Feitelijke gegevens
- 1e druk, 2018
- 231 pagina's
- Uitgeverij: Querido
Flaptekst
Wanneer hij hulpbehoevend wordt, volgt zijn zoon Bardo hem op en zorgt diens vrouw Mara voor haar eigenwijze schoonvader, terwijl ze op betere tijden blijft hopen. Licht en warmte komen van Kleine, hun dochtertje, dat de barrières leert kennen, maar speels en onbevooroordeeld tussen iedereen door vlindert.
Waarom trekken mensen grenzen? Wie meent bij welke kant te horen?
Eerste zin
Het land dat de dopelingen het hunne noemen is door de eeuwen heen zo vaak overrompeld, van nieuwe leidende gedachten voorzien en van vorm veranderd, dat er geen betrouwbare kaart van bestaat.Samenvatting
Een korte algemene inleiding geeft wat informatie over de historie van het land. De grenzen zijn zo vaak veranderd dat er geen landkaart van het land is.
Deel I De Hond
De Stamvader is met pensioen gestuurd: hij is vies vet geworden en kan zich nauwelijks bewegen. Bardo heeft een groot bed voor hem getimmerd, waarin hij de hele dag verblijft.
Stamvader was vroeger een soort grensbewaker. Hij vertelt vaak over de manier waarop hij botersmokkelaarsters ontdekte. Hij zette de vrouwen op een zeiltje vóór een warme kachel en dan droop de boter langs hun benen. Zoon Bardo heeft dat wel eens gezien. Hij groeit geïsoleerd op, want zijn moeder Onna is ooit (toen hij 8 was) doodgereden door een kruidenier uit het dorp. Diens zoontje heet Julus en hij mag wel eens bij dat vriendje spelen. Omgekeerd gebeurt dat nooit.
De bewoners van het land kennen per jaar een tweetal feesten. Bij het feest in de herfst verkleden ze zich onherkenbaar en gaan met maskers op de kroegen af.
Als Bardo geslaagd is mag Julus een keer mee naar huis. Ze gaan met Hond wandelen. Hond krijgt het bevel "pak" te horen. Dat zou voor een konijn moeten gelden, maar hij vliegt op Julus af. Die doodt Hond met zijn zakmes. Bardo vertelt dat niet tegen Stamvader, want die is laaiend en hij begraaft Hond.
Deel II De meerderen
Bardo (18) heeft op een verkleedfeest in de herfst Mara ontmoet. Het meisje werkt in het Buurland in een winkel. In de schuur zoenen ze en ze hebben lichamelijk contact waarbij Bardo klaar komt. Stamvader laat zich altijd laatdunkend uit over het buurland. Hij controleert de terugkomers altijd heel streng. Bardo wil wel geld verdienen in het buurland. Hij krijgt een adres van Mara. Hij krijgt van een soort koppelbazen werk om een huis op te knappen, maar ze bedriegen hem. Hij belt namelijk veel naar Mara en de kosten van de telefoontjes wegen niet eens op tegen de opbrengsten van het werk.
Af en toe keert hij naar huis en dan spreken ze af in de schuur waar ze dan seks hebben. Hij wordt kort daarna ontslagen. Hij trouwt met Mara en ze krijgen al snel een meisje, dat ze Onna noemen. Stamvader wil niet dat die naam in zijn huis wordt genoemd en daarom noemen ze het meisje 'Kleine'.
De verhoudingen tussen het Buurland en het land van Stamvader zijn niet goed. Er worden midden in de nacht aan twee kanten hekken geplaatst. Er is een soort niemandsland tussen van een paar meter. Maar er is geen vrij verkeer van mensen meer. Stamvader is erg verbolgen, want niemand heeft hem van tevoren ingelicht. Hij wordt met pensioen gestuurd.
Deel III De overschrijdingen
Bardo wordt opgeroepen voor Militaire dienst, ergens ver weg in het land. Hij komt niet vaak meer thuis. Hij ontmoet er een jongeman Kors. In de opleiding van de Militaire Dienst wordt op kameraadschap en eenheid gehamerd, maar Kors wordt door de rest van de militairen gepest. Bardo doet niets daartegen. De ouders van Mara willen ook graag hun kleindochter zien, maar dat mag niet van Stamvader. Toch komen ze een keer op bezoek.
In Dienst krijgt Kors weer te maken met pesterijen: hij krijgt een bezemsteel in zijn anus. Bardo doet weer niets. Twee jaar lang zit Bardo in dienst: hij ziet zijn kind Onna nauwelijks. Daarna wordt hij ook grenswachter, net als Stamvader vroeger. Maar er gebeurt natuurlijk helemaal niets in dat niemandsland. Hij zoekt zijn afleiding in een café, wordt bijna verleid door een sletje, maar biedt toch weerstand. Op de terugweg wordt hij door een paar dorpelingen (voor wie hij een vreemde is) in elkaar getimmerd.
Deel IV Het richten
Stamvader sterft onverwacht , maar Mara kan Bardo niet telefonisch bereiken. Die is een paar dagen later boos op haar omdat ze hem niet heeft gebeld. Er zijn vier mensen nodig om het zware lijk op te halen. Mara verbrandt zijn spullen in de tuin. Stamvader wordt later gecremeerd. Tijdens zijn werk als grensbewaker ontmoet Bardo Kors weer. Waar Bardo het regime trouw gehoorzaamt, is Kors veel opstandiger. Kors wil naar het Buurland vluchten en trekt in twijfel of Bardo hem zal neerschieten. Als die zijn geweer trekt, schiet Kors Bardo in zijn knie en vlucht weg. Mara bezoekt Bardo in het hospitaal. Zijn linkerbeen is geamputeerd.
Deel V De Huid
Mara werkt voor de kost, want Bardo kan niets en doet niets. Hij is erg verzuurd. In bed gebeurt er niets meer tussen hen. Mara wil Bardo tot meer activiteit aanzetten. Hij maakt uiteindelijk een krukje voor Onna en als die van school thuiskomt met de mededeling dat ze niet stom wil handwerken maar handenarbeid leuker vindt, denkt Bardo dat hij wel leraar kan worden. Hij solliciteert op school en wordt aangenomen. Het is geen al te groot succes en als hij leerlingen op het idee zet vuurpijlen te maken, wordt hij ontslagen.
Mara wil nog graag een keer het verkleedfeest van de herfst vieren. Ze dreigt anders van Bardo af te gaan. Ze brengen Onna bij haar ouders, maar die glipt later in de avond weg. Bardo geeft toe. Hij verkleedt zich, maar ze gaan niet drinken op het feest. Ze gaan naar de schuur en daar hebben ze toch weer een heftige portie seks. Zo luidruchtig zelfs dat Onna vreest dat Bardo haar moeder doodt. Maar die komt ongedeerd uit de schuur. Onna ziet haar moeder leven.
In de meeste delen worden korte, gecursiveerde (niet genummerde) stukjes geplaatst waarin verteld wordt over wat 'Kleine' zo overdag allemaal doet. Ze heeft een goed contact met Stamvader en luistert naar zijn verhalen (bijvoorbeeld over de botersmokkelaars). Ze helpt hem bij het plassen in een fles. Ze plast zelf als een jongetje met behulp van een tuitje. Ze steelt een huisje van lucifers dat haar vader eens heeft gemaakt uit de schuur. Ze maakt een klein spijkerbedje, omdat ze dat eens heeft gezien op de tv van Stamvader. Ze moet Stamvader een keer helpen, omdat die in de douche gevallen is. Ze ziet haar moeder wel eens naar de schuur gaan en weet niet wat ze daar gaat doen. Ze ziet hoe een hert door de grensbewakers wordt neer geschoten in het niemandsland en dat er allemaal insecten op af komen. Kortom, ze doet allerlei dingen waarbij ze zich niet graag aan de regels wil houden. Ze staat symbool voor het verlangen van de mens naar vrijheid en ongebondenheid.
Dit verslag gaat verder na deze boodschap.
Verder lezen
REACTIES
1 seconde geleden