1- Samenvatting: Het boek ‘Blauwe maandagen’ gaat over Arnon Grunberg. Arnon is Joods en Duitser van geboorte. Arnon doet niet echt iets aan zijn geloof, er wordt vaak in het boek over bijvoorbeeld de Joodse feestdagen gepraat, maar hij keert zich er echter wel tegen. In de familie zijn de Joodse feestdagen in principe wel heel belangrijk. Iedereen, behalve Arnon, doet er wel wat aan, de hele familie komt bij elkaar en viert het feest samen. Arnon kan goed opschieten met zijn vader, maar met zijn moeder heeft Arnon niet echt een nauwe band. Hij vindt dat zijn moeder veel zeurt, schreeuwt en ongeduldig is. Ze gooit ook heel vaak servies kapot. Ik denk wel dat hij een ‘moeder’ gemist heeft, want bij de meeste hoeren ligt hij het liefst op haar schoot en is dan aan het dromen. Soms wordt er in het boek aangegeven wat voor werk Arnon doet. Hij heeft bijvoorbeeld gewerkt als bezorger bij de apotheker, heeft kranten bezorgd en op het einde wordt hij gigolo. Hij drinkt heel vaak en gaat ook heel vaak naar een café. Er wordt meestal genoemd wat en hoeveel hij drinkt, meestal zijn het sterke drankjes of wijnen wat hij neemt. Arnon heeft op ‘Het Vossius’ gezeten, dat is een school. Hij ging toen hij een relatie had met Rosie vaak spijbelen en omdat ze samen veel geld uitgaven (aan bijvoorbeeld de bioscoop, cafés en ijsjes) ging hij zijn boeken verkopen, dat was het enige manier om aan geld te komen, omdat hij al het geld dat hij van zijn moeder kreeg nogal snel opmaakte. Hij is uiteindelijk van school afgetrapt, omdat hij vaak spijbelde en rare dingen deed volgens de leraren. Arnon zelf vond de leraren raar, hij vond het normaal wat hij zelf allemaal deed, bijvoorbeeld de gordijnen van het plafond trekken, ook al wist hij niet waarom hij dat deed. Arnon hield niet van de meeste leraren, hij vond dat ze allemaal veel zeurden over de kleinste dingen. Het is een leuk boek dat veel humor bezit. Het boek laat de harde waarheid zien. Grunberg schrijft met een bepaalde lichtheid over zware, vaak niet verdraagzame, onderwerpen, zonder dat hij de werkelijkheid aantast. Een voorbeeld is bijvoorbeeld dat een vrouw waar hij medicijnen bezorgde overleed. Hij vond het wel jammer dat ze overleden was, want hij begon net goed te verdienen aan die vrouw. Het boek is geschreven met een makkelijke taal, er is soms wel erg grof en vulgair taalgebruik, maar het is wel een boek dat makkelijk begrepen kan worden. Het boek heeft eigenlijk een overgang van een onschuldige jongen naar een jongen die naar de hoeren gaat. In het eerste gedeelte van het boek heeft Arnon het over zijn vriendin (Rosie), zijn vader en zijn school. In het tweede gedeelte van het boek heeft hij het alleen maar over de hoeren waar hij zijn tijd mee doorbrengt en over zijn moeder die hij vreemd vindt. Het boek is om zo nu en dan te ontspannen en bij grappige gedeelten van het boek kan er erg gelachen worden. Eigenlijk valt er niet meer te vertellen over dit boek, want het draait eigenlijk maar om één punt: Arnon krijgt geen liefde en voelt geen liefde voor iemand, zelfs niet voor zijn eigen vader of moeder. Hij gaat elke keer naar de hoeren om zo zijn behoeftes te bevredigen. 2- Verwachtingen: Mijn meeste verwachtingen zijn uitgekomen, want eigenlijk verraadt de achterkant van het boek de meest belangrijke dingen, waar het in principe alleen maar over gaat. Er stond duidelijk dat zijn moeder hysterisch was, zijn vader doodziek, dat hij vlucht in de betaalde liefde en uiteindelijk zelf gigolo wordt. Mijn verwachtingen zijn uitgekomen: ik verwachtte van tevoren al dat Arnon met veel hoeren samen zou zijn en dat hij geen liefde kreeg van zijn ouders en dat klopte allemaal ook.
3- Eerste reactie op het boek: Ik vond het in het begin een leuk boek, er werd in het begin niet teveel over seks geschreven. Later, in het tweede gedeelte werd er vaak over seks gepraat, dat was wel erg jammer want soms begon het wel te vervelen omdat er telkens precies wordt verteld wat ze deden, bijvoorbeeld dat de hoer het condoom om Arnon’s piemel deed. Over dit soort kleine dingen moet niet teveel over geschreven worden omdat het snel verveelt. Er kan beter verteld worden over de gevoelens van Arnon, wat een zeer belangrijk rol zal spelen en dat kan het boek dan ook veel aantrekkelijker maken en zal het minder snel vervelen. Omdat het telkens over Arnon en de hoeren, waar hij zijn tijd mee doorbrengt, gaat is het niet leuk omdat je steeds over een onderwerp leest, het draait eigenlijk alleen maar om seks. 4- Verdiepingsopdracht: Ik heb gekozen voor de verdiepingsopdracht: het bespreken van de karakters van de hoofdpersonen. De hoofdpersonen zijn: Arnon, Rosie, zijn vader en zijn moeder. * Arnon Grunberg: Arnon Grunberg is in het begin van het boek rond de puberteit en in elk gedeelte van het boek wordt hij ouder, op het einde van het boek is hij rond de 25 jarige leeftijd. Hij heeft een grote neus, lange, blonde krullen, is puisterig en heeft een bril. Hij is vroeg van school afgetrapt en is daarna gaan werken. Hij heeft veel verschillende baantjes gehad, maar het zijn allemaal blauwe maandagen(kort durende baantjes dus). Hij werkt een tijd ook als uitgever, maar nadat hij failliet is gegaan stopt hij daarmee. Later, aan het einde van het boek, verdient hij zijn geld door gigolo te zijn. Arnon is Joods, maar hij haat Joodse feestdagen. Arnon heeft een vriendin, Rosie. Na zijn relatie met Rosie heeft hij geen vaste relaties meer. Arnon gaat vaak naar de hoeren met wie hij seks heeft. Hij ondervraagt de hoer of ze ook naar muziek luistert waar hij zelf naar luistert. Als de hoer telkens zegt dat ze er ook van houdt, vindt Arnon dat ze gewoon alles mooi vindt wat de klant mooi vind, of als de klant het niet mooi vindt, vindt ze het ook niet mooi. Arnon heeft een nauwe band met zijn vader. Hij ging vroeger altijd mee met zijn vader naar zijn werk of naar de bioscoop. Arnon heeft geen nauwe band met zijn moeder, hij haat zijn moeder omdat ze altijd zeurt en schreeuwt. Arnon wilde doelen hebben in zijn leven, soms lukte het, maar door zijn negatieve gedachten over zichzelf en de wereld lukte het ook weer eens niet. * Rosie: Rosie is de vriendin van Arnon, de eerste en laatste vriendin die hij heeft gehad eigenlijk. Ze is naar het vertellen van Arnon en zijn vader een heel knap meisje. Ze heeft kleine borsten en houd ervan om lekker zittende kleren aan te doen. Ze rookt en als ze is verhuisd, schrijft ze veel brieven aan Arnon. * Arnon’s moeder: Arnon’s moeder is erg ongelukkig door haar huwelijk met de vader van Arnon. Het is dan ook heel verbazingwekkend dat de moeder van Arnon, Arnon’s vader goed verzorgd als hij erg ziek is. In de Tweede Wereldoorlog is ze verbleven in een concentratiekamp, ze is daar haar schoonheid verloren. Het enige wat ze nog heeft om trots op te zijn, zijn haar tanden. Ze maakt zich erg zorgen over Arnon, omdat hij veel drinkt en spreekt hierdoor vaak in het antwoordapparaat dat hij zich niet dood moet drinken. Ze gooit heel vaak met servies en volgens Arnon is ze een beetje getikt. Het enige wat ze in haar leven heeft, is eigenlijk haar zoon Arnon. * Arnon’s vader: Arnon’s vader is, wat te vermoeden valt aan de vele gebeurtenissen, erg rijk. Hij zegt tegen zijn vrouw en Arnon dat hij geld verdient door te handelen in postzegels, maar hoe hij echt aan het geld kwam, bleef onduidelijk. Hij is een teruggetrokken man en hij drinkt ook vaak, net als Arnon. Vaak ging Arnon en zijn vader naar het café, zijn vader mocht dat niet aan Arnon’s moeder vertellen omdat zij dacht dat ze naar het park gingen.