uur
Inhoud: Persoon gaat het huis uit, gaat iedere dag naar prostituees en besluit daarna in dienst te gaan voor een escortbureau. Personages: Arnon: de ik-persoon
Rosie: vriendin van de ik-persoon in zijn jeugd. Vader: was postzegelhandelaar en alcoholist. Kreeg een beroertje, ging snel achteruit en overleed. Moeder: was erg ongelukkig door haar slechte huwelijk en verblijf in een concentratiekamp. Tijd: Jaren ’80, van de ik-persoon op +- 15-jarige leeftijd tot en met zijn volwassenheid. Ruimte: Amsterdam Vertelperspectief: Ik-vertelsituatie Titelverklaring: Blauwe Maandagen komt van het gezegde. Alles wat de hoofdpersoon heeft meegemaakt is kort en vluchtig, dus in “blauwe maandagen” Thema: Eenzaamheid Motieven: Verlies, mislukking, geldnood Genre: non-fictie Ondertitel: geen Stijl: Roman Spanning: Als Rosie en de ik-persoon op vakantie naar Antwerpen gaan en het de vraag is of ze het wel allemaal kunnen betalen. Waardering: Critici zeggen dat het een goed boek is. De schrijver heeft vaak prijzen gewonnen. Ik vraag me alleen af hoe je met zulk grof taalgebruik zo ver kunt komen. Ik vind het boek matig.