Monsieur Ibrahim et les fleurs du coran door Eric-Emmanuel Schmitt.

(vrij vertaald: Meneer Ibrahim en de bloemen van de koran)

De personages
Monsieur Ibrahim: een oude Arabier, hij is van oorsprong Turks. Hij bezit een kruidenierswinkel in Momo’s wijk. Hij leest de Koran en helpt Moise. Later adopteert hij hem ook.
Moise/Momo: zijn bijnaam Momo, heeft Monsieur Ibrahim hem gegeven (Momo betekend Mohammed). Momo woont bij zijn vader in huis, zijn moeder is vertrokken. Hij heeft het zwaar, hij runt het huishouden, doet boodschappen en kookt.
Popol: het (denkbeeldige) broertje van Momo, het broertje is een verzinsel van zijn vader die zegt dat  Popol perfect is.
De vader: de vader van Momo is een knorrige alleenstaande vader, hij leest veel en is advocaat. Later in het boek komt hij te overlijden.

Het verhaal
Het verhaal gaat over Moise (alias Momo), een 11jarige joodse jongen die samen met zijn vader in een achterbuurt van Parijs woont. Moise heeft geen moeder meer, die heeft zijn vader namelijk verlaten. Hij heeft wel nog een oudere broer, althans zo doet zijn vader hem geloven, genaamd Popol. Popol is dé perfecte zoon in de ogen van zijn vader. Dat Popol niet echt bestaat, daar komt Momo pas later achter.
Momo doet het huishouden en zorgt ook voor zijn vader (o.a. koken). Momo doet altijd boodschappen bij de Arabier bij hem tegenover de straat, de eigenaar van die zaak is Monsieur Ibrahim, op een gegeven moment als zijn vader hem minder geld geeft om boodschappen te doen gaat hij stelen bij Monsieur Ibrahim. Monsieur Ibrahim heeft dat door, maar ziet het door de vingers. Momo gebruikt het geld dat hij overhoudt door het stelen om naar de hoeren te gaan.
Monsieur Ibrahim spreekt op een dag Momo aan over dat hij geen Arabier is, en vanaf die dag worden ze vrienden. In de loop van de tijd wordt Monsieur Ibrahim een soort vader figuur voor Momo. Als de vader van Momo ontslagen wordt, verdwijnt die ineens en laat al zijn geld dat hij nog heeft, achter bij Momo. Momo blijft alleen achter. Momo houdt heel lang de schijn op dat hij nog samen met zijn vader leeft, hij zegt tegen iedereen dat zijn vader ziek is, maar als de politie op een dag bij hem aan de deur staat om te vertellen dat zijn vader overleden is, is het niet meer nodig. Vlak na de dood van zijn vader staat ineens zijn moeder voor zijn neus, ze vraagt of Moise ook thuis is, maar Momo doet net alsof hij Moise verhuisd is. Hij zegt dat die waarschijnlijk nooit meer thuis komt, maar zijn moeder heeft hem wel door, ze zegt het alleen niet.
Monsieur Ibrahim besluit Momo te adopteren. Als dat gelukt is koopt hij een auto, hij neemt rijlessen en hij rijdt samen met Momo naar Turkije. Naar zijn geboorteplaats. Tijdens de reis leert Monsieur Ibrahim Momo veel over het leven en over het geloof en natuurlijk wat hij Momo al eerder had geleerd, Flan Sourire. Als Monsieur Ibrahim zelf het laatste stuk rijdt, heeft hij Momo ergens afgezet en verongelukt hij. Hij sterft later en Momo erft alles van hem, zijn koran en zijn winkel.

Titelverklaring:

Het betekent vrij vertaald: Meneer Ibrahim en de bloemen van de koran.
Voor zover ik in het boek kan vinden zouden het naar de bloemen kunnen verwijzen die Monsieur Ibrahim in zijn Koran bewaard. Maar als je er een beetje omheen leest zijn het volgens mij de levenslessen die Monsieur Ibrahim aan Momo verteld, die hij uit de Koran had gehaald.

Mijn mening
Ik vond het een leuk boek, vaak snapte ik het niet helemaal maar als ik dan weer een stukje van de film had gezien snapte ik het weer. Ik vind het verhaal in grote lijnen boeiend, het zit ook vol verrassingen, zoals wanneer Momo eindelijk zijn moeder ontmoet en dat hij haar dan niet wilt kennen laat maar zeggen.
Ik vond het een leuk boekje, niet al te moeilijk geschreven (maar het was wel goed dat we hem samen hadden gelezen). Ik vond het verder het leukste boekje tot nu toe, Journal d’un chat assassin was ook wel leuk maar daar zat weinig diepgang in. In dit verhaal zat meer diepgang en had ik meer de drang om door te lezen.
Al met al was het een mooi boek.

JEANNE GRANDJEAN PERRENOD COMTESSE