Book Report - The Notebook - Nicholas Sparks - Unieboek - 1996
Inhoud
- Samenvatting_________________________________________________Blz.
Belangrijke figuren en bijfiguren __________________________________ Blz. 4
Film
Wie zou ik willen spelen? _________________________________ Blz. 4
Scène schrijven ________________________________________ Blz. 4
Uitspraak ____________________________________________ Blz. 4
Andere titel ___________________________________________ Blz. 5
Thema van het boek __________________________________________ Blz. 5
Tijdsgebruik ________________________________________________ Blz. 5
Mijn mening ________________________________________________ Blz. 6
Moeilijke woorden ____________________________________________ Blz. 7
De verkiezingen: wat doen de partijen voor jongeren?
Volg ons op TikTokSamenvatting
Ergens in het kleine stadje New Bern worden twee tieners, genaamd Noah en Allie, verliefd op elkaar. Allie is lief, spontaan en een rijke meid. Noah is een boerenjongen, geboren op het platteland. Het is een echte vakantieliefde, ze houden van elkaar en zijn onafscheidelijk. Tot Allie met haar familie vertrekt, terug naar huis. Jarenlang zien de twee elkaar niet, Noah schrijft brieven aan Allie maar die worden nooit beantwoord.
Veertien jaar later. Allie is verloofd met de rijke en beroemde advocaat Lon Hammond. Noah is verliefd op Clementine. Maar dan verandert hun leven. Wanneer Allie een krantenpagina leest over het verbouwde huis van Noah rijd ze zo snel als ze kan naar hem toe. Ze praten veel, zo komen ze er achter dat de moeder van Allie alle brieven van Noah heeft achtergehouden voor Allie. Verder praten ze over hun jonge jaren en krijgen alle herinneringen weer naar boven. Beiden krijgen weer gevoelens voor elkaar en beiden beginnen ze te twijfelen over hun eigen huidige liefdesleven.
Wanneer Allie te lang wegblijft, gaat Lon op zoek naar haar. Allie reist terug naar Lon om hem te vertellen dat het over is tussen hun. Allie en Noah gaan nu samen verder, ze trouwen en krijgen kinderen.
Wanneer Allie en Noah samen oud zijn wonen ze in een bejaardentehuis. Allie heeft namelijk de ziekte Alzheimer en vergeet daardoor vrijwel alles, ook de herinneringen tussen haar en Noah. Om samen toch die hun liefdesleven samen te herbeleven leest Noah regelmatig voor uit zijn dagboek. Hij wilt ervoor zorgen dat Allie hem weer herkend, dit lukt echter niet. Tot de laatste dag, Noah gaat bij haar in bed liggen, ze herkent het gevoel en… herkent Noah. Samen sterven ze in elkaars armen.
Belangrijke figuren en bijfiguren
Noah Taylor Calhoun
Allison Nelson (bijnaam: Allie)
Lon Hammond Jr.
Anne Nelson (moeder Allie)
Frank Calhoun (vader Noah)
Film
Wie zou ik willen spelen?
Ik zou natuurlijk Allie willen spelen omdat zij een van de hoofdpersonen is en een hele leuke rol heeft. Allie is een gezellige en spontane meid en is eigenlijk heel onschuldig. Maar in het boek moet ze een hele belangrijke keuze maken en dat maakt haar karakter extra bijzonder. Als lezer ga je zelf ook denken over die keuze die jezelf zou hebben gemaakt. Hoe het er in het hoofd van Allie aan toe gaat, wanneer ze denkt aan de keuze die ze moet maken zou ik extra terug laten komen in een film. Zo krijg meer een beeld van hoe Allie er nou echt over dacht, in het boek kom je daar namelijk niet te veel van te weten.
Scène schrijven
Ik heb de hereniging tussen Allie en Noah gekozen (blz. 30 - 35), omdat dit een belangrijk moment is voor Allie’s leven. Na deze gebeurtenis begint Allie namelijk te twijfelen over het huwelijk tussen haar en Lon. In dit stukje tekst worden de gedachtens van Allie ook goed duidelijk.
Hereniging
Deze scène speelt zich af in het dorpje New Bern, op het platteland, met veel kleurrijke bomen langs de weg. Het is een zonnige, herfst achtige dag. Allie is onverwacht naar Noah’s huis gereden om hem te zien, Noah weet van niks;
Allie rijd langzaam het pad van Noah’s huis op. Op de veranda staat Noah nerveus te wachten. Wanneer Allie uit haar auto stapt, komt Noah naar haar toe lopen en kijken ze elkaar aan. Noah is sprakeloos. Allie durft hem bijna niet aan te kijken, na een tijdje zucht ze en glimlacht. ‘Hoi Noah. Wat fijn om je weer te zien.’ zegt ze zacht. Noah kijk haar verward aan. ‘Vind ik ook...’ zegt hij stamelend, half glimlachend. ‘Ben je het echt? Ik kan het niet geloven.’ Dan is het weer stil, beiden zijn ze in shock. Langzaam slaat Noah zijn armen om Allie heen en trekt haar naar hem toe. Na lang zo blijven te staan trekt Allie zich terug en kijkt hem weer doordringend aan. Toen begonnen de tranen te komen.
Uitspraak
Een zin die ik zou gebruiken in het de scène hierboven is: ‘Oh, Noah.. I’ve missed you.’ dit wordt door Allie gezegd op de laatste bladzijde van het boek. Het is bijna de laatste zin en is eigenlijk een afsluiter van het boek. Toch past het goed bij de scène, die redelijk vooraan is in het boek, omdat ik vind dat Allie hier heel lang mee wacht. Allie accepteert het heel lang niet dat ze Noah heeft gemist en wil zo lang mogelijk bij haar verloofde Lon blijven, ook al weet ze diep van binnen dat ze meer van Noah houd dan van hem. Wanneer Allie dit al op de 35e bladzijde zou hebben gezegd zou het boek eigenlijk helemaal compleet zijn, maar toch maakt dat het boek wel minder spannend denk ik.
Andere titel
Een andere titel zou kunnen zijn: ‘Everlasting love’, dit betekent ‘Eeuwige liefde’. Ik vind dit er goed bij passen omdat Allie en Noah in een relatie zitten die eeuwig zou kunnen duren. Een reclame zin voor de film zou kunnen zijn: ‘A story that could last forever’
Thema van het boek
Het belangrijkste thema van het boek is overduidelijk ‘Liefde’. Het hele verhaal gaat over de liefde tussen Noah en Allie, maar over de liefde tussen Allie en Lon. De belangrijkste en positieve boodschap van het boek is daarom ook, liefde vergaat niet zomaar als je echt van iemand houd.
Een ander thema van het boek is ‘Rijkdom’. Het verschil tussen Noah en Allie zit namelijk niet alleen in hun karakters, maar ook in hun leefomgeving en opvoeding. Noah is een armoedige arbeider en in een oud huis in New Bern. Allie is totaal het tegenovergestelde en is rijk en heeft alles wat haar hartje begeert, behalve de liefde.
Ook is er sprake van de thema’s ‘Ouderdom’ en ‘Ziekte’, wanneer beide hoofdpersonen samen oud zijn geworden wordt Allie ziek, ze krijgt Alzheimer. Alle herinneringen die Allie heeft van het liefdesleven tussen zij en Noah gaan verloren, daarom leest Noah elke dag voor uit zijn dagboek. Hierdoor kan Allie langzaam toch nog in haar gedachtens genieten van haar jongere jaren samen met Noah.
Tijdsgebruik
Het boek is een heel erg lang verhaal en beschrijft eigenlijk het hele liefdesleven van begin tot eind. Het begint met twee tieners en eindigd met twee bejaarde mensen. Het boek gaat dus over een tijd van ongeveer 70 jaar.
Het boek is niet chronologisch verteld, het midden van het boek is namelijk een grote flashback. Het is namelijk een dagboek dat jaren later wordt voorgelezen.
Mijn mening
Ik vind het een mooi en emotioneel boek. Ik zou het boek in een zin kunnen beschrijven als: Cliché met een twist. Het is een cliché omdat het gaat over de liefde tussen twee mensen die wordt onderbroken maar later door ‘toevallige’ situaties toch weer bij elkaar komt. De twist is dat het hele boek wordt voorgelezen aan de hoofdpersoon maar dan flink wat jaren later. Het is bijzonder om te lezen dat ze nog steeds bij elkaar zijn na zoveel jaren maar dat de herinneringen van Allie vervagen, alle herinneringen van hun leven samen. Het boek heeft een duidelijk liefdes boodschap maar zet je ook aan het denken over mensen die hun herinneringen echt verliezen. Nu heeft Allie nog geluk met zo’n man als Noah, maar er zijn helaas ook veel demente mensen die hun liefde niet meer hebben en dan ook nog hun herinneringen met hun liefde verliezen.
Wat ik leuk vind aan het boek is dat er op sommige stukjes gedichtjes zijn toegevoegd die goed bij het stukje tekst passen. Dit brengt nog meer sfeer toe aan de gebeurtenis en maakt het boek ook minder saai.
Jammer is dat het boek wel een stukje voorspellend is, bij sommige stukken weet je gewoon precies wat er gaat gebeuren en dit maakt het boek wel minder leuk.
Ondanks dat raad ik het boek nog steeds aan, vooral aan mensen die houden van cliché verhalen maar toch een keer wat anders willen.



REACTIES
1 seconde geleden