Crazy door Benjamin Lebert

1. Wo: Het verhaal speelt zich voor het grootste deel af op het internaat `Slot Neuseelen´. Aan het eind van het verhaal ook nog een gedeelte in München. Wann: Wanneer het verhaal zich afspeelt kun je niet letterlijk uit de tekst halen geloof ik. Je weet wel dat het een autobiografie is en de auteur in 1982 is geboren. In het verhaal is hij zestien jaar oud, dus rond1998. Wie lange: Het verhaal duurt ongeveer een half schooljaar. Benjamin komt halverwege het schooljaar op het internaat aan en wordt op de een na laatste schooldag weer opgehaald door zijn vader. 2. Wer: Het verhaal is in de ik-vorm geschreven. De hoofdpersoon is Benjamin Lebert, de schrijver zelf. Je bekijkt het vanuit zijn ogen. Je komt hierdoor veel over (de gedachten van) de hoofdpersoon te weten en je bekijkt de belevenissen grotendeels vanuit zijn perspectief. Je leeft dan automatisch het meest met hem mee. Toch denkt hij over veel dingen na en zo kom je ook, al is het subjectief, veel over de andere personen uit het verhaal te weten. Zeit: Er wordt gebruik gemaakt van de tegenwoordige tijd. 3. Chronologisch: Ja. Het verhaal start halverwege het schooljaar en eindigt aan het eind ervan. Er wordt geen gebruik gemaakt van flashbacks ed. Hierdoor is het verhaal heel gemakkelijk te volgen. 4. Hauptpersonen: De hoofdpersoon is Benjamin Lebert. Hij is zestien jaar oud en wisselt voor de vijfde keer van school. Het is de bedoeling dat hij nu wél zijn examens zal doen. Benjamin heeft een verlammingsziekte. Hij is niet echt kreupel, maar zo zien de meeste het wel dus noemt hij het ook maar zo. Maar wat Benjamin meer interesseert is de vraag waar het in “ het leven” allemaal om draait. Gaat het om meisjes? Waarbij hij (vindt hij zelf) al net zoveel kans maakt als op school: geen. Of gaat het om sex en drank? Benjamin en zijn vrienden komen, of zitten in de puberteit. Aan de ene kant zet dat ze aan tot denken, aan de andere kant willen ze er liever tegenin gaan en crazy zijn. Juist die dingen doen die niet mogen en vooral niet nadenken waar het allemaal om draait. Hij zit nog duidelijk in de verkenningsfase van zijn leven. Maar hij is niet bang, hij doet gewoon mee. Hij is anders als de anderen “ seltsam” zeggen de meisjes. Toch trekt hij zich niet terug en vindt hij al gauw een groepje vrienden. Janosch Alexander Schwarze is de kamergenoot van Benjamin. Het is “ de aanvoerder” de meest crazy persoon van het vriendengroepje. Hij is altijd wel in voor de dingen die niet mogen en vindt het vanzelfsprekend dat het leukste meisje voor hem is. Janosch denkt dat hij de coolste en meest losbandige is van het groepje en misschien is hij dat ook wel, maar hij is ook zichzelf. Hij kan ook zorgzaam en aardig zijn. Hij neemt Benjamin bijvoorbeeld één keer op zijn rug omdat deze zo moeilijk loopt. Troy, der dicke Felix (Kugli, der dunne Felix und Florian,<< den alle nur Madchen nennen>> zijn de andere jongens van het groepje. Over Troy kom je nog iets meer te weten. Hij is ontzettend onzeker en zit met zichzelf in de knoop. Hij voelt zich niet écht een groepslid, maar hij gaat toch wel weer mee met de (nachtelijke) uitstapjes. De andere jongens zijn eigenlijk allemaal jongens in de puberteit, over hen kom je, behalve dat florian de filosoof en Kugli de vreetzak van het groepje is, niet veel meer te weten. 5. Einteilung: Als je het verhaal zou moeten onderverdelen in inleiding-kern-slot dan zou het eerste hoofdstuk de inleiding zijn. Dit is het aanloopje van het verhaal. Je leert de hoofdpersoon kennen en hij gaat nog naar het internaat toe. Hoofdstuk twee t/m vijftien vormt de kern. Hierin vinden de belangrijkste gebeurtenissen plaats en speelt “het verhaal” zich af. Het laatste hoofdstuk is dan het slot. Een korte terugblik op het internaat en Benjamin gaat naar huis. 6. Titelerklärung: Crazy. Dit staat voor de losbandigheid van de jongens. Alles waar ze nog niet echt een verklaring voor hebben gevonden, of alles wat ze niet direct kunnen benoemen is einfach Crazy. “Hoe crazy je zelf mag zijn..” Janosch heeft het woord bedacht en volgens hem zijn er een heleboel dingen crazy. 7. Thema: Het centrale thema is ontwikkeling. Een jongen, of eigenlijk meerdere die zich ontwikkelen van kind naar “man”. Ze gaan over de dingen nadenken en worden met zichzelf geconfronteerd. De puberteit(...) 8. Gattung: Het is een autobiografische roman. Het eerste boek wat Benjamnin Lebert heeft gechreven en het is inmiddels ook al verfilmt. 9. Zusammenfassung: Benjamin wisselt voor de vijfde maal van school. Hij gaat nu naar Internat Neuseelen. Benjamin is gehandicapt. De linkerkant van zijn lichaam is verlamd en hij kan zijn linkerarm en linkerbeen niet goed bewegen. Op elke school is het hetzelfde liedje, hij wordt gezien als een manke, rare jongen. Hij heeft dus ook absoluut geen zin om weer opnieuw te beginnen. Maar zijn ouders zijn onverbiddelijk en hij wordt op Neuseelen achtergelaten. Hier ontmoet hij zijn kamergenoot Janosch. Benjamin past al snel in de groep vrienden van Janosch en ze worden vrienden. Janosch is de leider van het stel en stelt al de tweede nacht dat Benjamin er is voor om naar de meisjesafdeling te gaan en daar de nacht door te brengen. Na een hoop gedoe komen ze aan op deze afdeling en ze worden dronken. Benjamin wordt die nacht zelfs ontmaagd op het toilet. Na deze nacht hebben de vrienden de smaak te pakken gekregen en doen van alles om maar aan het saaie internaatleven te kunnen ontsnappen. Ze praten ook veel over het leven, hun families en hun vriendschap en komen tot de conclusie dat de wereld en hun vriendschap “crazy” is. Op een dag vindt Benjamin Troy huilend op zijn kamer. Troy ziet het allemaal niet meer zitten en wil weg van het internaat. De vrienden besluiten om weg te lopen en naar München te gaan. Dus nemen ze diezelfde avond nog de benen en lopen naar de bushalte. Hier ontmoeten ze een oude man die vroeger zelf ook op Neuseelen heeft gezeten. Hij herkent hun houding en biedt ze een slaapplaats in München aan. Ze gaan naar München en gaan met de man mee, die boven een striptent woont. Hier beleven de jongens natuurlijk de avond van hun leven, maar Benjamin wordt zo dronken dat hij pas de volgende ochtend wakker wordt in de auto van de eigenaar van de club. Hij brengt de jongens terug naar het internaat, waar ze er met een beetje geluk en een smoesje vanaf zullen komen. Uiteindelijk moet Benjamin ook van deze school af, omdat hij ook hier onvoldoendes haalt voor wiskunde en bovendien “oft zu später Stunde im mädchengang gesehen.” 10. Meinung: Ik vond het een leuk boek om te lezen. Het is een onderwerp wat dichtbij jezelf staat, althans dichterbij dan het vorige Duitse boek dat ik had gelezen en daardoor was het onderwerp ook iets boeiender waardoor het weer gemakkelijk te lezen was. Ik vind het knap hoe de schrijver herinneringen zo in de tegenwoordige tijd neer kan zetten, dat het op een verhaal lijkt wat hij gewoon heeft verzonnen. Hij moet af en toe wel diep over zichzelf hebben nagedacht denk ik. Het is heel erg zelfbewust. Het boek heeft een goed niveau om te lezen. De ´moeilijke woorden´ zijn vrijwel altijd uit de context op te maken en wanneer ze dan nog een keer terug komen, merk je dat je steeds makkelijker wegleest, wat best leuk is. Het verhaal zelf was niet spannend of uitermate interessant, maar het las gewoon goed weg.